Merhaba, evlilik sürecinde aile konusuna takıldım. Deneyimlere, fikirlere ihtiyacım var. Desteklerinizi rica ediyorum.
30 yaşındayım. 3 senelik, çok güzel giden bir ilişkim var. Henüz resmiyete dökülmedi bu durum ancak sevgilimin aile yapısıyla ilgili tereddütlerim var.
Bu arada aileye takılmadan önce ilişkimi biraz anlatayım ki sizden de daha sağlıklı geri dönüşler alabileyim.
Sevgilimle çok uyumluyuz. Hobiler, düşünce tarzı, karakter yapısı, hayata bakış, sosyal uyum, yaşam stili, hayaller, kültür vs.
Yaşadığımız süre boyunca uzak mesafe ilişkisi olmasına rağmen büyük kavgalar etmedik. Küçük tartışmalarımız oldu onları da konuşarak çözebildik. Az görüştük ama vaktimizi verimli geçirdik, birbirimizi tanıdık.
Birbirimizi çok seviyoruz ve saygı da duyuyoruz. Hatta büyük sorun teşkil edebilecek bir olay yaşadık ama benim bile beklemediğim şekilde empati ve konuşmayla aşabildik. Birbirimize güvendik ve konusu üzeriden bir yıl geçmesine rağmen bile açılmadı, tartışma mezesi yapılmadı, kullanılmadı.
Aslında önceki ilişkilerimiz ikimizinde çok kötü. Hatta kendimi artık sorunlu hissediyordum çünkü ilişkilerimde sürekli kavgalar ediyordum, anlaşamıyordum. Karakterinize uyumlu birini bulunca bir de sevince sorunun siz de veya karşınıza çıkan insanlarda değil ilişki uyumsuzluğunda olduğunu anlıyorsunuz. Yani ilişkinin uyumlu olmasını aşırı önemsiyorum ve bu bağlamda da kendime göre doğru insanla karşılaştığımı düşündüm. Ta ki ailesiyle ilgili sorunları görene kadar...
Kimse ailesini seçemez elbette ama siz iyi ailesi olan birini seçebilirsiniz. Ancak iyi ailesi olur bu sefer de kendisiyle anlaşamazsınız bu bir çıkmaz. Ailesi bencil, vurdumduymaz, sorumsuz ve aşırı düşüncesiz. Ailemle de aşırı uyumsuz. Ben henüz tanışmadım ama bir insan ailesine, çevresine nasılsa size ve ailenize de öyle olur netice de. Benim bu süreç boyunca kendi aralarında yaşadıkları olaylardan , konuşmalardan anladığım bu. Yani evlatları, onların hayatları umurlarında bile değil bir de üstüne maddi, manevi beklenti içindeler.
Bunları aramızda konuştuk, sevgilim kabul ediyor ve hatalarını görüyor. Ama şimdi mi böyle acaba diyorum bazen... İş ciddileştiğinde, istenmeyen olaylar yaşandığında yine bana hak verip yanımda durur mu bilemiyorsun. Evet şimdi öyle duruyor mücadele ederim falan diyor ama o da yaşamadan ne tepki vereceğini bilemez belki de...
Evlilik düşüncesi korkutuyor beni aileler yüzünden. Bu zor süreci herkese yaşatıp kimseyi de üzmek istemiyorum. Ama aileler sorun olacak gibi de duruyor en başta. Kafam karışık.
Ayrıca daha tanışmadan soğudum bile. Gerçekten uyumlu, anlayış dolu, kaliteli bir ilişki bile aileler yüzünden bozulur mu? O ailesini idare etmeye çalışsa bile bir ömür sonuç itibariyle, nereye kadar idare nereye kadar anlayış. Böyle başlayıp mücadele ederim deyipte sonunda pişman olan var mı merak ediyorum? Yoksa bir raddeden sonra alışılıyor mu, bilemiyorum hiç. Düşüncelerinizi rica ediyorum.
30 yaşındayım. 3 senelik, çok güzel giden bir ilişkim var. Henüz resmiyete dökülmedi bu durum ancak sevgilimin aile yapısıyla ilgili tereddütlerim var.
Bu arada aileye takılmadan önce ilişkimi biraz anlatayım ki sizden de daha sağlıklı geri dönüşler alabileyim.
Sevgilimle çok uyumluyuz. Hobiler, düşünce tarzı, karakter yapısı, hayata bakış, sosyal uyum, yaşam stili, hayaller, kültür vs.
Yaşadığımız süre boyunca uzak mesafe ilişkisi olmasına rağmen büyük kavgalar etmedik. Küçük tartışmalarımız oldu onları da konuşarak çözebildik. Az görüştük ama vaktimizi verimli geçirdik, birbirimizi tanıdık.
Birbirimizi çok seviyoruz ve saygı da duyuyoruz. Hatta büyük sorun teşkil edebilecek bir olay yaşadık ama benim bile beklemediğim şekilde empati ve konuşmayla aşabildik. Birbirimize güvendik ve konusu üzeriden bir yıl geçmesine rağmen bile açılmadı, tartışma mezesi yapılmadı, kullanılmadı.
Aslında önceki ilişkilerimiz ikimizinde çok kötü. Hatta kendimi artık sorunlu hissediyordum çünkü ilişkilerimde sürekli kavgalar ediyordum, anlaşamıyordum. Karakterinize uyumlu birini bulunca bir de sevince sorunun siz de veya karşınıza çıkan insanlarda değil ilişki uyumsuzluğunda olduğunu anlıyorsunuz. Yani ilişkinin uyumlu olmasını aşırı önemsiyorum ve bu bağlamda da kendime göre doğru insanla karşılaştığımı düşündüm. Ta ki ailesiyle ilgili sorunları görene kadar...
Kimse ailesini seçemez elbette ama siz iyi ailesi olan birini seçebilirsiniz. Ancak iyi ailesi olur bu sefer de kendisiyle anlaşamazsınız bu bir çıkmaz. Ailesi bencil, vurdumduymaz, sorumsuz ve aşırı düşüncesiz. Ailemle de aşırı uyumsuz. Ben henüz tanışmadım ama bir insan ailesine, çevresine nasılsa size ve ailenize de öyle olur netice de. Benim bu süreç boyunca kendi aralarında yaşadıkları olaylardan , konuşmalardan anladığım bu. Yani evlatları, onların hayatları umurlarında bile değil bir de üstüne maddi, manevi beklenti içindeler.
Bunları aramızda konuştuk, sevgilim kabul ediyor ve hatalarını görüyor. Ama şimdi mi böyle acaba diyorum bazen... İş ciddileştiğinde, istenmeyen olaylar yaşandığında yine bana hak verip yanımda durur mu bilemiyorsun. Evet şimdi öyle duruyor mücadele ederim falan diyor ama o da yaşamadan ne tepki vereceğini bilemez belki de...
Evlilik düşüncesi korkutuyor beni aileler yüzünden. Bu zor süreci herkese yaşatıp kimseyi de üzmek istemiyorum. Ama aileler sorun olacak gibi de duruyor en başta. Kafam karışık.
Ayrıca daha tanışmadan soğudum bile. Gerçekten uyumlu, anlayış dolu, kaliteli bir ilişki bile aileler yüzünden bozulur mu? O ailesini idare etmeye çalışsa bile bir ömür sonuç itibariyle, nereye kadar idare nereye kadar anlayış. Böyle başlayıp mücadele ederim deyipte sonunda pişman olan var mı merak ediyorum? Yoksa bir raddeden sonra alışılıyor mu, bilemiyorum hiç. Düşüncelerinizi rica ediyorum.
