gebelik planlama sürecinde deneyimli anne/ anne adaylarının fikrine ihtiyacım var

Hakkınızda hayırlısı neyse o olsun demeye geldim.

24 yaşında evlendiğimde aynı sizin gibi düşünüyordum fark o olarak biz kiradaydık.

çocuk ötelendi ev alamadık . Çocuk delikanlı oldu biz hala ev alamadık kiradayız.

sözün özü bazen bazı şeyler istediğin gibi ve düşündüğün gibi gitmiyor maalesef.

Ama şans de ama kader de ne dersen de olmayınca olmuyor.

Kul kurar kader gülermiş .

sağlıkla kalın
Ev alma işi nasip işi bence. Ev para olunca alınır da çocuk parayla yapılmıyor. Allah isteyenlere versin. Ama olmayınca tüp bebek bı olmuyor işte bazen. Konu sahibinin şartları kötü değil. Çocuk yapabilir bence. Bizde yıllardır ev alcaz dioz. Biz yaklaştıkça ev bizden uzaklaştı. Vazgeçtim artk olmuyo napiyim. Altı ay önce 800000olan ev şimdi iki milyon. Olmuyorsa olmuyor.
 
öncelikle herkese merhaba. 28 yaşında 2 senelik evliyim. başlıktanda anlaşılacağı üzere gebelikle alakalı kararsızlıklarım var ve bu konuda fikirlerinize ihtiyacım var.

öncelikle özellikle belirtmem gereken şeyler var, istanbulda yaşıyoruz özel sektörde piyasa koşullarına göre iyi sayılabilecek düzeyde bir gelirim var. eşimde aynı şekilde çalısıyor. maddi durumumuz kötü sayılmaz ama herkeste oldugu gibi gelecekle alakalı ekonomik kaygılarım var. oturdugumuz ev kayınvalidem ve kardeşlerinin yani aile binası diyebilirim sonuç olarak kira verme gibi bir durumumuz yok. evlenirken 5 sene kadar burda oturup kendimize bir ev birkimi yapıp öyle kendi evimize çıkmamız konusunda emri vaki de olsa destek olmuşlardı. ilk 2 sene ancak düğünden kalan borçlarımız vs ödendi. bu arada benim gelirim artınca bir araba aldım hem yatırım hemde kullanırız zamanı gelince ev alırken satarız diye. 2-3 aya borcu bitecek.

kayınvalidemle altlı üstlü oturuyoruz ve kendisine en başından beri ne yazık ki ısınamadım. karakter olarak çevresindeklileri psikolojik olarak yoran biri. çok çok büyük sorunlarımız yok ama didişip duruyoruz ufak ufak. müsade etsem ileri gidecek ama ben de sert bi karakter oldugum için durmak zorunda kalıyor. sonuç olarak evlendiğimden beri ilk hedefim bi ev alıp buradan uzaklaşmaktı. bebek fikri bu yüzden uzaktı bize. ama ne olduysa son zamanlarda ikimizde bebek istediğimizi dile getirip duruyoruz. ve tüm mesele burda başlıyor. sorun şu ki ben bir an önce ev alıp buradan taşınabilmem için bebek düşüncesini en az 2 sene ötelemem gerekiyor. 2 sene sonrası için bu planlarımı yapar ve kendi evime geçince hamile kalırsam herşey çok daha huzurlu olacak gibi düşüncelerim vardı.

bir yandan da kayınvalidemle komşu olmanın gebeliğmde ve sonraki süreçte bana fayda sağlayacağını düşünüyorum. karakter olarak uyuşmasak da inanılmaz cömert ve eli açık biri kayınvalidem. yaşı gereği bakım konusunda bana çok destek olamasa da onun dışında maddi manevi her konuda yardımcı olacağına eminim. kendisi de sık sık sen doğur yeterki tüm masrafalrını ben karşılayacağım der :)) umarım lafta kalmaz. :KK70:

benim gebe kalıp doğum sonrası çalışamama durumum olursa ev alma sürecimiz biraz daha uzayacak. eşim tek başına da bunu yavaş da olsa yapabileceğini söylüyor (kendisi de bebek istediği için)fakat istanbul şartlarında tek kişinin çalışıp ev geçindirip üstüne ev alma şansı yok.

körü körüne gebe kalacak biri değilim. yani her konuda planlama yapıp mantığıma oturtup işe koyulan biriyim. bu konuda da her durumu değerlendirip hangisinin bizim için iyi olacağına karar vermem gerekir. sizlerin tecrübelerinize dayanarak fikirlerinize ihtiyacım var. siz bu konuda ne düşünüyorsunuz?
mantığım şuan asla zamanı olmadığını söyledikçe duygularım bir yol bulma çabasında :)
Hayatta herşey istediğin, planladığın gibi olmuyor maalesef oyüzden eğer gerçekten istiyorsanız çocuk düşüncesinden vazgeçme derim ben. Zaten hemen olacak diye birşey yok, bende de eşimde de herhangi bir problem olmamasına rağmen tam 20.ayda hamile kaldım
 
Kimse kimseye güvenip çocuk yapmamalı..
Kayınvalidesiyle yakın oturup çok iyi anlaşıp 3ay önce doğum yapmış biri olarak geldim... Torun torun diye yanıp tutuşan kaynanama 2. Torununu verdim. Doğar doğmaz kucağına alıştırma deyip ameliyatlı olmamdan faydalanıp ilk 2 gün bebeğime benden daha çok baktı senin sütün yok diye psikolojik şiddetse eğer adı ondan alasını yaptı.. sütüm geldikten sonra da elbet memelerin kurur torunumu bana verirsin bile dedi.. Melek kaynanam söz konusu torununa bakmak olunca gözümde farklı bir boyuta geldi.. Memelerim hala kurumadığı için şuan benimle uğraşmayı bıraktı çocuğuma iyi bak hee falan diye arada nutuk atıyor 🤣🤣 Gel gelelim bebek düşünme işine... kimseye göre düşünülmez vehasıl oldu ki kaynanan kaza geçirdi yatalak oldu bir anda.. kim bakacak bebeğe? Hepsi bir kenara bir bebekle 2sene en iyi annesi ilgilenir bu net. Emzirme dönemiydi ek gıda süreciydi uyku düzeniydi derken kendini bir kenara bırakacaksın. Mesela 3aydır benim hayatım diye bişey yok oğlum ve biz varız artık. Doğmadan önce çalışıyordum. Hamileliğin 5. Ayında bıraktım. Bana sorarsanız hormonlarınıza ve eşinize kulak verin. Madem maddi anlamda zor durumda değilsiniz.. E bebekte öyle dizilerdeki gibi 1gecede olmuyor çok zor ihtimal.. belki 2 ay belki 2 sene sonra olacak. Akışına bırakın herşey olması gerektiği gibi olur. Hele o bir doğsun kokusu herşeye bedel diyorlardı. Doğru! Evlat herşeyden öteymiş. Allah sağlıklı bir evlat nasip etsin size diyorum ve bitiriyorum..
 
Bizde eşimle uzun süre sevgililik dönemi sonuci artık evlenelim dedik,ben o zaman özldeydim ama mecbur işi bırakıp eşimin memleketine gidecektim.Eşimde sözleşmeli çalışıyordu.Tam insanımıza günler kala yasa geldi eşim kadrolu memur oldu.
Düğünü derneği yaptık.kiradayiz baya zor süreçler atlattık tek maaş,düğün eşya borçları falan.Bende kpss ye hazırlanıyorum 2.5 sene sürdü böyle.tek amaş,eşim bazen ek iş yapıyor falan.Sonra çocuk düşündük ama eşimin rahatsizligi çıktı.baktim.atanamiyorum işe girdim çalışırım.Ayagimizi yerden kesen bı araba aldık ama nasıl mutluyuz:) sonra hamile olduğumu öğrendim hiç beklemiyordum eşim tedavi görüyordu çünkü.
Hamileyken ev sahibi evden çıkarmak istedi.
Ne yapcaz ne edecez derken atandım ben..rüya gibiydi ya..yıllarca uğraş dur sonunda olmuştu. Komple şehir değiştirdik.2.5 yaşına geldi kızım.Maddi olarak iyiyiz hadi ev alalım dedik ama tam planlama yaparken hoopp sizin gibi hamile olduğumu öğrendim.Ama yinede bı cesaret ev aldık.İlk aylar zorlandık.
330 bine aldık sıfır ev ödemesi benim maaşımın nerdeyse tamamiydi.

Şimdi evimiz 2 trilyon.4 bine kiraya verdik.
kendi ödemesini kendi yapıyor biz hala malesef dogudayiz.
Ve tabi ev öncesi arabanızda yeniledik.Arabamizin fiyatında epey arttı.
Şimdi biri 5 biri 20 aylık iki kız annesiyim.
Eşimle 3vlenecegimiz zaman eşim memur oldu.ilk kızımda atandım ikincisinde ev aldık.
Ve hayal bile edemezdim bu kadarını inanın
Ev için cesaret lazım.Allah cidden yardım ediyor.
Hikayelerimiz benziyor paylaşmak istedim bende.
Sen ne kadar plan yapsanda Allah senin için en güzel planı yapıyor.
Kursa gitmek için evde bozuk para aradığım zamanlardan biz zamanlara geldik çok şükür.Alalh herkesin gönlüne göre versin
Kesinlikle hayatta herşey degisiyor.benimde çok güzel değişimler var hayatımda yatakta yatıp feryat ederek neden diye agladigim günü hatırladım.cok parasız kaldığım acı cektigim günler oldu.su an yine yatakta yatıyorum ama o psikoloji ve hayatam eser yok bin şükür 🙏para zamanında bizle oynadı şimdi biz onla oynuyoruz
 
Kesinlikle hayatta herşey degisiyor.benimde çok güzel değişimler var hayatımda yatakta yatıp feryat ederek neden diye agladigim günü hatırladım.cok parasız kaldığım acı cektigim günler oldu.su an yine yatakta yatıyorum ama o psikoloji ve hayatam eser yok bin şükür 🙏para zamanında bizle oynadı şimdi biz onla oynuyoruz
Bir dipnot: Hayatımdaki her iyi şey çocuklarımın doğduğu dönem oldu.ozellikle ikinci çocuğumdan sonra çok şükür eski gunlerden eser kalmadi
 
Belki biliyorsunuzdur ebebek faturalari bize mesaj olarak atıyor. Bebek dogdugundan beri yani 8.5ayda sadece oradan 10.000tllik alisveris yapmisiz. Mama, bez, islak mendil bunlara dahil degil. Sadece giysi, yatak, küvet, mama sandalyesi, kislik ve yazlik giysi alışveriş tutari. Bunlarin icinde oyuncak bile yok denilecek kadar az. Benim 800tl ye aldigim park yatak 1250tl den satiliyor, inanilmaz zam gelmis. Yani bugun alisveris yapmaya baslasaniz 17 bini gozden cikarin. Bu arada ben bebegime oda yapmadim. Avizesi yok, halı hediye geldi, gomme dolapta yer actim, sadece bir sifonyer yaptirdik. Maddi olarak hszir degilseniz kimseye guvenmeyin




Kimseden destek beklemeyin ve evinizin içine cok fazla sokmayın (lohusalik haric). Tabii günde 1 2 saat baktirabilirsiniz, hastalik olur vs yardimci olsun ama şunu unutmayin bebege ne kadar bakarsa o kadar işinize karisir. Sacma sapan seyler duymaniz da bonus olur. Benim kayinvalidem her geldiğinde günde 40 gram alan 4 aylik bebegimin aç kaldigini, sutumun yetmedigini iddia ediyordu. Her agladiginda aç bu, emzir, geceleri mama ver diye dolaniyordu. Bu verecegim en basit örnek.
 
Kimse kimseye güvenip çocuk yapmamalı..
Kayınvalidesiyle yakın oturup çok iyi anlaşıp 3ay önce doğum yapmış biri olarak geldim... Torun torun diye yanıp tutuşan kaynanama 2. Torununu verdim. Doğar doğmaz kucağına alıştırma deyip ameliyatlı olmamdan faydalanıp ilk 2 gün bebeğime benden daha çok baktı senin sütün yok diye psikolojik şiddetse eğer adı ondan alasını yaptı.. sütüm geldikten sonra da elbet memelerin kurur torunumu bana verirsin bile dedi.. Melek kaynanam söz konusu torununa bakmak olunca gözümde farklı bir boyuta geldi.. Memelerim hala kurumadığı için şuan benimle uğraşmayı bıraktı çocuğuma iyi bak hee falan diye arada nutuk atıyor 🤣🤣 Gel gelelim bebek düşünme işine... kimseye göre düşünülmez vehasıl oldu ki kaynanan kaza geçirdi yatalak oldu bir anda.. kim bakacak bebeğe? Hepsi bir kenara bir bebekle 2sene en iyi annesi ilgilenir bu net. Emzirme dönemiydi ek gıda süreciydi uyku düzeniydi derken kendini bir kenara bırakacaksın. Mesela 3aydır benim hayatım diye bişey yok oğlum ve biz varız artık. Doğmadan önce çalışıyordum. Hamileliğin 5. Ayında bıraktım. Bana sorarsanız hormonlarınıza ve eşinize kulak verin. Madem maddi anlamda zor durumda değilsiniz.. E bebekte öyle dizilerdeki gibi 1gecede olmuyor çok zor ihtimal.. belki 2 ay belki 2 sene sonra olacak. Akışına bırakın herşey olması gerektiği gibi olur. Hele o bir doğsun kokusu herşeye bedel diyorlardı. Doğru! Evlat herşeyden öteymiş. Allah sağlıklı bir evlat nasip etsin size diyorum ve bitiriyorum..
Amin isteyen herkesin sağlıkla kucağına almayı nasip etsin 🙏🏻
 
yorumları okumadan yazıyorum.
çok sorun yaşamıyor sınır çizmekte çok zorlanmıyorsanız, aile apartmanındayken çocuğunuzu en azından kreş okul çağına getirebilirsiniz. mesela benim ailemle yakın olsaydık, eşim ciddi sorun çıkarırdı bundan eminim.
Eşimin ailesi de sınırı asla koruyamazdı, ben de saygısızlık yapmayayım derken çok canım sıkılırdı..
buna rağmen en azından yürüme mesafesinde olsalardı dedim hep.

İstanbul'da çocuk büyütmek çok zor.
maddi boyutundan bahsetmiyorum. inanın manevi destek çok önemli.
 
Ben bebek bekleyen bir anne adayı olarak yazayım: biz maddi olarak kendini güvende hissetmeye önem veren bir çiftiz o yüzden önce ev alıp birikim yapıp sonra çocuk yoluna girdik (bu arada çocuk da tüp bebek ne yazık ki böyle pürüzler de çıkıyor ama bizimkinin yasla alakası yok 5 yıl önce istesek de tüp bebek yapmak zorunda kalacaktık) bi kere çocuk düşüncesi olur olmaz kenarda paranız olmalı, mesela bizim daha niye olmuyor tüp bebeğe mi başlasak aşamasındaki araştırma ve operasyonlara bile ciddi paralar gitti. Biz zaten kendi evimizdeydik ve durumumuz da iyiydi ama kayınvalidemlerin de hem durumu iyi hem emekli hem de birden fazla evden kira gelirleri vardı. Yine de hiçbir beklentimiz olmadı, sonuçta elbette hediye alırlar vs ama çocuğa bakmak anne babanın görevi. Sonunda bebeğimiz geliyor ve sürekli araştırma halindeydim. Ben bu konularda şuna çok inanıyorum: parayı verenin söz hakkı oluyor. Mesela gelişmiş genetik tarama testi nipt var annelerimiz bunu duymamış bile, Türkiye’de genelde ikili tarama testi yapılıyor, nipt istersen ek bin TL ödemen gerek, ne gerek var diyebilirler herkese ikili tarama yapılıyor sen de yap geç diyebilirler veya detaylı ultrason muayenesi için perinatologa gitmek isteyebilirsin, kafadan 1000 TL de ona yaz, ona da ne gerek var kendi doktorun baksın diyebilirler. Ben bebeğime yataş juno yatak alacağım bu yatak ne yazık ki 4 ay kadar kullanılabiliyor ve 1000 TL, duyan çoğu kişi ay 4 ay için gerek var mı dedi, var dedim, ben bebeğim için böyle uygun gördüm. Onların zamanında hatta 10 yıl önce bile yokmuş ki böyle birşey. En son kayınvalide bana dedi ki “lc Waikikiye gideriz bebişin giysileri alırız”. Ne münasebet, oğlu ordan giyinmiyor ben ordan giyinmiyorum niye bebeğimi giydireyim niye bebeğimi kendi hayat standardımdan düşük tutayım; ben başka marka düşünüyorum anne, organik pamuk olsun dedim. Bak mesela benim kafamla bu masumane laf bile battı, kadın belki iyi niyetli ama benim annelik hormonları başka türlü coşmuş durumda. O yüzden bunun daha doğumu var beslenmesi var ek gıdası var uyutması var, hep fikir beyan edilecek ve sen sinir olacaksın. Ama ben şu durumda ben araştırdım böyle uygun gördüm diyip istediğimi yapıyorum kimse de karışamaz çünkü ben kazanıyorum ben alıyorum kimsenin tek kuruşu yok. Belki de senin iznin bitince diyecekler ki e babaannesi bakıyor zaten sen bir an önce dön işine. Bu kararları başkasına bırakmamak lazım. Parayı kim veriyorsa sözü o söylüyor bu hayatta. O yüzden sıkın dişinizi bi ev alın ha gerekirse taşınmazsınız kirasıyla kredisini ödersiniz yine de istediğiniz an aile apartmanından çekip gidebileceğiniz fikriyle kafanız rahat olur
 
Hayatta ne yaşayacağımız belli değil. Elbette belli değil diye plan yapmayı da bırakmamak gerekir.


Evi peşin alacaksanız,hiç taksit ödemeniz olmayacaksa önce evi alın sonra çocuk yapın.
Ama evi krediyle alacaksanız sıralama çok fark edecek bir şey değil bence çünkü her durumda çocuk masrafıyla ev masrafı beraber devam edecek hayatınızda.
 
öncelikle herkese merhaba. 28 yaşında 2 senelik evliyim. başlıktanda anlaşılacağı üzere gebelikle alakalı kararsızlıklarım var ve bu konuda fikirlerinize ihtiyacım var.

öncelikle özellikle belirtmem gereken şeyler var, istanbulda yaşıyoruz özel sektörde piyasa koşullarına göre iyi sayılabilecek düzeyde bir gelirim var. eşimde aynı şekilde çalısıyor. maddi durumumuz kötü sayılmaz ama herkeste oldugu gibi gelecekle alakalı ekonomik kaygılarım var. oturdugumuz ev kayınvalidem ve kardeşlerinin yani aile binası diyebilirim sonuç olarak kira verme gibi bir durumumuz yok. evlenirken 5 sene kadar burda oturup kendimize bir ev birkimi yapıp öyle kendi evimize çıkmamız konusunda emri vaki de olsa destek olmuşlardı. ilk 2 sene ancak düğünden kalan borçlarımız vs ödendi. bu arada benim gelirim artınca bir araba aldım hem yatırım hemde kullanırız zamanı gelince ev alırken satarız diye. 2-3 aya borcu bitecek.

kayınvalidemle altlı üstlü oturuyoruz ve kendisine en başından beri ne yazık ki ısınamadım. karakter olarak çevresindeklileri psikolojik olarak yoran biri. çok çok büyük sorunlarımız yok ama didişip duruyoruz ufak ufak. müsade etsem ileri gidecek ama ben de sert bi karakter oldugum için durmak zorunda kalıyor. sonuç olarak evlendiğimden beri ilk hedefim bi ev alıp buradan uzaklaşmaktı. bebek fikri bu yüzden uzaktı bize. ama ne olduysa son zamanlarda ikimizde bebek istediğimizi dile getirip duruyoruz. ve tüm mesele burda başlıyor. sorun şu ki ben bir an önce ev alıp buradan taşınabilmem için bebek düşüncesini en az 2 sene ötelemem gerekiyor. 2 sene sonrası için bu planlarımı yapar ve kendi evime geçince hamile kalırsam herşey çok daha huzurlu olacak gibi düşüncelerim vardı.

bir yandan da kayınvalidemle komşu olmanın gebeliğmde ve sonraki süreçte bana fayda sağlayacağını düşünüyorum. karakter olarak uyuşmasak da inanılmaz cömert ve eli açık biri kayınvalidem. yaşı gereği bakım konusunda bana çok destek olamasa da onun dışında maddi manevi her konuda yardımcı olacağına eminim. kendisi de sık sık sen doğur yeterki tüm masrafalrını ben karşılayacağım der :)) umarım lafta kalmaz. :KK70:

benim gebe kalıp doğum sonrası çalışamama durumum olursa ev alma sürecimiz biraz daha uzayacak. eşim tek başına da bunu yavaş da olsa yapabileceğini söylüyor (kendisi de bebek istediği için)fakat istanbul şartlarında tek kişinin çalışıp ev geçindirip üstüne ev alma şansı yok.

körü körüne gebe kalacak biri değilim. yani her konuda planlama yapıp mantığıma oturtup işe koyulan biriyim. bu konuda da her durumu değerlendirip hangisinin bizim için iyi olacağına karar vermem gerekir. sizlerin tecrübelerinize dayanarak fikirlerinize ihtiyacım var. siz bu konuda ne düşünüyorsunuz?
mantığım şuan asla zamanı olmadığını söyledikçe duygularım bir yol bulma çabasında :)
Benim kayinvalidem gokten inmis melaikedir. Ona ragmen ben cocuguma bakmasini veya bu kadar etrafimda olmasini istemem. Ki siz yoruyor vs demissiniz. Bence sonrasinda huzursuz olacaginiz bi ise kalkismayin. Sartlarinizi olgunlastirip cocugu oylr yapin. Ama finansal planlamanin yaninda gebelik oncesi sma taramalarinizi vs yaptirin. Onlar da cok onemli:)
 
lohusa döneminde herşey göze batıyor, benim kvalide ile aramız iyiydi. bebek doğduktan sonra bi garip oldular. temizlik konusunda dikkat etmezdi ama gözüme batmıyordu önceleri, sonra batmaya başladı.... ellerini yıkamadan bebek sevmeye kalkmalar. koklamaya korktuğum bebeği şapur şupur öpmek istemeler. ki oğlum erken doğdu... elide açıktı. ama ne hikmetse hep ucuzluktan dandik kıyafet alıyordu. giydirmeyince laf ediyordu. boyası çıkan şeyleri giydiremezdim... eşime beni şikayet etmeler başladı. söylemediğim şeyleri söylemişim gibi yaptı. daha neler neler... çalışıyordum... malum bebek olunca evdeydim.. ne kadar uzakta olursanız olun yanınıza gelip gitmeler artıyor...

şimdi mi? herşey rayına oturdu... geçti gitti... benden de çok şey gitti...
 
X