gerçek bir dostum olmadı belkide hata bendeydi

merhabalar herkese bugüne kadar dost gibi görünen fakat kısa sürede bağımın koptuğu kişiler oldu hep ben onlara karşı iyi niyetli oldukça onlar beni adam yerine koymadı sanki gıcıklık yapıp kazık atınca yaranıyosun insanlara onu gördüm... değer verip gibi görünüp içten içe kıskanan dostlarım(!) oldu benim..
o sebeple hep yalnızdım aslında hep tek başıma hallettim çoğu işlerimi bulunduğum ortamda hep farklı bir tavır takınılırdı bana göze alınmak tabirini ben yaşardım mesela üniversitedeyken ev arkadaşlarım çok iyi anlaşırlardı kendi aralarında aslında hiç sevmezlerdi birbirlerini ama birbirlerine yaranmak içinde afedersiniz birbirlerinin kıçlarını öperlerdi oldu olası olamadım öyle o sebeple dışlanırdım sanki okuduğum üniversitede sınıfımdaki kişilerde aynıydı hiç sevmezlerdi birbirlerini aslında ama çok iyi dost gibi görünürlerdi birlikte gezer oturur kalklarlardı kimseyle problemim olmazdı herkese güleryüz gösterirdim ama yinede bi ayrı tutulurdum bunu hiçbirzaman çözemedim neden böyleydi diye...
ben yapmacık olamıyordum halada olamam hepte imrenirim ama güzel dostluklara gerçek bir dost için yapamayacağım fedakarlık yoktur benim samimi olduğun arkadaşlarıma çok yardımım iyiliğim dokunmuştur ama sonradan mutlaka kazık yedim onlardan ...

niye böyleyim sizce? sorun bende mi desem herkese karşı iyi niyetle yaklaşırım kimseye kötülük yapmam kin tutmam derdi olanın dersini dinlerim ama hiç gerçek dostum olmadı sorun bende mi lütfen söyleyin

bende hep aynı şeyleri yaşadım ama arkadaşlarım hep menfaatleri için arkadaşlarmış 3 yıldır anladım şimdi tek başımayım gerçek arkadaş bulmak çok zor

cennetgulu .!.:

bende hep aynı şeyleri yaşadım ama arkadaşlarım hep menfaatleri için arkadaşlarmış 3 yıldır anladım şimdi tek başımayım gerçek arkadaş bulmak çok zor

Genişletmek için tıkla...

bunu en yakın zamanda ben anladım sanırım...bugün anladım..yaklaşık 1 aydır bunalımdayım..çok aklımdan geçti ölüm..herşey düzeliyorken yine ortalık karıştı..ben hatalar topuyum..

Bizim tek eksiğimiz yapmacık olamamamız sanırım.
Mesela ben sırf tatlı görünebilmek için canım, cicim, elbiseni yerim, cancağızım vs tarzı konuşmalar yapamam.
Belki de bu yüzden kaybediyorum.
En yakınım dediğim kişiyle bir araya geldiğimizde yaptığımız oturup konuşmaktan başka bişey değil. Ama bakıyorum diğer arkadaşlarıyla bir araya geldiğinde waffle yapmalar, doğum günü kutlamalar, gezip dolaşıp fotoğraf çekmeler. Ben anlamıyorum, ben mi çok ruhsuzum? Yoksa benimle böyle şeyler paylaşmak istemiyor muydu bu kız? Mesela ben onlara yatıya gittiğimde ya kahve içeriz ya içmeyiz, konuşuruz sadece. Ama 'en yakın arkadaşı' dediği kişi onlara yatıya kaldığında bi sürü fotoğraf çekilmişler. Sadece o fotoğraflar bile ne kadar eğlendiklerini gösteriyor. Kim bilir daha neler yaptılar. Benle neden böyle şeyler yapmadı? Benimle eğlenmek istemedi mi? Bu sorular belki de aklımda cevapsız kalacak...

Şu anda aramız bozuk. Ben asabi olmaya devam ettikçe de hep bozuk olacak galiba. Barışmayı hiç istemiyorum çünkü...

skyblue .!.:

Bizim tek eksiğimiz yapmacık olamamamız sanırım.
Mesela ben sırf tatlı görünebilmek için canım, cicim, elbiseni yerim, cancağızım vs tarzı konuşmalar yapamam.
Belki de bu yüzden kaybediyorum.
En yakınım dediğim kişiyle bir araya geldiğimizde yaptığımız oturup konuşmaktan başka bişey değil. Ama bakıyorum diğer arkadaşlarıyla bir araya geldiğinde waffle yapmalar, doğum günü kutlamalar, gezip dolaşıp fotoğraf çekmeler. Ben anlamıyorum, ben mi çok ruhsuzum? Yoksa benimle böyle şeyler paylaşmak istemiyor muydu bu kız? Mesela ben onlara yatıya gittiğimde ya kahve içeriz ya içmeyiz, konuşuruz sadece. Ama 'en yakın arkadaşı' dediği kişi onlara yatıya kaldığında bi sürü fotoğraf çekilmişler. Sadece o fotoğraflar bile ne kadar eğlendiklerini gösteriyor. Kim bilir daha neler yaptılar. Benle neden böyle şeyler yapmadı? Benimle eğlenmek istemedi mi? Bu sorular belki de aklımda cevapsız kalacak...

Şu anda aramız bozuk. Ben asabi olmaya devam ettikçe de hep bozuk olacak galiba. Barışmayı hiç istemiyorum çünkü...

Genişletmek için tıkla...

arkadaşım onunla fotoğraf çekmesi seni az sevdiği anlamına gelmez.seninle dolu dolu vakit geçiriyo demekki ne güzel sevgi fotoğrafla olmaz..benm en sevdiğim arkadaşımla fotoğrafım çok azdır aklımıza gelmedi bile..öyle düşünüp kendini uzaklaştırma arkadaşından belliki ona değer veriyor ve seviyosun..kıymatini bil.ben hala bir arkadaşımı çok seviyorum ALLAH DAN TEK DİLEĞİM ÇOK MUTLU OLSA ..inşallah birgün tekrar konuşma fırsatı buluruz.

amylee_5 .!.:

arkadaşım onunla fotoğraf çekmesi seni az sevdiği anlamına gelmez.seninle dolu dolu vakit geçiriyo demekki ne güzel sevgi fotoğrafla olmaz..benm en sevdiğim arkadaşımla fotoğrafım çok azdır aklımıza gelmedi bile..öyle düşünüp kendini uzaklaştırma arkadaşından belliki ona değer veriyor ve seviyosun..kıymatini bil.ben hala bir arkadaşımı çok seviyorum ALLAH DAN TEK DİLEĞİM ÇOK MUTLU OLSA ..inşallah birgün tekrar konuşma fırsatı buluruz.

Genişletmek için tıkla...

Arkadaşım keşke tek sorun fotoğraf olsa. Beni o kadar çok üzdü ki, artık dayanamayıp salya sümük ağladım dün. Ama üzüldüğüm için değil, sinirlerim çok bozuldu.
Artık ona arkadaşım demek bile istemiyorum, hayatımdan çıkarma kararı aldım. Her ne kadar bir sürü anımız olsa da o, anılarımızın hatrını yok saydı; bense aynen onun yaptığını yapıp, anılarımızı yoksayıp noktayı koydum.

Şu an görüşmüyoruz, konuşmuyoruz -elimde olsa yüzüne tükürmek istiyorum- ve ben bunalımlara girerken onun arkadaşıyla eğlenmesi ve bunu da fotoğraflayıp gözümüze sokması beni sinirlendiriyor. Üstelik suçlu olduğunu bile kabul etmiyor. Bilmiyorum anlatabildim mi arkadaşım.

seksiprenses .!.:

merhabalar herkese bugüne kadar dost gibi görünen fakat kısa sürede bağımın koptuğu kişiler oldu hep ben onlara karşı iyi niyetli oldukça onlar beni adam yerine koymadı sanki gıcıklık yapıp kazık atınca yaranıyosun insanlara onu gördüm... değer verip gibi görünüp içten içe kıskanan dostlarım(!) oldu benim..
o sebeple hep yalnızdım aslında hep tek başıma hallettim çoğu işlerimi bulunduğum ortamda hep farklı bir tavır takınılırdı bana göze alınmak tabirini ben yaşardım mesela üniversitedeyken ev arkadaşlarım çok iyi anlaşırlardı kendi aralarında aslında hiç sevmezlerdi birbirlerini ama birbirlerine yaranmak içinde afedersiniz birbirlerinin kıçlarını öperlerdi oldu olası olamadım öyle o sebeple dışlanırdım sanki okuduğum üniversitede sınıfımdaki kişilerde aynıydı hiç sevmezlerdi birbirlerini aslında ama çok iyi dost gibi görünürlerdi birlikte gezer oturur kalklarlardı kimseyle problemim olmazdı herkese güleryüz gösterirdim ama yinede bi ayrı tutulurdum bunu hiçbirzaman çözemedim neden böyleydi diye...
ben yapmacık olamıyordum halada olamam hepte imrenirim ama güzel dostluklara gerçek bir dost için yapamayacağım fedakarlık yoktur benim samimi olduğun arkadaşlarıma çok yardımım iyiliğim dokunmuştur ama sonradan mutlaka kazık yedim onlardan ...

niye böyleyim sizce? sorun bende mi desem herkese karşı iyi niyetle yaklaşırım kimseye kötülük yapmam kin tutmam derdi olanın dersini dinlerim ama hiç gerçek dostum olmadı sorun bende mi lütfen söyleyin

Genişletmek için tıkla...

Benımde lisedeki arkadaşlarım öyleydi 5 kişiydik o 4 lu hep beraber takılır şakalaşır ben köşede dururdum.Cafe gibi ortamlara girer beni çağıramazlardı bile bazenleri.Sonra başbaşa kaldıgım zaman biriyle o diğerine atar o diğerine atardı.Samimi olanda vardı elbet ama çoğu samimiyetsizdi.Sorun bizdemi onu bende bu baslıkdan anlamaya çalışıyorum.Ama toplumdan farklı insanlar oldugumuz kesin

bir dönem ben de yaşadım bunları ve çözdüm olayı, hepimiz facebook maduruyuz. arkadaşlarımın o güya çok eğlenirken çektikleri fotografların hepsini facebooktan gördük değil mi?

ben de böyle üzülüyordum insanların bensiz ne kadar eğlendiklerini, ben varken yaptığımızın yalnızca muhabbet etmek olduğunu gördükçe. hatta bir dönem ben eğlenceli bir insan değilim ya da soğuk nevalenin tekiyim herhalde kimse benimle böyle eğlenemiyor diye üzülüyordum. bir keresinde akşam arkadaşlarım dışarı çıkacaklarında aslında herkesin yaptığı gibi emrivaki yaptım. onlar birilerinin çağırmasını beklemiyorlardı, bir yere gidiyor muyuz diye soruyorlardı bense çağırılmayı bekliyordum. sıkıntı burada herhalde diye düşündüm. sonuç olarak giyindik süslendik gittik ve birazdan söyleyeceğim şeyler tüm gecenin özeti: HİÇ BİR ŞEY YAPMADIK. kimse eğlenmedi, kimse konuşmadı, o kadar çok müzik vardı ki zaten konuşmanın imkanı yoktu. kimse o fotograflardaki kadar sipariş vermedi. hani o fotograflarda çok para harcanmış yenilmiş içilmiş gibi de gözüküyor ya. kimse sarhoş olmadı, kimse çılgınlar gibi dansetmedi ve kısacası kimse eğlenmedi. tüm gece yaptığımız fotograf çekinmekti. mekanın girişinde çekindik arabada çekindik, inerken çekindik, binerken çekindik, siparişler gelince çekindik, bişiler içerken çekindik, güya dans ederken çekindik, orada tanımadığımız birileriyle çekindik, hatta makineleri yoktu, siz çekin etiketlersiniz faceten dediler.

sonuç olarak tüm gece fotograf çekindik sabah kalktığımda arkadaşım face'e yüklemişti fotografları o kadar eğleniyor gibi gözüküyorduk ki anlatamam. hepimiz çılgındık hepimiz sarhoştuk, felekten bir gece çalmışız sanki, arabada falan da bir havalıyız, yeni insanlarla tanışmışız, başkaları da var fotograflarda. oraya o kadar gideceğime akşam oturur çekirdek çitler muhabbet eder daha çok eğlenirdim.

skyblue .!.:

Arkadaşım keşke tek sorun fotoğraf olsa. Beni o kadar çok üzdü ki, artık dayanamayıp salya sümük ağladım dün. Ama üzüldüğüm için değil, sinirlerim çok bozuldu.
Artık ona arkadaşım demek bile istemiyorum, hayatımdan çıkarma kararı aldım. Her ne kadar bir sürü anımız olsa da o, anılarımızın hatrını yok saydı; bense aynen onun yaptığını yapıp, anılarımızı yoksayıp noktayı koydum.

Şu an görüşmüyoruz, konuşmuyoruz -elimde olsa yüzüne tükürmek istiyorum- ve ben bunalımlara girerken onun arkadaşıyla eğlenmesi ve bunu da fotoğraflayıp gözümüze sokması beni sinirlendiriyor. Üstelik suçlu olduğunu bile kabul etmiyor. Bilmiyorum anlatabildim mi arkadaşım.

Genişletmek için tıkla...

anladım canm,o zaman böylesi benm için hayırlıymış diye düşün çok kafaya takma kendine yaparsın ..