- 5 Nisan 2020
- 299
- 441
- 103
- 33
Toplu halde cevap vereceğim kuzucuklar, yazan ve fikir beyan eden herkese teşekkürler :)
Beklentilere deginilmis, acik konusmak gerekirse, su durumda nisanlilikta olduğundan daha düşkün bana, Allah nazarlardan saklasın. İlgisi sevgisi cinselligi gayet istedigim gibi, hatta beklentilerimin üstünde, ama cicim aylarindayiz, o yüzden bunlar normalidir diye düşünüyorum.
Asil anormal olan benim nadir de olsa fevri davranislarim. Bunlari da simdiye kadar hep anlayışla karşıladı. Misal iki kere sesimi yükseltmiştim ona karsi (araba kullanırken, malligima verin) o bi kere bile sesini yükseltmedi bana karsi.
Biraz düşündüm de, sanirim benim bu dengesiz hallerimin iki sebebi var, başlıyorum:
1. Bekarligim cok rahat gecti, gezmeme tozmama hic karisan olmadi. Bende kendi kafasina göre takilan biriydim hep, kendi kararlarını kendi veren falan gayet hür gayet bagimsizca. Eşimde yıllardır kendi işini kendisi görmüş, baskın bir karakter. Ee haliyle iki cambaz bir ipte olmuyor. Sanırım burda tökezliyorum bazen, çoğunlukla ortayi bulsakta.
2. Buda apayri bir konu. Ayri bir konu olma potansiyeli var kesinlikle sjjj. Annem. Sagolsun canim anam sanki tek kizi benmisim gibi (2 kizi daha var ve yakinindalar) evlenmeden önce ve evlendikten sonra "ben sensiz naparim, cok özledim, doyamadim sana" deyip duruyor. Ve ben fark etmesem de bu beni vicdanen cok rahatsiz ediyor. Genel itibariyla aramiz cok iyidir, arkadas gibiyizdir. Ama sadece benimle değil, tüm kizlariyla böyle. Fakat bana sanki evden kaçmisim, ailemi terk etmisim gibi muamele yapıyor. Anne öyle deme dedim mi de aman sende sakadan anlamıyorsun oluyor. Öyle iste kizlar. Annem bu huyundan vaz geçmeyecek biliyorum çünki ne zaman bir aday belirse, evlenme olasiligim artsa böyle konuşur dururdu. Sanirim bu durum beni esime karsi hircinlastiriyor olabilir. Ay cok sacma dimi? Evet, cok sacma.
Beklentilere deginilmis, acik konusmak gerekirse, su durumda nisanlilikta olduğundan daha düşkün bana, Allah nazarlardan saklasın. İlgisi sevgisi cinselligi gayet istedigim gibi, hatta beklentilerimin üstünde, ama cicim aylarindayiz, o yüzden bunlar normalidir diye düşünüyorum.
Asil anormal olan benim nadir de olsa fevri davranislarim. Bunlari da simdiye kadar hep anlayışla karşıladı. Misal iki kere sesimi yükseltmiştim ona karsi (araba kullanırken, malligima verin) o bi kere bile sesini yükseltmedi bana karsi.
Biraz düşündüm de, sanirim benim bu dengesiz hallerimin iki sebebi var, başlıyorum:
1. Bekarligim cok rahat gecti, gezmeme tozmama hic karisan olmadi. Bende kendi kafasina göre takilan biriydim hep, kendi kararlarını kendi veren falan gayet hür gayet bagimsizca. Eşimde yıllardır kendi işini kendisi görmüş, baskın bir karakter. Ee haliyle iki cambaz bir ipte olmuyor. Sanırım burda tökezliyorum bazen, çoğunlukla ortayi bulsakta.
2. Buda apayri bir konu. Ayri bir konu olma potansiyeli var kesinlikle sjjj. Annem. Sagolsun canim anam sanki tek kizi benmisim gibi (2 kizi daha var ve yakinindalar) evlenmeden önce ve evlendikten sonra "ben sensiz naparim, cok özledim, doyamadim sana" deyip duruyor. Ve ben fark etmesem de bu beni vicdanen cok rahatsiz ediyor. Genel itibariyla aramiz cok iyidir, arkadas gibiyizdir. Ama sadece benimle değil, tüm kizlariyla böyle. Fakat bana sanki evden kaçmisim, ailemi terk etmisim gibi muamele yapıyor. Anne öyle deme dedim mi de aman sende sakadan anlamıyorsun oluyor. Öyle iste kizlar. Annem bu huyundan vaz geçmeyecek biliyorum çünki ne zaman bir aday belirse, evlenme olasiligim artsa böyle konuşur dururdu. Sanirim bu durum beni esime karsi hircinlastiriyor olabilir. Ay cok sacma dimi? Evet, cok sacma.