Merhabalar öyle bunaldım ki direk konuya giriyorumBen 18 yaşındayım . Üniversiteye hazırlanıyorum . Çok büyük hayallerim vardı , kendi ayaklarım üzerinde durup aile baskısından az da olsa uzaklaşacaktım . Lise hayatım hep bu düşüncelerle geçti çok çalıştım düşündükçe hırslandım babamın amcalarımın o dar görüşlerine ön yargılarına tanık oldukça azim ettim ben diğer kuzenlerim gibi olmayacağım kendi kararlarımı verebileceğim dedim daha da çalıştım . Hocalarım annem benden hep çok emin oldular ama bir tek ben kendimden emin olamadım . Çünkü geleceğimi planlamış bir ailem var . Gideceğim üniversiteden kalacağım yurda kadar herşeyi ayarladılar hukuk okumak istiyorum hocalarım benden çok emin ama neymiş , hukuk okumayacakmışım . Abim 2 yıllık basit bi bölüm kazandı İzmir'e yolladılar 2 yıl tatilini yaptı geldi . Kendisi de aynen böyle söylüyo tatil yaptım okumaya gitmemiştim zaten diyo . Öyle çok hayallerim var ki inanın . Mesleğimi elime alacağım günün hayaliyle yaşadım hep bugüne kadar. Ama artık çok yoruldum bu baskılardan dersanem başladı zorla gidiyorum ne heves kaldı ne başka bişey . Yaz boyunca hiç ders çalışmadım . Tahammül edemiyorum okuduğum kitaplara bile karışan bi babam var . İçime ata ata bi hal oldum . Bana birşeyler söyleyin akıl verin lütfen tahammül edemiyorum .
Ailen ne okumanı istiyor canım? Dur bakalım hemen vazgeçme öyle..
dün izlediğim bir film aklıma geldi tamda senin ve ailenin izlemesi gereken bir film 3 idiot, senin problemini o kadar güzel anlatmışki, sende şaşıracaksın izlerken, birebir senin problemin işlenmiş, tavsiyemi yabana atma, ailenle otur izle
ailen izlemek istemezse sen izle mutlaka
öğretmenlik okumamı istiyorlar . bana soran yok tabii
Keşke düşünceleri benim mutluluğum yönünde olsa . Hep ''elalem ne der'' mantığı , hep . Sadece üniversite konusunda değil tüm konularda böyleler . En basitinden , babannemler bize gelicekleri zaman ''haftasonu şuraya buraya gittiğini anlatma , onu bunu giyme'' diye uyarıyo babam beni ve bu çok saçma bi durum ben nasılsam insanlar beni öyle kabul etsin diyorum . Bu seferde herşeye karşı çıkıyosun diyo anlamıyorum ya 21.yüzyıldayız . Çok bunaldım çok
valla kim bu elalemler ya, ömrü billah bırakmaz yakanı canım bu elalem, sen takmamıyı öğrenirsinde keşke ailelerde öğrense, elalemin ne gereksiz olduğunu
bence sen sorununu kendi içinde fazla abartmışsın, sınav stresiyle de birleşince içinden çıkılmaz olmuş senin için. sen hele bi sınava gir, hukuk kazanacak puanı al. ondan sonra aileni ikna etmesi kolay, öyle olmasa bile çok güzel bir üniveristede büyük bir şehirde okursun. parmakla gösterilen başarılı bir öğretmen olursun. öğretmenlik de kötü bir meslek değil, gayet de kendi ayaklarının üzerinde durabileceğin bir meslek. hatta iyi bir okulda mezun, başarılı öğretmenler pek çok avukattan çok kazanıyor.
hayatında ki sorunlu kısımlara ya da değiştiremeceğin şeylere değil, iyi olan kısımlara değiştirebileceklerine odaklan. bak ne kadar güzel seni dershaneye gönderen bir ailen var. pek çok aile çocuklarını dershaneye bile göndermiyor. sen önce üzerine düşeni yap, puanını al. ondan sonra alırsın anneni babanı karşına ben bunu yapmak istiyorum, puanımı da aldım, gönderin beni dersin,. olmazsa okulda ki dershanedeki hocalarını sokarsın araya, konuyu komşuyu sokarsın, en artık olmadı, artık tercihler internetten yapılıyor, yazıverirsin hukuğu nolucak ki? el mecbur gönderirler. bunlar en son düşünülecek şeyler. her anne baba çocuğunun iyiliğini ister.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?