Genel bir fikir almak istiyorum

ekes .!.:

İnşallah bizimde böyle olur.Ama kendimi koyuyorum yerine.Yani ben aileme gidip gelsem ama eşim hiç gelmese kötü olurum.

Kafam karışık galiba.Bana yakışmayan sözler sarfettiğim için biraz vicdanen de rahatsızım.

Genişletmek için tıkla...

eşım benım aıleme gelıyo, cunku benım aılem terbıyesız hadsız cumleler kurmadılar. ama onun aılesı yapmadıgı rezıllık bırakmadı.. ben bastan net bı sekılde soyledım sen görüşürüsün ben görüşmem asla dıye okey dedı..

aradan bıraz zaman gectı evlendıkten sonra dedım aman kötülük olmasın görüşelım. baktım tavırlar haraketler aynı aman dedım uzak durmak gerek. sonra hamıle kaldım, bebegıme beddua ettı. orda fılm koptu, oglum 2 bucuk yasında görmek ıstedı, bende beddua ettıgın bı cocugu görme gereksımı duyma dedım,

eşımın butun akrabaları ıle görüşürüm hele halasını ve dayısına bayılırım. dayısı hala yalvarır cok pışman affet kızım der. bebegıme beddua ettıgı ıcın affedemıyorum, oglum hastalandı tel actı bende suratına kapattım

kucuk görümcemı cok severım hakkatten nısanlancak yakında sende yanımda ol ne olur dıye yalvarıyo. annenın suratını görmek ıstemıyorum dıyorum

belkı onun hatırı ıcın gıderım bılmıyorum karar veremıyorum, benım şanssım eşım oldu.. cok ıyı bıze duskun hıc bır zaman oyuna gelmedı

ben eşimin ailesiyle böyle bir problem yaşamadım çok şükür

ama annem babannemle 10 sene küs kaldı görüşmedi.

babamda rahatsızdı bu durumdan, annem görüşmediği için oda ailesinden uzaklaştı,bayramlarda bile 3. günü gidip ellerini öper gelirdi.

annemi zorlamadı ama ben çocuk olarak bu duruma çok üzülür ve içime atardım,

sizinde çocuklarınız olduğunda bu durumdan etkilenir,küslüğü çok uzatmanızı tavsiye etmem.

Dün akşam biraz konuşmak istedim.Hiç açmayalım bu konuyu dedi eşim.

Zaten benim umrumda değil ama sana üzülüyorum dedim.