evlilik düşüncesi bile korkuyuyor

siyah_in_ci

Guru
Kayıtlı Üye
8 Ağustos 2009
109
3
296
Ankara
Merhaba arkadaşlar 26 yaşındayım ve 2 üniversite mezunuyum ama çok sosyal dışadönük bir tip değilim malesef evim ailem özellikle de annem her şeyimdir hala geceleri yaatağıma çağırır birkaç saat annemle yatarım o kadar düşkünüm yeri ayrıdır bende ee okulda bitince artık çevreden evlilik baskıları yükseliyor ailem bir şey demiyor ama onlarda istiyordur elbet bir yuvam olsun sadece beni sıkmak istemiyorlar biliyorum birkaç tane adayda çıktı yok fotonu gördü yok şurda görmüş görüşmek istiyor diye bir nevi görücü usulü istemiyorum ama reddediyorum ilgilenmiyorum bile aslında aşık olmak belki fazla hayalperestçe ama dizilerdeki gibi yani gerçek olamayacak kadar büyük aşk yaşamak istiyorum en çok da anne olmak ama evimi annemi bırakmak istemiyorum ayrılık düşüncesi bile içime oturuyor resmen ki şuan ortada bir şey yok hep sonrasını düşünmekten hiç bir şey yapamıyorum belkide ben gidersem odam boşalıcak yatağım kitaplarım duvarımdaki tablolarım bile diye düşünüyorum gözyaşlarım akmaya başlıyor annem ben olmazsam dışarı bile çıkmaz zorda kalmadıkça iyice üzülür hasta olur ona bir şey olursa ben yaşayamam böyle düşünen yalnızca benmiyim ne yapıcam bilmiyorum hiç istemiyor değilim ama bu duygu ve düşüncelerden de kurtulamıyorum :(
 
Yanlız değilsinizdir eminim
Ama içinde bulunduğunuz yaklaşım doğru değil
Anneniz içinde sizin içinde
 
Herşeyin bir vakti ve Zaman'ı var.Eğer ki gerçekten seveceğin onunda seni sevecegi bir Ada'm bulursan o Zaman evlilikten korkmazsın.Çünkü o sana hem ana hem baba hem kardeş hem eş olur.Hepimiz seviyoruz ailemizi ayrılmak istemezdik ama doğanın kanunu bu.Senin de yuvan olmalı bana göre.Hayırlısıyle hepsi olur.
 
Yalnız değilsin . Sen çok baglisin annene hatta yanlış anlama ama bağımlı gibi olmuşsun. Anne başının tacı elbette ama hayat bu belli mı olur bir şekilde ayakalrimizin üstünde durmak zorundayız. Diizlerdeki gibi aşk hayaliyle çok iyi birini reddetmiştim.sonra pişman oldum . O aşk gerçek değil galiba ben hiç görmedim dizilerdeki gibi aşki. Ben çok duygusallık sezdim sende :)
 
26 yaşında yetişkin bir kadın olmanıza rağmen 3 yaşındaki çocuk gibisiniz hala. Ama bunda sizin suçunuz yok. Anneniz sizi kendisine bağımlı yetiştirmiş bildiğin. Uzman bir psikologtan destek almanızı öneriyorum.
 
Bende öyleydim,annemi yanıma çağırmazdm tabi ama anne babaya çok düşkün bir çocuk olarak yetiştim.. babam vefat etti yıkıldım ... Bir annem kaldı geriye daha da bağlandım anneme ama sonra bu düşüncelerimi annemle paylaştım o da bana bir anne olarak güzel nasihatlerde bulundu ve sevdiğim adamla evlendim... Aşık olursan bir gün bu düşünceler hafifler merak etme....
 
Bende senin gibiydim .
Annem bensiz bi yere gidemezdi .
Gece uyurken onunla uyurdum hiç uzak kalmamıştım. O benim herşeyim kokusuna dayanamadığım ama sevince evlendim simdi ayda 1 gün görüyorum hiçbir derdinde yanında olamıyorum. Eşimin beni ona karşı kısıtlamasına katlanamıyorum. Pişmanım böyle olduğu için. Hırpalanıyorum çok özlüyorum ama büyümek zorundayız. Ölümde var bu dünyada Rabbim esirgesin ama malesef var :(
 
Merhaba arkadaşlar 26 yaşındayım ve 2 üniversite mezunuyum ama çok sosyal dışadönük bir tip değilim malesef evim ailem özellikle de annem her şeyimdir hala geceleri yaatağıma çağırır birkaç saat annemle yatarım o kadar düşkünüm yeri ayrıdır bende ee okulda bitince artık çevreden evlilik baskıları yükseliyor ailem bir şey demiyor ama onlarda istiyordur elbet bir yuvam olsun sadece beni sıkmak istemiyorlar biliyorum birkaç tane adayda çıktı yok fotonu gördü yok şurda görmüş görüşmek istiyor diye bir nevi görücü usulü istemiyorum ama reddediyorum ilgilenmiyorum bile aslında aşık olmak belki fazla hayalperestçe ama dizilerdeki gibi yani gerçek olamayacak kadar büyük aşk yaşamak istiyorum en çok da anne olmak ama evimi annemi bırakmak istemiyorum ayrılık düşüncesi bile içime oturuyor resmen ki şuan ortada bir şey yok hep sonrasını düşünmekten hiç bir şey yapamıyorum belkide ben gidersem odam boşalıcak yatağım kitaplarım duvarımdaki tablolarım bile diye düşünüyorum gözyaşlarım akmaya başlıyor annem ben olmazsam dışarı bile çıkmaz zorda kalmadıkça iyice üzülür hasta olur ona bir şey olursa ben yaşayamam böyle düşünen yalnızca benmiyim ne yapıcam bilmiyorum hiç istemiyor değilim ama bu duygu ve düşüncelerden de kurtulamıyorum :KK43:
herkes evlenmek zorunda değil. kkoca kahri cekecegine anne kokusu çek :deli:
 
karşına gercekten içinin ısındığı biri çıkınca bu düşünecelerden kurtulmuş olacaksın
 
düşüncelerin çok abartı geldi.

nasıl burda ana kuzusu erkeklere laf söylüyoruz sen de onlara benziyosun.
 
Merhaba arkadaşlar 26 yaşındayım ve 2 üniversite mezunuyum ama çok sosyal dışadönük bir tip değilim malesef evim ailem özellikle de annem her şeyimdir hala geceleri yaatağıma çağırır birkaç saat annemle yatarım o kadar düşkünüm yeri ayrıdır bende ee okulda bitince artık çevreden evlilik baskıları yükseliyor ailem bir şey demiyor ama onlarda istiyordur elbet bir yuvam olsun sadece beni sıkmak istemiyorlar biliyorum birkaç tane adayda çıktı yok fotonu gördü yok şurda görmüş görüşmek istiyor diye bir nevi görücü usulü istemiyorum ama reddediyorum ilgilenmiyorum bile aslında aşık olmak belki fazla hayalperestçe ama dizilerdeki gibi yani gerçek olamayacak kadar büyük aşk yaşamak istiyorum en çok da anne olmak ama evimi annemi bırakmak istemiyorum ayrılık düşüncesi bile içime oturuyor resmen ki şuan ortada bir şey yok hep sonrasını düşünmekten hiç bir şey yapamıyorum belkide ben gidersem odam boşalıcak yatağım kitaplarım duvarımdaki tablolarım bile diye düşünüyorum gözyaşlarım akmaya başlıyor annem ben olmazsam dışarı bile çıkmaz zorda kalmadıkça iyice üzülür hasta olur ona bir şey olursa ben yaşayamam böyle düşünen yalnızca benmiyim ne yapıcam bilmiyorum hiç istemiyor değilim ama bu duygu ve düşüncelerden de kurtulamıyorum :KK43:


Ben eşimle tanışmadan önce hep derdim ruhum tek kişilik evlilik bana göre değildir diye. Eşimle tanıştım ilk zaman aman biraz görüşeyim yüz vermem sıkılır gider ayağı ile eşimin ısrarları sonucu görüştüm hep. sonra zamanla sevdim. He filmlerdeik gibi deli divane aşık hissetmedim. Ben zaten duygusal biri değilim. Aşığım eşime ama milletin abarttrak anlattığı gibi değilim. herkes bir olmak zorunda değil. Neyse sonra bir baktım evlenmişim :) Kısmetinse dilin lal oluyor, gelip seni buluyor. Merak etme yani. 27 yaşında evlendim. salla bu dşünceleri zamanla geçecek.
 
Ahh kıyamamm anneciğinden ayrılmaktan korkuyorsun sen. Bende 30 yasındayım canım bekarım annem babamla mutlu mesut yaşıyorum babam evlenip gideyim diye gözümün içine bakıyor ama ben babamı değil bi annemi düşünüyorum. Evimiz alısveriş yerıne biraz yürüme mesafesinde ev 4. Kat asansörsüz annem alısverısten tek döner çok yorulur dıye düşünüp aglamaya baslıyorum yani aslında insan kaldıkca kalıyor daha çok benimsiyor herseyini yaş aldıkca anne baba yaşlandıkca daha cok biliyor onun kıymetını yanında kalmak istıyor. Seninde baban var mı? Eger annen yanlızsa olurda evlenirsen annenıde yanına alırsın yada annene çok yakın oturma şartıyla evlenmeyi teklıf edersin. Düşünme bu kadar bence güzel yaşa zaman çok çabuk geçiyor.
 
Yorumlarda biraz abartmışsınız kıza bu kadar yüklenmeniz saçma geldi herkez annesini sever ama o sizden daha çok seviyor herkez eşit sevecek eşit bağlanacak diye bişey yok belki ona tek iyi gelen annesidir. 26 yaşında 3 yaşında çocuk gibi davranıyo sözüde bana çok yapay geldi kusura bakmayın.
 
Annenize bu kadar bagli olmaniz normal degil annem benim de kankamdir ama evlenirsem onu nasil birakirim diye bir dusuncem yok.
meslwginiz geregi de farkli sehirde bulunmak durum da kalabilirisniz sadece evlilik degil allah korusun vefat sebebiyle de ayrilik olabilir bunlarin hepsi hayata dair bu kadar yapisik ikiz gibi olmayin o olmazsa ben ne yaparim diye duusnmeyin
 
Dizilerdeki gibi buyuk ask demissin de, dizulerde kimse anasini cagirip yaninda yatmiyo o kadar bagli degil.. bak herkes annesini sever.kimse onsuz yapamaz ama bagimlilik ayri birsey,...
Evliligi ,hayatini bitirecek yada tamamiyle degistirecek,aliskanliklarini brakmak zorunda oldugun,birseylerin bitisi gibi gorme lutfen.. yanina bi yol arkadasj aldigini ve gelecek.gunleri.onla gogusleyecegini dusun..
Evet annenle yatamazsin belki ama her istedginde onun.yaninda olursun. Kocan buna karisamaz. Karisicaksa kocan olamaz zaten o kisi,secmezsin oyle birini... evine gidersin olmadi ayda yilda bir,orda kalirsin.. birseyleri erkenden dusunmeyi birak bi de..
Ben de duygusaldim ben annemden babamdan baskasina anne baba nasil derim diye uzuluyodum... dugunde olaylar cikti bizim su an gorusmuyoruz esimin ailesyle yada gorussek bile mesafeliyiz hic de anne baba demiyorum. :) icim rahat yani. Onca zaman dert ettigime degmemis. Bence sen de etme..zamani gelince hersey olur merak etme...
 
Eskiden ben de öyleydim, bu sene arkadaşlarımın düğünleri arasında neredeyse onar dakika fark var, yaşıtız seninle daha doğrusu benden bir yaş büyüksün ama artık o fotoğrafları gördükçe yemişim korkusunu diyorum :D
 
Back
X