Fiziksel acı

Yazmışlar ama böyle cok pimpirikli, problem odaklı, neden neden neden bu böyle şu şöyle olmalıydı vs vb karakterinde bi üye gibisin. Acın da fiziksel değil bence tamamen psikolojik

Ay bacağımin üzerine basınca gözümden yaş geliyor psikolojik olabilir mi ki
 
Arkadaşlar benim ağrı eşiğim inanılmaz düşük. Yani koluma sivrisinek konsa hissederim o derece. Ama çok acı çekiyorum her şeyden .

Bu sebepten o kadar büyük sorunlar yaşadım ki. Mesela sezeryan oldum ve normalde hemşire 6 saat sonra yürümen gerekiyor demesine rağmen ben 18. Saatte ancak ayağa kalkabildim. Bütün kurul başıma toplantı enfeksiyon kapma riskim, akciğere emboli atma durumu olduğu için. Ikıncı bir ameliyata alınacaksın yürümezsen dediler ve ben öyle ayağa kalkabildim. Sonra da kontrole bile gitmedim pansuman bile yaptırmadım yara yerime iyileşene ve acısı geçene kadar.

Kan vermek benim için Yarım saatlik seremoni. O kadar çok canım yanıyor ki sanki kolumu kesiyorlar.

Eşim bazen sakalasmak için beni çimdirir. Asla izin vermiyorum günlerce acı hissediyorum.

Çocukken de kendimi sevdirmezdim canımi acıtip hirpaliyorlar diye. Bu ezelden beri böyle.


Şimdi bir tüp bebek surecindeyim. Kalçadan iğne olacağım 12 gün boyunca. Igneleri eşim yapıyor bana. Ve deliriyor iğne yaparken o kadar çok ağlayıp çığlık atıyorum ki. Dün iftarı 10 dakika geç yaptı benim yüzümden.

Iğne yerlerim çok kötü acıyor . Isın korkunç tarafı da iki gün önce iğne olduğum kalçadan bugün tekrar iğne olacağım. Narkoz falan istiyorum. Eşim bir hemşire çağırabilir eve kendi yapmak istemeyebilir. Sonra onun acısı öbür kalcam da ağrıyor. Göbekten falan da iğne oluyorum ama onları kendim yapıyorum çok acımıyor.

Siz acıyla nasıl başa çıkabiliyorsunuz? Büyük ameliyatlar geçirmiş insanlar, ameliyatlı halde yemek yapan insanlar , ağrısı olunca hiçbir şey yokmuş gibi hayatına kaldığı yerden devam edenler vb.. benim dünyayla bağım koptu

Sezaryen oldum demişsiniz, bir çocuğunuz varsa neden tüp bebek?
Çok yıpratır sizi süreç. Ve Doğum sonrası da var
 
Aci işinin beyinde bittiğine inanıyorum. Herkesin acıyor. Hemde nasıl. Kan alamiyorlar benden sokup sokup çıkarıyorlar iğneyi ama hiç ağlamak gelmedi aklıma. Ben birsey olacaksa olsun bitsin taraftariyim. Hemen en kisa surede. ( jinekoloji muayeneleri haric. Onlarda kaciyorum son raddeye kadar)
Belki cocuklugunzda bununla alakali korkutuldunuz. Onun içinde hala korkuyorsunuz
 
Ne dediğini anlamadım. Halk dilinde konuşur musun? Anlamadım ama mantıklı geldi dediklerin

Acı eşliğimizin düşük olması psikolojik kökenli olmak zorunda değil.

Fiziksel bir rahatsızlıktan da kaynaklanabilir. Mesela Undermethylation denilen fiziksel rahatsızlığın da belirtilerinden biri acı eşiği düşüklüğü.

Undermethylation’ın belirtileri şunlar:
-Düşük acı eşiği
-Anksiyete
-Takıntılar
-Törensel davranışlar (bir şeyi hep aynı şekilde tören gibi yapmak, örneğin dua ederken, yatak toplarken, temizlik yaparken, evden çıkarken vs)
-Mükemmelliyetçilik
-Başarı odaklılık, başarı hırsı
-Alerjiler.

Ama her belirti görülecek diye bir şart yok. Çözüm olarak da bazı takviyeler (kalsiyum, magnezyum vs) almak gerekiyor. Ben sadece acı eşiğinin düşük olmasının kökeninin fiziksel olabileceğine dair bir örnek verdim. Başka bir fiziksel rahatsızlıktan da kaynaklanabilir, araştırılması lazım.
 
Son düzenleme:
ya ben sizin konularınızı hatırlıyorum. çok çok çok zor bi kadınsınız. hayatınızı kendinize de çevrenize de zehir ediyorsunuz. kendi başınıza yenemiyorsanız bi doktora görünün bazı konular için. gözümde sürekli zorluk çıkaran biri canlanıyor, yazık insanlara.
 
Ben 5 gündür hastayım ve her gün acile gidip iğne oluyorum :(
Ben de hassastım ama şöyle düşündüm, iğneyi olup iki saniyecik acı çekmek mi daha iyi yoksa iğne olmayıp hastalığı çekmek mi.
Tabii ki acıyı çekip kurtulmak daha iyi. Artık hiç canım acımıyor
 
Ay bacağımin üzerine basınca gözümden yaş geliyor psikolojik olabilir mi ki

Siz olur da doğum yaparsanız lohusa psikolojisini, meme yaralarını vs. nasıl atlatacaksınız? İşiniz çok zor her şeyi büyütüyorsunuz..

Psikolojik olarak tedavi olmadan, bilinçaltınızı rahatlatmadan bir şeylere başlamasaydınız keşke..

İlk gebeliğim kürtajla bitti. Oradaki hemşire 4 yerimi delip serum girişi açamadı. Açtım sandığı damarım şişiyordu. Ama gık demedim izlerken en sonunda açamadığı için başkası geldi..
Ben mi çok mazoşitim diyorum bunları okuyunca..
 
Acı eşiğiyle bu yaptıklarınızın açıklamasını bulamıyorum. İğne yapılan yer acıyor gene vurulmasın diye ağlayıp çığlık atacak kaçacak enerjiniz var ama. Yada sezaryenden sonra kalkamıyorsunuz ama tekrar ameliyat denilince yürüyorsunuz.
Bana kızabilirsiniz belki ama bu benim gözümde şımarıklık. Başka bir açıklama bulamıyorum. Bir sürü doktor sizi görmüş hiç biri yaşadıklarınıza fizyolojik bir teşhis koymamış çünkü. Psikolojinizin genel anlamda bozuk olduğunu düşünüyorum her konuda.
Haddim değil ama.. Tüp bebek tedavisi yerine psikiyatriye gidip görünseniz daha sonra bebek işine mi girseniz acaba?
 
benimde ağrı eşiğim çok düşüktür.

kuaförde kaş aldırırken acıdan tansiyonu düşen biriyim. o yüzden ne yorum yapsam bilemedim. :eek::KK48:

kendimi doğumda düşünemiyorum zaten :KK48:
 
Sunu unutmayın, bu hayatta hassas noktanız neyse onunla imtihan olursunuz. Kuzenimin de iğne ve hastane fobisi vardı hatta psikolojik yardım bile aldı sırf bu korku için ama başına öyle şeyler geldi ki hastanelerden çıkamadı acı şeyler yaşadı malesef. Allah korusun hersey bizim icin, insanız acıyı da tatlıyı da muhakkak yaşarız ama imtihan olduğunu unutmadan, geçeceğini ve hiçbir acının sonsuz olmadığını hatırlayarak yaşamak lazım..
 
Bir iğne için narkoz almayı düşünüyorsunuz, doğumdan sonra ne olacak??

Bence yaşadığınız travmalar sizi aşırı etkiledi. Bu durumu aşmadan tüp bebek işime girmeyin.

Yarın bir gün inşallah bebek olduğunda sizin canım acıyor lafınızı dinlemez her saniye ilgi ister.
 
Lorentz Lorentz kafamda acaip piremses ruhlu bir profil çizdin tüm konularında bir sıkıntın var ama çözüm için sıkıntılarının üzerine gitmiyorsun eşin de bu ruh halini teşvik ediyor gibi trafik konunu hatırlıyorum acaip şaşırmıştım. Üstelik öğretmensin, dirayetli ayakları yere basan bir profil çizmen gerek. Konuya dönersek, psikolojik olduğunu düşünüyorum kendini kastığın için ve kesin çok ağrıyacak diye şartladığın için kasılıyorsun bu sebeple ağrıların geçmiyor. Psikoloğun bu durumlarına bir şey demiyor mu? Çözüm amaçlı?
Ilk bana da eşi yüzünden bu hali arttı gibime gelmisti....ama sonra düşündüm benim de oyle tanıdığım olsa 5 yaş muammelesi yapardim....elde değil
 
Ben de çoğu arkadaşa psikolojik olduğu konusunda katılıyorum. Sizin konularınızı okuyunca pamuklara sarılıp büyütülmüş bir, dünyadan tamamen bağımsız bir birey geliyor aklıma. Biz bazen yazdıklarınıza tebessüm etsek de, yaşayan olarak siz hem kendinize hem de çevrenize hayatı çok zorlaştırıyorsunuz.

Sorun psikolojik ya da fizyolojik orasını bilemem ama çocuk sahibi olmadan önce bu durumu düzeltmeniz gerektiğini düşünüyorum. Doğum çocuk yetiştirmede yaşanılacak en kolay süreç.
 
ne kadar acıyacağını ve ne kadar tahammül edebileceğinizi önceden düşünmüşsünüz güzel, fakat tahammül edemeyeceğinize kanaat getirmişsiniz. neden edemeyesiniz, acı eşiğiniz düşük olabilir ama bu kadarı biraz fazla. ne desem bilemedim.
oğlum 5 yaşındayken onunla konuşmuştum. iğneden korkardı. "sinek ısırsa dayanabilir misin" diye sordum "evet" dedi. "tamam, o kadarlık bir acı hissedeceksin, dayan o zaman" dedim. o gün bugündür iğne vurulurken, kan alınırken, serum takılırken gık demez.
 
Bana dedi ki bu acı ile ilgili, bunu daha çok vajinismus konusunda konuşmuştuk. Acı çekmek doğal hayatın bir parçası. Çek ve kendine acıma dedi. Ben 8 senelik evliyim ve cinsellik konusu bile beni tedirgin ediyordu eşim canımi acıtacak diye. Eşim canımi yakmamak için çok mücadele ediyordu ama Vajinismusu yendim büyük ölçüde. Artık acı çeksem de önemli değil aşabilirim diyorum. Ama bunu genelleyemiyorum. Yani evet vajinismusu yendim ıgneyi de yenebilirim diyemiyorum.

Acıyor ama acıyan kalcama ikinci iğne yapılacak. Internette taradım bir kişi bile o iğnenin acısından bahsetmemiş. Büyük şok yaşadım.
ben de kalçadan iğne sevmem anlık yakar ama saniyelik yani eğer bedenini kasmazsan daha sonra ağrısını çekmezsin inan bana. Takıntılarını üzerine giderek aşabilirsin, vajinusmusum ağrır acır diye odaklanma nasıl keyif alabilirim diye odaklan ben de sevgilimle beraber olduğumda resmen olamıyordum ama insan kendi bedenini ve hareket kontrolünü keşfettikçe ağrı gidiyor zevk geliyor sen de bu konuda nasıl zevk alabilirime odaklan ;)
 
Ben bebek icin gobekten igne vuracagimi duydugumda olup dirildim ama sonra alistim:) agri esigim nasil bilmem ama basa gelen cekiliyor.. insanlara yuk olmayi sevmem cok mahcup olurum vs. Bu yuzden kalkabilecegimdevoturmam yatmam pek..Bi rahim filmi cekildim ya rebbim o neydi oyle? Inim inim inledim.. uc normal dogum yaptim ama o rahim filmindeki aci daha betermis gibiydi suan. Dogumlarimda .. sancilarda dogururken.. ya simdi ya hic diyerek motive ettim kendimi mesela.. gececek kurtulcaksin dedim.. ee tabii uzun surunce isyan bayragini cekip esimin elini isirdigim oldu o anlarda..ama hepsi geldi gecti cok sukur mevlaya..gececek dusuncesiyle kendini teselli et dayanma gucu iste dua et..
 
Siz olur da doğum yaparsanız lohusa psikolojisini, meme yaralarını vs. nasıl atlatacaksınız? İşiniz çok zor her şeyi büyütüyorsunuz..

Psikolojik olarak tedavi olmadan, bilinçaltınızı rahatlatmadan bir şeylere başlamasaydınız keşke..

İlk gebeliğim kürtajla bitti. Oradaki hemşire 4 yerimi delip serum girişi açamadı. Açtım sandığı damarım şişiyordu. Ama gık demedim izlerken en sonunda açamadığı için başkası geldi..
Ben mi çok mazoşitim diyorum bunları okuyunca..

Maalesef bu durum benim de başıma geldi hastaneyi ayağa kaldırdım. Başhekim zor sakinleştirdi beni. Sonra hemşire sectirdiler bana. Hastaneye her gittiğimde kadın nerede olursa olsun geliyordu ıgnemi yapmaya kan almaya vb... herkes aynı fıtratta yaratılmıyor maalesef. Ablam da sizin gibidir canı burnuna gelene kadar gık çıkarmaz bazen önemsemediği ağrıları için başına iş açacak diye endişe ederim. Iki kardeş bile bambaşka karakterlerde.
 
Acı eşliğimizin düşük olması psikolojik kökenli olmak zorunda değil.

Fiziksel bir rahatsızlıktan da kaynaklanabilir. Mesela Undermethylation denilen fiziksel rahatsızlığın da belirtilerinden biri acı eşiği düşüklüğü.

Undermethylation’ın belirtileri şunlar:
-Düşük acı eşiği
-Anksiyete
-Takıntılar
-Törensel davranışlar (bir şeyi hep aynı şekilde tören gibi yapmak, örneğin dua ederken, yatak toplarken, temizlik yaparken, evden çıkarken vs)
-Mükemmelliyetçilik
-Başarı odaklılık, başarı hırsı
-Alerjiler.

Ama her belirti görülecek diye bir şart yok. Çözüm olarak da bazı takviyeler (kalsiyum, magnezyum vs) almak gerekiyor. Ben sadece acı eşiğinin düşük olmasının kökeninin fiziksel olabileceğine dair bir örnek verdim. Başka bir fiziksel rahatsızlıktan da kaynaklanabilir, araştırılması lazım.


Evet hepsi var bende. Eski konularıma bakarsanız o dediginiz hasta benim tam olarak. Kalsiyum ve magnezyum kullanıyorum gebelik planladığım için. Inşallah faydası olur.
 
Arkadaşlar benim ağrı eşiğim inanılmaz düşük. Yani koluma sivrisinek konsa hissederim o derece. Ama çok acı çekiyorum her şeyden .

Bu sebepten o kadar büyük sorunlar yaşadım ki. Mesela sezeryan oldum ve normalde hemşire 6 saat sonra yürümen gerekiyor demesine rağmen ben 18. Saatte ancak ayağa kalkabildim. Bütün kurul başıma toplantı enfeksiyon kapma riskim, akciğere emboli atma durumu olduğu için. Ikıncı bir ameliyata alınacaksın yürümezsen dediler ve ben öyle ayağa kalkabildim. Sonra da kontrole bile gitmedim pansuman bile yaptırmadım yara yerime iyileşene ve acısı geçene kadar.

Kan vermek benim için Yarım saatlik seremoni. O kadar çok canım yanıyor ki sanki kolumu kesiyorlar.

Eşim bazen sakalasmak için beni çimdirir. Asla izin vermiyorum günlerce acı hissediyorum.

Çocukken de kendimi sevdirmezdim canımi acıtip hirpaliyorlar diye. Bu ezelden beri böyle.


Şimdi bir tüp bebek surecindeyim. Kalçadan iğne olacağım 12 gün boyunca. Igneleri eşim yapıyor bana. Ve deliriyor iğne yaparken o kadar çok ağlayıp çığlık atıyorum ki. Dün iftarı 10 dakika geç yaptı benim yüzümden.

Iğne yerlerim çok kötü acıyor . Isın korkunç tarafı da iki gün önce iğne olduğum kalçadan bugün tekrar iğne olacağım. Narkoz falan istiyorum. Eşim bir hemşire çağırabilir eve kendi yapmak istemeyebilir. Sonra onun acısı öbür kalcam da ağrıyor. Göbekten falan da iğne oluyorum ama onları kendim yapıyorum çok acımıyor.

Siz acıyla nasıl başa çıkabiliyorsunuz? Büyük ameliyatlar geçirmiş insanlar, ameliyatlı halde yemek yapan insanlar , ağrısı olunca hiçbir şey yokmuş gibi hayatına kaldığı yerden devam edenler vb.. benim dünyayla bağım koptu
Bence bu acı eşiği denilen şey değilde sanki canınız tatlı gibi geldi

Dogumlarim normal oldu hemen kalkmak zorundaydım zaten WC için hiç sorun yaşamadım
.sizde acıyacak acı hissedeceğim korkusu var sanki
.aslında acıyı hissetmeden ne olacağını bilmeden set oruyorsunuz sanki bana öyle geldi

Benim eşimin de canı tatlıdır bı an onu gordum karsimda

Normal doğum sancısı cekseydiniz ne yaoacaktiniz peki

Çok daha acisi var çok daha sancılı olan şeyler var onları düşünün


Mesela ben hep öyle yeniyorum bazı şeyleri o yapiyor ben niye yapamayayim ki düşüncesi gibi

Kimler ne acı çekiyor ben niye bu kadar abartiyorum ki diye düşünün belki vazgecersiniz
 
Back
X