• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Gecmişimde geleceğimde ayni kabus

Akanseneler

Akanseneler

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
3 Nisan 2013
595
444
103
43
Haftalardir çok kötü durumdayim.Psikolojim beni yerlere yatirdi.Okadar halsizim okadar canisizimki kendimi zorlayarak en azindan yemek ve alişverişi yapiyorum.
Antidepressanlar bende çok yanetkileri yaptigi icin birakmak zorunda kaldim.şimdi kendimi hasta gibi hisediyorum .sanki grip olacaksin heryerin ağrir.Bacaklarim sizliyor hiç beni taşiyacak gücü yok.Kalbim daraliyorum,vucudum titriyor ve sanki ateşim varmiş gibiyim ama yok ,fakat vucudüm yaniyor.
Beni yine çok ağir yakaladi bu hastalik.
Psikatristen randuvü aldim.
Eşime anlatiyorum o beni dinlemiyor bile.Sen herzaman depresyondasin,biraz olumlu düşün,sen kendin istiyerek yapiyorsun diyor.Yani ona güvenim yok beni önemseyende yok.
Benim hakkim yokmu hasta olmaya bende bir insan değilmiyim illaki kalbkrizi kanser mi olmam gerek.
Yine beni gecmiş elle aldi .düşünüyorum cektiklerimi eziyetleri unutamiyorum affedemiyor.
Nasil yapayim ki ?gecti gitti desem olurda ,ha bugün ha yarin gecer diyorum ama senelerdir ayni durumdayim birşey değişmiyor birtek benim sağliğim elden gidiyor.
Ben yoruldum bu hayattan, kirginliklardan kimsesizlikten acilardan
Güvensizlikten yoksulluktan herşeyin sorumlusu olmaktan yoruldum.
Kalbim cok cok kirildi ...
 
yani herkesin derdi var ama guclu olmaya calisiyoruz biraz kendi elimizde evet ve evlilikte dikkat edin gercekten bu durum karsi taraf icin cok yipratici
 
İlaçları kesmek büyük bir hata olmuş.
Probleminiz nedir bilmiyorum ama tedavinize tekrar başlayın en kısa zamanda.
Şu an düşündüklerinizin tamamını depresyın düşündürtüyor size.
 
Doğrudur ama ben birşey uydurmuyorum
Hersey gercek
 
Ilaclari yavaş yavaş biraktim mecbur hisettim çünkü beni sadece uyuşturuyordu ve tam tersi depresyona üretiyordu.
Ben prolaktin hormonun yükseltiyormuş
Yanetki olarak .Kadin dokturum dedi .
"Siz kendinizi hergün lohusadaymiş gibi hisedersiniz " dedi.
 
Gecmiste yasamanin alemi yok.
Degismeyen birsey icin uzulmek sacma
 
Yeni bıraktıysanız antidepresanın çekilme yan etkileridir sizin hastalık dediğiniz. Keşke yan etkileri doktorunuzla konuşup farklı bir ilaca geçseydiniz. Birsürü farklı antidepresan var birinden biri uyardı bünyenize. Birebir birbirinin muadili diye satılan iki ilaç bile birbirinden çok farklı etki yapmıştı mesela bende.
 
Geçmişte özellikle de kötü anılara takılı kalırsa insan bütün yaşam enerjisi gidiyor, ben de çok zor zamanlar geçirdim eşim psikolojik destek aldırmak istedi, bebeğim küçük bırakacak kimse yoktu, ben duaya namaza sarıldım, hala üzülüyorum geçmişte olanlara ama bir yandan da şükrediyorum ve geleceğe umutla bakıyorum, hepimiz zor günler geçiriyoruz emin olun, herkesin başetme yöntemi de farklıdır, kimi daha çok çalışıp unutur, kimi uyur, kimi spor yapar, kimi müzik dinler. Ama bence en önemlisi dua ve ibadet, çünkü öteki türlü hayatın anlamsız olduğunu düşünüyor insan ama yaptığınız iyi işlerin yarına kalacağını bilirseniz güzel şeyler yapacak motivasyonu ve gücü kendinizde bulursunuz. Psikolojik destek de alınmalı ama ilaçların günü kurtardığını düşünüyorum, derindeki sorunu halletmek içinse insan varoluş amacını, ona neler bahşedildiğini görmeli, verilenlere şükredebilmeli. Aldığınız bir nefes için kaç kasınız çalışıyor kaç organınızı kullanıyorsunuz mesela ama bu nefes için şükreden insan sayısı azdır. Veya kollarımız bacaklarımız var kimseye muhtaç değiliz ama ev işi yapmak zor geliyor. Nankörüz çoğu zaman, şükretmiyoruz, olumsuzluklara takılıp kalıyoruz, elimizdeki nimetleri nasıl değerlendirelim demek yerine ''ben neden buna sahip değilim, ben neden böyle değilim, bu niye benim başıma geldi'' diyoruz. Bu düşünceler insanı hasta ediyor, ben de böyle bir insan olduğum için biliyorum :) Bugün de yaşıyorsam, nefes alıyorsam, güneşi gördüysem, bir çiçeğe, uçan kuşa selam verebildiysem ne mutlu bana deyin. Bunun dışında mevsim geçişi dolayısıyla halsizlik, yorgunluk da çok normal, hastalıktan diye düşünmeyin illa ki.
 
prettywoman89 .!.:
Geçmişte özellikle de kötü anılara takılı kalırsa insan bütün yaşam enerjisi gidiyor, ben de çok zor zamanlar geçirdim eşim psikolojik destek aldırmak istedi, bebeğim küçük bırakacak kimse yoktu, ben duaya namaza sarıldım, hala üzülüyorum geçmişte olanlara ama bir yandan da şükrediyorum ve geleceğe umutla bakıyorum, hepimiz zor günler geçiriyoruz emin olun, herkesin başetme yöntemi de farklıdır, kimi daha çok çalışıp unutur, kimi uyur, kimi spor yapar, kimi müzik dinler. Ama bence en önemlisi dua ve ibadet, çünkü öteki türlü hayatın anlamsız olduğunu düşünüyor insan ama yaptığınız iyi işlerin yarına kalacağını bilirseniz güzel şeyler yapacak motivasyonu ve gücü kendinizde bulursunuz. Psikolojik destek de alınmalı ama ilaçların günü kurtardığını düşünüyorum, derindeki sorunu halletmek içinse insan varoluş amacını, ona neler bahşedildiğini görmeli, verilenlere şükredebilmeli. Aldığınız bir nefes için kaç kasınız çalışıyor kaç organınızı kullanıyorsunuz mesela ama bu nefes için şükreden insan sayısı azdır. Veya kollarımız bacaklarımız var kimseye muhtaç değiliz ama ev işi yapmak zor geliyor. Nankörüz çoğu zaman, şükretmiyoruz, olumsuzluklara takılıp kalıyoruz, elimizdeki nimetleri nasıl değerlendirelim demek yerine ''ben neden buna sahip değilim, ben neden böyle değilim, bu niye benim başıma geldi'' diyoruz. Bu düşünceler insanı hasta ediyor, ben de böyle bir insan olduğum için biliyorum :) Bugün de yaşıyorsam, nefes alıyorsam, güneşi gördüysem, bir çiçeğe, uçan kuşa selam verebildiysem ne mutlu bana deyin. Bunun dışında mevsim geçişi dolayısıyla halsizlik, yorgunluk da çok normal, hastalıktan diye düşünmeyin illa ki.
Genişletmek için tıkla...
Allah razi olsin senden.
Çok sağol samimi yorumuna.Keşke birşeye sarila bilsem keşke sükretmeyi bilsem.
Haklisin nankörüm.Kimseye muhtac değilim iki sağlikli delikanli oğlum var.
Ac değilim aclikta değilim ..
Işte ama gözüm hiç birini görmüyor.
Bir ara zikir cekmeye başladim ama birsey hisetmediğim icin biraktim.
 
Yan etkisi az olan ilaçlar vardır illaki sorun doktorunuza.
Sürekli negatif dolanan insan etrafını da mutsuz ediyor. Psikolog psikiyatri devam edin.
 
KaraTurna .!.:
Yan etkisi az olan ilaçlar vardır illaki sorun doktorunuza.
Sürekli negatif dolanan insan etrafını da mutsuz ediyor. Psikolog psikiyatri devam edin.
Genişletmek için tıkla...
Beni zaten insanlar vurdu..
Olsun artik bari cok negatif cok karamser diye uzak dursunlar.
Burdan kaçasim var zaten..
 
Akanseneler .!.:
Beni zaten insanlar vurdu..
Olsun artik bari cok negatif cok karamser diye uzak dursunlar.
Burdan kaçasim var zaten..
Genişletmek için tıkla...
Konularınıza baktım eşinizin işsiz olduğu konuyu hatırlıyorum sadece. Hala evde mi işsiz mi?
Siz bence hayatınıza köklü değişiklik yapmadan canlanmazsınız gibi. Bilmiyorum nasıl ama etrafınızda ki insanları ya görmezden gelin yada göremeyeceğiniz hayat kurun.
 
Cok uzuldum halinize.Insan herseye ragmen hayata bir sekilde tutunmak zorunda ama bunu unutmayin.Biliyorum zor ama mecbursunuz.Gecmiste neler yasadiniz bilmiyorum.ama gecmise bir sunger cekip gelecege umutla bakmanin zamani gelmis iste.
Siz eger iyilismek istemezseniz hic bir doktor hicbir ilac ve de hickimse yapamaz.sizde bitiyor is..toparlanin saglik gibisi yok..
 
Akanseneler .!.:
Aynen eşimin lafı..
Evet değişmiyor ama nasil ferahliyacam
Nasil bilmiyorum..
Genişletmek için tıkla...

Suanki oldugun ortama odaklan. Vucudunu bedenini hisset. Bazen insanlar farkinda olmadan nefesini tutar. Zaten stresli olunca veya korkunca istemsizce nefesimizi tutariz vucudumuzu sikariz. Bunu gozlemle farkedersin zaten kendin de. Kendini rahat birak nefesine odaklan.
Gecmis sadece ders cikarmamiz icin var. Gecmiste bogulup onu dusunup durmak icin degil.
Ayrica geleceginde ne olacagini bilemezsin. Sadece tahmin yuruterek dusunerek kendini korkutur umutsuzluk yaparsin. Belki dusundugun gibi olmayacak bile. Zamanini boyle kendini korkutarak uzerek harcama..
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Back
X