Evlilikteki monotonluğu nasıl yok edebiliriz

yasgo

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
26 Ağustos 2010
134
6
116
2 yıllık evli olucam bu kasımda ama eski heyecanımızın kalmadığını farkediyorum bu beni çok üzüyo aynı problemi yaşayan arkadaşlar neler yapabiliriz yada yapıyorsunuz:49:
 
aynı şeyi bende yaşıyorum ne yapacağımıda bilmiorum ama yapmak ıstediğimden de emın değilim.Evliliğimin başında bazı sorunlar yaşadık ve bunlar benı çok yıprattı birde hamıle olmanın verdiği duygusallık, kayınvalıde sorunları bide ustune erken doğum suçlunun yıne ben olması falan derken soğuma ,isteksızlık gibi şeyler başladı (bunlar sadece benm için gecerlı)Aslında o kadar buyuk bı aşkla evlendıkkı o kadar ımkansızdıkkı bırbırımız için ama asla bitmez dediğim aşk ellerimden kayıyor sankı:(((keşke biraz tatlı dilli olsam ama oda yok hala utanıyorum ona askım falan demeye çünkü zamanında o benım hocamdı bunun etkisi bırazda...şimdi sorunlarımızın çoğunu hallettık ama hala mutlu olamıyorum kayınvalidem artık bi nevi karışmıo karışmasada artık ben onu alttan almayı öğrenmeye başladım...Tek sorun kayınvalidem değilmiş demekki sorun benm evliliğğin başlarındakı kavgalarımız,tarrtışmalarımız,hep annesini tutması,benm aileme hiçbişeyı anlatamamm vb..Öyle yanı umarım siz aşarsınız ama ben aşmak için bişey yapamayacğım çunku asla değişmeyecek...
 
sadece haftasonları eşim eve gelebildği için monotonluğu hiç yaşamadık, ayrı kalmanın tek avantajı bu sanırm. sürekli özlüyoruz, eve geldiğinde de tartışmıyoruz hiç, sadece birbirimizle iyi ve verimli zaman geçirmeye çalışıyoruz. heyecan bitmiyor hiç. ama yanımda olmasını tercih ederim monotonluğa. keşke yanımda olsa da sıkılsak biraz:59:
 
sadece haftasonları eşim eve gelebildği için monotonluğu hiç yaşamadık, ayrı kalmanın tek avantajı bu sanırm. sürekli özlüyoruz, eve geldiğinde de tartışmıyoruz hiç, sadece birbirimizle iyi ve verimli zaman geçirmeye çalışıyoruz. heyecan bitmiyor hiç. ama yanımda olmasını tercih ederim monotonluğa. keşke yanımda olsa da sıkılsak biraz:59:




bence en guzeli bizim evliliğimizdeki monotonlaşma birazda eşimin sık sık evde olmasından kaynaklanıo...yok yere kırıntı düştü yok biraz daha dıkkatlı olamazsın yok çocugu nıe bağırtıyosun falan filan keşke belirli bi zaman çalışsada bizde birbirimizi özlesek...özlemek guzeldir yıpranmazsınız aşkı hep tadında yaşatır...
 
evliliğin ilk yılı kayınvaldenlerle oturup 1 yıl sonunda evleri ayırırsan monotonluk süresini benim gibi 3 yıldan öteye taşıyabilirsiniz.. :61:
 
Zig Ziglar'ın hayat boyu flort isimli kitabını okumanızı tavsiye ederim.. O kitapta bu sorunun cevapları var.. tabi uygulayabilmek en önemlisi
 
aynı şeyi bende yaşıyorum ne yapacağımıda bilmiorum ama yapmak ıstediğimden de emın değilim.Evliliğimin başında bazı sorunlar yaşadık ve bunlar benı çok yıprattı birde hamıle olmanın verdiği duygusallık, kayınvalıde sorunları bide ustune erken doğum suçlunun yıne ben olması falan derken soğuma ,isteksızlık gibi şeyler başladı (bunlar sadece benm için gecerlı)Aslında o kadar buyuk bı aşkla evlendıkkı o kadar ımkansızdıkkı bırbırımız için ama asla bitmez dediğim aşk ellerimden kayıyor sankı:(((keşke biraz tatlı dilli olsam ama oda yok hala utanıyorum ona askım falan demeye çünkü zamanında o benım hocamdı bunun etkisi bırazda...şimdi sorunlarımızın çoğunu hallettık ama hala mutlu olamıyorum kayınvalidem artık bi nevi karışmıo karışmasada artık ben onu alttan almayı öğrenmeye başladım...Tek sorun kayınvalidem değilmiş demekki sorun benm evliliğğin başlarındakı kavgalarımız,tarrtışmalarımız,hep annesini tutması,benm aileme hiçbişeyı anlatamamm vb..Öyle yanı umarım siz aşarsınız ama ben aşmak için bişey yapamayacğım çunku asla değişmeyecek...



aslında umutsuzca davranarak 3-0 yenik başlıyorsun bnece ben kadınım ve kadınlığımla zekamla bunun üstesinden geleceğim diye işe koyulmalısın değil mi. önce kendine güvenmelisin bana kalsa
 
benim nasipse 3 yıl olacak ve yıldönümümüzden kısa bir süre sonrada bebek katılacak inşallah.benimde arada bir sıkıldığım oluyo ama yine iş bana düşüyor.Ya dışarı çıkıyoruz ya evde film izliyoruz ya misafir davet ediyoruz yada olaya heycan katabilmek için onu şımartıyorum.mesela genelde evde olduğum için kıyafetlerim rahat şeylerdir hal böyle olunca onunda gözü alışıyo arada bir o işten geldiğinde kapıyı makyajlı ince çoraplı kalem etekli dar gömlikli kıyafetimle açtığımda bir süre gözü hala bende oluyor bende şaka takılıyorum bana bakıp yemeğini yiyemiceksen gidip değiştireyim diye hayır diyo.
sizde arada bir değişiklik yapapilirsiniz.
Bu arada aklıma gelmişken havalar artık ısınıyo bu pazar tostlarınızı hazırlayın ya balkonunuzda yada en yakın yeşillik bi alana gidin kahvaltınızı öğlene kadar yayın sonrada kısa bir yürüyüş .
 
aslında umutsuzca davranarak 3-0 yenik başlıyorsun bnece ben kadınım ve kadınlığımla zekamla bunun üstesinden geleceğim diye işe koyulmalısın değil mi. önce kendine güvenmelisin bana kalsa


ya sorun bende bunu bılıyorum ama yapamıorum yapmacıklık gibi gelıo bana ...sevmedıgım yada normal derece sevdiğim birine kız arkadaşıma falan karşı bile cnmlı konuşan biriyim normalde ama ona öle cnm bile diemıorum acaba sureklı bana baskı yaptıgından mı dıyemıorum bunuda bılmıorum ama utanıyorum işte ne biliyimmm kadınlıgımı falan hiç kullanamıyorummm ama birazda suç onda benı durup dururken bıle sınır etmeyı becerebılıyo...etmese birbirimize karşı bıraz daha anlayışlı olsak mesela benı sıkmasa zaten benm yaşım daha 21 bide oğlum var 2 yaşında hep evdeyım dışarı çıktıgımdada hava
kararmadan gelmemi istio gecikince azıcık hemen sinirlenmeler
(ki yanımda oğlum var)falan çok bunalıyorummm...alışverişe düşkünlüğüm her kadının ki gibi ama guzel bıde ucuz bişey olunca alamadan edemıorum ona bile karışıyo...haftada 50 tl verıyo(bu sadece bızım kişisel ihtiyaclarımız içim giyim,kuşam diğer herşeyi pahalı bı kabanı falan o alıo)hepsini harcarsam kızııo,harcamazsam bankaya atarsam bankada biriktirdiğimden ordan harca dio ...TUTARSIZLIKLARI benı bıtırıoo karışmasın bana:(
 
kadın olmak için yapmacık olmana gerek yokki sen zaten bir kadınsın . bacaksa sende kaşsa sende o havanı geri almalısın :D doğru olan bu zaten aha yatak aha ben kalçaysa bende göğüsse bende havanı hep koru.. güven kendine her koşulda ve önemsiz ayrıntılara takılma, karışacak tabi , iş onlar değil. sen kadınlığını hatırla gerisi gelir zaten..

aslında yapacaklarımız çook kolayken önemsiz ayrıntılara takılıp boşa zaman harcayıp boşa üzülüyoruz. yapmamaız gerekni yapmayıp aklımıza başka şeyler sokuyoruz.. kadınsak kadın gibi davranıp sadece kadınlığımızı kullanarak herşeyin üstesinden gelebiliriz.
 
Son düzenleme:
kadın olmak için yapmacık olmana gerek yokki sen zaten bir kadınsın . bacaksa sende kaşsa sende o havanı geri almalısın :D doğru olan bu zaten aha yatak aha ben kalçaysa bende göğüsse bende havanı hep koru.. güven kendine her koşulda ve önemsiz ayrıntılara takılma, karışacak tabi , iş onlar değil. sen kadınlığını hatırla gerisi gelir zaten..

aslında yapacaklarımız çook kolayken önemsiz ayrıntılara takılıp boşa zaman harcayıp boşa üzülüyoruz. yapmamaız gerekni yapmayıp aklımıza başka şeyler sokuyoruz.. kadınsak kadın gibi davranıp sadece kadınlığımızı kullanarak herşeyin üstesinden gelebiliriz.



çok guldum:1:doğru haklısınız sağolun verdiğiniz öneriler için;)denemeye çalışıcamm ama :bilmiyorum:59:
 
bende 3 yıllık evliyim aynı sorun bendede var .galiba bu sorunu kadınlar daha çok kafaya takıyor yada erkekler fark edemiyor.aslında çok önemli bir sorun bu .heyecan kalmayınca beraber zaman geçirmekten kaçar oluyo taraflar bir süre sonra birimiz tv nin başında birimiz nette oturuyoruz.bir arkadaşım anlatmıştı eşinin ceplerine küçük notlar koyar ona akşama sürprizleri olduğunu yazarmış eve sabırsızlkla gelir demişti.ama hiç uygulamadım aslında iş kadında bitiyor.
 
aynı şeyi bende yaşıyorum ne yapacağımıda bilmiorum ama yapmak ıstediğimden de emın değilim.Evliliğimin başında bazı sorunlar yaşadık ve bunlar benı çok yıprattı birde hamıle olmanın verdiği duygusallık, kayınvalıde sorunları bide ustune erken doğum suçlunun yıne ben olması falan derken soğuma ,isteksızlık gibi şeyler başladı (bunlar sadece benm için gecerlı)Aslında o kadar buyuk bı aşkla evlendıkkı o kadar ımkansızdıkkı bırbırımız için ama asla bitmez dediğim aşk ellerimden kayıyor sankı:(((keşke biraz tatlı dilli olsam ama oda yok hala utanıyorum ona askım falan demeye çünkü zamanında o benım hocamdı bunun etkisi bırazda...şimdi sorunlarımızın çoğunu hallettık ama hala mutlu olamıyorum kayınvalidem artık bi nevi karışmıo karışmasada artık ben onu alttan almayı öğrenmeye başladım...Tek sorun kayınvalidem değilmiş demekki sorun benm evliliğğin başlarındakı kavgalarımız,tarrtışmalarımız,hep annesini tutması,benm aileme hiçbişeyı anlatamamm vb..Öyle yanı umarım siz aşarsınız ama ben aşmak için bişey yapamayacğım çunku asla değişmeyecek...

anlattıklarını okuyunca tek ben değilmişim bunları yaşayan dedim.aynı senin gibi evliliğimizin başında yaşadığımız tartışmaları ailem hakkında söylediklerini unutamıyorum bazen iş yaparken aklıma geliyo başa dönüyo öfkem ne yapmak lazım unutmak için .....offf offff
 
Bizde 12 yıllık evliyiz.Bu monotonluk gerçekten çok kötü bir şey.Mutlaka canlandırılması gerek.Yoksa iki tarafta çok yıpranıyor.erkek bunun için genelde bir şey yapmıyor.maalesef burada da kadına iş düşüyor.Aynı sorun bende de var.Ve artık düşünmenin zamanı geldi galiba....
 
evliliğin ilk yılı kayınvaldenlerle oturup 1 yıl sonunda evleri ayırırsan monotonluk süresini benim gibi 3 yıldan öteye taşıyabilirsiniz.. :61:

Cok alemsın (:

Ama kesınlıkle haklısın.
Ben sadece 2 ay gıbı bır zaman esımın alıesı ıle kaldım, bır yıllık evlılıgımın ardından.
O zaman zarfı ıcınde kayınvalıdem ve kayınpederım yazlıktaydı.
Gorumcelerım vardı.
Ama o bıle yettı.
Evımıze gectıgımızde kendımı daha o gun evlenmıs gıbı hıssetmıstım ve uzun zaman oyle devam etmıstı hıslerım.
Cok sukur sımdı de monotonluk hıssetmıyorum.
Bazen canım sıkılıyor, ama oda haftada bır kac saat ancak.
Bencede monotonlu engellemenın en ıyı yolu, calısmaktır.
 
anlattıklarını okuyunca tek ben değilmişim bunları yaşayan dedim.aynı senin gibi evliliğimizin başında yaşadığımız tartışmaları ailem hakkında söylediklerini unutamıyorum bazen iş yaparken aklıma geliyo başa dönüyo öfkem ne yapmak lazım unutmak için .....offf offff

ne yazıkkı unutmak sandıgımız kadar olmuo unut artık demek çok kolay hala hamıleyken annesı yuzunden bana nasıl bağırdıgı, ittiği aklımdadır:43:benımde hep aklıma gelıo bıanda en mutlu anımızda bıle kaşlarımın çatılmasına neden oluo kaç defa evlılık danışmanlıgına gidelim dedim ikna edemedım çunku orda herşey ortaya çıkıck suçlulugu benım suanki hırçınlıgımın nedenı onun gecmıştekı hataları oldugu ortaya çıkıcak...bence ikna edebılıosan eşini bi evlilik danışmanına gidin ben ıkna edemıorum hakkımızda hayırlsı...birde kayınvalidem yetmıomuş gibi bıde en yakın arkdşının karısı çıktı başıma sürekli bana eşimin eski eşini(1,5 yıl suren kısa evliliği)anlatıyor....aslında kzıı tanımıo ama yok eşim çok ağlamış,geri donsun ıstemış,zorunluluktan değil aşıklarmış birbirlerine(ki eşim kesınlıkle zorunluluktan oldugunu söluo,eşimin aileside)falan filan...hadı bunuda gectım kayınvalidem eşime demişki güya sen boşan ben sana 3.yü alırım ...tamm kayınvalıdem kanatsız melek değil ama bı anne ve ben torunun annesıyım benle eşim boşanırsak torunlarını eskisi gibi göremezler...yanı sureklı anlatığı şelere ınanıyordum yemın ettiriyordu...aramız kendı çıkarları yuzunden bozulunca bnde soledım eşime ama arkdşına gidip söleme sakın dedım tmm dedi eşim hayır böle bişey yokkk ben isteseydımmm barışırdımm dedi...hala içimde kuşku varmı VAR Ama en azından içimdeki yükleri attım:(
 
emin değilim evliliğimden.1buçuk yıl evliyim.severek evlendik.eşim mutlu olduğumuzu ve evliliğin bir ömür süreceğini ayrılığı kafamdan silmem gerektiğini söylüyor.ama ben öyle düşünmüyorum.flört zamanında ve evliliğimin ilk 7 ayında çok yıprandım.hem de çok.sürekli kıyafetlerime arkadaşlarımı davranışlarıma karışıyordu.bende dik başlı biriyim.yanlış yapsamda yanlışımı kabul etmem.biraz benim huyumdan biraz kendi huyundan çok yıprandık.şimdi çocuk istiyor eşim.ona göre çok mutluyuz.bana göre ise ben mutlu değilim.birseyler eksik ama ne olduğunu anlayamadığım birşeyler.onunla huzurluyum ama korkuyorum .sanki bir gün ayrılacağız.hep bu düşünceyle yaşıyırum.bu nedenle çocuk istemiyorum.3 ay önce bir düşük yaptımve buna üzülmedim bile.sebebide kafamdaki bu düşünce ve korku.birgün oda benden bıkacak ve ayrılacağız.
 
Back
X