- 7 Aralık 2011
- 1.559
- 123
- 363
arkadaşlar merhabalar ,
nasıl anlatılır tam bilmiyorum ama kac gündür hep aklımda ve ben yardımcı olmak adına fikir üretemiyorum.
dert benim değil şükür ama dayımızın oğlu gelin hanımı aldatıyor.
abimin yaşı 35 lerde filan ablam(yenge ama abla diyorum ben) 30 larında liseye giden kızları ve ortaokula giden oğulları var.
7-8 yıl önce ilçeye taşındılar.önceden köyde yaşayan mütevazi hayat süren insanlardı ama ilçeye geldiler, iş kurdular yani aştılar daha dogrusu abim olacak kişi baya aştı kendini.1-2 yıldır da süren bi ilişkisi varmıs.yaklaşık 1 yıl önce de patlak verdi olay.kızı eve bırakırken kızın babası görmüş ve kavga etmişler galiba abimi bıcaklamıs bi kaç yerinden.o olaydan sonra herkes ögrendi.eşi yıkıldı.cocuklar perişan.
sevgilisi olacak kız(23) da benim liseden arkadaşım ama görüşmüyorum.tanırız birbirimizi ama samimiyetimiz yoktur.bıcaklama olayından sonra kızdan ayrıldığını söylemiş af dilemiş bişey olmamış gibi devam ediyorlarmıs cok detaylı bilmiyorum.(annemin bana anlattığı kadar bilgim)
bu arada dayımlar da oğullarına bıcaklama olayından sonra küsmüşler hiç konusmamıslar sadece gelinle görüşüyolarmış.yakın zamanda yine görülmüşlermi nasıl olduysa artık ayrılmadıkları ortaya cıkmıs dayım kıza haber göndermiş bırak, yoluna git diye.kız ondan sonra evi basmış ablama bir sürü hakaretler,laflar,sen bu evde benim sayemde oturuyorsun gibi sözler sarfetmiş.ablam da sesini cıkarmamış hiç.zaten cok mülayim sessiz sakin cok iyi birisidir.ablam şuan bitik halde liseye giden kızı da sürekli ağlıyormuş.dayım da babamdan yardım istemiş.nasıl yapıp ne edip de kurtarıcaz göz göre göre yuvaları yıkılmasın demiş.
bende çok üzgünüm.çünkü bu durumu ortaokul caglarımda bende yaşadım.babamda aynı haltı yedi.o dönemden sonra da hiç babamla aram iyi olmadı ,bi düşman gibi olduk aynı evde ve bu hayatımın her alanına yansıdı.baba sevgisinin eksikliğinden hatalar da yaptım.bi sürü şeyler.bu kızın da böyle şeyler yaşamasını istemiyorum ama zaten olan olmuş.insanın güveneceği babası da olmazsa ne yapsın ki.boşansın neden hala çekiyor o adamın kahrını el kadar kızdan laf duymuş,cocukların da iyice psikolojisi bozulmasın bari dedim ama ablam da heralde babasız büyümesinler, zamanla düzelir diye düşünüyor olmalı ki ayrılmıyormuş.bir de yıllarca köyde zorlugu ablam yaşadı tam rahata kavusmusken başına gelene bakın.... fikirlerinize ihtiyacım var.ne yapılabilir neler söylenebilir.yada biz hiç karışmasak mı.off çok karısık bi durum.karışık anlattıysam kusura bakmayın.
teşekkür ederim şimdiden
nasıl anlatılır tam bilmiyorum ama kac gündür hep aklımda ve ben yardımcı olmak adına fikir üretemiyorum.
dert benim değil şükür ama dayımızın oğlu gelin hanımı aldatıyor.
abimin yaşı 35 lerde filan ablam(yenge ama abla diyorum ben) 30 larında liseye giden kızları ve ortaokula giden oğulları var.
7-8 yıl önce ilçeye taşındılar.önceden köyde yaşayan mütevazi hayat süren insanlardı ama ilçeye geldiler, iş kurdular yani aştılar daha dogrusu abim olacak kişi baya aştı kendini.1-2 yıldır da süren bi ilişkisi varmıs.yaklaşık 1 yıl önce de patlak verdi olay.kızı eve bırakırken kızın babası görmüş ve kavga etmişler galiba abimi bıcaklamıs bi kaç yerinden.o olaydan sonra herkes ögrendi.eşi yıkıldı.cocuklar perişan.
sevgilisi olacak kız(23) da benim liseden arkadaşım ama görüşmüyorum.tanırız birbirimizi ama samimiyetimiz yoktur.bıcaklama olayından sonra kızdan ayrıldığını söylemiş af dilemiş bişey olmamış gibi devam ediyorlarmıs cok detaylı bilmiyorum.(annemin bana anlattığı kadar bilgim)
bu arada dayımlar da oğullarına bıcaklama olayından sonra küsmüşler hiç konusmamıslar sadece gelinle görüşüyolarmış.yakın zamanda yine görülmüşlermi nasıl olduysa artık ayrılmadıkları ortaya cıkmıs dayım kıza haber göndermiş bırak, yoluna git diye.kız ondan sonra evi basmış ablama bir sürü hakaretler,laflar,sen bu evde benim sayemde oturuyorsun gibi sözler sarfetmiş.ablam da sesini cıkarmamış hiç.zaten cok mülayim sessiz sakin cok iyi birisidir.ablam şuan bitik halde liseye giden kızı da sürekli ağlıyormuş.dayım da babamdan yardım istemiş.nasıl yapıp ne edip de kurtarıcaz göz göre göre yuvaları yıkılmasın demiş.
bende çok üzgünüm.çünkü bu durumu ortaokul caglarımda bende yaşadım.babamda aynı haltı yedi.o dönemden sonra da hiç babamla aram iyi olmadı ,bi düşman gibi olduk aynı evde ve bu hayatımın her alanına yansıdı.baba sevgisinin eksikliğinden hatalar da yaptım.bi sürü şeyler.bu kızın da böyle şeyler yaşamasını istemiyorum ama zaten olan olmuş.insanın güveneceği babası da olmazsa ne yapsın ki.boşansın neden hala çekiyor o adamın kahrını el kadar kızdan laf duymuş,cocukların da iyice psikolojisi bozulmasın bari dedim ama ablam da heralde babasız büyümesinler, zamanla düzelir diye düşünüyor olmalı ki ayrılmıyormuş.bir de yıllarca köyde zorlugu ablam yaşadı tam rahata kavusmusken başına gelene bakın.... fikirlerinize ihtiyacım var.ne yapılabilir neler söylenebilir.yada biz hiç karışmasak mı.off çok karısık bi durum.karışık anlattıysam kusura bakmayın.
teşekkür ederim şimdiden
