- 19 Mart 2015
- 2.114
- 1.832
- 133
- Konu Sahibi PapatyamsiHatun
- #1
Kötü hissediyorum diyemem. Ama iyide değilim. Aslında bi nevi nötrüm. Duygularım alınmış gibi hissediyorum.
Bi önceki konumdan bilen bilir. Eski sevgilimin iclouduna girip bütün telefonunu önüme döküp şokları yaşamıştım.
Kısacası hayatımda tanıdığım en adi en şer...siz en aşağılık insanmış meğerse. Beni ayakta uyutmuş.
Neyse, ben bu adamı bir şekilde arkamda bıraktım. Kabullendim 1,5 yıl boyunca oynatıldığımı, şer...sizin birinin gönlünü eğlendirdiğimi..
2 hafta kadar oldu son olayın yaşanıp ilişkimize tamamen noktayı koyalı.
İlk günler içimin acısını ve böylesi aptal yerine konma hissini bastırabilmek için saçma sapan davrandım. Mutluluk oyunları oynadım resmen kendi kendime. Deli gibi arkadaşlarıma sarıldım. Olduğum benden çıktım, resmen her an kafası güzelmiş gibi davrandım, son derece aktif oldum. 2 gün sürdü yalnızca bu halim.
Anladım ki yaşadıklarımı bu şekilde bastırmam mümkün değildi..
O kadar yorgunum ki. Değil yeni bi sevgili, fazla insan bile istemiyorum hayatımda. Dinlenmek istiyorum. Çok fazla dinlenmek istiyorum..
Ama kendi isteğimle dinlenmek için çekildiğim köşemde bile mutlu değilim. Huzursuzum. Keyifsizim.
Çok mu kötü hissediyorum ? Hayır.
Ama hayat tat vermiyor..
Dün gece kabusumsu bi şeyler gördüm, o vardı kabusumda.. Kısacık bi şeydi net bile hatırlamıyorum. Uyanınca aklıma düştü whatsapptan baktım, whatsappı yoktu açmış. Bi süre baktım ara ara olmak üzere. Sık sık online oldu. Hayatına birini almış besbelli.
Bana bunca şeyi yaşatan ben varken dahi hayatına birilerini alan bi adamdan benim yasımı tutmasını beklemiyordum elbette. Beni sevmemiş hiç zaten. Zaten ben onun oyuncağıymışım. Elbetteki hayatına birilerini alacak. Bunda düşünecek ne var anlamıyorum ama, ne bileyim işte. Bilmiyorum..
Onu sevmiyorum. Sevmediğimi düşünüyorum yani.
Kabullendim yaşadıklarımı, kabullendim böyle bi şer...sizin hayatıma girip bana böylesi kötü bi tecrübe yaşatmasını. Yada kabullendim sanıyorum..
Sınavlarımı atlatsam, Temmuz gelse şöyle uzunca bir tatile çıkacağım. Sonrasında okul başlayacak zaten. O zaman oldukça rahatlamış olacağıma inanıyorum. O tatile, o kadar zamanın geçip gitmesine, o sınavları atlatmaya ihtiyacım var. Bunların sonunda eski ben olabileceğime inanıyorum..
Ama o zamana kadar ne yapmalıyım bilemiyorum.. Garip hissediyorum işte. Tuhaf. Keyifsiz.. Huzursuz.. O ileride gelecek günlerin düşüncesi rahatlatmaya yetmiyor.. Kimseyle görüşüp konuşasım da yok. Bi tek size anlatıyorum böyle, iyi geliyor birazcık..
Ne yapacağım ben ?
Bi önceki konumdan bilen bilir. Eski sevgilimin iclouduna girip bütün telefonunu önüme döküp şokları yaşamıştım.
Kısacası hayatımda tanıdığım en adi en şer...siz en aşağılık insanmış meğerse. Beni ayakta uyutmuş.
Neyse, ben bu adamı bir şekilde arkamda bıraktım. Kabullendim 1,5 yıl boyunca oynatıldığımı, şer...sizin birinin gönlünü eğlendirdiğimi..
2 hafta kadar oldu son olayın yaşanıp ilişkimize tamamen noktayı koyalı.
İlk günler içimin acısını ve böylesi aptal yerine konma hissini bastırabilmek için saçma sapan davrandım. Mutluluk oyunları oynadım resmen kendi kendime. Deli gibi arkadaşlarıma sarıldım. Olduğum benden çıktım, resmen her an kafası güzelmiş gibi davrandım, son derece aktif oldum. 2 gün sürdü yalnızca bu halim.
Anladım ki yaşadıklarımı bu şekilde bastırmam mümkün değildi..
O kadar yorgunum ki. Değil yeni bi sevgili, fazla insan bile istemiyorum hayatımda. Dinlenmek istiyorum. Çok fazla dinlenmek istiyorum..
Ama kendi isteğimle dinlenmek için çekildiğim köşemde bile mutlu değilim. Huzursuzum. Keyifsizim.
Çok mu kötü hissediyorum ? Hayır.
Ama hayat tat vermiyor..
Dün gece kabusumsu bi şeyler gördüm, o vardı kabusumda.. Kısacık bi şeydi net bile hatırlamıyorum. Uyanınca aklıma düştü whatsapptan baktım, whatsappı yoktu açmış. Bi süre baktım ara ara olmak üzere. Sık sık online oldu. Hayatına birini almış besbelli.
Bana bunca şeyi yaşatan ben varken dahi hayatına birilerini alan bi adamdan benim yasımı tutmasını beklemiyordum elbette. Beni sevmemiş hiç zaten. Zaten ben onun oyuncağıymışım. Elbetteki hayatına birilerini alacak. Bunda düşünecek ne var anlamıyorum ama, ne bileyim işte. Bilmiyorum..
Onu sevmiyorum. Sevmediğimi düşünüyorum yani.
Kabullendim yaşadıklarımı, kabullendim böyle bi şer...sizin hayatıma girip bana böylesi kötü bi tecrübe yaşatmasını. Yada kabullendim sanıyorum..
Sınavlarımı atlatsam, Temmuz gelse şöyle uzunca bir tatile çıkacağım. Sonrasında okul başlayacak zaten. O zaman oldukça rahatlamış olacağıma inanıyorum. O tatile, o kadar zamanın geçip gitmesine, o sınavları atlatmaya ihtiyacım var. Bunların sonunda eski ben olabileceğime inanıyorum..
Ama o zamana kadar ne yapmalıyım bilemiyorum.. Garip hissediyorum işte. Tuhaf. Keyifsiz.. Huzursuz.. O ileride gelecek günlerin düşüncesi rahatlatmaya yetmiyor.. Kimseyle görüşüp konuşasım da yok. Bi tek size anlatıyorum böyle, iyi geliyor birazcık..
Ne yapacağım ben ?
