geçimsiz erkek arkadaşı ve değişen ben

karpuzkiraz · 29 Temmuz 2015

merhaba arkadaşlar. kendimi resmen bir çıkmazda hissediyorum...
4 yıldır süren bir ilişkim var ve erkek arkadaşım çok sinirli biri ve geçimsiz. 4 yıldır çok güzel zamanlarımız oldu iyi biridir kendisi romantik düşünceli anlayışlı zaman zaman benim saçma davranışlarımı idare eder duygusal biridir beni çoook mutlu ettiği oldu. ama gelgelelim tüm bunlar öfkelenene kadar. öfkelenince kendi annesini babasın bile görmüyor gözü. çok fena bağırıyor ne dediğini bilmiyor terbiyesizce konuşuyor tehditler savuruyor şiddet uygulamakla tehdit ediyor küfür ediyor hakaret ediyor. öfkesi geçince sinirle söyledim özür dilerimler. 2 yıldır ben de yıprandım ve ben de değiştiğimi hissediyorum. ben de ses yükseltiyorum kırıcı şeyler söylüyorum saygısız bir ilişkiye döndü. bir konuda tartıştığımız zaman konu uzadı mı feci şekilde geriliyor tüm suçu benim uzatıp durmam olarak bana atıyor ve sinirleniyor ağzından çıkanı kulağı duymuyor. sürekli en ufak şeyden bana kızması sürekli her şeyime karışması tüm suçu bana yüklemesi falan artık dayanılmaz boyuta ulaştı. anlattım bak bu şekilde sorun çözemeyiz lütfen makul şekilde tartışalım konuşalım diye ama o zaman bile sen de beni o kadar sinirlendirme diye benim üstüme attı suçu. defalarca anlattım tamam dedi ama olmadı yapamadı yine büyük kavgalar çıktı yine yaptı aynılarını. sakin olduğu sürece beni el üstünde tutar ama bir sinirlendi mi ne namusum kalır ne insanlığım. onu sakin tutmak içinse kendisine tamamen itaat olsun falan istiyor. ona karşı gelinmesine katlanamıyor. bir şey dediyse o olacak. böyle karşısında kedi gibi birini istiyor kız dediğin susacak falan. aşırı kıskanç psikopatlık derecesinde. ve tüm bunlara katlanma sebebimse aslında iyi biri olması. sinirlenmeyince hiçbir sorun yok çok mutluyuz. offf ne yapmam gerekiyor bağlandım sanırım kopamıyorum. 4 yılımı verdim emek verdim. evet evli değiliz gerçekten emek verenlere haksızlık oluyor bu dediğim belki ama üzülüyorum ben bu insana 4 yıl sabrettim boşuna mı diye. bir yandan hem ilişkimize hem kendime üzülüyorum. ben çok uyumlu ve sakin biriyimdir kimseyi kırmak istemem çok çekinirim. ama erkek arkadaşımla konuşmalarımı görse biri noldu sana sen böyle biri değilsin der. çok değiştim olumsuz etkilendim. çok kırıcı konuşuyorum kötü restler çekiyorum sesimi yükseltiyorum. sürekli alttan olan sakinleştiren olamadım. ben böyle biri değildim kendimi tanıyamıyorum. ayrılmak en uygun seçenek fakat ben çok alıştım ayrılıktan sonra çekeceğim acıdan korkuyorum ve böyle iyi birini bulamam diye korkuyorum(sinirli olması dışında). ne yapmalıyım nasıl alışmalıyım çok duygusal bir dönemden de geçiyorum kafam çok karışık yardım ederseniz destek olursanız sevinirim :KK42:

konuyu karışık kuruşuk anlattım ise kusuruma bakmayın lütfen

Sensible · 29 Temmuz 2015

Of of. Cok sorunlu biri. Namusa ve insanliga hakaret ediyor ve siddet uygulamakla tehdit ediyor. Bunlar zaten iliskiyi cikmaza, hatta bitme noktasina sürükleyen seyler.
Devam etmeni tavsiye etmiyorum, evlilik olursa cok yipranirsin.

_MedceziR_ · 29 Temmuz 2015

Benim namusuma dil uzatan dangalagı yere carpar aya yollarım..BAslarım onun ofkesine de, sakinken el ustune tutmasına da, verdigi mutluluga da...

Adam namusuna dil uzatıyor, sen boyle iyi birini bulamamaktan bahsediyorsun.Melek gibi masallah...Biraz degerinizi belirleyin yahu.

pinkstrap · 29 Temmuz 2015

Ilişkinin olmazsa olmazı saygıdır. Sizde şimdiden yokken nasıl devam edecek ki bu ilişki? Kendinize nasıl hakaret, küfür ettiriyorsunuz? Şuan canını yakmayla tehdit ediyor ama gün gelecek bağırma, hakaret onu kesmeyecek ve şiddete baş vuracak. Karşısında ne olursa olsun onu çeken taviz veren biri var çünkü.
4 yıl Boşa gitmiş bence, bir 4 yılınızı daha Boşa harcamayın.

karpuzkiraz · 29 Temmuz 2015

aslında haklısınız. ama ben öfkesinden gözü döndüğü için bu lafları ettiğini biliyorum. sakinleşince özür dilerimler lütfen tartışmalar bu boyutlara gelmesinler sinirle söyledim hepsini falan filanlar... bu yüzden her seferinde üzüldüm alttan aldım olay çıkarmadım. öfkesine hakim olamaması tüm sorun. kalbim çok kırıldı onca söylene laflardan tehditlerden ama yine de acıdım üzüldüm kıyamadım devam ettim. aramız iyiyken çok iyi kötüyken çok kötü. o iyi günleri düşünüp kendimi üzüyorum ayrılınca bir daha bulamam o günleri diye.

Sensible · 29 Temmuz 2015

karpuzkiraz .!.:
aslında haklısınız. ama ben öfkesinden gözü döndüğü için bu lafları ettiğini biliyorum. sakinleşince özür dilerimler lütfen tartışmalar bu boyutlara gelmesinler sinirle söyledim hepsini falan filanlar... bu yüzden her seferinde üzüldüm alttan aldım olay çıkarmadım. öfkesine hakim olamaması tüm sorun. kalbim çok kırıldı onca söylene laflardan tehditlerden ama yine de acıdım üzüldüm kıyamadım devam ettim. aramız iyiyken çok iyi kötüyken çok kötü. o iyi günleri düşünüp kendimi üzüyorum ayrılınca bir daha bulamam o günleri diye.

Ilerde üzülmemen icin tekrar yazmak istedim. Biraz 8 yil önce baslayan kendi iliskimi gördüm bazi noktalarda, hatta seninki daha vahim, ben evlenmeden önce hakaret isitmemistim. Sen evlendikten sonra kendi iliskinde olacaklari düsün artik. Sonra herseyin dozu kat be kat artiyor, hic azalmiyor. Bunu unutma, iliskine devam edeceksende kafanin bir kösesinde kalsin hep bu.
Henüz hayatinin baharindasin. 4 yil emek vermis olabilirsin, ama 4 yilda degismeyeceginide anlamis olman lazim.
Sonra evlenirsin 1,2,3, yila girersin, yipranmis biri olarak, ve bu sefer 5-6 yil emek verdim dersin. Üstüne birde cocuk yaparsin. Cocugum var dersin. Hayatin böyle böyle gecer, esininde hakaretlerine boyun egersin, dozu artacak dedim bak unutma lütfen.
Iyi günleriniz zamanla azalir evlendikten sonra. Cünkü senin tahammül sinirlarini asacak.Birgün gelecek patlayacaksin belkide. Bunlari uydurmuyorum, kendim yasadim. Seni birazda kendime benzettim, 8 sene önceki halime. Her iliski birbirine benzemez, ama birbirine benzeyen adamlar var, o adamlarin iliskileri var. Ne kadar yipraniyor esleri bir bilsen. Cok yipranirsin. Cok üzülürsün. Iyi düsün, lütfen yanlis karar verme. Yaslariniz kac?

muzurtilki · 29 Temmuz 2015

karpuzkiraz .!.:
merhaba arkadaşlar. kendimi resmen bir çıkmazda hissediyorum...
4 yıldır süren bir ilişkim var ve erkek arkadaşım çok sinirli biri ve geçimsiz. 4 yıldır çok güzel zamanlarımız oldu iyi biridir kendisi romantik düşünceli anlayışlı zaman zaman benim saçma davranışlarımı idare eder duygusal biridir beni çoook mutlu ettiği oldu. ama gelgelelim tüm bunlar öfkelenene kadar. öfkelenince kendi annesini babasın bile görmüyor gözü. çok fena bağırıyor ne dediğini bilmiyor terbiyesizce konuşuyor tehditler savuruyor şiddet uygulamakla tehdit ediyor küfür ediyor hakaret ediyor. öfkesi geçince sinirle söyledim özür dilerimler. 2 yıldır ben de yıprandım ve ben de değiştiğimi hissediyorum. ben de ses yükseltiyorum kırıcı şeyler söylüyorum saygısız bir ilişkiye döndü. bir konuda tartıştığımız zaman konu uzadı mı feci şekilde geriliyor tüm suçu benim uzatıp durmam olarak bana atıyor ve sinirleniyor ağzından çıkanı kulağı duymuyor. sürekli en ufak şeyden bana kızması sürekli her şeyime karışması tüm suçu bana yüklemesi falan artık dayanılmaz boyuta ulaştı. anlattım bak bu şekilde sorun çözemeyiz lütfen makul şekilde tartışalım konuşalım diye ama o zaman bile sen de beni o kadar sinirlendirme diye benim üstüme attı suçu. defalarca anlattım tamam dedi ama olmadı yapamadı yine büyük kavgalar çıktı yine yaptı aynılarını. sakin olduğu sürece beni el üstünde tutar ama bir sinirlendi mi ne namusum kalır ne insanlığım. onu sakin tutmak içinse kendisine tamamen itaat olsun falan istiyor. ona karşı gelinmesine katlanamıyor. bir şey dediyse o olacak. böyle karşısında kedi gibi birini istiyor kız dediğin susacak falan. aşırı kıskanç psikopatlık derecesinde. ve tüm bunlara katlanma sebebimse aslında iyi biri olması. sinirlenmeyince hiçbir sorun yok çok mutluyuz. offf ne yapmam gerekiyor bağlandım sanırım kopamıyorum. 4 yılımı verdim emek verdim. evet evli değiliz gerçekten emek verenlere haksızlık oluyor bu dediğim belki ama üzülüyorum ben bu insana 4 yıl sabrettim boşuna mı diye. bir yandan hem ilişkimize hem kendime üzülüyorum. ben çok uyumlu ve sakin biriyimdir kimseyi kırmak istemem çok çekinirim. ama erkek arkadaşımla konuşmalarımı görse biri noldu sana dilara sen böyle biri değilsin der. çok değiştim olumsuz etkilendim. çok kırıcı konuşuyorum kötü restler çekiyorum sesimi yükseltiyorum. sürekli alttan olan sakinleştiren olamadım. ben böyle biri değildim kendimi tanıyamıyorum. ayrılmak en uygun seçenek fakat ben çok alıştım ayrılıktan sonra çekeceğim acıdan korkuyorum ve böyle iyi birini bulamam diye korkuyorum(sinirli olması dışında). ne yapmalıyım nasıl alışmalıyım çok duygusal bir dönemden de geçiyorum kafam çok karışık yardım ederseniz destek olursanız sevinirim konuyu karışık kuruşuk anlattım ise kusuruma bakmayın lütfen

uzun süreli ilişkilere "heba etmek, boşa geçirmek" vb. gibi bakılmasını hiç doğru bulmuyorum
o 4 yılı yaşarken, yaşamak istedin mi? evet istedin
mutlulukların oldu mu? evet oldu
neden heba olmuş olsun? neden boşa geçmiş olsun? yani hayatında biri olmasaydı, o 4 yılı sevgili anlamında yalnız geçirseydin daha mı iyi olacaktı? veya bir başkasıyla daha mı mutlu olacaktın, bunu biliyor musun?

bence, senin konun gibi durumlarda, noktayı koyarken, gönül koymak değil, teşekkür etmeyi bilmek gerek
güzel anlar, güzel deneyimler yaşamışsın

öte yandan üzerinde durduğun nokta "onu çok seviyorum, aşığım" değil
4 yılımı verdim, alıştım, ya böyle iyi birini bulamazsam vs

"çok fena bağırıyor ne dediğini bilmiyor terbiyesizce konuşuyor tehditler savuruyor şiddet uygulamakla tehdit ediyor küfür ediyor hakaret ediyor..........onu sakin tutmak içinse kendisine tamamen itaat olsun falan istiyor. ona karşı gelinmesine katlanamıyor" durumu çok ciddi birşey bence
eğer aşığım onsuz olamam diyorsan ve ilişkinizde "ciddi" düşünüyorsanız, o zaman bir uzmana gitmesini talep et
belki bu duygularını kontrol etmeyi öğrenir
bu iş, senin demenle olacak birşey değil. senin söylediklerinle kendini ancak baskılar, uzman yardımıyla kontrol etmeyi öğrenir
eğer o da seni seviyor, kaybetmek istemiyorsa bu teklifini kabul eder
yok kabul etmiyorsa bence ayrılmalısın...

karpuzkiraz · 29 Temmuz 2015

Sensible .!.:
Ilerde üzülmemen icin tekrar yazmak istedim. Biraz 8 yil önce baslayan kendi iliskimi gördüm bazi noktalarda, hatta seninki daha vahim, ben evlenmeden önce hakaret isitmemistim. Sen evlendikten sonra kendi iliskinde olacaklari düsün artik. Sonra herseyin dozu kat be kat artiyor, hic azalmiyor. Bunu unutma, iliskine devam edeceksende kafanin bir kösesinde kalsin hep bu.
Henüz hayatinin baharindasin. 4 yil emek vermis olabilirsin, ama 4 yilda degismeyeceginide anlamis olman lazim.
Sonra evlenirsin 1,2,3, yila girersin, yipranmis biri olarak, ve bu sefer 5-6 yil emek verdim dersin. Üstüne birde cocuk yaparsin. Cocugum var dersin. Hayatin böyle böyle gecer, esininde hakaretlerine boyun egersin, dozu artacak dedim bak unutma lütfen.
Iyi günleriniz zamanla azalir evlendikten sonra. Cünkü senin tahammül sinirlarini asacak.Birgün gelecek patlayacaksin belkide. Bunlari uydurmuyorum, kendim yasadim. Seni birazda kendime benzettim, 8 sene önceki halime. Her iliski birbirine benzemez, ama birbirine benzeyen adamlar var, o adamlarin iliskileri var. Ne kadar yipraniyor esleri bir bilsen. Cok yipranirsin. Cok üzülürsün. Iyi düsün, lütfen yanlis karar verme. Yaslariniz kac?

ben 22 o 26. biliyor musunuz sizin konunuzu okuyunca ben de sizde kendimi gördüm. sevgilim aile içi şiddet görmüş babasını taklit ediyor gibi geliyor bana yani bu öfkesi falan. babası annesini dövermiş evde huzursuz bir ortam varmış defalarca boşanma aşamasına gelinmiş en çok da sevgilim etkilenmiş bunlardan... babasını ailesine yaşattıklarından dolayı hiç sevmiyor ama onu taklit ediyor bence. tam sizin eşinizi anlattığınız gibi ''Kadına çokta değer verilmeyen bir ortamda yetişmiş, hırçın, öfkeli, kendini sert göstermeye çalışan bir eşim var ama aslında içinde korkak, alıngan...''
biz daha evlenmeden siz gibiyiz. bense çok sevdim hala da seviyorum. koparamıyorum kendimi. nedense evlenirsek düzelir diye düşünüyordum. belki bir arada olursak her şey daha kolay olur diye. kendimi mi kandırıyorum?

karpuzkiraz · 29 Temmuz 2015

muzurtilki .!.:
uzun süreli ilişkilere "heba etmek, boşa geçirmek" vb. gibi bakılmasını hiç doğru bulmuyorum
o 4 yılı yaşarken, yaşamak istedin mi? evet istedin
mutlulukların oldu mu? evet oldu
neden heba olmuş olsun? neden boşa geçmiş olsun? yani hayatında biri olmasaydı, o 4 yılı sevgili anlamında yalnız geçirseydin daha mı iyi olacaktı? veya bir başkasıyla daha mı mutlu olacaktın, bunu biliyor musun?

bence, senin konun gibi durumlarda, noktayı koyarken, gönül koymak değil, teşekkür etmeyi bilmek gerek
güzel anlar, güzel deneyimler yaşamışsın

öte yandan üzerinde durduğun nokta "onu çok seviyorum, aşığım" değil
4 yılımı verdim, alıştım, ya böyle iyi birini bulamazsam vs

"çok fena bağırıyor ne dediğini bilmiyor terbiyesizce konuşuyor tehditler savuruyor şiddet uygulamakla tehdit ediyor küfür ediyor hakaret ediyor..........onu sakin tutmak içinse kendisine tamamen itaat olsun falan istiyor. ona karşı gelinmesine katlanamıyor" durumu çok ciddi birşey bence
eğer aşığım onsuz olamam diyorsan ve ilişkinizde "ciddi" düşünüyorsanız, o zaman bir uzmana gitmesini talep et
belki bu duygularını kontrol etmeyi öğrenir
bu iş, senin demenle olacak birşey değil. senin söylediklerinle kendini ancak baskılar, uzman yardımıyla kontrol etmeyi öğrenir
eğer o da seni seviyor, kaybetmek istemiyorsa bu teklifini kabul eder
yok kabul etmiyorsa bence ayrılmalısın...

evet çok haklısınız. bu psikolojik destek ile düzelebilecek bir şey mi peki? yani psikolojik destek aldık tamam düzeldi bir daha olmayacak demek mi? yoksa karakter meselesi mi. evet onu çok seviyorum her şeye rağmen ve çok da alıştım. hani öyle bir konuma geldi ki hayatımda, eğer giderse çok büyük boşluk kalacak. onsuz olmaktan korkuyorum. bu kadar kötüledim ama bu 4 yılda her derdime koştu destek oldu çok şey paylaştık güzel günler geçirdik ben yine de onu seviyorum. onun da beni sevdiğini biliyorum. sevmediğinden bunları yapıyor olsa çok da düşünecek bir şey olmaz kimseyi zorlayamam ya. sorun öfkesini tutamaması ve öfkelendiğinde bir sınırı olmaması. sinirlenince ne yapar kestiremiyorum arabayı mı çarpar kendine mi zarar verir bana mı zarar verir sağı solu belli olmuyor. bundan korkuyorum.

muzurtilki · 29 Temmuz 2015

karpuzkiraz .!.:
evet çok haklısınız. bu psikolojik destek ile düzelebilecek bir şey mi peki? yani psikolojik destek aldık tamam düzeldi bir daha olmayacak demek mi? yoksa karakter meselesi mi. evet onu çok seviyorum her şeye rağmen ve çok da alıştım. hani öyle bir konuma geldi ki hayatımda, eğer giderse çok büyük boşluk kalacak. onsuz olmaktan korkuyorum. bu kadar kötüledim ama bu 4 yılda her derdime koştu destek oldu çok şey paylaştık güzel günler geçirdik ben yine de onu seviyorum. onun da beni sevdiğini biliyorum. sevmediğinden bunları yapıyor olsa çok da düşünecek bir şey olmaz kimseyi zorlayamam ya. sorun öfkesini tutamaması ve öfkelendiğinde bir sınırı olmaması. sinirlenince ne yapar kestiremiyorum arabayı mı çarpar kendine mi zarar verir bana mı zarar verir sağı solu belli olmuyor. bundan korkuyorum.

canım bu sorunun cevabını bilmiyorum
eğer maddi durumun kötü değilse, henüz erkek arkadaşına söylemeden, önce kendin gidip bir uzmanla görüşebilir düzelir mi, bir daha olur mu, olmaz mı sorup bilgi alabilirsin. baktın umut var, erkek arkadaşınla konuşursun veya bir kavganızın ardından inat edersin uzmana gidilecek diye :KK39:

hem böylelikle bir gün ayrılık kararı alacak olursan, elinden geleni yaptığına dair için de rahat olur

karpuzkiraz .!.:
ben 22 o 26. biliyor musunuz sizin konunuzu okuyunca ben de sizde kendimi gördüm. sevgilim aile içi şiddet görmüş babasını taklit ediyor gibi geliyor bana yani bu öfkesi falan. babası annesini dövermiş evde huzursuz bir ortam varmış defalarca boşanma aşamasına gelinmiş en çok da sevgilim etkilenmiş bunlardan... babasını ailesine yaşattıklarından dolayı hiç sevmiyor ama onu taklit ediyor bence. tam sizin eşinizi anlattığınız gibi ''Kadına çokta değer verilmeyen bir ortamda yetişmiş, hırçın, öfkeli, kendini sert göstermeye çalışan bir eşim var ama aslında içinde korkak, alıngan...''
biz daha evlenmeden siz gibiyiz. bense çok sevdim hala da seviyorum. koparamıyorum kendimi. nedense evlenirsek düzelir diye düşünüyordum. belki bir arada olursak her şey daha kolay olur diye. kendimi mi kandırıyorum?

yazmışsın

kendini kandırıyorsun
"evlenirsek düzelir, herşey daha kolay olur" diye birşey yok! neden düzelsin ki???

Sensible · 29 Temmuz 2015

karpuzkiraz .!.:
ben 22 o 26. biliyor musunuz sizin konunuzu okuyunca ben de sizde kendimi gördüm. sevgilim aile içi şiddet görmüş babasını taklit ediyor gibi geliyor bana yani bu öfkesi falan. babası annesini dövermiş evde huzursuz bir ortam varmış defalarca boşanma aşamasına gelinmiş en çok da sevgilim etkilenmiş bunlardan... babasını ailesine yaşattıklarından dolayı hiç sevmiyor ama onu taklit ediyor bence. tam sizin eşinizi anlattığınız gibi ''Kadına çokta değer verilmeyen bir ortamda yetişmiş, hırçın, öfkeli, kendini sert göstermeye çalışan bir eşim var ama aslında içinde korkak, alıngan...''
biz daha evlenmeden siz gibiyiz. bense çok sevdim hala da seviyorum. koparamıyorum kendimi. nedense evlenirsek düzelir diye düşünüyordum. belki bir arada olursak her şey daha kolay olur diye. kendimi mi kandırıyorum?

Evliligin insanlari düzeltme gibi bir etkisi asla ve asla yok.
Evlilik doktor degil, mucize degil, herhangi bir düzeltme yetenegi olan birsey degil.
Öyle olsaydi, kötü giden iliskiler icin hemen evlilik önerilirdi.
Evlilik cok cok ciddi birsey. Bosanma asamasina gelince bunu daha iyi anliyorsun, dünya basina yikiliyor, tepetaklak oluyorsun. Keskelerin, ahlarin vahlarin yersiz kaliyor. Hic birseyin faydasi yok. Tek care bosanmak. Kelime kullanildigi gibide kolay yasanmiyor. Cok acilar veriyor insana.

Evliligin temeli var. Bir ev gibi düsün. Bu temeli sevgi, saygi ve güven olusturuyor. Birinde (özellikle saygi veya güven) catlama olusmussa, onu tekrar kurtarmak cok zor. O evlilik tutmaz, zemin cok bozuk cünkü.

Iliskilerde öyle. Sizin zeminde saygi'da cok cok büyük hasarlar var. Devamida gelecek. Sonra sevgin azalacak, sonra güvenememeye baslayacaksin esine, sürekli ayni hatalari yapiyor, yine yapacak güvenmiyorum diyeceksin. Ve aci son malesef cöküs.

Varsa sevgilinin gecmisinde bir problem psikologa gidin beraber. Öfke kontrolünü yenmeni istiyorum diye diret. Gitsin zaten psikolog neden öfkelendigini söyler, cözüm bulur. Aksi takdirde cok zor yürüyecek bir iliski, ve bu iliski seni cok yaralar. Ben hala 5 yil öncesinin yaralarini sarmaya calisiyorum, üstüne birde bosanmanin actigi yaralar.

Canina yazik. Yazik etme kendine. Biliyorum mutlu olmayi cok istiyorsun. Hep güzel hayaller kuruyorsun, iyi olacak diyorsun. Ama gercekler öyle degil iste.

karpuzkiraz · 29 Temmuz 2015

muzurtilki .!.:
canım bu sorunun cevabını bilmiyorum
eğer maddi durumun kötü değilse, henüz erkek arkadaşına söylemeden, önce kendin gidip bir uzmanla görüşebilir düzelir mi, bir daha olur mu, olmaz mı sorup bilgi alabilirsin. baktın umut var, erkek arkadaşınla konuşursun veya bir kavganızın ardından inat edersin uzmana gidilecek diye
hem böylelikle bir gün ayrılık kararı alacak olursan, elinden geleni yaptığına dair için de rahat olur

yazmışsın

kendini kandırıyorsun
"evlenirsek düzelir, herşey daha kolay olur" diye birşey yok! neden düzelsin ki???

evet iyi bir fikir önce ben bir psikoloğa danışayım. bunu düşünüyordum zaten yani psikolojik destek almayı ama psikolojik tedaviler nedense bana çok kesin tedavi gibi gelmiyor. yine de denemekten bir şey çıkmaz.

beraber hayat paylaşmak, bir arada olmak bunlar daha kolaylaştırmaz mı? sevgilim de öyle düşünüyor evlendiğimizde daha güzel olacak diye. ben de böyle düşünüyordum. ama o kadar çok evlilik boşanma konusu okudum ki sonunda acaba ben mi kendimi kandırıyorum dedim. ben böyle bir evliliğim olsun istemem ama mutlu olmak istiyorum tüm çabam bunun için belki bir şeyleri değiştirebilirim. olmazsa da herkes yoluna gider..

karpuzkiraz · 29 Temmuz 2015

Sensible .!.:
Evliligin insanlari düzeltme gibi bir etkisi asla ve asla yok.
Evlilik doktor degil, mucize degil, herhangi bir düzeltme yetenegi olan birsey degil.
Öyle olsaydi, kötü giden iliskiler icin hemen evlilik önerilirdi.
Evlilik cok cok ciddi birsey. Bosanma asamasina gelince bunu daha iyi anliyorsun, dünya basina yikiliyor, tepetaklak oluyorsun. Keskelerin, ahlarin vahlarin yersiz kaliyor. Hic birseyin faydasi yok. Tek care bosanmak. Kelime kullanildigi gibide kolay yasanmiyor. Cok acilar veriyor insana.

Evliligin temeli var. Bir ev gibi düsün. Bu temeli sevgi, saygi ve güven olusturuyor. Birinde (özellikle saygi veya güven) catlama olusmussa, onu tekrar kurtarmak cok zor. O evlilik tutmaz, zemin cok bozuk cünkü.

Iliskilerde öyle. Sizin zeminde saygi'da cok cok büyük hasarlar var. Devamida gelecek. Sonra sevgin azalacak, sonra güvenememeye baslayacaksin esine, sürekli ayni hatalari yapiyor, yine yapacak güvenmiyorum diyeceksin. Ve aci son malesef cöküs.

Varsa sevgilinin gecmisinde bir problem psikologa gidin beraber. Öfke kontrolünü yenmeni istiyorum diye diret. Gitsin zaten psikolog neden öfkelendigini söyler, cözüm bulur. Aksi takdirde cok zor yürüyecek bir iliski, ve bu iliski seni cok yaralar. Ben hala 5 yil öncesinin yaralarini sarmaya calisiyorum, üstüne birde bosanmanin actigi yaralar.

Canina yazik. Yazik etme kendine. Biliyorum mutlu olmayi cok istiyorsun. Hep güzel hayaller kuruyorsun, iyi olacak diyorsun. Ama gercekler öyle degil iste.

evet haklısınız ama evlendiğinizde beraber daha çok şey paylaştınız birlikte daha çok zamanınız oldu mutlu olmanız için daha çok imkanınız oldu. neden daha kötüye gidiyor peki? yanlış anlamayın merak ediyorum çünkü ben bu yüzden evlilikte daha güzel olacağını bazı şeylerin değişebileceğini umuyordum... saygı kaybedildikten sonra bir daha geri gelmez mi? psikolojik tedavi fikri kafama yattı bunun için araştırma yapacağım çaba göstereceğim.

Wurstria · 29 Temmuz 2015

ben bana küfürler, sert sözler yağdıran bir erkekle aynı yatağa giremezdim çünkü buna ne gururum ne midem ne de terbiyem musade etmezdi.
iğrenç bir adamın iğrenç kadını olamazdım yani. valla sizi bilemem. kendi saygısızlığına iğrençliğine sizi de çekiyor.

Mutlak Butlan · 29 Temmuz 2015

Bir insan sinirliyken kotu, sakinken iyi degildir. Ya iyidir ya kotudur, duruma gore sekil degistirmez. Sinirliyken sinirini tutabiliyorsa, ağzından çıkacak kelimelerin seni ne denli kirabilecegini tahmin edip buna gore davraniyorsa iyidir iste. Kuzu gibi emrine amade kadin isteyerek, kendisine cevap veren sevgilisinin namusuna dil uzatiyorsa bu amipin nesi iyi oluyor acaba? Hic insanca muamele gormediniz mi anlamıyorum ki. Bunu yapmasa iyi cocuk aslında diye diye kul köle oluyorsunuz.

Sensible · 29 Temmuz 2015

karpuzkiraz .!.:
evet haklısınız ama evlendiğinizde beraber daha çok şey paylaştınız birlikte daha çok zamanınız oldu mutlu olmanız için daha çok imkanınız oldu. neden daha kötüye gidiyor peki? yanlış anlamayın merak ediyorum çünkü ben bu yüzden evlilikte daha güzel olacağını bazı şeylerin değişebileceğini umuyordum... saygı kaybedildikten sonra bir daha geri gelmez mi? psikolojik tedavi fikri kafama yattı bunun için araştırma yapacağım çaba göstereceğim.

Eger esim farkli bir karakterde biri olsaydi, evlenince tabii ki mutlulugumuz artardi, ama sevgilin ve esim gibi karakterde olanlarla bu cok zor. Yani evlilik onlari bir anda bambaska biri yapmiyor, su an kötü olan ne yasiyorsan o devam ediyor, üstüne fazlasida ekleniyor, cünkü artik onunsun, elinde biliyor seni.
Sen birde alttan alan biriysen cok cok zor, esin hic bir zaman onu birakmazsn düsüncesinde olacak.
Saygi tekrar insaa edilebilir mi bilmiyorum, zamanla olur belki, ama bu sana oldugu kadar esinede bagli bir durum, hatta sizin durumunuzdan %90 sevgiline bagli.
Zor karakterlerle yasamak cok zor. Bak bu sabah yine kalp carpintilari ile uyandim. Ellerim titriyor. Bütün yasadigim sIkIntilarin acisi bu.
Psikolojik tedaviye mutlaka yönlendir, evleneceksen bile mutlaka bu ise öncesinde care bul, zamanla hal ve hareketlerine bak. Gözü acik olmak, mantikla hareket etmek cok önemli. Lütfen hayatini mahvetme.

bocuk34 · 29 Temmuz 2015

Bir ilişki de saygı kalmadıysa o ilişki devam ettirilmemeli insanlar sonradan hiç bir zaman düzelmezler aksine daha kötuye gidebilirler .

karpuzkiraz · 29 Temmuz 2015

tüm yorumlar için teşekkür ederim. mantığım bırak diyor duygularım kestirip atamıyor. psikolojik desteği denemeye karar verdim. olursa ne ala, olmazsa sevgimi kalbime gömüp onsuz devam edeceğim hayatıma.

gzddmrlli · 29 Temmuz 2015

Sevgilinin adı Cenk değildir İnşallah o_O

Hayır çünkü ben kendi hayatımı okudum şuan noktasına virgülüne kadarda.Emin olamadım şimdi o_O

Ulan yoksa ruh ikizi böyle bişeymi :KK57:

Ben şok

bella-donna · 29 Temmuz 2015

Namusuma laf edecek ve ben onun icin psikolog arastırcam öylemi? Ben büyük ihtimalle onun icin mezar yeri arastırırdım, ne demek namusuma dil uzatmak!

geçimsiz erkek arkadaşı ve değişen ben

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Popüler Üye

«DirenTürkiye»

Nirvana

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Popüler Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Popüler Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

i hate dingils

Popüler Üye

Aktif Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

You can if you think you can

Popüler Üye

Benzer Konular