evlilik ve gamsız olmak

aseeg .!.:

Valla tek diyeceğim evlilik SABIR işi ,kaç yıllık evlisiniz?
Bazı şeyleri görmezden gelmek tekrarı hatta tekrarları oluyorsa uyarmak yılmamak
Baktın olmuyor biraz içinde muhasebe yapıp sonrası için doğru kararı vermek

Genişletmek için tıkla...

3 senelik evliyim ve şuan muhasebe aşamasındayım. çevremde bu adam hep böyle gider diyenler çoğunlukta.
uyarmaktan yılmadım eşimi ama eşimde laftan anlamıyor.
benim verdiğim ilgi alaka onun karakterine fazla geliyor diye düşünmeye başladım.
bu seferde sevgi muhabbet orucu tutuyorum sanki.
bir yandan eşe tatlı dil ilgi gösterilir denir. karşılığı bu olunca da kendimi boşuna yormayayım diye düşünmeye başladım.
benim çabalarıma konuşmalarıma sırf kimseyi kırmamak için cevap veremeyen kocamın beni sevmediğini düşünmeye başladım.
eskiden mahrum bir hayatı olduğu için kudurmuş gibi arkadaşlarının kuyruğuna takılıp gittiğini düşünürdüm şimdi öyle olmadığına eminim.
benimde eksik yanıp işte konuşmaktan değilde hayvan gibi azarlanmaktan anlayan bir adamı hakettiği gibi azarlayamamak.
bir yandan da anası değilim diye düşünüyorum azarlasamda saçmalıklarına devam edecek ben kendimi yine tükettiğimle kalacağım.

Samsonn .!.:

Bunun yaşla çok ilgisi yok. Çoğu evlilik böyle bence. Gerçekten kaliteli zaman geçireceğin bir eşi bulmak kolay değil. Onu bulan azınlık zaten mutludur. Ama idare olayına gelince, bekar halin ile karşılaştığında bu ilişkinin yine de sana katıkları varsa ( kimisi için düzenli bir hayat olur, kimi yine yalnızlıktan iyidir der, kimisi evliliği sosyallik için avantaj olarak görür, çocuk içindir vs....), o zaman evet, yeri geldiğinde alttan almayı bilecek, idare edeceksin. Ama yok, sen sen olmaktan çıktıysan, hayatını hep erteliyorsan; sürekli kavga gürültü varsa; akşam eve gelmek bile istemiyorsan, hep tek taraflı kullanıldığını hissediyor, içten içe böyle bir birlikteliktense bekarlığım iyiydi diyorsan, çok da zorlamamalı bence.

Genişletmek için tıkla...

kalınlaştırdığım cümlelerle ilgili bir şeyler demek istiyorum.
sen sen olmaktan çıktıysan-
ben ben olmaktan çıkıyorum evliliğimi nasıl düzene sokacağım diye düşünmekten
akşam eve gelmek bile istemiyorsan-
evet evime gitmek istemiyorum evim kvaldemin yakınında kvalde kpeder sorunlu insanlar dahada ailece birbirimize girmemek için mesafe koymaya çalışıyorum. başka bir yerde olsa daha rahat giderdim.kira vermemek için mecbur kaldım fakat kira versem daha huzurlu olurdum.onu geçtim kocam eve yatmaya gelene kadar hep arkadaşları ile beraber yemek yediğimiz nadir. uyardım çok karşıma alıp konuştum bildiğini okuyor.
hep tek taraflı kullanıldığını hissediyor, içten içe böyle bir birlikteliktense bekarlığım iyiydi diyorsan-
ailesi gizli bir el gibi evliliğimizde söz sahibi olmak istiyor kimse bedavaya evde oturtmaz benim elde ettiğim kazanç ve ziynetlerde gözleri var(sanki sandık sandık hazine takmişler gibi)bekarlığım iyi diyemem.
annem de ayrı bir dert. boşansam çocuğum yok ama kafama kakar durur.hep beni suçlar suçlu hissettirir annemde yemek yemek gezmek tozmak mesele değil de yaşamak işkence.
annemin bana hiç saygısı olmadığını hep beni aşağılayıp enerjimi yediğini düşünüyorum.o yüzden de bekarlığımı övemem.
benim annem gibi yapanlar vardır. eminim ama evladını hatası ile sevabı ile bağrına basanlarda var.sanki bağrına basmış gibi görünüp içten içe kemirir beni.kocamın tarafı gibi o da benim elimde ne varsa onun peşinde artık iyicene anladım.

aseeg .!.:

Valla tek diyeceğim evlilik SABIR işi ,kaç yıllık evlisiniz?
Bazı şeyleri görmezden gelmek tekrarı hatta tekrarları oluyorsa uyarmak yılmamak
Baktın olmuyor biraz içinde muhasebe yapıp sonrası için doğru kararı vermek

Genişletmek için tıkla...

3 senelik evliyim ve şuan muhasebe aşamasındayım. çevremde bu adam hep böyle gider diyenler çoğunlukta.
uyarmaktan yılmadım eşimi ama eşimde laftan anlamıyor.
benim verdiğim ilgi alaka onun karakterine fazla geliyor diye düşünmeye başladım.
bu seferde sevgi muhabbet orucu tutuyorum sanki.
bir yandan eşe tatlı dil ilgi gösterilir denir. karşılığı bu olunca da kendimi boşuna yormayayım diye düşünmeye başladım.
benim çabalarıma konuşmalarıma sırf kimseyi kırmamak için cevap veremeyen kocamın beni sevmediğini düşünmeye başladım.
eskiden mahrum bir hayatı olduğu için kudurmuş gibi arkadaşlarının kuyruğuna takılıp gittiğini düşünürdüm şimdi öyle olmadığına eminim.
benimde eksik yanıp işte konuşmaktan değilde hayvan gibi azarlanmaktan anlayan bir adamı hakettiği gibi azarlayamamak.
bir yandan da anası değilim diye düşünüyorum azarlasamda saçmalıklarına devam edecek ben kendimi yine tükettiğimle kalacağım.

Samsonn .!.:

Bunun yaşla çok ilgisi yok. Çoğu evlilik böyle bence. Gerçekten kaliteli zaman geçireceğin bir eşi bulmak kolay değil. Onu bulan azınlık zaten mutludur. Ama idare olayına gelince, bekar halin ile karşılaştığında bu ilişkinin yine de sana katıkları varsa ( kimisi için düzenli bir hayat olur, kimi yine yalnızlıktan iyidir der, kimisi evliliği sosyallik için avantaj olarak görür, çocuk içindir vs....), o zaman evet, yeri geldiğinde alttan almayı bilecek, idare edeceksin. Ama yok, sen sen olmaktan çıktıysan, hayatını hep erteliyorsan; sürekli kavga gürültü varsa; akşam eve gelmek bile istemiyorsan, hep tek taraflı kullanıldığını hissediyor, içten içe böyle bir birlikteliktense bekarlığım iyiydi diyorsan, çok da zorlamamalı bence.

Genişletmek için tıkla...

kalınlaştırdığım cümlelerle ilgili bir şeyler demek istiyorum.
sen sen olmaktan çıktıysan-
ben ben olmaktan çıkıyorum evliliğimi nasıl düzene sokacağım diye düşünmekten
akşam eve gelmek bile istemiyorsan-
evet evime gitmek istemiyorum evim kvaldemin yakınında kvalde kpeder sorunlu insanlar dahada ailece birbirimize girmemek için mesafe koymaya çalışıyorum. başka bir yerde olsa daha rahat giderdim.kira vermemek için mecbur kaldım fakat kira versem daha huzurlu olurdum.onu geçtim kocam eve yatmaya gelene kadar hep arkadaşları ile beraber yemek yediğimiz nadir. uyardım çok karşıma alıp konuştum bildiğini okuyor.
hep tek taraflı kullanıldığını hissediyor, içten içe böyle bir birlikteliktense bekarlığım iyiydi diyorsan-
ailesi gizli bir el gibi evliliğimizde söz sahibi olmak istiyor kimse bedavaya evde oturtmaz benim elde ettiğim kazanç ve ziynetlerde gözleri var(sanki sandık sandık hazine takmişler gibi)bekarlığım iyi diyemem.
annem de ayrı bir dert. boşansam çocuğum yok ama kafama kakar durur.hep beni suçlar suçlu hissettirir annemde yemek yemek gezmek tozmak mesele değil de yaşamak işkence.
annemin bana hiç saygısı olmadığını hep beni aşağılayıp enerjimi yediğini düşünüyorum.o yüzden de bekarlığımı övemem.
benim annem gibi yapanlar vardır. eminim ama evladını hatası ile sevabı ile bağrına basanlarda var.sanki bağrına basmış gibi görünüp içten içe kemirir beni.kocamın tarafı gibi o da benim elimde ne varsa onun peşinde artık iyicene anladım.

tugsem_10 .!.:

iki farklı insan bir araya gelince anlaşması da bi dert zaten.
burada açılan kimi konularda "oha ben olsaydım çoktan boşanmıştım" diyebileceğimiz çok hikaye olduğu gibi.
saçma sapan şeylerden de biten evlilik hikayelerini de okuduk.
kimse dört dörtlük değil öyle de kimse idda edemez.
uzun evliliklere baktığımızda da kavga dövüş mümkün
insan kısa evlilikleri görünce ne bir arada tutuyor evlilikleri diye düşünüyorum.
zaaflar mı? zayıflık mı ? çocuk evliliği kurtarır diye kendini kandırmak mı?
aşk meşk in ne kadar yalan olduğunu öğrenmek için evlenmek gerekiyor bazen.
bazen sabit gelir, melek gibi kvalde kpeder, güzel bir ev, faturaların az gelmesi ve ödenmesi de huzur ve mutluluğa yetmiyor.
zaten eksiklerinizi anlamayan biri ile dertleşmeye kalkınca "rahat mı battı" diyorlar dolaylı doğrudan.
artık iyicene öğrendik( 30 yaş ve üstü aklı başında bayanlar için diyorum) adamı değiştirmek için evlenilmiyor.
bunu başaran hanımların çoğuda başarılarının tadını bile çıkaramadan başka sorunlar çıkıyor.
işte bu noktada şunu merak ediyorum.
evlilik yürümesi için (şiddet kişilere bağlı hatalardan gelirin heba olması durumları hariç)gamsız mı olmak lazım.
evlilikte gamsızlıkla ilgilenmenin sınırı nedir?
evliliği düzene sokmak için(adamı değiştirmek için demiyorum) sınır nedir.
benim gördüğüm bir erkek babası nasıl bi evlilik hayatı yaşıyorsa bilerek bilmeyerek onun gibi yapıyor.(istisnalar da var tabi)
adamın ilgisini çekmek için kendini geri çekmek
kaybetmeyi göze alıp sarsıp kendine getirmenin sınırı nedir?
(anana git bi ay iki ay demeyin anamın kendisi de ayrı dert.)

Genişletmek için tıkla...

Evlendiğin insanı değiştirmemelisin zaten, ben bu adamı bütün kusurlarıyla sevebilir miyim diye düşünmelisin.

NESEdertASK .!.:

Evlilikte hiç bir zaman birbiriyle tam uyumlu çift görmedim. ama iletişimde kendilerini aşmış bireyler çok gördüm..Çünkü evlilikte ideal bir eş değilde asıl olan iyi bir iletişim evliliği sürdürür.
Bütün ilişkilerde dalgalanmalar olur ama siz o ince kısımda karşılıklı iletişimsiz kalıyorsanız bir süre sonrada duygusal bağlar kopacaktır.
Aynı zamanda Olayın dışına çıkıp kendinizi de eleştirin...Bir şeylerin aşırı üstüne gitmek, her seferinde yanlışa odaklanmak zihin yorar, hayat törpüler...
Kendinizi silkeleyin önce...Belki de sizin istikametiniz terstir..

Genişletmek için tıkla...

işte sanki bende böyle birilerinden bağımsız yaşayamama hali var.bir türlü kendime yettiğim halde, yetmiyormuş gibi hissetmek.söyle tek başıma huzurum mutluluğumu sağlayıp kahvemi yudumlayamıyorum.sebebini de bilmiyorum belki kimseye ihtiyaç hissetmesem daha huzurlu olacağım.bu sebepten de kendimi silkeleyemiyorum.yanlış olsa da sürekli beni tüketen bireylerle bağlarım oluyor ve artık bu canımı sıkıyor.tükenmek istemiyorum.annem, kocam,kocamın tarafı beni tüketmek için hazırda bekliyorlar.onlara sorsan sen kendin yapıyorsun diyip çamur atıyorlar.artık buna dur demek istiyorum.
kızlar bağlantı kötü o yüzden aynı mesajım bi kaç kez yollamış oluyorum.

tugsem_10 .!.:

kalınlaştırdığım cümlelerle ilgili bir şeyler demek istiyorum.
sen sen olmaktan çıktıysan-
ben ben olmaktan çıkıyorum evliliğimi nasıl düzene sokacağım diye düşünmekten
akşam eve gelmek bile istemiyorsan-
evet evime gitmek istemiyorum evim kvaldemin yakınında kvalde kpeder sorunlu insanlar dahada ailece birbirimize girmemek için mesafe koymaya çalışıyorum. başka bir yerde olsa daha rahat giderdim.kira vermemek için mecbur kaldım fakat kira versem daha huzurlu olurdum.onu geçtim kocam eve yatmaya gelene kadar hep arkadaşları ile beraber yemek yediğimiz nadir. uyardım çok karşıma alıp konuştum bildiğini okuyor.
hep tek taraflı kullanıldığını hissediyor, içten içe böyle bir birlikteliktense bekarlığım iyiydi diyorsan-
ailesi gizli bir el gibi evliliğimizde söz sahibi olmak istiyor kimse bedavaya evde oturtmaz benim elde ettiğim kazanç ve ziynetlerde gözleri var(sanki sandık sandık hazine takmişler gibi)bekarlığım iyi diyemem.
annem de ayrı bir dert. boşansam çocuğum yok ama kafama kakar durur.hep beni suçlar suçlu hissettirir annemde yemek yemek gezmek tozmak mesele değil de yaşamak işkence.
annemin bana hiç saygısı olmadığını hep beni aşağılayıp enerjimi yediğini düşünüyorum.o yüzden de bekarlığımı övemem.
benim annem gibi yapanlar vardır. eminim ama evladını hatası ile sevabı ile bağrına basanlarda var.sanki bağrına basmış gibi görünüp içten içe kemirir beni.kocamın tarafı gibi o da benim elimde ne varsa onun peşinde artık iyicene anladım.

Genişletmek için tıkla...

Bence öncelikle kayınpedergilden uzaklaşın. Uzak bir semtte yeni bir düzen kurun. Ondan sonra eşinize bu yuvaya alışması için yeni bir şans verin. O ev masrafları için sizin kadar sorumluluk alıyor mu mesela?
Baktınız aradan 6 ay geçti hiç düzelen bir şey yok; çıkarın hayatınızdan bence. Bekarlığı anne yanına dönmek olarak asla düşünmeyin zaten. Ben de bekarım, tek başıma gayet keyifli bir hayatım var.

Samsonn .!.:

Bence öncelikle kayınpedergilden uzaklaşın. Uzak bir semtte yeni bir düzen kurun. Ondan sonra eşinize bu yuvaya alışması için yeni bir şans verin. O ev masrafları için sizin kadar sorumluluk alıyor mu mesela?
Baktınız aradan 6 ay geçti hiç düzelen bir şey yok; çıkarın hayatınızdan bence. Bekarlığı anne yanına dönmek olarak asla düşünmeyin zaten. Ben de bekarım, tek başıma gayet keyifli bir hayatım var.

Genişletmek için tıkla...

faturaları öder ama dediğim gibi benim annemde olmam işine gelir. eve yatıya gelir ancak birşey harcanmasın diye. ben kendi masrafımı kendim çıkarıyorum.

tugsem_10 .!.:

işte sanki bende böyle birilerinden bağımsız yaşayamama hali var.bir türlü kendime yettiğim halde, yetmiyormuş gibi hissetmek.söyle tek başıma huzurum mutluluğumu sağlayıp kahvemi yudumlayamıyorum.sebebini de bilmiyorum belki kimseye ihtiyaç hissetmesem daha huzurlu olacağım.bu sebepten de kendimi silkeleyemiyorum.yanlış olsa da sürekli beni tüketen bireylerle bağlarım oluyor ve artık bu canımı sıkıyor.tükenmek istemiyorum.annem, kocam,kocamın tarafı beni tüketmek için hazırda bekliyorlar.onlara sorsan sen kendin yapıyorsun diyip çamur atıyorlar.artık buna dur demek istiyorum.
kızlar bağlantı kötü o yüzden aynı mesajım bi kaç kez yollamış oluyorum.

Genişletmek için tıkla...

Ne kadar güzel ifade etmişsin,ve her şeyin farkındasın,çok benzer bir bakış açımız var, anne ise aynı zaten sanırım kardeşiz:))))Tespitlerin seni şu an huzursuz etmesin,ama emin ol huzuru yakalaman an meselesi,ben evlilikte erkeklerle kavganın hiç yakışık almadığını ve sonuçlarını, zararlarını hep düşünmüşümdür ama bazı erkekler cidden kavgadan besleniyor ancak kavga yoluyla anlatabiliyorsun bir şeyleri....Ama olduğu gibi kabul edip,tahammülü üst seviyede tutup arada vur kaç işe yarıyor gördüğüm kadarıyla, bence huzur sana da yakın,evliliğimin ilk 3 yılında ki hislerimi anlatıyorsun şimdi herşey güzel,senin içinde olacak!

polyanna23 .!.:

Ne kadar güzel ifade etmişsin,ve her şeyin farkındasın,çok benzer bir bakış açımız var, anne ise aynı zaten sanırım kardeşiz:))))Tespitlerin seni şu an huzursuz etmesin,ama emin ol huzuru yakalaman an meselesi,ben evlilikte erkeklerle kavganın hiç yakışık almadığını ve sonuçlarını, zararlarını hep düşünmüşümdür ama bazı erkekler cidden kavgadan besleniyor ancak kavga yoluyla anlatabiliyorsun bir şeyleri....Ama olduğu gibi kabul edip,tahammülü üst seviyede tutup arada vur kaç işe yarıyor gördüğüm kadarıyla, bence huzur sana da yakın,evliliğimin ilk 3 yılında ki hislerimi anlatıyorsun şimdi herşey güzel,senin içinde olacak!

Genişletmek için tıkla...

Allah razıolsun teşekkür ederim yorumunuz için insallah bu her şeyin düzelmesi için bir dönüm noktası olur.

tugsem_10 .!.:

iki farklı insan bir araya gelince anlaşması da bi dert zaten.
burada açılan kimi konularda "oha ben olsaydım çoktan boşanmıştım" diyebileceğimiz çok hikaye olduğu gibi.
saçma sapan şeylerden de biten evlilik hikayelerini de okuduk.
kimse dört dörtlük değil öyle de kimse idda edemez.
uzun evliliklere baktığımızda da kavga dövüş mümkün
insan kısa evlilikleri görünce ne bir arada tutuyor evlilikleri diye düşünüyorum.
zaaflar mı? zayıflık mı ? çocuk evliliği kurtarır diye kendini kandırmak mı?
aşk meşk in ne kadar yalan olduğunu öğrenmek için evlenmek gerekiyor bazen.
bazen sabit gelir, melek gibi kvalde kpeder, güzel bir ev, faturaların az gelmesi ve ödenmesi de huzur ve mutluluğa yetmiyor.
zaten eksiklerinizi anlamayan biri ile dertleşmeye kalkınca "rahat mı battı" diyorlar dolaylı doğrudan.
artık iyicene öğrendik( 30 yaş ve üstü aklı başında bayanlar için diyorum) adamı değiştirmek için evlenilmiyor.
bunu başaran hanımların çoğuda başarılarının tadını bile çıkaramadan başka sorunlar çıkıyor.
işte bu noktada şunu merak ediyorum.
evlilik yürümesi için (şiddet kişilere bağlı hatalardan gelirin heba olması durumları hariç)gamsız mı olmak lazım.
evlilikte gamsızlıkla ilgilenmenin sınırı nedir?
evliliği düzene sokmak için(adamı değiştirmek için demiyorum) sınır nedir.
benim gördüğüm bir erkek babası nasıl bi evlilik hayatı yaşıyorsa bilerek bilmeyerek onun gibi yapıyor.(istisnalar da var tabi)
adamın ilgisini çekmek için kendini geri çekmek
kaybetmeyi göze alıp sarsıp kendine getirmenin sınırı nedir?
(anana git bi ay iki ay demeyin anamın kendisi de ayrı dert.)

Genişletmek için tıkla...

kendımden ornek vereyım esımle severek ısteyerek bır donem tum cevremın ve aılemın karsı cıkmasına ragmen dıreterek evlendım (nedenı bosanmıs olması yas farkı ve bır cocugu olması ıdı), onaylamadıgım davranısları yok mu var ( para konusunda sorumsuzlugu en buyuk derdım benım ve sıkısınca yalana basvurması), ama bende kendı adıma mukemmel oldugumu dusunmuyorum ( tersım fena terstır, özgurlugume cok duskunumdur, inatcıyımdır ) arada sorunlar yasıyormuyuz tabıkı de yasıyoruz ve bazen bosanmayı bıle dusundugum oluyor kızgınlık ve öfke esnasında...

Ama sonra dusunuyorum bu adam bana karısmaz ne gıyımıme-ne gezmeme-ne evde yaptıgım yemege ıse, en sevmedıgım ev ısı utudur onu hep kendısı yapar, yemek seçer pek yemek yemez ama yemekte aramaz benden olursa yer olmazsa yapar bır sandvıc yer, aileme karsı saygılı, benı aılesıne asla ezdırmez kı onlarda her konuda benım tarafımda olan anlayıslı modern goruslu ınsanlardır ( en onemlısı aıleler cok uyumlu bızde) , ıyı bır baba ılgılı sevecen cocukla cocuk olabılen bır tıp, bılıyorumkı parası olsa benı yasatır ( olmasada harcamayı pek sever cefasını ben cekerım dolaylı yoldan ama oldugunda esırgemez elı comerttır) eee dıyorum o zaman otur oturdugun yerde....

Yanı şiddet-aldatma-cok buyuk yalanlar yoksa ısın ıcınde sizi duygusal ve cınsel anlamda tatmın edıyorsa, sızın ozelınıze saygılı ıse ve sızı degıstırmeye calısmıyorsa ve kısıtlamaya ( benım ıcın en onemlısı) evlılık yurur...

Hata mı yaptı yanlısı mı var tartısmadan konusmayı deneyın, gerekırse restı cekın donun arkanızı gıdın yada gıdecegınıze onu ınandırın, sizi değiştirmesine izin vermeyin ve asla aıdıyet duygusunu tavan yaptırmayın erkeklere işin özü bu....!!!

Masraf olmasin diye vaktini disarda mi geciriyor yanlis mi anladim?

tugsem_10 .!.:

iki farklı insan bir araya gelince anlaşması da bi dert zaten.
burada açılan kimi konularda "oha ben olsaydım çoktan boşanmıştım" diyebileceğimiz çok hikaye olduğu gibi.
saçma sapan şeylerden de biten evlilik hikayelerini de okuduk.
kimse dört dörtlük değil öyle de kimse idda edemez.
uzun evliliklere baktığımızda da kavga dövüş mümkün
insan kısa evlilikleri görünce ne bir arada tutuyor evlilikleri diye düşünüyorum.
zaaflar mı? zayıflık mı ? çocuk evliliği kurtarır diye kendini kandırmak mı?
aşk meşk in ne kadar yalan olduğunu öğrenmek için evlenmek gerekiyor bazen.
bazen sabit gelir, melek gibi kvalde kpeder, güzel bir ev, faturaların az gelmesi ve ödenmesi de huzur ve mutluluğa yetmiyor.
zaten eksiklerinizi anlamayan biri ile dertleşmeye kalkınca "rahat mı battı" diyorlar dolaylı doğrudan.
artık iyicene öğrendik( 30 yaş ve üstü aklı başında bayanlar için diyorum) adamı değiştirmek için evlenilmiyor.
bunu başaran hanımların çoğuda başarılarının tadını bile çıkaramadan başka sorunlar çıkıyor.
işte bu noktada şunu merak ediyorum.
evlilik yürümesi için (şiddet kişilere bağlı hatalardan gelirin heba olması durumları hariç)gamsız mı olmak lazım.
evlilikte gamsızlıkla ilgilenmenin sınırı nedir?
evliliği düzene sokmak için(adamı değiştirmek için demiyorum) sınır nedir.
benim gördüğüm bir erkek babası nasıl bi evlilik hayatı yaşıyorsa bilerek bilmeyerek onun gibi yapıyor.(istisnalar da var tabi)
adamın ilgisini çekmek için kendini geri çekmek
kaybetmeyi göze alıp sarsıp kendine getirmenin sınırı nedir?
(anana git bi ay iki ay demeyin anamın kendisi de ayrı dert.)

Genişletmek için tıkla...

3 yillik evliyim cok eski sayilmaz ama birseyleri anlamak icin de baya zaman gecti. Evlilikte her iki tarafin da birbirini oldugu gibi kabul etmesi lazim diye dusunuyorum degismesini beklemek hayal olur. Ayrica evlenince yapisik ikiz moduna girmeye gerek yok benim esim oldu diye birey oldugu gercegi degismiyor. Benden farkli dusunebilir yalniz kalmak isteyebilir arkadaslariyla plan yapabilir sehir disi seyahatlerine cikabilir.
Ama bence birey olma meselesinde is erkekte degil kadinda bitiyor. Evlenince kendimizi evimize esimize adayip kendimizden vazgeciyoruz ne kadar az is yaparsan kendine ne kadar deger verirsen ve kendi isteklerinden ne kadar az vazgecersen o kdar degerli oldugunu dusunuyorum. Erkekler, esim ne kadar fedakar, benim icin ne kadar ugrasiyo diye dusunmuyo hic.
Cok mu gaddar gozuktum bilmiyorum ama cok sukur mutlu bi evliligim var.
Birde birseye kizinca, kendime benim de cok mukemmel olmadigimi hatirlatiyorum surekli. Yapmasini istedgm biseyi erteleyince benim de evdeki cogu isi yapmayi erteledigimi cogu zaman yapmadigimi dusunuyorum. Ben cok fevri ve asiri sinirliyim kendime surekli boyle telkin vermesem her dakika kavga ederiz heralde.

ben 25 esim 27.5 yasında bazen cok sürtüsme yasıyoruz ha bende diyorum bumudur diye ama sonra düaünüyorum iki insanın tamamen birbirine adapte olmaları söz konusu 3 yıla yaklasıyor evlilk baktıgımda aslında cok problemler halletmişiz ama hala var . eskiden çok esip gürlerdim simdilerde sıklıgı azalttım biraz sakinleşip sonra konusuyorum . bazı özelliklerinide kabul ediyorum mesela kıskanc fazlasıyla bu yönü hem ben kabul ettim hem o törpüledi . ama zamana ve cabaya baglı. birde benim gördüğüm erkekler kadınlara göre gec olgunlasıyor tabi siz daha iyi bilirsiniz ama sizin evliliktede sizin olaylara bakıs acınız ondan olgunca olabilir

Evliliği mükemmel olarak tanimlayabilecek birini tanımadım henüz. boğucu tarafları evet çok fazla. hatta bazen hangi kafayla evlendiğimi anlayamıyorum. ama diğer yandan eşimin olumlu yanları da çok ve bugün bir başkası ile evlensem daha iyisi olmayacak. hiç evlenmeseydim ya da şimdi bosansam bu sefer de hayatımda hep bir eksiklik hissedeceğim. evlilik garip bir şey. olsa bir dert olmasa bir dert. belki de gamsız olmak en iyisi

tugsem_10 .!.:

iki farklı insan bir araya gelince anlaşması da bi dert zaten.
burada açılan kimi konularda "oha ben olsaydım çoktan boşanmıştım" diyebileceğimiz çok hikaye olduğu gibi.
saçma sapan şeylerden de biten evlilik hikayelerini de okuduk.
kimse dört dörtlük değil öyle de kimse idda edemez.
uzun evliliklere baktığımızda da kavga dövüş mümkün
insan kısa evlilikleri görünce ne bir arada tutuyor evlilikleri diye düşünüyorum.
zaaflar mı? zayıflık mı ? çocuk evliliği kurtarır diye kendini kandırmak mı?
aşk meşk in ne kadar yalan olduğunu öğrenmek için evlenmek gerekiyor bazen.
bazen sabit gelir, melek gibi kvalde kpeder, güzel bir ev, faturaların az gelmesi ve ödenmesi de huzur ve mutluluğa yetmiyor.
zaten eksiklerinizi anlamayan biri ile dertleşmeye kalkınca "rahat mı battı" diyorlar dolaylı doğrudan.
artık iyicene öğrendik( 30 yaş ve üstü aklı başında bayanlar için diyorum) adamı değiştirmek için evlenilmiyor.
bunu başaran hanımların çoğuda başarılarının tadını bile çıkaramadan başka sorunlar çıkıyor.
işte bu noktada şunu merak ediyorum.
evlilik yürümesi için (şiddet kişilere bağlı hatalardan gelirin heba olması durumları hariç)gamsız mı olmak lazım.
evlilikte gamsızlıkla ilgilenmenin sınırı nedir?
evliliği düzene sokmak için(adamı değiştirmek için demiyorum) sınır nedir.
benim gördüğüm bir erkek babası nasıl bi evlilik hayatı yaşıyorsa bilerek bilmeyerek onun gibi yapıyor.(istisnalar da var tabi)
adamın ilgisini çekmek için kendini geri çekmek
kaybetmeyi göze alıp sarsıp kendine getirmenin sınırı nedir?
(anana git bi ay iki ay demeyin anamın kendisi de ayrı dert.)

Genişletmek için tıkla...

Evlilik zor zanaat ve bence evlenmeye karar verip bu yola girmek istyenlere rahat batiyo ben artik benim mutlu evliligim var diyen hickimseye inanmıyorum biraz zorlayinca dokuluyor onlarinda sorunlari.taraflarin degismesi degil birbirlerni o huylariyla kabul etmesi gerekiyor.oncelikle erkekten beklentilerni sifira dusurmelisin bak azaltmalisin degil tamamen sifira dusmeli cunku erkek hesap vermeyi ve asiri sorumluluk almayi seven birey olmuyor rahat olacak bir elinde kumanda bir elinde telfn yaninda cerez karsisinda televizyon dir dir etmeyen kari ondan mutlusu olmaz.ayrica Cocuk evliligi kurtarmiyo cocuk dahada yıpratıyor bilhassa kadini 8 aylik bi prensesim var iyiki var ama yolunda gitmeyen evliligimize daha cok sorunlara bogdu ve kizim buyudukce cogaldkca cogaliyo sorunlar. Asksa sadece evlata duyulan bence digerlerin hicbiri ask degil. Erkeklerin bu kadar simarik olmasida tabiki anneleriyle alakali o kadar yuz verilerek buyutuluyorlar ki yedikleri onunde yemedkleri arkasinda masada 10 cesit yemek varsa sirf oglu seviyor diye 11.cesit yapiliyor sabah ise ugurlanip aksam camda bekleniyor hesap soran yok sonra annesi gibi olmamiz bekleniyor.erkegin iyisi kumar oynamayan icki icmeyen aldatmayan degilmis evlenince ilk bunu anladim.erkegin iyisi yok hepsi ayni

Sanki benim konuma yazmisiniz cok doğru değişmiyor asla.

gzellergzeli .!.:

Masraf olmasin diye vaktini disarda mi geciriyor yanlis mi anladim?

Genişletmek için tıkla...

evet.

rib .!.:

ben 25 esim 27.5 yasında bazen cok sürtüsme yasıyoruz ha bende diyorum bumudur diye ama sonra düaünüyorum iki insanın tamamen birbirine adapte olmaları söz konusu 3 yıla yaklasıyor evlilk baktıgımda aslında cok problemler halletmişiz ama hala var . eskiden çok esip gürlerdim simdilerde sıklıgı azalttım biraz sakinleşip sonra konusuyorum . bazı özelliklerinide kabul ediyorum mesela kıskanc fazlasıyla bu yönü hem ben kabul ettim hem o törpüledi . ama zamana ve cabaya baglı. birde benim gördüğüm erkekler kadınlara göre gec olgunlasıyor tabi siz daha iyi bilirsiniz ama sizin evliliktede sizin olaylara bakıs acınız ondan olgunca olabilir

Genişletmek için tıkla...

işte iki tarafta törpülenebilmeli.tek taraflı olmuyor.benimde adamam sevgimin fadakarlığımın ermediği yerde başlıyor sorunlar.

Squidy .!.:

Evliliği mükemmel olarak tanimlayabilecek birini tanımadım henüz. boğucu tarafları evet çok fazla. hatta bazen hangi kafayla evlendiğimi anlayamıyorum. ama diğer yandan eşimin olumlu yanları da çok ve bugün bir başkası ile evlensem daha iyisi olmayacak. hiç evlenmeseydim ya da şimdi bosansam bu sefer de hayatımda hep bir eksiklik hissedeceğim. evlilik garip bir şey. olsa bir dert olmasa bir dert. belki de gamsız olmak en iyisi

Genişletmek için tıkla...

keşke başarsam şu gamsızlığı bulunmaz hint kumaşı olurum eminim.işte özverili dikkatli olunca
"rahat battı","hassas,sinirli,dırdırcı" konumda oluyoruz erkekler hep düşünmeden etiketi yapıştırıyorlar.onların tam anlamında kafalarına dank etmesi zor.

tugsem_10 .!.:

evet.

işte iki tarafta törpülenebilmeli.tek taraflı olmuyor.benimde adamam sevgimin fadakarlığımın ermediği yerde başlıyor sorunlar.

keşke başarsam şu gamsızlığı bulunmaz hint kumaşı olurum eminim.işte özverili dikkatli olunca
"rahat battı","hassas,sinirli,dırdırcı" konumda oluyoruz erkekler hep düşünmeden etiketi yapıştırıyorlar.onların tam anlamında kafalarına dank etmesi zor.

Genişletmek için tıkla...

Erkeklerin bizim yapamadığımız şeyi yapıyor. gamsız olabiliyorlar. biz onlar gibi olamadığımız için dirdirci oluyoruz ya da içimize atıp ruhsuzlasiyoruz. buna yine bir çözümleri var. evde rahat edemiyorum. surat asiyorsun. çeşitli şekillerde normalmiş gibi bir konuyu bomba gibi kucağımıza bırakıyorlar. Sonra biz bu durumdan nasıl kurtulacağız diye binbir türlü denklemler kurarken adam gayet rahat takilabiliyor. işte bu noktada biz de durduk yerde niye bekarlık keyfimi bozdum diye sorgulamaya başlıyoruz. evet adamlar haklı. Bize rahat batmış

Çağımızın hastalığı depresyon, huzursuzluk ve mutsuzluk... tahammülsüzlük. Herşey yolunda olunca da insan mutsuz oluyor bende cok mutsuzum ama su olsa cok Mutlu olacağıma eminim; evimin isini yemeğini yapacak bi yardımcı.. iste o zaman deymeyin keyfime. Gamsız olmak lazım cok haklısınız insanları kendi haline bırakmak lazım ozgur bırakıp ozgur olmak, bırakılmak. İste mutluluğun sırrı bu benim icin.

bibibella .!.:

3 yıllık evliyiz 10 yıldır birlikteyiz eşimle toplamda, benim ak dediğime o kara der ama biz nasıl oluyorsa çok iyi anlaşıyoruz ufak sürtüşmeler hariç nerdeyse hiç kavga etmeyiz huzurluyuz birbirimize saygımız var değiştirmeye çalışmıyoruz değiştiremeyiz de zaten çok zıt karakterleriz benim eşim de benden 5 yaş küçük bence bazı şeyleri olduğu gibi kabul etmeliyiz

Genişletmek için tıkla...

Aynen ya biz de eşimle zıt iki kutubuz resmen. Bazen diyorum ya biz böyleyken nasıl anlaştık da nasıl evlendik , zıt kutuplar birbirini çeker ya ondan diyor çok gıcık da oluyorum ama seviyorum da keratayı buarada konu ile alakalı da evet kabullenmekle yürüyor, değiştirmeye çalışmamak vs. Değişmiyorlar , değişmiyoruz..

Evlilik zor zanaat ve bence evlenmeye karar verip bu yola girmek istyenlere rahat batiyo ben artik benim mutlu evliligim var diyen hickimseye inanmıyorum biraz zorlayinca dokuluyor onlarinda sorunlari.taraflarin degismesi degil birbirlerni o huylariyla kabul etmesi gerekiyor.oncelikle erkekten beklentilerni sifira dusurmelisin bak azaltmalisin degil tamamen sifira dusmeli cunku erkek hesap vermeyi ve asiri sorumluluk almayi seven birey olmuyor rahat olacak bir elinde kumanda bir elinde telfn yaninda cerez karsisinda televizyon dir dir etmeyen kari ondan mutlusu olmaz.ayrica Cocuk evliligi kurtarmiyo cocuk dahada yıpratıyor bilhassa kadini 8 aylik bi prensesim var iyiki var ama yolunda gitmeyen evliligimize daha cok sorunlara bogdu ve kizim buyudukce cogaldkca cogaliyo sorunlar. Asksa sadece evlata duyulan bence digerlerin hicbiri ask degil. Erkeklerin bu kadar simarik olmasida tabiki anneleriyle alakali o kadar yuz verilerek buyutuluyorlar ki yedikleri onunde yemedkleri arkasinda masada 10 cesit yemek varsa sirf oglu seviyor diye 11.cesit yapiliyor sabah ise ugurlanip aksam camda bekleniyor hesap soran yok sonra annesi gibi olmamiz bekleniyor.erkegin iyisi kumar oynamayan icki icmeyen aldatmayan degilmis evlenince ilk bunu anladim.erkegin iyisi yok hepsi ayni