öncelikle merhabalar arkadaşlar. Bir kaç aydır düşünüyodum ne yapmam lazım kim bana gerçek taktikleri verebilir diye insanın doslatı nedense onu üzmemek için gerçekleri değilde tam tersine gaza getirecek umutlandırcak sevapları veriyor ben bunu anladım :)oyuzden düşündüm ki beni tanımayan biri gerçek düşüncelerini özgürce ifade edebilir. ölünecek bir dert değil benimki sadece hem cinslerimden duymam daha iyi gelir ve şu vize dönemine aptal şeyleri düşünerek etkilenmiyim diye yazmak istedim umarım sıkmam sizi :) Marmara Üniversitesi biyoloji 1. sınıftayım okulda önceleri sinir oldğum hatta tipyle dalga geçtiğim bir çocuk vardı. en yakın arkadasımda bu cocuğun en yakınından hoslanıyordu. onlar konustu bıraz ama cok havalı oldukları için paşazadeler olmadı işte. daha sonra ben o kıl olduğum çocukla göz göze gelmeye başladım nedense bu sefer etkilenmeye başladım yürüyüşü konuşması ilgimi çekti. ve bir ortak arkadaşımız dayanayım bunu ona demiş aynen şu şekilde ' abi ne olur kızı ekle resimlerine baksın en azından günah gönlü olsun ' durumumu düşünün.oda demişki benim aşkla işim olmaz normal arkadas oluruz elbet bır gun ortam olursa demiş. aylar geçti ben bunu ekledim facete gaza geldim yine :) kabul ettı ben cok sevındım derken 45 dakıka sonra beni sildi.ben msj attım ne bu şimdi dedim. tanıyorum sandım tanımıyomusum ve sildim bunun için banamı kızıosun dedi. cvp vermedim. 1 ay o cafeye gıtmedım utancımdan. şimdi hep aynı ortamdayız emınım hep bana bakıyor emınım. ama kendımı salak yerıne koymak ıstemıyorum hayatımda hıc kımseden ılk etkılenmemıstım bu bakmalar anlamlı olsa kesın gelırdı bunuda bılıyorum. oda boş boş bakıyodur kesin. sadece şunu yapmak istiyorum kaybolan gururumu ezıklıgımı toparlamak en azından onun havalanmış burnunu biraz indirmek. bunun için ne yapmam gerek bilemiyorum açıkcası size sığınıyorum :)şimdiden çok ama çok teşekkür ederim arkadaşlar