Galiba ruh hastasıyım

Amma gömmüssün kendini.
Ben ruh hastasi birini görmüyorum.
Asiri evhamli ve hersey kendi planina göre islemesini isteyen birini görüyorum.
Ki bu durumlar zaman zaman hepimizde ortaya cikabilir.

Bazen birseyler bizim elimizde olmuyor.
Mesela bu pandemi gibi. Olmasaydi hersey kendi programina göre isler ve kedini yanina alabilirdin.
Dedigim gibi elimizde olmayan cok sey var.
Akisina birakmali. Fazla endiselenmemeli.
Korku ve endise insani aptallastiriyor.
Bu corona yüzünden ne insanlar var ki kendilerini saglikli iken hasta ettiler sterillesmeye calistikca.

Hayata güven biraz..

Kendini de ruh hastasi olarak görme.
Sen kendini ezdikce seni ezenler cogalir.
Kendinin en iyi dostu ol :)
 
Ruh hastası falan değilsiniz sizi oyle iyi anliyorum ki birtanecik yavrum (sultan papaganim) ölünce günlerce agladim esim dayanamadi ve yeni bir yavru aldı asla kimseye birakamiyorum evin icinde gözüm sürekli onda ya bir sey olurda ölür diye ödüm kopuyor sanirim kaybettigimiz icin böyle oldu bende o moddayim surekli ya bir sey olursa diye.

şuan yanında olmadiginiz icin kontrol sizde degil böyle dusunmeniz bana cok normal geldi ben wcye giderken bile kuşu yanimda götürüyorum kafamda oturmayi seviyor evet biraz abarttigimin farkindayim ama obur kuşum öldüğünden beri boyleyim sizde kopeginiz öldüğü için kedinize asiri baglanmissiniz kime birakirsaniz birakin akliniz hep onda kalacak o yüzden en güvendiğiniz kişiye birakinda kaygı seviyeniz daha az olsun
 
Awaken .!.:
Amma gömmüssün kendini.
Ben ruh hastasi birini görmüyorum.
Asiri evhamli ve hersey kendi planina göre islemesini isteyen birini görüyorum.
Ki bu durumlar zaman zaman hepimizde oluyor.

Ama bazen birseyler kendi elimizde olmuyor.
Mesela bu pandemi gibi. Olmasaydi hersey kendi programina göre isler ve kedini yanina alabilirdin.
Dedigim gibi elimizde olmayan cok sey var.
Akisina birakmali. Fazla endiselenmemeli.
Korku ve endise insani aptallastiriyor.
Bu corona yüzünden ne insanlar var ki kendilerini saglikli iken hasta ettiler sterillesmeye calistikca.

Hayata güven biraz..

Kendini de ruh hastasi olarak görme.
Sen kendini ezdikce seni ezenler cogalir.
Genişletmek için tıkla...

Teşekkür ederim anlayışlı mesajınız için.

Fazla kendisini didikleyen/eleştiren bir yapım var biraz. Başka insanların da benim gibi olabaileceğini düşünmek ve başka bir bakış açısı iyi geldi :) Yine de bunları törpüleyip rahat bir insan olmayı isterim.
 
Monny .!.:
Ruh hastası falan değilsiniz sizi oyle iyi anliyorum ki birtanecik yavrum (sultan papaganim) ölünce günlerce agladim esim dayanamadi ve yeni bir yavru aldı asla kimseye birakamiyorum evin icinde gözüm sürekli onda ya bir sey olurda ölür diye ödüm kopuyor sanirim kaybettigimiz icin böyle oldu bende o moddayim surekli ya bir sey olursa diye.

şuan yanında olmadiginiz icin kontrol sizde degil böyle dusunmeniz bana cok normal geldi ben wcye giderken bile kuşu yanimda götürüyorum kafamda oturmayi seviyor evet biraz abarttigimin farkindayim ama obur kuşum öldüğünden beri boyleyim sizde kopeginiz öldüğü için kedinize asiri baglanmissiniz kime birakirsaniz birakin akliniz hep onda kalacak o yüzden en güvendiğiniz kişiye birakinda kaygı seviyeniz daha az olsun
Genişletmek için tıkla...

Öncelikle başınız sağolsun, bir evcilin vefatı gerçekten çok zor. Beni ihtimali bile istemediğim noktalar götürüyor psikolojik olarak. Sevdiğimiz herkese, insan veya değil, sağlıklı ömürler diliyorum. Günün sonunda insan için en önemli kişi yine kişinin kendisi, bizlere de sabır ve başa sağlıklı çıkma mekanizması diliyorum :)
 
Doiy .!.:
Teşekkür ederim anlayışlı mesajınız için.

Fazla kendisini didikleyen/eleştiren bir yapım var biraz. Başka insanların da benim gibi olabaileceğini düşünmek ve başka bir bakış açısı iyi geldi :) Yine de bunları törpüleyip rahat bir insan olmayı isterim.
Genişletmek için tıkla...

Valla ruh hastasi tanimi da insandan insana degisir sonucta.
Benim icin ruh hastalari hayvan ve insanlarin canina kiymet vermeyenlerdir mesela.

Ne güzel ki kedini seviyorsun onun icin endise duyuyorsun :)
Ama bir gercek var ki, sevdiklerimizi nekadar koruma altina almak istesek de olmuyor. Bazi seylerin önüne gecilmiyor. Teslimiyet önemli.

Ailen de negüzel bir aile ki sana secenekler sunmuslar. Herkes kendi ailesinin simarigidir bence :)
Simar simarabildigin kadar :dondurma:

Yazliga alsinlar kedini bu arada bence. Sonucta ailen kediye kedi de ailene alismistir. Simdi yavruya ayri bir stres olmasin yabanci biriyle.
Hem nazin ailene gecer.. kuzenine degil.
 
Özellikle kuzenle ilgili olan kısım aşırı irrite edici. Çevremde var senin gibi insanlar ve evet şımarıksın. Dışardan bakılınca aşağılık kompleksi olduğun belli oluyordur eminim.
 
Bebek oldugunda annem deliler gibi kosarak gelecek biliyorum, calisma hayatina dondugumde bir sure yazlik be yurtdisindan uzak kalacak diye anneme kiyamiyorum. Torununa bakmasini teklif edip hayatini engellemek icin bir kedi icin boyleyseniz ilerisi icin bence bir destek almalisiniz. Kedi cocugunuz gibi de olabilir evet ama bu tarz bi anne baba evlat iliskisi bile saglikli degilken sizin durumunuz hic mantikli degil.
 
Bu kadar cok bagliysaniz bence yurt disina gidemezdiniz.anlattiginiz gibi cok bagimli olsam onu ya goturur yada gitmezdim.bence sizinki tamamen takinti kedi veya baska biri sizin icin bi bosluk var ve oraya kediyi koymussunuz.
 
Cileklivanilinn .!.:
Özellikle kuzenle ilgili olan kısım aşırı irrite edici. Çevremde var senin gibi insanlar ve evet şımarıksın. Dışardan bakılınca aşağılık kompleksi olduğun belli oluyordur eminim.
Genişletmek için tıkla...

Açıkcası aşağılık kompleksim var, ama kuzenime karşı mı bilmiyorum. Cinsiyetimiz, ilgi alanlarımız, okuduğumuz konular vs farklı. Bence kompleksli olduğum konu büyük ailemle büyüyemem (başka şehirde olduğumuz için), konulardan uzak bir birey olmam ve onu kıskanmam. Ve annelerimizin gereksiz ve tatsız bir baskı oluştırması ilk ergenlik yıllarımızda. Yoksa kağıt üstünde ben daha üst (!!!) kişiyim. Aramızda sağlıklı bir ilişki oluşmadı, ve bu beni üzüyor. Rakip değil dost olmamız gerkirdi sanki.
 
Pembekoala35 .!.:
Bu kadar cok bagliysaniz bence yurt disina gidemezdiniz.anlattiginiz gibi cok bagimli olsam onu ya goturur yada gitmezdim.bence sizinki tamamen takinti kedi veya baska biri sizin icin bi bosluk var ve oraya kediyi koymussunuz.
Genişletmek için tıkla...

Açıkcası tüm ailemi, 6 yıllık sevgilimi, akrabalarımı ve de arkadaşlarımı/çevremi vs. en az 3 yıllığına terk ettim (Bu hayatımdaki güncel ve uyum sağlamaya çalıştığım bir problem, evet.) Ancak, çevremdeki herkes eğitimim için bu adımı atacapğımı biliyordu ve destekliyordu. (Ki bu 10 yıldan fazladır amacım olan ve istediğim bir durumdu, aynı zamanda herkesin de desteklediği)

Kedimiz ailemize geldiğinden beri benim yanımda kalacağı aile meclisi içinde belli bir durumdu, ki bugüne kadar da da gelecekti covid-19 sağolsun. Yine de yargınıza sağolsun, teşekkür ederim yorumunuza :)
 
mutlucicek .!.:
Bebek oldugunda annem deliler gibi kosarak gelecek biliyorum, calisma hayatina dondugumde bir sure yazlik be yurtdisindan uzak kalacak diye anneme kiyamiyorum. Torununa bakmasini teklif edip hayatini engellemek icin bir kedi icin boyleyseniz ilerisi icin bence bir destek almalisiniz. Kedi cocugunuz gibi de olabilir evet ama bu tarz bi anne baba evlat iliskisi bile saglikli degilken sizin durumunuz hic mantikli degil.
Genişletmek için tıkla...

Yorumunuz için teşekkür ederim, dediklerinizin farkındayım. Ancak içinde olduğum durumda bunun mümkün olmadığının da farkındayım. Şimdiden gelecekteki bebeğiniz için sağlık ve mutluluklar dilerim :)
 
ben çocuğumu bırakıp gitsem birde üstüne ikiniz yazlığa gitmeyin nöbetleşe evde kalın diyemem.kıskançlık olayı için dr gidin normal değil.
 
Sanirim kontrol bozuklugu bu yani herseyi kontrol altina almak istiyorsunuz. Olabilir kedinizi cok seviyorsaniz evhamlanabilirsiniz bende bi kedimi acemligimden kaybettim ilk tecrubemde ama aci oldu diger kedilerden dolayi genclik hastaligi kapti ve 8 aylikken kaybettim onu halen daha kardesimle cok uzulur kendimizi suclariz ama giden gelmiyor cok ozluyoruzda. Sizde geldiginizde psikiyatriye gidin en azindan belki sorunun kaynagini bulabilirsiniz. İlerde ayni evham ve kaybetme korkusunu kendi cocuklariniz icinde yasae misiniz acaba bilemiyoruz simdilik sadece kediye karsi valla uzman gorusu lazim bizim alanimiz degil bunlar malesef. Fikir veremedim cunku bende bilmiyorum kuzenin gercekten iyi bakar belkide seni sevmesede belki kedileri cok seviyodur ama sakinan goze cop batar biraz rahatlamaniz lazim
 
Doiy .!.:
Herkese merhaba,

Öncelikle fazla detaylı ve uzun yazdım, okumak istemeyen veya özet geç diyenlere göre göre bir konu değil. Konumuz kayınvalide/görümce/elti/koca problemi de değil. Konumuz büyük ihtimalle 3 yaşındaki bir çocuk gibi kaprisli olan bir insan olmam (27 yaşındayım) veya düz takıntılı bir ruh hastası olmam ve bunun kedimiz üzerinden siyaret etmesi. Okuyan herkese şimdiden teşekkürler.

Sorunum kedim, ailem ve sanırım ruh hastası olmam. En başından başlamak gerekirse her şey 5 yıl önce köpeğimiz yaşlılığa bağlı öldüğünde başladı. Kendisi çok ani ve hızlı bir şekilde hastalanmış ve ölmüştü. Hayvanları ne kadar sevsem de uzun bir süre başka bir evcil edinmeyi istemedim, ki en büyük isteğim bir kediyle beraber yaşamaktı. Her neyse, bundan yaklaşık 2.5 yıl önce annem evimize bir kedi yavrusu getirdi ve benden beklendiği gibi kendisine aşırı bağlandım.

Kedimiz 7 aylıkken, ailemin dikkatsizliği de yüzünden, 3. kattaki evimizin balkonundan düştü ve ben gece geç saatte eve geldiğimde fark ettim. Gece 3e kadar sokaklarda ağlaya ağlaya aradım ve bulamadığımım için ertesi gün gideceğimiz yurt dışı turuna katılmamaya karar verip evimizde kaldım. Bir hafta boyunca sabah akşam kendisini sokaklarda aradım ve çok şanslıyım ki sağ salim bir şekilde buldum. Bu olaydan sonra kendisine olan bağlılığım sanırım sağlıksız halini almaya başladı, sürekli başına kötü şeyler gelmesinden korkar bir şekilde buldum kendimi. Sonrasındaki 2 ay boyunca sürekli balkondan düşüp kaçtığını gördüğüm rüyalar gördüm, ki hala da görmeye devam ediyorum.

Sorun şu ki ben eğitimim sebebiyle 4 ay öncesinde yurt dışına taşındım, ev kiralamayı ve kedinin evrak işlerini halledene kadar da aileme bıraktım. Ancak tahmin edersiniz ki covid-19 yüzünden hem kedimin evrak işleri gecikti, hem de getirebileceğim tarih belirsizleşti. Bugün ailemle görüntülü konuşurken annemlerin Türkiyede'ki önlemlerin esnetildiği ilk anda yazlığımıza gitmek istediğini öğrendim ve sinir krizi geçirttiren ve ruh sağlığımı sorgulatan olaylar gerçekleşti. Annemlerin iki önerisi var, birincisi kediyi evimizde bırakıp yaşıtım olan kuzenimin kedi ile bizim evde kalması diğeri de yazlığımıza götürmeleri.

Ancak iki öneriyi de kabul etmek istemiyorum. Yazlık evin bahçesinde bir sürü FIP hastası sokak kedimiz var ve evin dibi yol. Sarhoş araba kullananı, fast and furious sitili araba kullanan dolmuşu vs gece gündüz sokakta. Kedimizi araba ezebilir veya kendisi malesef tedavisi olmayan FIP'i diğer kedilerden kapabilir. Kuzenim konusu ise bambaşka uzun bir hikaye. Eğer bu planla devam edilirse kendisi bizim evde master'ı bitene kadar yaşayacak ve bu dönemde ailem yeni aldıkları eve çıkacak. Bu yeni alınan ev de giriş kat ve işlek bir sokak yanında, o yüzden ailem kediyi diğer evde kuzenime bırakmayı düşünüyor. Ve dananın kuyruğu da burada kopuyor benim için. Ben kuzenimden çok hoşlanmıyorum, hem kendi özgüvensizliklerim (yaşıt olduğumuz için kıyasa dolayı oluşan rekabet) hem de her ne kadar kabul etmek istemesem de gereksiz kıskanç olabilişim. Aklımdaki sorular ya kediye iyi bakamazsa, ya yine kaçarsa ve en utanç vericisi ya benden çok onu/kız arkadaşını/ev arkadaşını severse ve de beni artık sevmezse.

2-3 yaş çocuğu gibi kıskançlık krizine girdiğimin ya da ruh hastası gibi düşündüğümün farkındayım. Benim isteğim 3 ay boyunca evimizde dönüşümlü olarak kedi ile annem babam kalsa, hiç kediyi kuzenime bırakmasalar ve ben biraz önümüzü görebildiğimizde kediyi getirebilmem. Manas detanının rekorunu kırmadan sormak istediğim sorular şunlar: Sizce en makul çözüm ne, ben ruh hastası mıyım veya bildiğin düz şımarık mıyım? Dünyanın en özgüvenli insanı sayılamam ve 2 aydır full karantina sürecinde iyice garip bir ruh haline girdim. Mantıklı düşünemiyorum ve yardımınızı istiyorum.

Biliyorum herkesin derdi başından aşkın, ancak benim de derdim bu. Bu sorunun altındaki daha büyük sıkıntılarımın da farkındayım, evet psikolojik yardıma ihtiyacım var. Şimdilik bu sorunumu, uzun vadede de özgüvensilik/paranoyaklık/kabul edilme ihtiyacımı çözmek istiyor, bu konularda fikirlerinizi bekliyorum.
Genişletmek için tıkla...


Şımarıksın. Çevrendeki herkes kedin dahil seni sevmek zorunda değil. Kediler evde kim varsa onu sever. Bir kedi için ortamını değiştirmek, yanında kalacak kişiyi değiştirmekten daha zor. Ailenin onu götürmesi daha kötü. Kuzenimle kalması en mantıklı. Kedinin psikolojik sorun yaşamaması için dahi. Ve bu sürecin ne olacağı belli değil. Şuan böyle ama 1 ay sonra? Tekrar sokağa çıkma yasağı gelmeyeceği ne malum? Bu durumda ailen nasıl gidip gelecek? Evde birisinin onunla kalması daha mantıklı tekrar ve tekrar.

Benim de üç kedim var, birisi benim kendimin. Evimi erkek arkadaşıma bıraktım onlar için. Çünkü onlar benim arkadaşım, sahipleri değilim. Sadece kendimi düşünemem. Onları kötü olacakları bir ortama getirmektense deli gibi özlüyorum.
 
Ailen kediyi gotursün.Sıkica tembihle ,gözonünden ayirmasınlar.Çok uzülurüm ,darılirim falan filan gözlerini korkut biraz.Onun dışında onun da bi yaratanı var en once ona emanet et.Hepimiz cocugumuzu ,hayvanımızı bi sekilde birilerine emanet ediyoruz.İnan hepimiz hasta olurduk boyle kıli kirk yarsak.Karantina bitince lutfen yardım al.Kuzen olayına hic girme.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

D
Boşanma depresyonu
4 5 6
Yorumlar
104
Görüntüleme
5K
tobeornottobe95
T
G
Türk annelerinin gözünden görmek istediğim bir derdim
3 4 5
Yorumlar
85
Görüntüleme
6K
sivaz
S
ZemheriPoyraz
sevilmeyen evlat olmakla başa çıkamamak
8 9 10
Yorumlar
180
Görüntüleme
14K
Bendenizdebirgemi
B
M
  • Kilitli
Bir zamanlar bir hippiye asik olmustum...
20 21 22
Yorumlar
425
Görüntüleme
27K
Kazen
Kazen
Nhessa
26 Aralık 2022 - 1 Ocak 2023 Haftalık Burç Yorumları
2
Yorumlar
28
Görüntüleme
2K
Nhessa
Nhessa
X