Geçen hergün üzgünüm, içim acıyor

G

gamzeli_

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
1 Şubat 2011
128
3
46
Ankara
merhaba, aslinda bu konuyu acmayacaktim cunku kim ne derse desin bana caresi olmayacak biliyorum...ama bugunlerde daha da uzgunum,sadece paylasmak istedim. 31 yasindayim, guzel bir meslegim ve isim var, hem huy hem de dis gorunus olarak ta begenilen biriyim ama sorun su ki hayatimda kimse yok uzun suredir. su hayattaki en buyuk ve tek istegim bir aile kurabilmek ama ne kadar zormus...bunu sanki tum hucrelerimle istiyorum ama inatla kader bu istegimi bana vermiyor. her yil dogumgunum geldiginde sanki bir izdirap,gecip giden yillara oyle aciyorum ki...esiyle cocuguyla birlikte olanlari gordukce ne kadar sansli olduklarini dusunuyorum,burda da onlarin dertlerini okudukca bazen bosuna herseyi kafaya taktiklarini..cunku aile kuramamis benim gibiler icin sizin onlarin elinde olanlar birer lutuf...tabi kotu olaylar haric.

yalnizlik cok zor, belli bir yastan sonra biyere gidecek arkadas dahi bulamiyorsun,herkes evli ve ona gore bir cevre olusturuyor, ailecek gorusulen dostlar,esinin akrabalari,komsular,cocugun arkadaslarinin aileleri vs.

anne olma duygusunu tatmak isterdim, mis gibi kokan yumusacik teni koklamak...esimle ayni hayati paylasmak isterdim, yapayalniz gecelerden,yapayalniz aksamlardan,tek basina yedigim yemeklerden kurtulup iki cift laf etmek isterdim eve geldigimde. eve gelirken ekmek al demek isterdim... bunlar bile bana luks

istedikce olmuyor iste :(( en cok ta evlenenedigim icin hicbi zaman anne olamamak korkutuyor beni, cok uzgunum
 
canım ya hayırlısı olsun. bu işler tamamen kısmet, hem daha çok gençsin. iş yerinde ya da aile-arkadaş çevrende sana uygun birileri yoksa bence yeni sosyal ortamlara girmeye çalış.dans kursuna git, yabancı dil kursuna git değişik diller öğren.görüceksin ki birçok insan var iş hayatındaki koşturmaca yüzünden sevebileceği insanla tanışma fırsatı edinemeyen.
 
gamzeli_ .!.:
merhaba, aslinda bu konuyu acmayacaktim cunku kim ne derse desin bana caresi olmayacak biliyorum...ama bugunlerde daha da uzgunum,sadece paylasmak istedim. 31 yasindayim, guzel bir meslegim ve isim var, hem huy hem de dis gorunus olarak ta begenilen biriyim ama sorun su ki hayatimda kimse yok uzun suredir. su hayattaki en buyuk ve tek istegim bir aile kurabilmek ama ne kadar zormus...bunu sanki tum hucrelerimle istiyorum ama inatla kader bu istegimi bana vermiyor. her yil dogumgunum geldiginde sanki bir izdirap,gecip giden yillara oyle aciyorum ki...esiyle cocuguyla birlikte olanlari gordukce ne kadar sansli olduklarini dusunuyorum,burda da onlarin dertlerini okudukca bazen bosuna herseyi kafaya taktiklarini..cunku aile kuramamis benim gibiler icin sizin onlarin elinde olanlar birer lutuf...tabi kotu olaylar haric.

yalnizlik cok zor, belli bir yastan sonra biyere gidecek arkadas dahi bulamiyorsun,herkes evli ve ona gore bir cevre olusturuyor, ailecek gorusulen dostlar,esinin akrabalari,komsular,cocugun arkadaslarinin aileleri vs.

anne olma duygusunu tatmak isterdim, mis gibi kokan yumusacik teni koklamak...esimle ayni hayati paylasmak isterdim, yapayalniz gecelerden,yapayalniz aksamlardan,tek basina yedigim yemeklerden kurtulup iki cift laf etmek isterdim eve geldigimde. eve gelirken ekmek al demek isterdim... bunlar bile bana luks

istedikce olmuyor iste :(( en cok ta evlenenedigim icin hicbi zaman anne olamamak korkutuyor beni, cok uzgunum
Genişletmek için tıkla...

aslında cevabı yazında vermişsin canım, istedikçe olmuyor demi, o zaman istemicen yani düşünmicen akışına bırakçaksın, mutlu olmaya bakcaksın, emin ol ummadığın anda gelir seni bulur
bi de doğal spontane tanışmayı flörtü bekleme artık, arkadaşarına falan çıtlat, genelde ortak arkadaş vasıtasıyla tanışmak spontane gelişen ilişkilerden daha iyi olur benim gözlemim
umarım hayallerin gerçek olur en kısa zamanda
 
Hep aynı ortamlarda bulunuyor,aynı insanlarla görüşüyorsan çemberi genişletmeye çalış.Evli arkadaşların çağırınca,tekim diye gitmemezlik etme.Kiminle nerede tanışacağın belli olmaz.Bakarsın birisinin kardeşi-akrabası vardır,seni tanıştırmaya karar verir.Uzun zamandır görüşmediğin arkadaşlarını ara,onlarla buluş.Yalnızlık psikolojisine girip kendini soyutlama,doğumgünlerine, nişanlara,düğünlere mutlaka git.Hem aile toplantısı deyip geçme,ablalar,anneler böyle günlerde kızları gözlerine kestirirler.Çekim yasasını harekete geçir,kendine bir eş planla,detayları atlamadan onu kafanda şekillendir ve bekle:) Geç kalmış değilsin,herşeyde bir hayır vardır.Şu an aynen senin gibi düşünen,neden yuva kuramıyorum diye üzülen bir erkek var ama bir türlü buluşamıyorsunuz,böyle düşün.
 
canım olumsuz düşünme allah herkesin kaderini yazmıştır doğduğunda seninde kısmetin çıkıcak eryada geç yuvan olcak evet yaşım ilerlemeye başlamış ama deert etme ilerde evlennce çok arıcan bugünleri dediğim gibi kısmetin seni bekliyor mutlakk
 
hiç bir zaman hiçbir şey için geç değildir diye düşünenlerdenim...olumsuz bakma hayata , kimbilir belki de kadere kapıları sen kapatmışsındır.belki biraz çeki düzen gerekiyordur hayatında, belki monotonlaşmışsındır farkına varmadan... girdiğin ortamları gözden geçir, belki sana uygun ortamlar değildir...insanlarla ilişkilerini gözden geçir, belki de insanlardan uzaksındır , kendini yeterince ifade edemiyorsundur ...
özellikle de şunu unutma ki hayır ve şer Allah'tan...senin kadersizlik olarak düşündüğün bu durum belki de senin için hayırlı...
belki kader senin için doğru zamanı bekliyor , olamaz mı ?
üstelik bu durumda olan tek sen de değilsin ki, 5 arkadaşım vardı senin gibi, üstelik yaşları da senden büyük...ve ikisi ne tesadüf ki 3-4 ay ara ile evlendiler , ve yine ne tesadüf ki aynı zamanda hamile kaldılar ( bu arada birisi 37-diğeri 39 yaşında ) , üstelik hamile kalmalarının zor olacağını düşünüyorduk ne yalan söyleyim, ama ne doktora ne tedaviye gerek kalmadan aldılar bebişlerini kucaklarına çok şükür ...
tüm bunların dışında bir de şunu söylemek istiyorum , insan kendi başına da mutlu yaşayabilir ,unutmayın ki şu an mutsuzluğunuzu endekslediğiniz şeylere sahip olup da mutsuz olan pek çok insan var çevremizde ...dilerim en kısa sürede isteklerinize kavuşursunuz
 
chess .!.:

bi de doğal spontane tanışmayı flörtü bekleme artık, arkadaşarına falan çıtlat, genelde ortak arkadaş vasıtasıyla tanışmak spontane gelişen ilişkilerden daha iyi olur benim gözlemim
Genişletmek için tıkla...

Katılıyorum.Bu zamana kadar "neden evlenmiyorsun,yok mu birisi?" diyenlere,henüz istemiyorum, düşünmüyorum filan demiş olabilirsin.Bundan sonra soranlara "artık yalnızlıktan sıkıldım,evlenmek,çocuk sahibi olmak istiyorum" dersen kapıyı açmış olursun.
Kendini yenile,yeni hayatına hazırlan,görünüşünü veya giyimini değiştir mesela.Yeni bir sayfa açtığını hisset,çevrene de hissettir.Belki akıllarında birileri vardır,cesaret edip söyleyemiyorlardır.gamzeli istemez,gamzeli beğenmez,gamzeli kızar bize filan diye düşünüyorlardır.
 
Yaşınız geçmiş değil...En az kırka kadar yolu var evliliğin...Hayatın size getirdiği güzelliklerin tadına varmaya bakın.Kısmetinizde evlilik ve çocuk varsa bir bakmışsınız kısmetiniz önünüze gelmiş.
 
Siz de yazmışsınız, bazen birşeyin olmaması olmasından daha hayırlıdır.
Olupta ziyan olacağına olmaması daha iyidir, tabi bu sizin beklentilerinizi karşılamaz,
istekleriniz beklentileriniz gayet insanca.
Ama zamanı olduğunu, en hayırlısının o zaman geleceğine inanırsanız, inş o zaman gelecektir birgün.
Ve umarım gönlünüzde ki gibi o zaman yakındır.
Allah hayırlı insanlarla karşılaştırsın.
 
destek ve önerilerinize çok teşekkür ederim. belki ilk bakışta çok üzulecek birsey degilmis gibi gorunebilir ama yillarca bir aileyi hayal edip olmayinca, belki baskalari hic ugrasmadan elde edince ben niye boyleyim diye cok uzuluyorsun...bazen anlatirlar esimle tesadufen surda karsilastik sonra o beni begenmis ya da tanistirildik ve birbirimize uyum sagladik diye ama nedense boyle guzel tesadufler hic benim basima gelmez. aslinda onerdiginiz seyleri denedim,kurs, yeni ortamlar ama malesef denkgelmedi...yasim geciyor,yasli bir anne olucam veya bekar, yasli ve yalniz bir kadin olarak olecegim diye oyle uzuluyorum ki anlatamam...etrafa henuz evliligi dusunmuyor izlenimi veren biri olabilir misin demis bir arkadas,aksine ben o kadar cok soyluyorum ki evlenmek istedigimi ama kimsenin cikmadigini yani bunu etrafimda benle samimiyeti olan insanlara duyuruyorum ama kimse sanirim copcatanlik islerine merakli degil...bana sen begenmiyorsundur diyor cogu kisi de yani benim evlenemedigime inanamiyorlar...elde var sifir yine de :((
 
32 yaşında evlenen biri olarak sizi anlıyorum. bu işler inan istemekle de beklemekle de olmuyor. aklından güzel şeyler geçir, seni mutlu edecek yol arkadaşını hayal et hep.
sosyal ortamlara girip çıkmayla da ilgisi yok bu işin.
bir gün hiç ummadığın anda karşına çıkabilir. ancak çevrene de alıcı gözle bak biraz. seçilmeyi bekleme hep. ilgi duyduğun sevebileceğin biri olursa daha iyi tanımaya çalış.
yüz ifadene de dikkat et bakalım. ben de dışardan soğuk izlenimi çizerim. tanıdıktan sonra " göründüğünden çok daha sıcak biriymişsin" der arkadaşlarım.
hatta az önce şöyle bir olay yaşadım. paylaşayım.
yakında çalışmaya başlayacağımdan bebeğime bir bakıcı buldum. 1 ay kadar alıştırma dönemindeyiz. kadın oğlumu balkona çıkarmış ben mutfaktayken. karşı balkondaki bir bayan hemen onu kahveye çağırmış. ben bu evde bir yıldan fazla oturuyorum. balkona da çıkar dururum bir kez olsun beni davet eden olmadı. kadın ilk çıkışta davet aldı:69:
kıssadan hisse...ifadelere ve duruşa dikkat et. gözlerinin içi hep gülsün....
mutlu olmak evlilikten daha önemli inan.
 
gamzeli_ .!.:
destek ve önerilerinize çok teşekkür ederim. belki ilk bakışta çok üzulecek birsey degilmis gibi gorunebilir ama yillarca bir aileyi hayal edip olmayinca, belki baskalari hic ugrasmadan elde edince ben niye boyleyim diye cok uzuluyorsun...bazen anlatirlar esimle tesadufen surda karsilastik sonra o beni begenmis ya da tanistirildik ve birbirimize uyum sagladik diye ama nedense boyle guzel tesadufler hic benim basima gelmez. aslinda onerdiginiz seyleri denedim,kurs, yeni ortamlar ama malesef denkgelmedi...yasim geciyor,yasli bir anne olucam veya bekar, yasli ve yalniz bir kadin olarak olecegim diye oyle uzuluyorum ki anlatamam...etrafa henuz evliligi dusunmuyor izlenimi veren biri olabilir misin demis bir arkadas,aksine ben o kadar cok soyluyorum ki evlenmek istedigimi ama kimsenin cikmadigini yani bunu etrafimda benle samimiyeti olan insanlara duyuruyorum ama kimse sanirim copcatanlik islerine merakli degil...bana sen begenmiyorsundur diyor cogu kisi de yani benim evlenemedigime inanamiyorlar...elde var sifir yine de :((
Genişletmek için tıkla...

ne iş yapıyosun canım, sosyal bi ortamda değil mi işyerin
o bahsettiğin mutlu tesadüfler genelde filmlerde olur canım ya, azınlık yani, herkesin başına gelmişte, senin gelmemiş değilki
 
kagıt_gemi .!.:
32 yaşında evlenen biri olarak sizi anlıyorum. bu işler inan istemekle de beklemekle de olmuyor. aklından güzel şeyler geçir, seni mutlu edecek yol arkadaşını hayal et hep.
sosyal ortamlara girip çıkmayla da ilgisi yok bu işin.
bir gün hiç ummadığın anda karşına çıkabilir. ancak çevrene de alıcı gözle bak biraz. seçilmeyi bekleme hep. ilgi duyduğun sevebileceğin biri olursa daha iyi tanımaya çalış.
yüz ifadene de dikkat et bakalım. ben de dışardan soğuk izlenimi çizerim. tanıdıktan sonra " göründüğünden çok daha sıcak biriymişsin" der arkadaşlarım.
hatta az önce şöyle bir olay yaşadım. paylaşayım.
yakında çalışmaya başlayacağımdan bebeğime bir bakıcı buldum. 1 ay kadar alıştırma dönemindeyiz. kadın oğlumu balkona çıkarmış ben mutfaktayken. karşı balkondaki bir bayan hemen onu kahveye çağırmış. ben bu evde bir yıldan fazla oturuyorum. balkona da çıkar dururum bir kez olsun beni davet eden olmadı. kadın ilk çıkışta davet aldı:69:
kıssadan hisse...ifadelere ve duruşa dikkat et. gözlerinin içi hep gülsün....
mutlu olmak evlilikten daha önemli inan.
Genişletmek için tıkla...

valla bu kadar güzel anlatılırdı:13:
bence mutlu değilsen bile, mutluymuş taklidi yap bi süre sonra o taklid gerçek olur, çekim alanın güçlenir
 
kagıt_gemi .!.:
32 yaşında evlenen biri olarak sizi anlıyorum. bu işler inan istemekle de beklemekle de olmuyor. aklından güzel şeyler geçir, seni mutlu edecek yol arkadaşını hayal et hep.
sosyal ortamlara girip çıkmayla da ilgisi yok bu işin.
bir gün hiç ummadığın anda karşına çıkabilir. ancak çevrene de alıcı gözle bak biraz. seçilmeyi bekleme hep. ilgi duyduğun sevebileceğin biri olursa daha iyi tanımaya çalış.
yüz ifadene de dikkat et bakalım. ben de dışardan soğuk izlenimi çizerim. tanıdıktan sonra " göründüğünden çok daha sıcak biriymişsin" der arkadaşlarım.
hatta az önce şöyle bir olay yaşadım. paylaşayım.
yakında çalışmaya başlayacağımdan bebeğime bir bakıcı buldum. 1 ay kadar alıştırma dönemindeyiz. kadın oğlumu balkona çıkarmış
ben mutfaktayken. karşı balkondaki bir bayan hemen onu kahveye çağırmış. ben bu evde bir yıldan fazla oturuyorum. balkona da çıkar dururum bir kez olsun beni davet eden olmadı. kadın ilk çıkışta davet aldı:69:
kıssadan hisse...ifadelere ve duruşa dikkat et. gözlerinin içi hep gülsün....
mutlu olmak evlilikten daha önemli inan.
Genişletmek için tıkla...

aslinda ayni durumu yasayan daha iyi anlar beni... dedigine gercekten katiliyorum yani sosyal ortamlara girip cikmakla ilgisi olmuyor cunku ben hem sosyalim hem de buyuk bir sirkette calisiyorum artik daha nerde olabilirdim ki...sans mi diyeyim kader mi kadersizlik mi bilemedim...sana bi ornek vereyim; fotogracilikla ilgileniyordum ve fotografcilik grubu kurduk sirkette, bi gezi duzenlendi,o gezi sayesinde su an 2 cift evli,orda tanistilar. tabi bize sans yine vurmadi...

soguk gorunus dedin, eskiden ben de senin gibiydim, soguk bi goruntu veriyorsun derlerdi ilk bakista ama tanisinca aslinda degilmissin... ama onu da farkedip astim simdi, insanlar kolayca iletisim kurabiliyorlar benle...

aslinda elimden gelen ne varsa yapmaya calistim..ama bu aralar artik cok uzgunum ve ugrasmaktan yoruldum diyebilirim, bi de beklemeyi deneyeyim dedim ama sanirim oyle zaten hic olmuyor.

yeni biriyle tanisiyorsun,o tanisma orda kaliyor,ustune gitmiyor yani, sanirim tanistiklarimin hicbirinin evlilige niyeti yok

peki senin nasil gelisti olaylar yani nasil tanistin, devami nasil geldi?
 
Size şöyle birşey söyleyeyim
inanın öyle ani bir zamanda karşınıza çıkıyor ki kısmetiniz
yazılmışsa kaçış yok zaten
her trenin bi yolcusu varmış...

Benim 35-40 yaşlarında 15-20 tane diyeyim kuzenim var hepsi de ank.da yaşıyorlar,hepsi yüksek öğrenimli,evleri,arabaları olan bekar insanlar,biz İst.daki kuzenler hepimiz evlendik
onlar da bize sizin derdiniz ne; ne diye evleniyorsunuz falan diyorlar.Bizde onlara neden evlenmiyorsunuz deriz hep...
ama bu isteğe bağlı olan bişey değil ki,kısmetin karşına çıktığı an elin kolun bağlanıyor ve bi bakmışsın
söz,nişan,düğün oluvermiş...
Herşeyden önce hayırlısı olsun dilerim hakkınızda
sabredin emin olun durup durup turnayı gözünden vuracaksınız....
 
ben de çok hevesliydim nişanlanmaya evlenmeye. bu senenin başında tanıştığım biriyle, nişanlandım. oda çok hevesliydi çünkü.. ama bazı şeyleri gözden kaçırmışım demek ki.. hevesimden belki de onun aslında bana uymayan özelliklerini görmezden geldim belki de.. hemen nişanlanıp, tayin için resmi nikah yaptık bide.. ama şimdi ayrıldık.. boşanma davası var 1.5 ay sonra.. tabi bunların acısını çekerken hiç karşılaşmasydım onunla, kabul etmeseydim vs.. dedim. yani eski halimi ,onunla tanışmadan önceki halimi özledim. ama o haldeyken de ben de senin gibi hep mutsuzdum,niye olmuyo, niye evlenemiyorum diye üzülüp duruyodum. en önemlisi insanın karşısına hayırlı ve beklentilerini karşılayabilecek, değerini bilen birisin çıkması.. bunda da vardır bir hayır diyorum. kader sonuçta, insan kadere tam inansa böyle şeylere hiç üzülmez aslında..
sen de üzülme bence ve hep dua et.. elinden gelenide yapıyosan artık evliliği düşünüp üzülme.. inş.. karşına hayırlı bir insan çıkar.
 
niltt .!.:
Size şöyle birşey söyleyeyim
inanın öyle ani bir zamanda karşınıza çıkıyor ki kısmetiniz
yazılmışsa kaçış yok zaten
her trenin bi yolcusu varmış...

Benim 35-40 yaşlarında 15-20 tane diyeyim kuzenim var hepsi de ank.da yaşıyorlar,hepsi yüksek öğrenimli,evleri,arabaları olan bekar insanlar,biz İst.daki kuzenler hepimiz evlendik
onlar da bize sizin derdiniz ne; ne diye evleniyorsunuz falan diyorlar.Bizde onlara neden evlenmiyorsunuz deriz hep...
ama bu isteğe bağlı olan bişey değil ki,kısmetin karşına çıktığı an elin kolun bağlanıyor ve bi bakmışsın
söz,nişan,düğün oluvermiş...

Herşeyden önce hayırlısı olsun dilerim hakkınızda
sabredin emin olun durup durup turnayı gözünden vuracaksınız....
Genişletmek için tıkla...

insallah dediginiz gibi olur ama umudum kalmadi sanki, kendimi begenilmeyen ya da kimsenin hayat arkadasi olarak gormek istemedigi biri olarak dusunmeye basladim sanirim...acaba sorun ankarada olmak mi cunku ben de ankara da yasiyorum
 
gamzeli_ .!.:
insallah dediginiz gibi olur ama umudum kalmadi sanki, kendimi begenilmeyen ya da kimsenin hayat arkadasi olarak gormek istemedigi biri olarak dusunmeye basladim sanirim...acaba sorun ankarada olmak mi cunku ben de ankara da yasiyorum
Genişletmek için tıkla...

ankarada herkes işinden evine gidiyor genelde. memur memleketi napalım:) şaka bi yana canım yeni sosyal ortamlara girmelisin. sadece eşini bulmak için değil yeni arkadaşlıklar edinmek, sıkılıp umutsuzluğa kapılmamak için. mesela bi spor salonuna kaydol, hem çok farklı insanlarla tanışırsın hem de sağlıklı olur. okul hayatı bittikten sonra eş bulma işleri çok zor bence. birilerinin tanıştırmasını bekleme. çevreni genişlet tatlım.
 
freeware .!.:
ben de çok hevesliydim nişanlanmaya evlenmeye. bu senenin başında tanıştığım biriyle, nişanlandım. oda çok hevesliydi çünkü.. ama bazı şeyleri gözden kaçırmışım demek ki.. hevesimden belki de onun aslında bana uymayan özelliklerini görmezden geldim belki de.. hemen nişanlanıp, tayin için resmi nikah yaptık bide.. ama şimdi ayrıldık.. boşanma davası var 1.5 ay sonra.. tabi bunların acısını çekerken hiç karşılaşmasydım onunla, kabul etmeseydim vs.. dedim. yani eski halimi ,onunla tanışmadan önceki halimi özledim. ama o haldeyken de ben de senin gibi hep mutsuzdum,niye olmuyo, niye evlenemiyorum diye üzülüp duruyodum. en önemlisi insanın karşısına hayırlı ve beklentilerini karşılayabilecek, değerini bilen birisin çıkması.. bunda da vardır bir hayır diyorum. kader sonuçta, insan kadere tam inansa böyle şeylere hiç üzülmez aslında..
sen de üzülme bence ve hep dua et.. elinden gelenide yapıyosan artık evliliği düşünüp üzülme.. inş.. karşına hayırlı bir insan çıkar.
Genişletmek için tıkla...

uzuldum canim ama yillari mutsuz gecirip cocuklu cocuklu bosanmaktansa erken farketmen iyi olmus tabi...halledilemeyecek seyler miydi peki? ben ayriliklari hic sevmem ne kadar mantikli bir karar da olsa insanin yuregini yakip geciyor iste...

keske %100 kadere inanip rahat birakabilsem kendimi, o zaman buyuk bir yuk kalkardi ustumden ama ben hep kendimi sucluyorum, beceremedin diyorum, gozunu acip cok onceleri dusunecektin dusunemedin , zamani bosa harcadin diyorum, ayrica bunun icin de ah ediyorum cok...kadere inanirim ama insanin evlenmesi kendi elinde diye dusunuyorum ya da hep baskalarinin badina geliyor o guzel tesadufler
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

A
Haksiza mecbur kalinca tolere etmelimi?
Yorumlar
4
Görüntüleme
1K
Alimee81
A
A
Hayatta cok yalniz bir anneyim artik dayanamıyorum
2 3
Yorumlar
52
Görüntüleme
7K
Kardelenleracsin
K
J
  • Kilitli
Hain gelin masali
2 3 4
Yorumlar
70
Görüntüleme
9K
bulbulkusu001
B
new_yorker
Asiri Yalnizim ve Icten Ice Curuyorum
2 3 4
Yorumlar
67
Görüntüleme
6K
Bir Eylul Aksami
Bir Eylul Aksami
bigunmutlaka
esim artik sabrimi siniyor
2
Yorumlar
37
Görüntüleme
5K
Heytttt be
H
Back
X