Bugün bende buradayım.
Dilimin anlatmak istediği,kalbimin ve ruhumun lâl,gözlerimin ise dolu dolu olduğu bir an yine..
Koydum önüme bir defter bir kalem. Belki yazarsam beni inciten ne varsa sonra ateşe verirsem o cümleleri biter ümidiyle ama ne yazacağım nasıl yazacağım derken hoop burdayım.
zaman zaman iyileşmeye hazırım dediğim ama birilerinin hep mâni olduğu bir kısır döngü benim hayatım.
Can dediğim canan dediğim insanların naif kalbimi incitmeleri beni çok üzüyor bunları içime atmaktan koca kesiklerim var.
Kim ne yaptı neden yaptı nasıl yaptı bunları anlatmak ile istemiyorum.
Benim derdim kavgam kendimle !
Iyilesmek istiyorum
Sevmek değilde gerçekten banane demek istiyorum .
Sevmiyorum insanları sevemiyorum her denememde iki yüzlü olmalarından iğreniyorum. Fazla önyargilisin diye suçladım kendimi düşman oldum kendime.
Insanların duyguları neden bu kadar çabuk değişken. Neden ortada bisey yokken kimsenin etlisine sutlusune karışmazken yüzüne gulunup arkadan farklı davranırlar?