- 13 Eylül 2016
- 47
- 58
- 88
- 33
- Konu Sahibi Madamorfoz
- #1
Kimsenin derdini küçümsememek gerektiğini öğretmişti hayat ama kendi derdini hangi boyutta bitirmen lazim bilemiyorsun iste...Maddi acidan cok rahat bi hayat gecirmesem de babam annem ablalarim hep paylasmayi öğretti bana hatta amcalarim bile... Kimde eksik varsa o tamamlanmali kimse eksik kalmamaliydi. Evlendikten sonra icine katildigim aile de oyle sandim ya da aslinda dunyadaki butun aileler oyledir diye biliyorum ( saf miyim ben acaba) neyse uc ay once anladimki bunca zaman inandigim seyler sadece bana özelmis sanirim.. Her neyse tatile diye gittigim kayin validemlerin evinde sabah kalkarsin para gece yatarsin para benim param senin paran inanin eve adim atasim gelmiyor... Esim de surekli onlar oyle ben alistim diyor... Ayni sofraya oturup yemek yiyemiyorum.. Bi yandan da vicdan azabi cekiyorum gunah mi isliyorum diye ne yapmaliyim hic bilmiyorum var mi dir fikri onerisi olan?