Evlilikten korkmak

Merhaba güzel kadınlar :)
Son zamanlarda kafama takılan bir mevzu var. Içinizde bunu yaşayan, deneyimlemiş olanlar var mı yoksa bu korkunun sebebi ne biraz çözebilmek için açtım konuyu.
Biraz kendimden bahsedecek olursam. 3 yıldır çalışan bir mühendisim. 6 yıllık bir ilişkim var. Sevgilim yeni mezun oldu sayılır ve yeni işe girdi. Ben bu son 2-3 yıl boyunca sorumluluklarımı halletmenin ( mezuniyet, iş bulma gibi) verdiği bir güvenle evlenmek istiyordum. Sevgilim ise okul bitsin, dili halledeyim hemen adım atmak istiyorum diyordu ama bütün bu adımlar o kadar ağır atıldı ki 6 yıl boyunca okul 2 sene uzadı, dil öğrenme uzadı pandemi dolayısı ile iş bulma uzadı..
Bu iş bulmanın uzadığı dönemlerde her ikimizde gergindik, tartışmalarımız oluyordu ve biz ayrılık dönemi yaşadık. Fakat çok kısa sürdü ve barıştık. Ve beni karşısına alıp "özür dilerim sureci cok uzattım ama asla evliliği istememe durumu söz konusu değil. Ben işe girer girmez işin durumuna göre burada kendimi sağlam hissedebilirim dediğim zaman evlilik teklifi ile karşına çıkacağım Ve her şeyin artık daha fazla uzamasını istemiyorum" dedi. Ve daha yeni sayılabilecek bir dönemde işe girdi.
Ve ben artık bu evlilik konusu yaklaştığı için stres olmaya başladım. Sebebi bulamıyorum. Kendime sorduğum zaman " maddiyat, sorumluluklar, acaba becerebilecek miyiz vs " bir-çok tedirgin edici durum düşünüyorum. Önceden çok toz pembe mi geliyordu bu konu ne değişti bilmiyorum. Belki de rahatımın bozulmasından korkuyorum. Şuan maddi ve manevi çok rahatım. Istediğim şeyleri istediğim şekilde gercekleştirebiliyorum.
Sevgilimi çok seviyorum. Bu kısa ayrılık doneminde bize tartışma yaratan meseleleri çözümledik olgunca. Birlikte çok eğlenebiliyoruz. Birlikte maç izlemek , oyun oynamak, bir yerde oturup karşılıklı sohbet edebilmek, hiç sıkılmadan vakit geçirebilmek.. Aynı müziği dinleyebilmek. Pek çok ortak noktamız var. Birbirimize karşı saygılıyız. Ailesi tarafından gerçekten sevildiğimi düşünüyorum ben de gerçekten seviyorum çok güzel insanlar.
Peki ben neden böyle hissediyorum? Neden şimdi başladı bu tedirginliklerim..
Bunca yıl bunun için beklememiş miydim ve hatta bazen sevgilime bunun için sitem etmemiş miydim ? Şimdi neden böyle hissediyorum.

Çok normal endişelenmeniz herkes ilk başta böyle duygularla karşı karşıya kalır.
Ne güzel konuşup anlaşıp orta yolda buluştuğunuz konularin olması.
Bu bence evlilikte en önemli husus.
Güvende varsa arada korkulacak hic bir şey yok.
Şimdiden hayırlı olsun mutluluklar diliyorum

Atacağımız her yeni adım kaygılandırmaz mı?
Ancak yanımızdaki insana güveniyorsan, seviyorsak, açık bir iletişimimiz var ise korkulacak bir şey yok.
Sadece temkinli adım atmak lazım evlilik sürecinde ilerlerken insani ilişkiler hakikaten kolay değil ama sağlam adımlar atarak, karşılıklı olarak fedakarlıklar-anlayışlar gösterilirse güzel şeyler yaşarsınız inşallah

Çünkü çeyrek 840 TL oldu. Kimse takmaz. Ben olsam ben de korkarım bu devirde evlenmekten. 200 TL takıyor herkes. O da beyaz eşya borcunu bile kapatmaz. Balayı desen, gitmek için böbrek satmak gerek. E kiralar da fena. Şükür 7 yıl önce evlendim. Ya şimdi evlenseydim.

7 yıllık evli kadınım, evlilikten korkmak deyince aklıma gelenler bu şekil.

Idrakyollariiltihabi .!.:

Çünkü çeyrek 840 TL oldu. Kimse takmaz. Ben olsam ben de korkarım bu devirde evlenmekten. 200 TL takıyor herkes. O da beyaz eşya borcunu bile kapatmaz. Balayı desen, gitmek için böbrek satmak gerek. E kiralar da fena. Şükür 7 yıl önce evlendim. Ya şimdi evlenseydim.

7 yıllık evli kadınım, evlilikten korkmak deyince aklıma gelenler bu şekil.

Genişletmek için tıkla...

çeyrek deyip hakaret etmesek mi
Çeyrek diye bize denir bence

Korkmakta haklısınız evlilik zor güzel yanları da var gerçi

İnsallah çok mutlu olursunuz

Şimdi sevgili konu sahibesi birbirinizi seviyorsunuz madem keyfini sürün. Bence 2 taraf da çok çok hazır değil, neden kendinizi zorluyorsunuz, hemen evlenmek zorunda değilsiniz. Gençsin, bekarsın, paran ve işin de var madem gezin tozun beraberce tatile gidin hayatı yaşayın. Evlilik demek sorumluluk demek, ay sonunu getirmeye çalışmak demek ee hazır değilsen bu yükün altına kendini sokma bence. Biraz daha hayatını yaşa sonra evlenin kaçmıyorsunuz ya.

Biraz korku olmasi normal ama evlenin ya. Eger evlenmeden herseyi yasadiysaniz evlilik size heyecan vermiyor olabilir.

Ben evlenmeden önce sinir krizleri geçiriyordum . Endiselerim vardi. Babamin evinden ayrılmak da zor geliyordu.

Bi de kk da takılıyordum. Sanıyordum ki sorunsuz evlilik yok. Hepsi sorunlu.

O sıralarda aynı benim gibi düşünen bir arkadaş burda konu açmıştı. Onunla çok dertleşmiştik. O benden 4 ay önce ağlaya ağlaya evlendi ama şimdi cok mutlu. Kk ya takılmıyor artik.

Ben de çok iyiyim.

Iyi bir evlilik yaptım.

Sorunsuz evlilik var.

Seslerin asla yükselmedigi evler var. Sonsuz anlayış var.

Sonsuz tolerans var.

Mesela şu an esim hayatta en nefret ettiğim şeyi yapıyor. Koltukla horlayarak uyuyor. Bence bu cinayet sebebi.

Ama ses etmiyorum. Sakince bunu yazıyorum. Çünkü ben de onu cok öfkelendirdigim zamanlar o da bana asla of demiyor.

Evliliğimin 5.senesine giriyoruz. Birbirimize of demedik.

Iyi bir adam olduğuna inaniyorsan, seni gerçekten sevdigine eminsen korkma.

Allah iyi insanlarla karşılaştırsın hepimizi

Idrakyollariiltihabi .!.:

Çünkü çeyrek 840 TL oldu. Kimse takmaz. Ben olsam ben de korkarım bu devirde evlenmekten. 200 TL takıyor herkes. O da beyaz eşya borcunu bile kapatmaz. Balayı desen, gitmek için böbrek satmak gerek. E kiralar da fena. Şükür 7 yıl önce evlendim. Ya şimdi evlenseydim.

7 yıllık evli kadınım, evlilikten korkmak deyince aklıma gelenler bu şekil.

Genişletmek için tıkla...

840 ne? Daha 24 saat önce 860’a aldım. Hemi de iki tane (çok zenginim)

Ben evlenirken 150 lira falandı. Bana o zaman çeyrekleri takanlar şimdi evleniyolla. Keşkem takmasalardı

Cokokuyanbilir .!.:

Merhaba güzel kadınlar :)
Son zamanlarda kafama takılan bir mevzu var. Içinizde bunu yaşayan, deneyimlemiş olanlar var mı yoksa bu korkunun sebebi ne biraz çözebilmek için açtım konuyu.
Biraz kendimden bahsedecek olursam. 3 yıldır çalışan bir mühendisim. 6 yıllık bir ilişkim var. Sevgilim yeni mezun oldu sayılır ve yeni işe girdi. Ben bu son 2-3 yıl boyunca sorumluluklarımı halletmenin ( mezuniyet, iş bulma gibi) verdiği bir güvenle evlenmek istiyordum. Sevgilim ise okul bitsin, dili halledeyim hemen adım atmak istiyorum diyordu ama bütün bu adımlar o kadar ağır atıldı ki 6 yıl boyunca okul 2 sene uzadı, dil öğrenme uzadı pandemi dolayısı ile iş bulma uzadı..
Bu iş bulmanın uzadığı dönemlerde her ikimizde gergindik, tartışmalarımız oluyordu ve biz ayrılık dönemi yaşadık. Fakat çok kısa sürdü ve barıştık. Ve beni karşısına alıp "özür dilerim sureci cok uzattım ama asla evliliği istememe durumu söz konusu değil. Ben işe girer girmez işin durumuna göre burada kendimi sağlam hissedebilirim dediğim zaman evlilik teklifi ile karşına çıkacağım Ve her şeyin artık daha fazla uzamasını istemiyorum" dedi. Ve daha yeni sayılabilecek bir dönemde işe girdi.
Ve ben artık bu evlilik konusu yaklaştığı için stres olmaya başladım. Sebebi bulamıyorum. Kendime sorduğum zaman " maddiyat, sorumluluklar, acaba becerebilecek miyiz vs " bir-çok tedirgin edici durum düşünüyorum. Önceden çok toz pembe mi geliyordu bu konu ne değişti bilmiyorum. Belki de rahatımın bozulmasından korkuyorum. Şuan maddi ve manevi çok rahatım. Istediğim şeyleri istediğim şekilde gercekleştirebiliyorum.
Sevgilimi çok seviyorum. Bu kısa ayrılık doneminde bize tartışma yaratan meseleleri çözümledik olgunca. Birlikte çok eğlenebiliyoruz. Birlikte maç izlemek , oyun oynamak, bir yerde oturup karşılıklı sohbet edebilmek, hiç sıkılmadan vakit geçirebilmek.. Aynı müziği dinleyebilmek. Pek çok ortak noktamız var. Birbirimize karşı saygılıyız. Ailesi tarafından gerçekten sevildiğimi düşünüyorum ben de gerçekten seviyorum çok güzel insanlar.
Peki ben neden böyle hissediyorum? Neden şimdi başladı bu tedirginliklerim..
Bunca yıl bunun için beklememiş miydim ve hatta bazen sevgilime bunun için sitem etmemiş miydim ? Şimdi neden böyle hissediyorum.

Genişletmek için tıkla...

Evlilik kolay değil baştan aşağıya hayatın değişiyor ama burda ki yazdığınız yazı bile ne kadar olgun biri olduğunuza anlamamız yeterli eşiniz anlayışlı biri olduktan sonra her şey çözülür

Cokokuyanbilir .!.:

Merhaba güzel kadınlar :)
Son zamanlarda kafama takılan bir mevzu var. Içinizde bunu yaşayan, deneyimlemiş olanlar var mı yoksa bu korkunun sebebi ne biraz çözebilmek için açtım konuyu.
Biraz kendimden bahsedecek olursam. 3 yıldır çalışan bir mühendisim. 6 yıllık bir ilişkim var. Sevgilim yeni mezun oldu sayılır ve yeni işe girdi. Ben bu son 2-3 yıl boyunca sorumluluklarımı halletmenin ( mezuniyet, iş bulma gibi) verdiği bir güvenle evlenmek istiyordum. Sevgilim ise okul bitsin, dili halledeyim hemen adım atmak istiyorum diyordu ama bütün bu adımlar o kadar ağır atıldı ki 6 yıl boyunca okul 2 sene uzadı, dil öğrenme uzadı pandemi dolayısı ile iş bulma uzadı..
Bu iş bulmanın uzadığı dönemlerde her ikimizde gergindik, tartışmalarımız oluyordu ve biz ayrılık dönemi yaşadık. Fakat çok kısa sürdü ve barıştık. Ve beni karşısına alıp "özür dilerim sureci cok uzattım ama asla evliliği istememe durumu söz konusu değil. Ben işe girer girmez işin durumuna göre burada kendimi sağlam hissedebilirim dediğim zaman evlilik teklifi ile karşına çıkacağım Ve her şeyin artık daha fazla uzamasını istemiyorum" dedi. Ve daha yeni sayılabilecek bir dönemde işe girdi.
Ve ben artık bu evlilik konusu yaklaştığı için stres olmaya başladım. Sebebi bulamıyorum. Kendime sorduğum zaman " maddiyat, sorumluluklar, acaba becerebilecek miyiz vs " bir-çok tedirgin edici durum düşünüyorum. Önceden çok toz pembe mi geliyordu bu konu ne değişti bilmiyorum. Belki de rahatımın bozulmasından korkuyorum. Şuan maddi ve manevi çok rahatım. Istediğim şeyleri istediğim şekilde gercekleştirebiliyorum.
Sevgilimi çok seviyorum. Bu kısa ayrılık doneminde bize tartışma yaratan meseleleri çözümledik olgunca. Birlikte çok eğlenebiliyoruz. Birlikte maç izlemek , oyun oynamak, bir yerde oturup karşılıklı sohbet edebilmek, hiç sıkılmadan vakit geçirebilmek.. Aynı müziği dinleyebilmek. Pek çok ortak noktamız var. Birbirimize karşı saygılıyız. Ailesi tarafından gerçekten sevildiğimi düşünüyorum ben de gerçekten seviyorum çok güzel insanlar.
Peki ben neden böyle hissediyorum? Neden şimdi başladı bu tedirginliklerim..
Bunca yıl bunun için beklememiş miydim ve hatta bazen sevgilime bunun için sitem etmemiş miydim ? Şimdi neden böyle hissediyorum.

Genişletmek için tıkla...

İşte bu yüzden her iki tarafında iş bulup özgürlüklerini ellerine aldıklarından en az bir yıl sonra evlenme kararı alma taraftarıyım. Çünkü beklenti değişiyor planlar değişiyor hislerde değişiyor olgunlukta. Evlilik için herhangi bir mecburiyetiniz olduğunu düşünmüyorum belli ki yakın gelecek adına planlarınız arasında evlilik yok

Byzakara .!.:

Evlilik kolay değil baştan aşağıya hayatın değişiyor ama burda ki yazdığınız yazı bile ne kadar olgun biri olduğunuza anlamamız yeterli eşiniz anlayışlı biri olduktan sonra her şey çözülür

Genişletmek için tıkla...

Katılıyorum canım güzel dile getirmişsin

Sanki bu konuyu iki yıl önceki ben yazmış gibi okudum. Gerçi ben hiçbir zaman evlenmek istemedim hep korktum. Şu an evliyim ve geçmişte korktuğum şeylerin hiçbirini yaşamadığımı fark ediyorum. Yani yumurtanın kapıya dayanmasına kısa bir süre varken yaşanan telaş bu öyle gerçekçi düşünmek ki karamsarlığa düşmek. Sevgilinizi seviyorsanız ve ondan eminseniz biraz zaman verebilirsiniz birbirinize.

Evliliğin yaklaşacak olduğu düşüncesinden kaynaklandığını düşünüyorum şu anki hissettiklerinizin. Olayın gerçekliği dank ediyor insana. “3-5 yıla evleniriz yia, zamanı gelince düşünürüz” diyordum ben de. Şu an bir olasılık çıktı, şubat gibi birlikte yaşamaya başlayıp seneye yazın evlenebiliriz .

Zamanın düşündüğümden kısa olabileceğini düşününce bende de bir gerginlik oluştu. Bir yandan düşündükçe içim kıpır kıpır. 6. yılımızdayız, çok aşığım sevgilime. Daha önce birlikte yaşadık, ev işlerine yardımcı. Asla hiçbir şeyime karışmaz, kısıtlamaz. En iyi arkadaşım zaten kendisi. Sevgilime bakınca gönül rahatlığıyla işte bu adamla ömür geçer diyebiliyorum. Hayat onunla bir başka güzel. Birlikte çok eğleniyoruz, kötü anlarımızda birbirimizin yanındayız. Kaç kere kollarında hıçkıra hıçkıra ağlamışımdır. Ben de onu zor zamanlarında destekleyip teselli etmişimdir. Sevgilime dair aklımda bir tane soru işareti yok. Endişelerimin hepsi direkt benimle alakalı. Bu sürenin kısalması olasılığı olunca “dur bi daha ya, ben evlenmeden önce yapacağımı düşündüğüm her şeyi yapamadım” oluyorum.

Cokokuyanbilir .!.:

Merhaba güzel kadınlar :)
Son zamanlarda kafama takılan bir mevzu var. Içinizde bunu yaşayan, deneyimlemiş olanlar var mı yoksa bu korkunun sebebi ne biraz çözebilmek için açtım konuyu.
Biraz kendimden bahsedecek olursam. 3 yıldır çalışan bir mühendisim. 6 yıllık bir ilişkim var. Sevgilim yeni mezun oldu sayılır ve yeni işe girdi. Ben bu son 2-3 yıl boyunca sorumluluklarımı halletmenin ( mezuniyet, iş bulma gibi) verdiği bir güvenle evlenmek istiyordum. Sevgilim ise okul bitsin, dili halledeyim hemen adım atmak istiyorum diyordu ama bütün bu adımlar o kadar ağır atıldı ki 6 yıl boyunca okul 2 sene uzadı, dil öğrenme uzadı pandemi dolayısı ile iş bulma uzadı..
Bu iş bulmanın uzadığı dönemlerde her ikimizde gergindik, tartışmalarımız oluyordu ve biz ayrılık dönemi yaşadık. Fakat çok kısa sürdü ve barıştık. Ve beni karşısına alıp "özür dilerim sureci cok uzattım ama asla evliliği istememe durumu söz konusu değil. Ben işe girer girmez işin durumuna göre burada kendimi sağlam hissedebilirim dediğim zaman evlilik teklifi ile karşına çıkacağım Ve her şeyin artık daha fazla uzamasını istemiyorum" dedi. Ve daha yeni sayılabilecek bir dönemde işe girdi.
Ve ben artık bu evlilik konusu yaklaştığı için stres olmaya başladım. Sebebi bulamıyorum. Kendime sorduğum zaman " maddiyat, sorumluluklar, acaba becerebilecek miyiz vs " bir-çok tedirgin edici durum düşünüyorum. Önceden çok toz pembe mi geliyordu bu konu ne değişti bilmiyorum. Belki de rahatımın bozulmasından korkuyorum. Şuan maddi ve manevi çok rahatım. Istediğim şeyleri istediğim şekilde gercekleştirebiliyorum.
Sevgilimi çok seviyorum. Bu kısa ayrılık doneminde bize tartışma yaratan meseleleri çözümledik olgunca. Birlikte çok eğlenebiliyoruz. Birlikte maç izlemek , oyun oynamak, bir yerde oturup karşılıklı sohbet edebilmek, hiç sıkılmadan vakit geçirebilmek.. Aynı müziği dinleyebilmek. Pek çok ortak noktamız var. Birbirimize karşı saygılıyız. Ailesi tarafından gerçekten sevildiğimi düşünüyorum ben de gerçekten seviyorum çok güzel insanlar.
Peki ben neden böyle hissediyorum? Neden şimdi başladı bu tedirginliklerim..
Bunca yıl bunun için beklememiş miydim ve hatta bazen sevgilime bunun için sitem etmemiş miydim ? Şimdi neden böyle hissediyorum.

Genişletmek için tıkla...

Bence seviyosun evlenince de mutlu olacaksın ve böyle tedirgin hissetmen yazdığın sebeplerden ötürü normal. Aynı evde tüm düzenini bırakıp farklı bir düzene adapte olmaya çalışacaksın ve dediğin gibi kendine yetiyosun ve rahatsın da şu an ama evlenmek zaten rahatını bozmakla veya kendine yetmekle alakalı değil. Sevdiğin kişiye daha yakın olmak ve onunla ömür geçirmekle ilgili ve sen 6 yılını onla geçirsen de aynı evde artık ömürlük imza atacağını bildiğinden içinde bu tür tedirginlikler oluşmaya başladı çünkü artık yavaş yavaşta olsa işler ciddileşiyor. Sürekli sorumlu olacağın biri, bekar hayatında birkaç görüşmeden ibaret değil artık her gün aynı eve girecek insanlar olacaksınız. Zaten birçok ortak yönünüz varmış ama mesela rahatın ne şekilde bozulabilir anlatır mısın? Önceden napıyordun da onunla aynı evdeyken yapamayacağını düşünüyorsun? Bu arada bende korkuyorum ve benim de evlenme olayı ciddi ciddi konuşuldukça gerginliklerim aşırı arttı üstelik çocuğu aileme zorla kabul ettirdim çabaladım ama psikolojim de normal değil ne ise... Diyeceğim o ki bence bu tedirginlikleri attığında mutlu olursun ve becerirsin neden yapamayasınız ki yani okuduğum kadarıyla iş ve bu düşüncelerin haricinde bi sorundan bahsetmemişsin. Ailesi tarafından da seviliyorsun bence sadece evlilik, yeni yaşam gerginliği sendeki tabi yazmadığın bi başka çekincen yok ise.

N u r .!.:

Çok normal endişelenmeniz herkes ilk başta böyle duygularla karşı karşıya kalır.
Ne güzel konuşup anlaşıp orta yolda buluştuğunuz konularin olması.
Bu bence evlilikte en önemli husus.
Güvende varsa arada korkulacak hic bir şey yok.
Şimdiden hayırlı olsun mutluluklar diliyorum

Genişletmek için tıkla...

Güveniyorum gerçekten yüzüne baktığınız zaman temiz bir insan olduğunu anlıyorsunuz.
Ama böyle kırgın ve kızgın gibiyim. Onca yıl neden acele etmedi de şimdi bir hevesim kalmadığı için çabalıyor diye. Psikolojimi anlayamıyorum. 2 seans psikoloğa gitmiştim ve bende akut bir kaygı bozukluğu olduğundan bahsetmişti. Acaba bununla mi alakası var diyorum.

zeynones2 .!.:

Atacağımız her yeni adım kaygılandırmaz mı?
Ancak yanımızdaki insana güveniyorsan, seviyorsak, açık bir iletişimimiz var ise korkulacak bir şey yok.
Sadece temkinli adım atmak lazım evlilik sürecinde ilerlerken insani ilişkiler hakikaten kolay değil ama sağlam adımlar atarak, karşılıklı olarak fedakarlıklar-anlayışlar gösterilirse güzel şeyler yaşarsınız inşallah

Genişletmek için tıkla...

Içimde bir korku var anlam veremiyorum. Yanı bunca yıl çok isterken şimdi isler ciddiye binince ne değişti bende

Passifloraetkisi .!.:

İşte bu yüzden her iki tarafında iş bulup özgürlüklerini ellerine aldıklarından en az bir yıl sonra evlenme kararı alma taraftarıyım. Çünkü beklenti değişiyor planlar değişiyor hislerde değişiyor olgunlukta. Evlilik için herhangi bir mecburiyetiniz olduğunu düşünmüyorum belli ki yakın gelecek adına planlarınız arasında evlilik yok

Genişletmek için tıkla...

Ben hazır hissederken o çok ağırdan aldı. Şimdi benim hevesim azaldı kendisi acele ettirmek istiyor.

Cokokuyanbilir .!.:

Içimde bir korku var anlam veremiyorum. Yanı bunca yıl çok isterken şimdi isler ciddiye binince ne değişti bende

Genişletmek için tıkla...

Korktunuz. Nasıl davranacağını ne yapacağım sorumluluğum arttı mı diye kaygılarınız oluştu. Aileniz net bir onay vermediyse acabalarınız vs olabilir.
Merak etmeyin aşılır siz sadece anın heyecanına bırakın.