- 30 Mart 2011
- 405
- 958
- 228
- 36
- Konu Sahibi Latinachica
- #1
şuan patlamak üzereyim,belki de ben abartıyorum,ya da abartamıyor bile olabilirim.3. bir sese ihtiyacım var sanırım...
biz 3 kardeşiz.abim ablam ve ben...abim ve ablam evli ve birer çocukları var.yazılcak çok detay var aslında da genel olarak toparlamak gerekirse annemin beni hiç düşünmediğini düşünüyorum.üniden yeni mezun oldum.1 ay sonra kpss hazırlığına başlıycam.bilenler bilir nasıl zor bi dönem olduğunu.kaç yaz boyunca yaşadığım yerden bir yere çıkmadım.dilimde tüy bitti nerdeyse tatile ihtiyacım var diye diye...ama annemin abimler için gözü hiç gözü hiçbir şeyi görmüyor.yeni bi eve taşınıyolar.keklik git,keklik yengenleri al,keklik ablanlara götür,ıvır zıvıra hep keklik koşsun.yeğenim zaten hep üstümde,o kadar zor bi çocuk ki...bugün bütün gün abimlerde temizlik yaptım.ama kimse kekliğin de yorulabileceği ihtimalini düşünmüyor,her şeye ben koşarım çünkü.evin şöforü,erkeği,hizmetçisi,çocuk bakıcısı gibiyim.
ablam ise abimin bi tık altında.abimden zaman,güç kalırsa annem ona da yetişiyor.dertlerini dinliyor,akıl veriyor vs.
ailemin gözünde bu zamana kadar hep okul başarım yolunda mı,evetse bi sorun yoktur.kimsenin ne kadar kendimi yalnız hissettiğimden,yorulduğumdan,gelecek telaşına düştüğümden,biraz gençliğimi yaşamak istediğimden haberi yok.
yarın pılımı pırtımı toplayıp memlekete kaçmak istiyorum.bu sefer de gözüm arkada kalıcak.kendimi suçlu hissediyorum.sabrediyorum ama bazen cidden dayanamıyorum
ama kızlar anneler evlatları arasında ayrım yapmaz değil mi:)ben tamamen abartıyorum...evet ben abartıyorumdur
biz 3 kardeşiz.abim ablam ve ben...abim ve ablam evli ve birer çocukları var.yazılcak çok detay var aslında da genel olarak toparlamak gerekirse annemin beni hiç düşünmediğini düşünüyorum.üniden yeni mezun oldum.1 ay sonra kpss hazırlığına başlıycam.bilenler bilir nasıl zor bi dönem olduğunu.kaç yaz boyunca yaşadığım yerden bir yere çıkmadım.dilimde tüy bitti nerdeyse tatile ihtiyacım var diye diye...ama annemin abimler için gözü hiç gözü hiçbir şeyi görmüyor.yeni bi eve taşınıyolar.keklik git,keklik yengenleri al,keklik ablanlara götür,ıvır zıvıra hep keklik koşsun.yeğenim zaten hep üstümde,o kadar zor bi çocuk ki...bugün bütün gün abimlerde temizlik yaptım.ama kimse kekliğin de yorulabileceği ihtimalini düşünmüyor,her şeye ben koşarım çünkü.evin şöforü,erkeği,hizmetçisi,çocuk bakıcısı gibiyim.
ablam ise abimin bi tık altında.abimden zaman,güç kalırsa annem ona da yetişiyor.dertlerini dinliyor,akıl veriyor vs.
ailemin gözünde bu zamana kadar hep okul başarım yolunda mı,evetse bi sorun yoktur.kimsenin ne kadar kendimi yalnız hissettiğimden,yorulduğumdan,gelecek telaşına düştüğümden,biraz gençliğimi yaşamak istediğimden haberi yok.
yarın pılımı pırtımı toplayıp memlekete kaçmak istiyorum.bu sefer de gözüm arkada kalıcak.kendimi suçlu hissediyorum.sabrediyorum ama bazen cidden dayanamıyorum
ama kızlar anneler evlatları arasında ayrım yapmaz değil mi:)ben tamamen abartıyorum...evet ben abartıyorumdur
