- 29 Eylül 2014
- 8.886
- 16.663
- Konu Sahibi Mutlak Butlan
- #1
Arkadaşlar eşim ben onu tanımadan ve hatta tanıyıp arkadaş olduğumda dahi bana söylemediği borçları varmış. Hiçbir şeyi takmayan derdi olmayan bir insan imajı çiziyordu meğerse her şeyden vazgeçmiş ve umursamama nedeni buymuş. Evlendikten sonra öğrendim bunları. Parça parça borçlar çıktı. Bir kısmını kendide beklemiyordu. Kurduğu şirket batmış ve daha sonradan bankalardan vergi dairelerinden çeşitli cezai işlem paraları geldi evliliğimiz süresince. Temelinde battığını bana söylememesini kabul ettim. Yani tamam bana söylesen senle olmazdım kaybetmemek için anlıyorum diyerek yanında oldum. Zaman içerisinde başka borçlar çıktı geçmişe dair. Tam toparladık derken çıktı her seferinde ve ben ilk zamanlardaki gibi iyimser olamadım. Eşimden çok daha fazla kazanıyorum ve ona maddi anlamda destek oldum evliliğimiz süresince. 1 senedir evliyiz ayrıca belirtmeyi unuttum. Şimdi yine banka ile ilgili başka bir borç çıktı ve ben istemsizce gülüyorum. Ben güldükçe o delirdi ve bana destek olmuyorsun demeye başladı az önce. Ya hu sinirlerim bozuluyor artık gülmekten başka şey. gelmiyor aklıma. Yanımda değilsin demesini anlamıyorum. Koşulsuz bir teslimiyet bekliyor olmalı.
Şimdi benim asıl sorum şu, ben geçmişine dair borçları kabul ettim ya şimdi kendi elinde olmadan yine dediğim gibi kurumların sonradan işlediği borçlar yüzünden sinirlerimin bozulması ve benim bu borçlar bitmez diye istemsizce gülmem haksız bir davranış mı? Diğer sorum ise bana en başında bunları söylememesi ( onunla asla evlenmem diye ki haklı evet evlenmezdim) affedilebilir mi sizce ? Sinirlerim o kadar yıprandı ki size anlatamam. Yani bunu gerçekten yaşayan bilir. Off farklı fikirlere ihtiyacım var benim, beni anlamıyor. Çok bencil olduğumu düşünmeye başladım ben ya. Bildiğiniz baya karmakarışığım. Her yeni borç geldiğinde ben daha çok yıkılıyorum. Anlamıyor beni benden destek isterken tamam olur öderiz boşver hiç üzülme deme mi bekliyor bilmiyorum. Fikirlerinize ihtiyacım var. Bu arada sabırsız bir yapım var bu borçlar tabi ki biter ama ben sabırsızlığım yüzünden çabuk pes ediyorum. Tabi yine de beraber çalışıp ödüyoruz her şeyi..
Şimdi benim asıl sorum şu, ben geçmişine dair borçları kabul ettim ya şimdi kendi elinde olmadan yine dediğim gibi kurumların sonradan işlediği borçlar yüzünden sinirlerimin bozulması ve benim bu borçlar bitmez diye istemsizce gülmem haksız bir davranış mı? Diğer sorum ise bana en başında bunları söylememesi ( onunla asla evlenmem diye ki haklı evet evlenmezdim) affedilebilir mi sizce ? Sinirlerim o kadar yıprandı ki size anlatamam. Yani bunu gerçekten yaşayan bilir. Off farklı fikirlere ihtiyacım var benim, beni anlamıyor. Çok bencil olduğumu düşünmeye başladım ben ya. Bildiğiniz baya karmakarışığım. Her yeni borç geldiğinde ben daha çok yıkılıyorum. Anlamıyor beni benden destek isterken tamam olur öderiz boşver hiç üzülme deme mi bekliyor bilmiyorum. Fikirlerinize ihtiyacım var. Bu arada sabırsız bir yapım var bu borçlar tabi ki biter ama ben sabırsızlığım yüzünden çabuk pes ediyorum. Tabi yine de beraber çalışıp ödüyoruz her şeyi..