Merhaba kızlar...
Bu gece çok doldum yine, zaten babamı kaybettiğimden beridir hiç iyi olmadım ki.
Babamın bir sabah bizi sessiz sedasız bırakıp gidişinden bu yana 1 sene geçti. Babacım hiçbir şey demeden yatağında kalp krizi geçirerek bu dünyadan göç etti.Bu 1 sene de onsuzluğa alışmaya çalışsam da acısı hiç geçmedi, her sabah üzgün uyanır mı insan? Her sabah fotoğraflara bakıp, anıların olduğu yerlere gidip hüngür hüngür ağlar mı insan? Bu ruh halim hem beni hem de çevremdekileri çok yordu, ne kadar belli etmemeye çalışsam da özellikle annem hep anladı. Son zamanlarda "sen böyle yaptıkça ben de çok üzülüyorum yavrum, bak sen böyle yapmaya devam edersen ben de ölürüm tek kalırsın" demeye başladı, sanırım bu üzüntüm onu da yıpratıyor. Annem de 60'lı yaşlarda, çok korkuyorum ona da birşey olacak diye... Sanırım ben anksiyete bozukluğu yaşıyorum. Telefonla haber almıştım babamın ölüm haberini, her telefonum çaldığında özellikle sabahları veya akşam kalp atışlarım hızlanıyor.
Dışarıdan buz gibi durmaya çalışmaktan, sıkıntılarımı halı altına itip durmadan gün yüzüne çıkmasından yoruldum.Nefes alamadığımı hissediyorum çoğu zaman, kendimi buz gibi havada dışarıya atıyorum.
Babamın numarasını da silmemiştim rehberimden, bu akşam aradım numarasını, aradığınız numara kullanılmamaktadır dedi. Sanırım kapanmış, türk telekomdu hattı. Geri almak istiyorum o numarayı, nasıl alabilirim fikriniz var mı? Yada daha önce alan var mı?