Merhaba hepinize. Biraz iç dökmek istiyorum daha önce de yapmıştım ve iyi hissetmemi sağlamıştı.
Ben biraz hassas, içe kapanık ve sakin biriyimdir. Çocukluğumda da böyleydim. Çoğu insan gibi ben de bu konuda zorbalığa uğradım hatta neredeyse gözlerimi kaybediyordum. Dalga geçilirdi çünkü karşılık veremeyeceğimi bilirlerdi. Koskoca insan oldum pek de bir şey değişmedi. Zaman zaman düşüncelerde çok boğuluyorum geçmişte uğradığım haksızlıklara hala üzülüyorum ve kafaya takıyorum. Tabi ki pek çoğunu geride bıraktım ama bazı kişileri yaşattıklarından dolayı affedemiyorum. Bir de en önemli sebep akraba olmamız ve hala görüşmek durumunda olmamız. Kendi halinde biriyimdir benden kimseye zarar gelmez. Tanıyan herkes bilir. Bu yüzden anlayamıyorum neden uğraşırlar benimle. Kusurlarımla dalga geçtiler küçük düşürdüler mesela. Ben de doğal olarak mesafe koydum. Bu kez de yapmadığım şeyleri yapmışım gibi anlatıp yalancılıkla suçladılar. Kendimi savundum tabi ki ama sadece yalnızken yakaladıklarında yaptıkları için kendimi ispatlayamadım. Karşı taraf kalabalık olduğu için haliyle beni bastırdılar. Şu an biliyorum ki o kişiler aklandı ben ise böyle damgalı gibi kaldım. Ufak şeyler de olmadığı için ailede bazı kişiler geri dönülmez şekilde tavır aldı bana.
Unutmak istiyorum ama unutamıyorum dediğim gibi hala görüşüyor olmamızın etkisi büyük. Normal davranıyorum ben yine hiçbir şey olmamış gibi ama mesafeli. Yanlış mı yapıyorum bilmiyorum ama uğraşmak istemiyorum artık kalbim kırık. Siz olsanız ne yapardınız ? Hiçbir şey olmamış gibi davranırken bunu zihnimde de başarmak istiyorum.
Ben biraz hassas, içe kapanık ve sakin biriyimdir. Çocukluğumda da böyleydim. Çoğu insan gibi ben de bu konuda zorbalığa uğradım hatta neredeyse gözlerimi kaybediyordum. Dalga geçilirdi çünkü karşılık veremeyeceğimi bilirlerdi. Koskoca insan oldum pek de bir şey değişmedi. Zaman zaman düşüncelerde çok boğuluyorum geçmişte uğradığım haksızlıklara hala üzülüyorum ve kafaya takıyorum. Tabi ki pek çoğunu geride bıraktım ama bazı kişileri yaşattıklarından dolayı affedemiyorum. Bir de en önemli sebep akraba olmamız ve hala görüşmek durumunda olmamız. Kendi halinde biriyimdir benden kimseye zarar gelmez. Tanıyan herkes bilir. Bu yüzden anlayamıyorum neden uğraşırlar benimle. Kusurlarımla dalga geçtiler küçük düşürdüler mesela. Ben de doğal olarak mesafe koydum. Bu kez de yapmadığım şeyleri yapmışım gibi anlatıp yalancılıkla suçladılar. Kendimi savundum tabi ki ama sadece yalnızken yakaladıklarında yaptıkları için kendimi ispatlayamadım. Karşı taraf kalabalık olduğu için haliyle beni bastırdılar. Şu an biliyorum ki o kişiler aklandı ben ise böyle damgalı gibi kaldım. Ufak şeyler de olmadığı için ailede bazı kişiler geri dönülmez şekilde tavır aldı bana.
Unutmak istiyorum ama unutamıyorum dediğim gibi hala görüşüyor olmamızın etkisi büyük. Normal davranıyorum ben yine hiçbir şey olmamış gibi ama mesafeli. Yanlış mı yapıyorum bilmiyorum ama uğraşmak istemiyorum artık kalbim kırık. Siz olsanız ne yapardınız ? Hiçbir şey olmamış gibi davranırken bunu zihnimde de başarmak istiyorum.
