fıkra

Adamın biri şidddetli ishal şikayetiyle Çapa Hastanesine başvurur. İşlemleri devam ederken karışan
kağıtlar sonucunda adamı psikiyatri servisine havale ederler. Aradan 15 gün geçip taburcu olma günü
gelince arkadaşı bizim adamı karşılamaya gelir.
-Nasıl oldu geçti mi ishal? der arkadaşı.
Bizimki ise :
-Hayır geçmedi ama artık takmıyorum.

Amerika'da 22 no'lu karayolunda, devriye görevi yapan bir otoyol
polisi arabasından yolu takip ederken, bir araba görmüş. Bu aracı
radarla incelemiş ve minimum 50 km. ile gidilmesi gereken yolda bu
aracın tam 22 km./saatle gittiğini fark etmiş. Bu araba yolu
tıkıyormuş. Ve aracı durdurup sürücüyü uyarmaya karar vermiş.
Ve aracın peşinden gidip aracı durdurmuş,birde ne görsün. Aracı kullanan
çok yaşlı bir teyze. Ve aracın arkasındaki koltuklarda da çok korkmuş 3
tane yaşlı teyze daha var.

Polisi görünce yaşlı sürücü: Polis bey çok mu hızlı gidiyordum?
Diye endişe ile sormuş.

Polis demiş ki; hanımefendi, hızlı değil, aksine çok yavaş
gidiyorsunuz Ve bütün otoyol trafiğini etkiliyor! Radardan
gördüğüm kadarıyla 22 km.hızla gidiyorsunuz.

Yaşlı teyze: Ama, otoyolun girişinde 22 yazıyordu ve bende bu hıza
uymak istedim!

Polis: Teyzeciğim demiş, o 22 otoyolun numarası. Bu yolda
min.50 km hızla gitmelisiniz. Kadın tamam, bundan sonra
hızlanacağım demiş.

Polis tam kendi arabasına giderken, gözü yine arkada oturan, hiç
konuşmayan ve çok korkmuş 3 yaşlı teyzeye kaymış. Ve sormaya karar
vermiş sürücüye.

Teyzeciğim bir şey sorabilir miyim? Bu arkada oturan kişilerin
nesi var? Çok korkmuş gözüküyorlar, sanki dillerini yutmuşlar gibi!

Kadın şöyle cevap vermiş: valla bende anlamadım, 250 no'lu
karayolundan çıktıktan beri böyleler.
Şenizşutarafagitti