İyi geceler kızlar
Sevgilimin facebooku yok ancak benimki açık. İleride sen de açarsın gibisinden bir laf ettim o da tamam açayım madem zaten herkesin var dedi
Bu sefer de daha açmadan kıskanmaya başladım. Ya of ikimizi de biliyorum çünkü birbirimizin faceinde artık onu mu arattın bunu mu beğendin diye ki 16-17 yaşlarında da değiliz koca koca yetişkin insanlarız ya ama ilgisini falan paylaşamıyorum öğrencileriyle o da öyle 6 aylık bebekle ilgilendim onunla ilgilenmedim diye içerlemiş mesela
Bu sefer açmasın diye baskı yapmaya başladım abuk subuk laflar ettim, işte kadın kız mı kovalıcan, arkamdan mı bıçaklıcan, yaparsan Allah karşıma çıkarır, ödetirim vs bilmiyorum ya sinirlerim bozuldu, hemen kafada kurdum, biliyorum yapcak olan her yerde yapar ama şimdi ben 7/24 onun faceini kontrol etmek istemiyorum, o da benimkini etsin istemiyorum. Yani daha o facebook açılmadan kavga etmiş olduk. Burada da görüyorum hep facebooktan ilişkiler karmaşıklaşıyor, düşündükçe paranoyaklaşıyorum, mesela görüyorum yanında nişanlısı var adamın üstelik hiç tanımıyorum ama bana "selam nasılsınız, çok güzelsiniz" yazıyor ya off bilmiyorum yani...
Tamam açmam madem sen üzüleceksen senden önemli değil dedi ama kendimi kötü hissediyorum onu kısıtlamış olduğum için.
Hayatımda hiçkimseyi bu kadar kıskanmamıştım, böyle çıldırmamıştım hiç ya o da aynını söylüyor kimseyi bu kadar kıskanmadım, çıldırmadım diye üstelik. Nefret ettiğim bir kadın tipi gibi davranıyorum şu an tam olarak.
Ben kapatırım, evlenince beraber açarız diye düşünmüştüm.
Bu konuyu niye açtım onu da bilmiyorum :44:
Yani böyle evli, mutlu, facebooklular var mı aranızda?