zamanla birbirinize okadar çok alışıyorsunuz ki.yıllar sonra aşkım,cnm.hayatım kelimeleri ilk evlilik yıllarında ki gibi heyacan vermiyor.sadece bu sözler değil.sarılmalar,öpüşmeler,elele tutuşmalarında heyacanı kalmıyor.ben eşimle flört ederken.eşimin yanına gidip ona sarılır öperdim.kalbim küt küt diye çarpardı.onu her görüşümde çok heycanlardım.elimi tuttuğunda,beni öptüğünde çok güzel guygular yoğunlaşırdı içimde.aynı şeyler onada oluyordu.evlendik ,artık aynı evde yaşıyoruz birbirimizi hergün görüyoruz.birlikte yatıp birlikte kalkıyoruz.bu nedenle artık hiç bir şey eskisi kadar heycan vermiyordu.ama bu ona olan sevgimin aşkımın bitti anlamına gelmez.sadece büyük bir alışkanlık...sevgiyi hissetirmek güzel sözlerle sınırlı değildir.bunu çiftler birbirinin hal ve hareketlerinden de anlayabilir. çünkü bir süre sonra o güzel sözlerde rafa kalkıyor çok nadir iniyor o raftan aşağı.buda eşimin beni sevmediği ,aşkının bittiiği anlamına gelmez.demek istediğim yıllar sonra o büyü ister istemez bozuluyorr.hiç bir şey ilk günkü tazeliğinde kalmıyor.kalmasına imkansız zaten.zamanla sende bunu yaşayacaksın bu tek taraflı olmayacak...4 yıl oldu evleneli ilk yıl eşimi 4 gözle beklerdim işten gelişini.ona sarılıp öperdim ve inanılmaz heycanlanırdım tıpkı flört ettiğimiz zamanlardaki gibi..şimdi ise eşim işten geldiğinde gene onu öpüp ,hoşgeldim hayatım diyorum ama heycanlanmıyorum..birde çocuk olunca tamamen ona odaklanıyorsun..umarım anlatabilmişimdir cnm..mutluluklar diliyorum..