öncelikle selamlar,
az önce yaşadığım bişey kafama takıldı,içim rahat değil pek.
yaşananları diyalog şeklide yazıyorum eksik fazla olmasın diye..
kv odama geldi ve dediki:
kv: ayşe (görümcemin kızı) aradı akşam annesinin(görümcemin) doğum gününü kutlicaklarmış bizide çağırdı.
ben:iyi anne gideriz o zaman.
kv: hımmm ne hediye alsak acaba?
ben: ne hediye alıcaz anne biz gidelim yeter ona(bunu dememin nedeni oğlumun doğum gününde aynı görümcemin elini kolunu sallaya sallaya gelmesi.halası olarak boş gelen birine ben ne aliyim kızlar ??)
kv: olmaz öyle şey almamız lazım doğum günü yapmışlar sonuçta.
ben: koca kadına ne alicaz anne(yine eski olay aklıma gelip sinirleniyorum tabiii)
kv:öyle deme 2 gelinlik kızı var almadan olmaz.
ben: (baktım ısrar etmeye devam ediyo dayanamadım çıktı ağzımdan) benimde doğum günlerim geldi geçti bana kimse almadı bişey,onada almasak sorun olmaz merak etme.(doğumdünü falan kutlamam eşim dışındada kimsenin hatırlamasını beklemem yanlış anlaşılmasın,sinirden dedim öyle)
kv:sen doğum günü yapmadınki alalım.
ben: illa partimi vermem lazımdı anne(kavga modunda değil gülerek söylüyorum bunları)
kv: ses yok
evet kızıdır istediği hediyeyi alır,hatta normal gündede alır kızına herşeyi.bana b.k yemek düşer.ama bana gelip almamız lazım falan demesi çileden çıkardı beni.üsttede yazdığım gibi ilk yaşını kutlarken oğlumun hala olarak eli boş gelen kişiye ben ne aliyim Allah aşkına.... (evde yaptığı bi kurabiye bile hediye sayılırdı benim için)
ne dersiniz fazlamı cevap vermişim kv'ye.uzatmasam dahamı iyiydi ne??
sahiden kızdırmışlar sizi. Keşke uzatacağınıza açıkça söyleseydiniz "Ben şu şu meseleden dolayı kırgınım, içimden gelmiyor." diye.
