- 3 Ekim 2017
- 2.452
- 1.792
- 133
Uyarıyorum, içinizi şişirecek bi konu.
Hanımlar selam, kafamı alıp duvara sürte sürte kıvılcım çıkarasım var. Benim bu mıymıntılığım ne olacak ya, valla kendime tahammülüm hiç kalmadı. Konuya geçiyorum.
Sonunda işten ayrılıyorum, başka bi yere geçeceğim. Müdüre anlattım. Normalde 6-7 yıllık personeller bile max 2 hafta bekliyor. Bana 3 hafta müsaade etti. Ben belki bi tık sesimi çıkarsam 3 demezdi ama sesimi çıkaramadım. Çıkacağımı söyleyince patronun çocukları ve müdür 3ü neden çıkıyosun vs diye o kadar çok sordular ki sorunu diyemedim sesim içime kaçtı resmen. (Çıkacağım belli olmadan birkaç hafta önce benim için sorun olan her şeyi müdüre anlattım, hiçbir gelişme olmadı orda patronun çocukları sorunca da saçma bi otorite hissettim diyemedim.) İşimi, arkadaşlarımı çok sevsem de müdür gülmemden, yürümeme, kahve içmeme her şeyime saçma sapan takılan biriydi sesimi çıkarmamış olmama sinir oluyorum.
Birisi sesini azıcık yükseltince benim elim ayağım birbirine dolaşıyor.
Birisine teşekkür etmeyi çok abartıyorum. İşini yapan insanlara defalarca teşekkür ediyorum. Ee işi zaten bir kere de geç dimi sanki ömründen ömür verdi teşekkür üstünden teşekkür. Böyle olunca kendime aşırı kızıyorum. Birisini kırıcam, kaba konuşcam diye ödüm kopuyor.
Ben bu ezik davranışlardan nasıl kurtulucam hanımlar? Sizce ezik gösteren davranışlar neler?
Hanımlar selam, kafamı alıp duvara sürte sürte kıvılcım çıkarasım var. Benim bu mıymıntılığım ne olacak ya, valla kendime tahammülüm hiç kalmadı. Konuya geçiyorum.
Sonunda işten ayrılıyorum, başka bi yere geçeceğim. Müdüre anlattım. Normalde 6-7 yıllık personeller bile max 2 hafta bekliyor. Bana 3 hafta müsaade etti. Ben belki bi tık sesimi çıkarsam 3 demezdi ama sesimi çıkaramadım. Çıkacağımı söyleyince patronun çocukları ve müdür 3ü neden çıkıyosun vs diye o kadar çok sordular ki sorunu diyemedim sesim içime kaçtı resmen. (Çıkacağım belli olmadan birkaç hafta önce benim için sorun olan her şeyi müdüre anlattım, hiçbir gelişme olmadı orda patronun çocukları sorunca da saçma bi otorite hissettim diyemedim.) İşimi, arkadaşlarımı çok sevsem de müdür gülmemden, yürümeme, kahve içmeme her şeyime saçma sapan takılan biriydi sesimi çıkarmamış olmama sinir oluyorum.
Birisi sesini azıcık yükseltince benim elim ayağım birbirine dolaşıyor.
Birisine teşekkür etmeyi çok abartıyorum. İşini yapan insanlara defalarca teşekkür ediyorum. Ee işi zaten bir kere de geç dimi sanki ömründen ömür verdi teşekkür üstünden teşekkür. Böyle olunca kendime aşırı kızıyorum. Birisini kırıcam, kaba konuşcam diye ödüm kopuyor.
Ben bu ezik davranışlardan nasıl kurtulucam hanımlar? Sizce ezik gösteren davranışlar neler?