ben bu sorunun 5 senede büyük bir kısmını çözdüm.
ilk 2 sene yatakodasında yere atılan dağ gibi kirli çamaşırlar, evin her yerinde alakasız atılmış başka eşyalar yüzünden kavga dövüşle geçti. burası otel değil, yaşadığımız yerde olacak tabii gibi de bir mantıkla attığı hiç bir şeyi yerinden kaldırmazdı.
ben de madem yaşadığımız yer, dursunlar o zaman oldukları yerde deyip bir daha elimi sürmedim
dolapları düzenlesem 1 günde ütülü ne varsa altı üstüne gelirdi. ben de onunkileri ütülemeden olduğu gibi tıkıştırdım dolabına.
temizliğe dırdır ederdi, 1 ay evi temizlemedim.
her şeyi benden isterdi, ben de bu sefer tuvalete bile kalksa gelirken ya mutfaktan bişi istedim, ya eline bişi tutuşturdum yerine götürsün diye.
çöp doldu taştı çıkarmadım.
ve aklıma gelmeyen daha bir sürü şey.
1 ay sonunda baktım elinde elektrik süpürgesi, ev de çok toz olmuş diyerek geldi. üstelik evimizde 1 kedi ve de 1 köpek var. onun toz olmuş dediği yerler tüyden geçilmiyor.
şu anda arada bir çift çorap falan atıyor, ama onu gözüm görmüyor bile.
artık sofrayı ben kuruyorum, o topluyor. mutfağa her girdiğinde soruyor bir şey ister misin diye.
benim eşimin annesi hiç öyle oğluna bir şey yaptırmamış cinsinden değil, her şeyi kendisine yaptırmış. benimki de bu sefer annesine gıcık olduğu için acısını benden çıkarmaya kalktı ama beceremedi
bu arada ben de çalışmıyorum, onun çalışıyor olması beni onun hizmetçisi yapmıyor. canım istediği zaman her şey en iyisinden yaparım ama canım istemezse de elimi sürmem. zaten işten yorgun geldiğini farkettiğimde ben de eşimden bir şey beklemiyorum. sadece yaşadığımız ev onun da evi, tabii ki çoğu işi ben yapıyorum ama o da kendi evinde bir şeylerin ucundan tutmalı di mi. maalesef erkekler yapacakları azıcık yardımın eşlerini ne kadar memnun edebileceğini düşünemiyorlar.
