Geçmişte reddettiğim insanlarla karşı pişmanlık duyuyorum

Hayatta reddettiğim, ayrıldığım kişilerin ardından üzüldüm mü? Tabii ki, insanız neticede. Duygusal olarak inişli çıkışlı zamanlarımızda eski günlere dair iyi şeyleri daha sık hatırlıyoruz lakin ben hiçbir kararımdan pişman değilim. İyi ki bitmiş hepsi. Nasibi hep olan şeyler üzerinden düşünmeyin, bazen olmaması da bir nasiptir. O noktada sizin o kararı vermenize müsaade eden kim? Bunları da düşünmek faydalı olur inançlı biriyseniz. O kişiler hakkınızda hayırlı insanlar olsalardı bir şekilde siz reddetseniz de döner dolaşır o iş olurdu, kalbiniz çok geç olmadan ısınırdı belki. Geçmişe takılıp kafayı yormanın bir mantığı var mı?

sanki 25 yaşındayken karşısınıza boylu poslu kariyerli bir adam geldi de sana aşığım dedi ama siz olmaz dediniz gibi anlatıyorsunuz.
büyük ihtimalle çok da istekli değillerdi şansını yoklayan tiplerdi ondan olmadı. kendi kendinizi üzmeyin geleceğe odaklanın. çok isteyen adama hayır da desen olmaz da desen şansını zorluyor. çok iyi talipler olsaydı reddedeceğinizi sanmıyorum ben.
22 yaşımdayken evliliğe gitmek üzere olan bir ilişkim vardı fakat ayrıldım. hiç de pişman değilim. bi daha olsa bi daha ayrılırdım:d gönlüme göre olsaydı ayrılmazdım zaten.
demek istediğimi ifade edebildim mi bilmiyorum ama geçmişi kafanızda büyütmeyin.

Berryhibiscus .!.:

Daha önce hiç bu kadar geçmişe takılmamıştım. Sürekli, vaktiyle bir bahane bulup reddettiğim kişiler aklıma geliyor. Şimdi evlilik düşünüyorum, ama görüştüğüm insanlara karşı hiçbir şey hissedemiyorum. Eskiden maddi durumu iyi, eğitimli kişileri reddetmiştim; şimdi karşıma böyle insanlar çıkmıyor.

Otuz yaşıma giriyorum, gençlik enerjim, hevesim sanki kayboldu. Eskiden hayal kurardım, şimdi kuramıyorum. Düğün, nişan gibi şeyler düşünmek bile beni yoruyor. Siz böyle hissettiniz mi

Genişletmek için tıkla...

Ay annem derdi sen beğenmiyorsun ama bu adamlar evleniyor bak diye
Ben gorusurdum begenmezdim yani içime sinmezdi belli bir müddet sonra haberi gelirdi evlenmiş diye.
Eşimle tanısana kadar bende sizin gibi düşünüyordum acaba hata mı ediyorum diye.sonra iyi ki de kabul etmemişim dedim.