iyi günler hanımlar. Derdim kendimle benim. İnsanlara açmaya utandığım bir dert. Size güveniyorum. Nolur yapıcı yorumlar yapın, kurtulmak istiyorum bu duygudan. Ben çevrem tarafından çirkin görülen ya da dışlanan bir kız değilim. Güzel bir arkadaş ortamım var, aynaya baktığımda gördüğüm insanı da beğenirim ayrıca. Yalnız bir derdim var ki kendimi yerin dibine sokmama sebep oluyor. Ben sanırım bir arkadaşımı kıskanıyorum. Genel olarak insanların mutluluğu beni mutlu eder. Zamanında bir tartışma yaşamıştık ama uzun sürmedi barıştık. Aynı zamanda oda arkadaşım kendisi. Kesinlikle bana düşmez bu yorumu yapmak ama işinin düştüğüyle yakın olan bir kız. Beni rahatsız eden o değil zaten. Onun hayatında olan şeylere "acaba benden daha mı iyi" duygusuyla bakıyorum. Sebebini de bilmiyorum bu tepkimin. Çünkü başka kimseye karşı yok. Mesela profil yapmış şortlu, açtığımda aa ne güzel çıkmış demiyorum. Bacakları benimkinden güzel mi ki diyorum. Bıktım bu ruh halinden. Onu görmek bana eziyet gibi geliyor artık. Neden böyle olduğum hakkında fikriniz varsa ya da nasıl aşacağımı biliyorsanız lütfen anlatın