Merhabalar.Anlatacağım şey bilindik bi durum aslında.Forumda çok kişinin bu durumdan muzdarip olduğunu gördüm.Allah herkese yardım etsin:) 21 yaşında üniversiteyi bu sene kazanmış bir öğrenciyim.Yaklaşık 2,5 yıllık iyi gitmekte olan bi ilişkim var.Erkek arkadaşım 28 yaşında askerliğini yapmış ve gerçekten oldukça mantıklı,olgun olan bir insan.Ve çalışmakta. Allah a şükür şu şartlarda iyi sayılabilir bir maaş alıyor.Kendisi 7 çocuklu bir ailede büyümüş.Üniversite okuma fırsatı elde edememiş.İkimizin ailesi de birbirine az çok benzer aileler.Üniversiteyi kazanmam da ailemle birlikte emeği olan insanlardan birisi aynı zamanda.Kendini geliştiren ve geliştirmeyi seven bu konuda beni de heveslendiren biri.İleriki zamanlar için her ikimizde ciddi bişiler düşünüyoruz.Sorun şu ki annem arkadaşlığımı sezmiş olmasına karşı bişileri tam olarak söyleyemedim .Belki kuruntu yapıyorum,belki de ailemden nasıl bir tepki alacağımı tam olarak kestiremiyorum.Doğal olarak kabul etmemelerinden korkuyorum.Her genç kız gibi anne baba duası önem verdiğim bişey.Aranızda benim durumumu yaşayanınız var mı?Ya da anne baba olsanız nasıl davranırdınız.. Yorumlarınızı yazarsanız Çok sevinirim..
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Fikirlerinize ihtiyacım var.
- Konu Sahibi TheSePi
- Başlangıç Tarihi
- 27 Temmuz 2009
- 516
- 6
- 118
- 37
Şahsen ben ebeveynlerin çocuklarına belli zamanlarda dialog kurması gerektiğinden yanayım.. şöyle ki sana sorabilir annen hisseti diyosun madem; " ee keyfin nasıl kızım okulun nasıl herşey yolunda mı,bana anlatmak paylaşmak istediğin bişey varsa yardımcı olurum dinlerim annenim senin bunu unutma" şeklinde cümleler söylemesi gülümseme eşliğinde çok iyi sonuçlar verir kanatindeyim.. çünkü aile ve çocuk arasında güven sağlam olura o çocuk asla kötü yola sapmaz ve hatalara düşmez..
Her şey yolunda görünüyor,
Her anne babanın da istediği tek şey gözünden sakındığı evladının mutlu huzurlu bir yuvası olmasıdır.
Şu anda sıkıntı yapmak için bir sebebiniz yok bence, okulunuz bitmeye yakın adımlar atarsınız
Ben olsam şimdiden annemle tanıştırır onun onayıyla, çok güzel ifade ettiğiniz gibi hayır duasıyla devam ederdim.
Her şey gönlünüzce olsun...
Her anne babanın da istediği tek şey gözünden sakındığı evladının mutlu huzurlu bir yuvası olmasıdır.
Şu anda sıkıntı yapmak için bir sebebiniz yok bence, okulunuz bitmeye yakın adımlar atarsınız
Ben olsam şimdiden annemle tanıştırır onun onayıyla, çok güzel ifade ettiğiniz gibi hayır duasıyla devam ederdim.
Her şey gönlünüzce olsun...
- 9 Ekim 2009
- 18.273
- 92
- 213
canım ben eşimle ünv 1 deyken tanışmıştım
eşim 26 yaşındaydı o zaman
niyetimiz en azından 2.sınıf bitene kadar söylememekti
2.sınıf bitiminde söyleriz sözdü nişandı askerlikti derken ben de okulumu bitirmiş olurum diye düşünüyorduk. gel gör ki öyle olmadı. haftasonları kös kös evde oturan ben dışarı çıkmaya başlayınca babam hemen anladı bir şeyler olduğunu. oturduk konuştuk ama anneme bir şey söylemedik çünkü biliyorduk annem karşı çıkacaktı. nitekim öyle de oldu. babam halama söylemişti tanış bakalım çocukla nasıl biri falan diye. annem öğrendi ama hiç konuşmadı. annemin ağzından girdik burnundan çıktık ikna ettik ama hiç kolay olmadı. 2.sınıf bitti tabi o iki yıl biz çok şey yaşadık aileler konusunda. ailesi ist.a ailem ve benimle tanışmaya geldi. sonra herşey kendiliğinden gelişti ama tabi annem hala karşıydı. çok zor oldu onu ikna etmek. sorun eşim değildi sorun benim erken yaşta evlenmek istememdi. ama nasibin ne zaman geleceği belli olmuyor işte. bu işler uzatmaya gelmiyor inan. he ne oldu 3.sınıf bitti nişanlandık. okul bitti o yaz evlendik. bunu ailenle konuşmalısın bence. 1.sınıftayım demişsin. 3 yıl kalmış okulun bitmesine. aileler bilirse bu 3 sene içinde hazırlığınızı rahat rahat yaparsınız. benden sana tavsiye annen veya baban karşı çıksa bile onlara fevri karşılık verme. bıkmadan usanmadan güzellikle anlat. sonunda ikna olacaklardır emin ol. onlar bizim iyiliğimizi mutluluğumuzu düşünüyorlar.
eşim 26 yaşındaydı o zaman
niyetimiz en azından 2.sınıf bitene kadar söylememekti
2.sınıf bitiminde söyleriz sözdü nişandı askerlikti derken ben de okulumu bitirmiş olurum diye düşünüyorduk. gel gör ki öyle olmadı. haftasonları kös kös evde oturan ben dışarı çıkmaya başlayınca babam hemen anladı bir şeyler olduğunu. oturduk konuştuk ama anneme bir şey söylemedik çünkü biliyorduk annem karşı çıkacaktı. nitekim öyle de oldu. babam halama söylemişti tanış bakalım çocukla nasıl biri falan diye. annem öğrendi ama hiç konuşmadı. annemin ağzından girdik burnundan çıktık ikna ettik ama hiç kolay olmadı. 2.sınıf bitti tabi o iki yıl biz çok şey yaşadık aileler konusunda. ailesi ist.a ailem ve benimle tanışmaya geldi. sonra herşey kendiliğinden gelişti ama tabi annem hala karşıydı. çok zor oldu onu ikna etmek. sorun eşim değildi sorun benim erken yaşta evlenmek istememdi. ama nasibin ne zaman geleceği belli olmuyor işte. bu işler uzatmaya gelmiyor inan. he ne oldu 3.sınıf bitti nişanlandık. okul bitti o yaz evlendik. bunu ailenle konuşmalısın bence. 1.sınıftayım demişsin. 3 yıl kalmış okulun bitmesine. aileler bilirse bu 3 sene içinde hazırlığınızı rahat rahat yaparsınız. benden sana tavsiye annen veya baban karşı çıksa bile onlara fevri karşılık verme. bıkmadan usanmadan güzellikle anlat. sonunda ikna olacaklardır emin ol. onlar bizim iyiliğimizi mutluluğumuzu düşünüyorlar.
Benzer Konular
