öncelikle herkese merhaba, ben 2012 eylül ayında atanan sosyal bilgiler öğretmeniyim 25 yaşındayım. okula gittiğim ilk günden beri okula alışamadım , kendıme olan güvenımı kaybettim, sürekli kendimi eksik görüyor ve bişey bilmiyormuşum ,çocuklara yeterli olamıyomuşum duygularıyla hareket ettim ve anca 2 ay dayanabildim daha sonra bi psikiyatrise gttım, ilac verdi mesleğin ilk zamanlarında olur böyle durumlar dedi ve bana on gün rapor yazdı. o on gün sonra okula tekrardan gittim fakat bi türlü kendımı hayatın içine dahil edemiyorum sanki hayal alemındeymışım gıbı hissediyorum.okuldaki en kötü ögretmen benmişim gibi hissedıyorum yıne on gun rapor aldım ve daha sonrada heyet aldım.suan evdeyım kendımı çok çirkin ve hiç birsey bilmiyormuş gıbı hissedıyorum.meslegımı sevıyorum ama okula gıdınce kendımı ezık bılgısız ve cahıl hissedıyorum,sorumluluklar gözümde çok büyüyor, herkesten herseyden hayattan korkar oldum. müfettiş gelecek dersıme girecek ve bana sen ne biçim ögretmensın diyecek dıye çok korkuyorum.üniversiteden 3 yıl önce mezun olmuşum dolayısıyla konu hakimiyetim pek yok ve bu bende bırazda olsun var olan guvenımı alıp gttı, harıtalardan,kitaplardan korkar oldum.eminimki aranızda bi kaç cümle söyleyecek olan vardır.nasıl ders anlatmalıyım kıtaptan okutup geçmek vicdanımı rahatsız edıyor fakat aklımdanda hepsını anlatamıyorum. semınerımde yandı. ve 2.dönem okula gtmek mecburuyetındeyım.ailem arkadaslarım saskın nasıl bu hale geldım dıye. tabi hepsi çok üzgün. evden dişarı çıkasım gelmiyorr rapor aldım alalaı evden hiç çıkmadım nerdeyse 25 gün oldu.içine kapanık çekingen ve pasif bi insan haline geldim,böyle devam ederse yaşayamam diye korkuyorum. saygıdeğer üyeler derdini paylaşmayan derman bulamazmış derler ,bende küçük de olsa bir umut istıyorum. bu durumu nasıl aşabilirim.sanki hayatta bir tek benim başıma gelen bi olaymış gıbı hıssedıyorum. artık öyle bır durumdayımki uyku nedır yemek nedır bılmıyorum ne yaşıyorum ne ölüyorum.aynalara düşman oldum. en ufacık seyde yerle bir oluyorum. sanki yalnız kalsam dünyada hiç birsey yapamam gıbı hissedıyorum. bır umut vadedenin kırk yıl kölesı olurum.nolur yardım edın bana
Canım ben de Sosyal Bilgiler öğretmeniyim. 7. yılımı çalışıyorum. 4 yıl dirsek çürütüp okuyan, emek harcayan, hele hele kpss gibi acımasız bir sınavı başaran biri cahil ve bilgisiz değildir. Sen çok değerlisin, özelsin,teksin bir kere, senden başka bir sen daha yok. Önce kendini sevmeli, kendine güvenmelisin. Hemen hemen herkes ilk atandığında benzer sorunları yaşamıştır tatlım yaşadığın her şey, hissettiğin duygular normal. Ben sana konuları ezberle derse öyle gir demeyeceğim. Bol bol kitap oku. Turgut Özakman, Yusuf Halaçoğlu, İlber Ortaylı kitaplarıyla başlayabilirsin. Tek Adam serisini okumanı mutlaka öneriyorum. Herhangi bir tarih dergisine aylık abone olabilir, dergiyi takip edebilirsin.Tarihi belgeselleri izle, izlet ve anlat. ne kadar derin bir etki bırakıyor üzerlerinde anlatamam. senin de bildiğin gibi bizim branşımız yaşamla iç içe, derste bunaltma kendini arada sırada sohbet et onlarla. 5. ve 6. sınıflara her dersin başında bir masal anlatıyorum, dersin sonuna kadar merakla ve ilgiyle dinliyorlar beni.. Bunu da yapabilirsin. Bir de her derse hazırlıklı ve farklı materyallerle girmeni tavsiye ederim. Sen zaten başarılı bir öğretmensin ama zaman içerisinde nasıl daha donanımlı hale geldiğine inanamayacaksın, hepimiz yaşadık bunları, hepimiz incindik.. Lütfen kendine haksızlık etme ve bir harita al karşına, ben değil sen benden kork de, tüm cesaretini topla ve yarın dimdik çık çocuklarının karşısına.. ben senin yanındayım her zaman, lütfen kendine inan.. ben sana inanıyorum ^^
Doktora da gitmissiniz muhtemelen mükemmeliyetçi bir kisiliginiz olduğundan kaygı bozukluğu yaşadığınızı soylemistir. Anlattıklarıniz o kadar tanıdık ki benim için. Emin olun geçiyor ama evde olmaz. Okula gidip işinizi yapabildiğinizi gördükçe o duygudan yavaş yavaş kurtulacaksiniz.İlaclarinizi kullanmaya devam edin, bir iki hafta daha kendinize zaman verin ve işinize dönün derim ben. Kpss, mülakat sizden kacamamis öğretmenliğin de hakkını vereceğinize eminim.Zumrelerinizden yardım istemekten cekinmeyin. Burada ismini veremem sanırım birkaç site var size çok yardımcı olacak olan, onları öğrenin bütün sınıf öğretmenleri bilir. Derslerinize önceden hazırlanın, plan yapın ve derin bir nefes alıp sınıfıniza girin. Müfettişler size rehberlik etmeye, varsa eksikleriniz tamamlamanız için size yol göstermeye gelecekler, adaysiniz siz, korkmayın. Denetlemeniz bittiğinde size yapmanız gerekenleri söyler, bu esnada not alın ve bir sonraki denetime kadar bunları tamamlayın, bitti gitti. İşinize dönmeyi ne kadar ertelerseniz o kadar zorlanırsınız,yetersizlik hissiniz artar, bunu yapmayın kendinize.kolayliklar diliyorum
Öğretmenimiz iki grubu mezun etmiştir bile.
