İlk başta çok zorlandım zaten hatta olmayacak dedim, konumda da var. Sonra tekrar görüştük. Baktım bir duygu var, tek sorun bu farklı olma durumu. Gittiği yere kadar dedim saldım açıkçası. Bir süre sonra bu "ama sen beni kıskanmıyo musun?", "ama sen benimle geleceği görmüyo musun?" demeye başladı

Ben de "kısmet bu işler" modundayım

Sınırlarımı da iyi çiziyorum bu arada, bana ciddi anlamda saygı duymasını sağlayan şey bu oldu bence. Hani asla "tamam aşkım sen istemiyosan berkle konuşmam" modunda olmadım. Huzurumuz kaçmasın diye böyle bir şey yapacaksam bile kendi kararım olduğunun altını çizdim

Önceki ilişkilerimden edindiğim en büyük tecrübe buydu çünkü. "Ayyy ne güzel kıskanıyoo sevmese kıskanmaz" diyip her istediğini yapınca değerin kalmıyo maalesef. Biraz duygularım biraz mantığım yönlendirince dört beş ayın sonunda bir baktım epey olmuşuz