Evliyim evli birinden hamile kaldım

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Ne kadar acimasiz, anlayissiz ve gaddar toplumuz biz?
Hayat´da gelisenler bazen kisinin diledigi, istedigi sekilde gelismedigini bilmiyormuyuz?
Haliyle bu sekilde gelismesini Y yagmurdansonrahira istemedi.
Ama insanin, kadinin ruh hali hayat faktörlerinde önemi olmuyor mu?
Sevgi, ruh hali, mutluluk, hayat nesesi hic mi sayilmiyor?

Y yagmurdansonrahira seni cok iyi anliyorum kardesim.
Lakin buna benzer durumu bende yasiyorum. Cogumuz belki anlayissizlikla karsilayacaktir ve de infazini yapmak isteyeceklerdir. insanlik duygularini hice sayarak,. yasanilanlari görmeyerek.

17 yasinda cahil bir genc kiz olarak, babamin evinden ailemden cektigim zorluklar karsisinda evlendim. Ama bu evlilik, yagmurdan kacarken doluya yakalanmak gibi oldu. 17 sene evlilikten 2 cocugum oldu. Bu evlilik icinde kadin olarak birakin, insan olarak varligim sayilmiyordu. Annesinin agziyla yasayan cok otoriter ve kiskanc bir esim var. Dayak, tecavüz, bunlar standart dumunda gelmis, evde adeta bir hizmetciden öte, bir köleydim. Evli olmus oldugum adam, benden onun düsüncelerini kafasindan okumami bekliyordu.
son 6 sene icinde 3 defa ayrilma noktasina geldik. Hatta evlerimizi bile ayirdim. Bu zaman icinde hayatimda katti sürekli baska bir erkek ilisikisi istemiyordum. Erkeklerden adeta nefret ediyordum.
Fakat ailelerin, cevrenin baskilari, cocuklarimin manevi durumu, beni bu evliligi devam ettirmeye mecbur birakti, fakat evli oldugum adami kafamda öldürmüstüm.
6 Sene icinde de 2 defa kendi canima kiyma derecesine gelmis, 1 defa da uygulamistim, ama basaramadim.
Ayrilmaya kesin kararim vardi, fakat cocuklarin biraz daha büyümelerini beklemek istiyordum.
Bundan 2 sene önce benden oldukca yasli (16 yil yas farkimiz var) bir bey ile tanistim. Kiz kardesimin calistigi bankada söz sahibi bir bey. is geregince birkac defa görüsmelerimiz oldu. Daha sonra neden-nasil oldugunu anlamadan o adama kendimi cok yakin hissetmeye basladim. Zaman zaman telefonlasiyorduk, ara sira disarida bulusuyorduk. Ve onu tanidikca asik olmustum.
Ona acildigimda, evliligimdeki mutsuzlugumu anlattigimda bana vermis tavsiye, ayrilmami degil, beklentilerimi degistirmem gerektigi yönündeydi. Yagmurdan kacarken tekrar doluya yakalanbilecegimi uyariyordu.
Zaman zaman beni bunalimdan, kötü yola basvurmamdan kurtardi.
Cok agir, saygili be dikkatli tavirlari, konusmalari, görüsleri, tutumlari, evet, asik olmustum.
Kendimi onun yaninda artik 1 kadin olarak hissediyordum. Hayatimda ilk defa kadinlik ruhumu kesfediyordum. Kendime olan özgüvenim gittikce artiyordu onun sayesinde.
Belki aranizda bunu anlamayanlar olabilir. Hayatlari normal kavrami ile gectiginden, böyle zorlu bir hayat yasamadiklarindan anlamalari zor olabilir.
4-5 ay böyle konusmalardan sonra duygusal konumlara yönlendik. Bana karsi bos olmadigini sezdim. Cok dikkatli konusuyordu, yalnis bir sey söylemekten cekindigini cok iyi hissedebiliyordum. Fakat karsilikli olarak duygularimizi paylastiktan sonra görüsmeleri kesti. Bu sartlar altinda uygun olmadigini belirterek. Yas tutar hale düsmüstüm.
2 hafta onsuzluga dayanabildim. Artik bu zor evliligimin dayanabilmem, hatta hayat neseme bir anlam veren onun oldugunu anladim. Kafamdan bir türlü cikaramiyordum. Ve tekrar aradim. Ne kadar kendisi aramizdaki bu duygusal baglantinin zorlulugunu dile getirse bile, onunla olan baglantimi devam ettirmeye raziydim.
1 sene boyunca hemen hemen hergün telefonla, ayda 1-2 defa disarida görüsüyorduk. Aramizda yatak iliskisi daha olmamisti. Ama sanki artik sürekli benim yanimdaymis gibi duygular besliyordum. Kadinlik hislerim sürekli yeni formlar aliyordu. Aklimdan cikaramiyordum. Ve de özgüvenim gittikce artiyordu, kendimi artik evdeki sorunlarta karsi müdafa etmeye baslamistim. Tabiiki bu durum evdeki zorluklari, tartismalari, kavgalari artirmisti. Ama her defasinda daima eger o olsaydi, böyle zor sartlar olmazdi diye kendimi öyle düsüncelerle teselli etmeye baslamistim.
Evliydi, ama bosanma asamasindaydi. Zorlu bir bosanma davasiydi. Birkikte calistigi kiz kardesim bile, onun esine "cadi" diye hitap ediyordu.
Bir yandan benimde bosanma davasi acmam icin cocuklarimin 3-4 sene daha büyümesini bekleme arzum, öte yandan bir an önce onunla beraber olma istegimin arasinda savasiyordum.
Onunla cok mutluydum. Yaninda kendimi cok rahat hissediyordum. Kadinlik duygularimin yani sira bir de cocuk arzusu yükselmeye baslamisti. Ondan olan bir parcayi kollarimin arasinda bilmek istiyordum. Onun olmadigi anlarda, her cocuga baktigimda onu görmek istiyordum.
Her eve girdigimde artik evli oldugum adama degil, ona ihanet ediyormus duygulari sarmaya basladi.
Ve hamile kaldim. Bile bile onun haberi olmadan ondan hamile kaldim. Hamileligim 4. üncü ayinda ona hamile oldugumu bildirdim. Hemen iliskiyi kesmek istedi, lakin cocugun babasi onun olamayacagi ihtimali, ve de bu sartlar altinda ona karsi duygularimdan süphe ediyordu. Haliyle benim evlilik esnasinda onun cocugunu dünyaya getirmem onun icin cok iyi bir sevindirici haber degildi ve de bu sartlari da uygun bulmuyorsu kesinlikle.
Ama ben istedim! Hayatimdaki boslugu tamamlayan bir adamdan, bana karsi oldukca saygili olan, düsüncelerimi ve beynimi dolduran bu adamdan.
Bebegim dogdugunda süphesi giderildi. Öz babasina cok benziyor.
Bebegim simdi 1 yasinda ve cok mutluyum. Bagrima sevgilimin sevgisiyle basiyorum.
Kendisi bu ara bosandi. Resmi nikahli adamdan olan en kücük cocugum 1 sene sonra 16 yasina girecek ve o zaman bosanma davasi acacagim. Ve de sabirsizlikla o ani bekliyorum.
Siz kinamaya devam edin.
Elimden gelse 1 cocuk daha yapmak istiyorum. Sevgiliminden. Ama sevdigim adam su an buna razi degil. Bosanmadan sonraya teselli ediyor.
Sabirsizlikla bu 1 seneyi bekliyorum.
1 Sene sonra resmi nikahli oldugum adama 19-20 sene bir kadini insan yerine bile koymadan, köle gibi davranmanin nelere yol acabilecegini, 1 kadina nasil davranilmasi gerektigini gösterecegim.
Bu 3 sene icinde sevdigim adam bana öyle bir özgüven kazandirki, bosanma davasinda sevdigim adamin acacak oldugu babalik tespiti davasinda, onun o zaman gecirecek oldugu ruhu bunalimlari, bana bir sekilde, hala vermis oldugu cok zorlu bir hayata teselli oluyor!
Ama olsun, siz kinamaya, ahlak dersi vermeye devam edin.

Konu bu üye tarafından gündeme tekrar geldi.

Ahlaksızlığı savunmuş Çünkü aynı durumun içinde.
 
Lütfen beni yargilamayin.çok çaresizim.esimle bosanma arefesindeyiz ama daha mahkemeye bile vermedim Ben esimden dolayı bunalımlı günler geçirirken çalıştiğım yerde birini sevdim daha doğrusu o bana duygularını açtı Ben o sıra esimden yediğim darbe(aldatilma) etkisiyle de ona yakinlaştim ne kadar uzak durmaya çalişsamda olmadi ve beraber olduk ben bugün 3haftalik hamile olduğymu öğrendim 2mizde evliyiz o da esünden ayrilmayi düşünüyor ama şu durumda ayrilirsak nasil olur nasil bir yol izlemem gerekiyor kafam çok karişik lütfen yardim edin kınamayin benimde kinadiğim şey başima geldi!!!
Esra erolda görmüştüm, bebek nikahlı eşinizin üzerine kayıtlı olcak bosansanız da 1 yıl içinde doğacgı için, diğer adam babalık davası acacak mahkeme sonucuna göre soybagı tekrar duzenlenecek.. Zor günler sizi bekliyor, Allah yardımcınız olsun
 
Ne kadar acimasiz, anlayissiz ve gaddar toplumuz biz?
Hayat´da gelisenler bazen kisinin diledigi, istedigi sekilde gelismedigini bilmiyormuyuz?
Haliyle bu sekilde gelismesini Y yagmurdansonrahira istemedi.
Ama insanin, kadinin ruh hali hayat faktörlerinde önemi olmuyor mu?
Sevgi, ruh hali, mutluluk, hayat nesesi hic mi sayilmiyor?

Y yagmurdansonrahira seni cok iyi anliyorum kardesim.
Lakin buna benzer durumu bende yasiyorum. Cogumuz belki anlayissizlikla karsilayacaktir ve de infazini yapmak isteyeceklerdir. insanlik duygularini hice sayarak,. yasanilanlari görmeyerek.

17 yasinda cahil bir genc kiz olarak, babamin evinden ailemden cektigim zorluklar karsisinda evlendim. Ama bu evlilik, yagmurdan kacarken doluya yakalanmak gibi oldu. 17 sene evlilikten 2 cocugum oldu. Bu evlilik icinde kadin olarak birakin, insan olarak varligim sayilmiyordu. Annesinin agziyla yasayan cok otoriter ve kiskanc bir esim var. Dayak, tecavüz, bunlar standart dumunda gelmis, evde adeta bir hizmetciden öte, bir köleydim. Evli olmus oldugum adam, benden onun düsüncelerini kafasindan okumami bekliyordu.
son 6 sene icinde 3 defa ayrilma noktasina geldik. Hatta evlerimizi bile ayirdim. Bu zaman icinde hayatimda katti sürekli baska bir erkek ilisikisi istemiyordum. Erkeklerden adeta nefret ediyordum.
Fakat ailelerin, cevrenin baskilari, cocuklarimin manevi durumu, beni bu evliligi devam ettirmeye mecbur birakti, fakat evli oldugum adami kafamda öldürmüstüm.
6 Sene icinde de 2 defa kendi canima kiyma derecesine gelmis, 1 defa da uygulamistim, ama basaramadim.
Ayrilmaya kesin kararim vardi, fakat cocuklarin biraz daha büyümelerini beklemek istiyordum.
Bundan 2 sene önce benden oldukca yasli (16 yil yas farkimiz var) bir bey ile tanistim. Kiz kardesimin calistigi bankada söz sahibi bir bey. is geregince birkac defa görüsmelerimiz oldu. Daha sonra neden-nasil oldugunu anlamadan o adama kendimi cok yakin hissetmeye basladim. Zaman zaman telefonlasiyorduk, ara sira disarida bulusuyorduk. Ve onu tanidikca asik olmustum.
Ona acildigimda, evliligimdeki mutsuzlugumu anlattigimda bana vermis tavsiye, ayrilmami degil, beklentilerimi degistirmem gerektigi yönündeydi. Yagmurdan kacarken tekrar doluya yakalanbilecegimi uyariyordu.
Zaman zaman beni bunalimdan, kötü yola basvurmamdan kurtardi.
Cok agir, saygili be dikkatli tavirlari, konusmalari, görüsleri, tutumlari, evet, asik olmustum.
Kendimi onun yaninda artik 1 kadin olarak hissediyordum. Hayatimda ilk defa kadinlik ruhumu kesfediyordum. Kendime olan özgüvenim gittikce artiyordu onun sayesinde.
Belki aranizda bunu anlamayanlar olabilir. Hayatlari normal kavrami ile gectiginden, böyle zorlu bir hayat yasamadiklarindan anlamalari zor olabilir.
4-5 ay böyle konusmalardan sonra duygusal konumlara yönlendik. Bana karsi bos olmadigini sezdim. Cok dikkatli konusuyordu, yalnis bir sey söylemekten cekindigini cok iyi hissedebiliyordum. Fakat karsilikli olarak duygularimizi paylastiktan sonra görüsmeleri kesti. Bu sartlar altinda uygun olmadigini belirterek. Yas tutar hale düsmüstüm.
2 hafta onsuzluga dayanabildim. Artik bu zor evliligimin dayanabilmem, hatta hayat neseme bir anlam veren onun oldugunu anladim. Kafamdan bir türlü cikaramiyordum. Ve tekrar aradim. Ne kadar kendisi aramizdaki bu duygusal baglantinin zorlulugunu dile getirse bile, onunla olan baglantimi devam ettirmeye raziydim.
1 sene boyunca hemen hemen hergün telefonla, ayda 1-2 defa disarida görüsüyorduk. Aramizda yatak iliskisi daha olmamisti. Ama sanki artik sürekli benim yanimdaymis gibi duygular besliyordum. Kadinlik hislerim sürekli yeni formlar aliyordu. Aklimdan cikaramiyordum. Ve de özgüvenim gittikce artiyordu, kendimi artik evdeki sorunlarta karsi müdafa etmeye baslamistim. Tabiiki bu durum evdeki zorluklari, tartismalari, kavgalari artirmisti. Ama her defasinda daima eger o olsaydi, böyle zor sartlar olmazdi diye kendimi öyle düsüncelerle teselli etmeye baslamistim.
Evliydi, ama bosanma asamasindaydi. Zorlu bir bosanma davasiydi. Birkikte calistigi kiz kardesim bile, onun esine "cadi" diye hitap ediyordu.
Bir yandan benimde bosanma davasi acmam icin cocuklarimin 3-4 sene daha büyümesini bekleme arzum, öte yandan bir an önce onunla beraber olma istegimin arasinda savasiyordum.
Onunla cok mutluydum. Yaninda kendimi cok rahat hissediyordum. Kadinlik duygularimin yani sira bir de cocuk arzusu yükselmeye baslamisti. Ondan olan bir parcayi kollarimin arasinda bilmek istiyordum. Onun olmadigi anlarda, her cocuga baktigimda onu görmek istiyordum.
Her eve girdigimde artik evli oldugum adama degil, ona ihanet ediyormus duygulari sarmaya basladi.
Ve hamile kaldim. Bile bile onun haberi olmadan ondan hamile kaldim. Hamileligim 4. üncü ayinda ona hamile oldugumu bildirdim. Hemen iliskiyi kesmek istedi, lakin cocugun babasi onun olamayacagi ihtimali, ve de bu sartlar altinda ona karsi duygularimdan süphe ediyordu. Haliyle benim evlilik esnasinda onun cocugunu dünyaya getirmem onun icin cok iyi bir sevindirici haber degildi ve de bu sartlari da uygun bulmuyorsu kesinlikle.
Ama ben istedim! Hayatimdaki boslugu tamamlayan bir adamdan, bana karsi oldukca saygili olan, düsüncelerimi ve beynimi dolduran bu adamdan.
Bebegim dogdugunda süphesi giderildi. Öz babasina cok benziyor.
Bebegim simdi 1 yasinda ve cok mutluyum. Bagrima sevgilimin sevgisiyle basiyorum.
Kendisi bu ara bosandi. Resmi nikahli adamdan olan en kücük cocugum 1 sene sonra 16 yasina girecek ve o zaman bosanma davasi acacagim. Ve de sabirsizlikla o ani bekliyorum.
Siz kinamaya devam edin.
Elimden gelse 1 cocuk daha yapmak istiyorum. Sevgiliminden. Ama sevdigim adam su an buna razi degil. Bosanmadan sonraya teselli ediyor.
Sabirsizlikla bu 1 seneyi bekliyorum.
1 Sene sonra resmi nikahli oldugum adama 19-20 sene bir kadini insan yerine bile koymadan, köle gibi davranmanin nelere yol acabilecegini, 1 kadina nasil davranilmasi gerektigini gösterecegim.
Bu 3 sene icinde sevdigim adam bana öyle bir özgüven kazandirki, bosanma davasinda sevdigim adamin acacak oldugu babalik tespiti davasinda, onun o zaman gecirecek oldugu ruhu bunalimlari, bana bir sekilde, hala vermis oldugu cok zorlu bir hayata teselli oluyor!
Ama olsun, siz kinamaya, ahlak dersi vermeye devam edin.
Koca yusuf gibi gözlerime mil çekilseydi de şu yorumu görmeseydim keşke.
 
Yorumlara bakiyorum da, hala linc zihniyeti, sürekli "ben herseyi cok daha iyi biliyorum" düsünceleri.
Bilmiyorum bazilari burda hangi mantikla yola cikiyor?
Ya okuduklarini anlamakla sorunu yasiyorlar, ya da mantik kavramlari cok farkli.
- yeni esim, biz yeni tanistigimizda zaten bosanma asamasindaydi ve gecen sene bosandi.
- eski esim cocuklarimi döverken ben elime chips-cola alip karsisinda onlari mi seyrediyordum?
- "Böyle seyleri normallestirmek" düsünceleri okudukca, hangi akil-mantikla calisildigini anlamakla zorluk cekiyorum.
- Yok nobel ödülüymüs, yok ne bicin tiksinmelermis.

Hangi ilaclari kullaniyorsunuz, bir bilsem.
Ama böyle mantiksiz yorum yapanlar, linc sevdalilar, dilerim ki eski esimle yasadiklarimin 10´da 1´ini cekersiniz umarim, ve bu sayede mantik anlayisiniz belki bir ihtimal düzelir.

Bu ara eski psychomanyak esimden ayrildim. Yine siddet uygulamaya calisti. Evdeki bagrismalardan dolayi komsum sagolsun, polis cagirmis. Onu evden alip uzaklastirdilar. O gece yeni esim geldi ve bizi alip evine götürdü. 2 gün sonra duydum ki hastanedeymis. birkac kisi bunu iyice dövmüsler. Yeni esime sordum, ilgisi var mi diye, inkar ediyor, ama muhtemelen o yaptirdi. Lakin carsinin bir yerinde olmus bu dayak meselesi ve sahit olan bir tanidik, onu döven adamlarin ona "gücün sade senden zayif olanlara mi yetiyor" diye bagirdigina sahit olmus. Hic ama hic acimiyorum. 2 hafta hastanede kalmis. Gücsüz kalarak dayak yemek ne oldugunu anlamistir umarim!

Daha önceden 2 defa evdeki kavgalayi ve de en son kavgayi gizli kamara ile cektim ve hem benim babama hemde onun babasina ve akrabalarina gönderdim. Büyükler ne kadar direk itiraf etmek istemeseler bile, emsallerimden gelen haberlere göre, onun hakkindaki yorumlarin cok olumsuz oldugunu ögrendim.

Bosanma davasi actim. Almanya´da yasiyoruz ve burda uzun süren bir evliligin bosanma davasi acilabilmesi icin 1 sene bekleme süresi var. Nasil olduysa eski esim mahkemeye 1 yildan beri evlilik hayati sürmedigi seklinde aciklama yapmis. Muhtemelen bu konuda da yeni esim´in müdahalesi var. Umarim yakin bir zamanda bosanirim.

Bu ara daha büyük, bahceli bir eve tasindik. Cocuklarim cok mutlu. Huzurlu anlar yasiyorlar, yasiyoruz. Esim bizlere hitap ederken sürekli güler yüz icinde. Cok insancil bir yapiya sahip. Sürekli isteklerimizi, arzularimizi soruyor. Ev masraflari icin ayirdigi genis bütceye asla karismiyor. Eskiden bir corabin bile hesabi sorulurdu. Yokluktan degil, kazanilan para kumara, sadece kendi zevklerine giderdi.

Corona davasindan cocuklar evdeydi. Bu son 2 ay icinde esimin cocuklarimla ilgilendigi kadar eski esim kendisinin olan cocuklariyla 15 sene ilgilenmemistir.

Eski esim hastaneden ciktiktan sonra cocuklarla görüsmek istemisti. Görüsme güvenli bir yerde, devlet makaminda saglandi, fakat felaket serhos olarak gelmis ve cocuklara hakaret edip bagirmis ve de hatta cocuklarin üzerine yürümeye calismis. Cocuklarim acisindan aci bir olay. Ihtiyati tetbir karari ile cocuklara ve bana yaklasmasi yasaklandi.

Eski psychomanyak esim konusunda, ne yazik ki cocuklarin üzerindeki senelerin getirdigi negatif etkinlikleri yasamak zorunda kaldim. Aglatti beni.
Esim, birlikte olan cocugumuz (Cengiz) ile ilgilendigi anlarda, haliyle kendisine "baba" diye ögretmeye, konusturmaya calisirken haliyle benim cocuklarimin gözünden kacmiyor.
Cocuklarin gecen gün aci bir sekilde sordular bana, onlarin da esime "baba" diye hitap etmelerinde sakinca var mi diye. Cok üzdü beni.

Bazilari bu olayi hemen ters bir sekilde anlayacagindan ve ona göre yorum yapacagindan eminim. Ama benim acidan daha farkli.

Bir insan, kendisini "erkek" sanan bir insan, ne kadar psychomanyaklasip, kendi cocuklarini kendisinden bu kadar sogutur, adeta nefret ettirip baska bir adama "baba" demesini özendirir? Lakin cocuklarim, babalari ile hic bir sekilde temasa gecmek istemiyorlar artik. Tabiiki simdiki huzurlu hayatlarini eski baskili hayatlari ile karsilastiriyorlar ve arada dünyalar var.
Bu olayi esime anlattim. Gönlümü kaptirdigim, asik oldugum adam yine insanligini ortaya koydu. Cocuklarimi yanina cagirdi her birine sarilarak, cocuklarimin onun gözünde Cengiz´den bir farki olmadigini, eger arzu ediyorlara kendisine "baba" diye hitap edebileceklerini söyledi.

Duydum ki psychomanyak eski esim son zamanlarda cok icmeye baslamis, ayyas ayyas saga-sola takiliyormus. Umarim hak ettigini bulur!

Dilegim en yakin zamanda bosanmak. Esim ayrica babalik davasi da acti. Genetetik testi ile birlikte babaligi Noter karsisinda tanimasini yapti.

Buraya son katilisim olacak sanirim. Linc zihniyeti tasiyanlara ve olur-olmaz sekilde agir yorum yapanlara simdiden kolay gelsin.

Cok da umrumdaydi. Lakin 17 sene süren zulümden sonra kendi ve cocuklarim icin hayat huzurunu buldum. Iyiki esim ile tanismisim ve gönlümü kaptirmisim.

Son olarak, evlilik disi cocuk.
Evet, hem eski psychopat esime intikam amacliydi hemde buldugum aski kaybetmemek icindi!

Bu dünya, bu hayat, sadece sizin bakis acinizla, sizin degerlendirdiginiz sekilde dönmüyor!
Kendilerini cok olgun sananlar, olgunluga giden yol, cehalet ortamindan gecer!
 
Son düzenleme:
Ara ara gelip hikaye tazeleyip "Çok da umurumdaydı" demek de :işsiz:
Üç aydır konuyu kendi konusu etmiş güncelleyip duruyor, olaya bak.

Bir meçhule çocuk yap, soybağı mı karışacak, bebeğe ne olacak, adam döner arkasını gider mi filan... Yok.
Ne düşüneceksin bir çocuğun geleceğini tedirginlikle değil mi, kadın(!) olduğunu hissetmişsin ya o yeter.
15 sene diğer evlatların gözünün önünde dayak yerken elinde cips kola seyretmemişmiş aferin, 15 sene yahu 15 sene evlatlarının psikolojisi gözünün önünde erimiş de oturmuşsun bi de cips kola diyor, seyrederken atıştırmayı tercih etmiyormuşsun demek iyi bari.

"Yaptığım şey doğru değildi" demekten dahi aciz bir dil, gelmiş buradaki insanlara beddua ile mantık dersi verdiğini sanıyor. Bi de intikam amaçlıydı diye yazmış bebeğinin doğum amacı üzerine. Çok olgunca evet yaptığın.

Fake midir bu Mune Mune müdürüm bir bakar mısınız, bir insan kendinden bu kadar bihaber olmamalı. Fake sinyalleri veriyor baya baya, arkası yarına bağlamış.
 
Son düzenleme:
Ülen kafalara gel, ben klasik, yolunda evliliğin içine ikinci çocuğu getiremiyorum "Nasıl sahip çıkarım, eşit şartlarda büyütebilir miyim iki kardeşi, yeniden annelik psikolojisine hazır mıyım, maddi manevi ikisini kotarabilir miyiz, nasıl bir gelecek hazırlayabiliriz" diye düşün taşın, cesaret edemiyorum; kadına bak, eskiye saplayacağı bıçak, yeniye takacağı zincir diye patır patır soybağı bilmem neresinde doğuruyor bi de "Ay bi daha olsun yine doğurayım" diyor. Bi de bunu "Yargılamayın, yaptım ama sor bi neden yaptım" diye sayfalarca iyi bk yemiş gibi yere göğe koyamayarak anlatıyor.

Fake ol ya, nolur fake ol ablam ya.
 
Ara ara gelip hikaye tazeleyip "Çok da umurumdaydı" demek de :işsiz:
Üç aydır konuyu kendi konusu etmiş güncelleyip duruyor, olaya bak.

Bir meçhule çocuk yap, soybağı mı karışacak, bebeğe ne olacak, adam döner arkasını gider mi filan... Yok.
Ne düşüneceksin bir çocuğun geleceğini tedirginlikle değil mi, kadın(!) olduğunu hissetmişsin ya o yeter.
15 sene diğer evlatların gözünün önünde dayak yerken elinde cips kola seyretmemişmiş aferin, 15 sene yahu 15 sene evlatlarının psikolojisi gözünün önünde erimiş de oturmuşsun bi de cips kola diyor, seyrederken atıştırmayı tercih etmiyormuşsun demek iyi bari.

"Yaptığım şey doğru değildi" demekten dahi aciz bir dil, gelmiş buradaki insanlara beddua ile mantık dersi verdiğini sanıyor. Bi de intikam amaçlıydı diye yazmış bebeğinin doğum amacı üzerine. Çok olgunca evet yaptığın.

Fake midir bu Mune Mune müdürüm bir bakar mısınız, bir insan kendinden bu kadar bihaber olmamalı. Fake sinyalleri veriyor baya baya, arkası yarına bağlamış.
Reis ben çözemedim şimdi yukarda ki Zeynep35 ile konu sahibi aynı kişi mi ? Beynim yandı 😂
 
Reis ben çözemedim şimdi yukarda ki Zeynep35 ile konu sahibi aynı kişi mi ? Beynim yandı 😂

Cıks, Zeynep bacımız, konuda kınayanları, yargılayanları görüp dayanamayarak bir anda şöyle bir hayat hikayesi paylaşmaya başlayan arkadaşımız. Kendisi ara ara sadece bu konuya geliyor ve "Benim göyneymi giyin oh çocuk da yaptım, oh iyi de yaptım oh oh şahane yaptım" tadında mantık dersleri veriyor:





Fake olabilir diyorum inş faketir yani.
Çünkü bu hikaye bir süre sonra Garavel Ustanın dersine dönecek gibi gidiyor:
 
Cıks, Zeynep bacımız, konuda kınayanları, yargılayanları görüp dayanamayarak bir anda şöyle bir hayat hikayesi paylaşmaya başlayan arkadaşımız. Kendisi ara ara sadece bu konuya geliyor ve "Benim göyneymi giyin oh çocuk da yaptım, oh iyi de yaptım oh oh şahane yaptım" tadında mantık dersleri veriyor:





Fake olabilir diyorum inş faketir yani.
Çünkü bu hikaye bir süre sonra Garavel Ustanın dersine dönecek gibi gidiyor:

Tarlayı nadasa bırakıp bırakıp gelip ekmiş. Nutkum tutuldu 🤣🤣 bence bu hikayede evli biriyle görüşme vs herşey tamam devamında ki pembe dizi tadında yazılanlar zeyneppp ablamızın hayalini kurdukları 🤩
 
Cıks, Zeynep bacımız, konuda kınayanları, yargılayanları görüp dayanamayarak bir anda şöyle bir hayat hikayesi paylaşmaya başlayan arkadaşımız. Kendisi ara ara sadece bu konuya geliyor ve "Benim göyneymi giyin oh çocuk da yaptım, oh iyi de yaptım oh oh şahane yaptım" tadında mantık dersleri veriyor:





Fake olabilir diyorum inş faketir yani.
Çünkü bu hikaye bir süre sonra Garavel Ustanın dersine dönecek gibi gidiyor:


Enee ben aynı kişi sandım ya onları. 🤣
 
Cıks, Zeynep bacımız, konuda kınayanları, yargılayanları görüp dayanamayarak bir anda şöyle bir hayat hikayesi paylaşmaya başlayan arkadaşımız. Kendisi ara ara sadece bu konuya geliyor ve "Benim göyneymi giyin oh çocuk da yaptım, oh iyi de yaptım oh oh şahane yaptım" tadında mantık dersleri veriyor:





Fake olabilir diyorum inş faketir yani.
Çünkü bu hikaye bir süre sonra Garavel Ustanın dersine dönecek gibi gidiyor:

Kendini linç savar ilan etmiş yani otobiyogrofisiyle :KK70:
 
Sende aldatilmissin peki başka günahsız bir kadına bunu neden yasatiyorsun onun suçu ne yada senin birlikte olduğun insanın kocandan farkı neydi ki aşık oldun kinamiyorum bu kinamak değil biraz empati kurarak davransaydin bugün bu durumda degildin sonra da yok efendim saçımı süpürge ettim aldatıldım sende başka günahsız birine aynısını yasatiyorsun
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back
X