- 27 Mayıs 2017
- 3
- 0
- 1
- Konu Sahibi Hepsonradan3490
- #1
Yazdığımda çok eleştirilecegim ama anlatacak başka kimsem yok. Genç yaşlarda ilişkilerim oldu. Ilki 3 yil surdu olmadi onun bosluguyla olmayacak insanlarla olmayacak seyler yasadim. Evimiz sevgisiz bir ortamdi sevgiyi buldugum yere kendimi feda ettim. Simdi gercekten boşluk olmadan sevgi acligi olmadan hayatimda olan bi insan var. Duzgun yasamis bir insan. Hic gecmisimi deşmedi kendisi temiz kalmis biri hala daha erkek arkadaslariyla bile ben karismadigim halde cikip gezmez. Ben kendimi ona layik bulmuyorum. Inanin vicdan azabindan cektiklerimi bir ben bilirim. Cok isterdim onun gibi kalayim. Anlatsam biliyorum birakmaz ustunude kaldirmaz ama uzulecek cani yanacak. Anlatmasam kandirdigimi hissediyorum. Onu cok seviyorum. Cok pismanim hatalarim yuzunden ama vazgecmem lazim sevdigimden benden iyilerini hakediyor. Onun iyiligi benim canimi yakiyor. Arkasindan konusulmasini istemiyorum mutlu olmasini istiyorum. Bilmiyordum bukadar iyi bir insanin dunyada hala var olabilecegini. Onu cok seviyorum cok ama... canim cok yaniyor. Kendimden nasil vazgecirebilirim cok denedim ama vazgecmiyor lutfen yargidan öte yardimlarinizi bekliyorum..