İkinizin yaşı da çok küçükmüş.Eşiniz de henüz çok toy.Evlilikte kriz yönetimini henüz bilmiyorsunuz.Siz aşırı kıskançlık mı yapıyorsunuz?Yani onun yaptıklarını sürekli kontrol ediyor,açığını yakalamaya mi çalışıyorsunuz?Ve sürekli özür dilemesini mi bekliyorsunuz?Eğer öyleyse bilmeden eşinizin bilinçaltına bunu kodluyorsunuz.Baktigini görmüşsünüz,açıklamasını yapmış,siz telefondan uygulamayı silmissiniz konu kapanmış.Surekli aynı konuyu açmak eşinizle yüz göz olmanıza neden olur.Eşiniz şöyle düşünür;Bir kaç gün küsüp trip atar,sonra barışır.Ömrünün sonuna kadar küs kalacak değil ya.Ve bundan cesaret alıp sürekli yapmaya başlar ve bu durum kısır döngüye dönüşür.Bunu yapmayın.Bir kere söylediniz mi geçin,konuyu kapatın.Ama sadece konuyu kapatın gözlerinizi değil.1 kere söyleyin geçin adam olan zaten anlar.Deger veriyorsa zaten rahatsız olduğunuz şeyleri tekrar tekrar yapıp üzmek istemez.Biraz kendinizle uğraşın.Ufak tefek değişiklikler yapın mesela.Sac şeklinizi ya da rengini değiştirin.Makyaj yapmayi sevmiyorsanız ara sıra evdeyken makyaj yapın,giyim tarzınızı değiştirin ya da.Evde sizin de rahat edeceğiniz kıyafetler giyebilirsiniz.Belki değişimler ufak tefek olsa da ruh halinize iyi gelebilir.Dogum günümü hatırlamaz,hiç hediye almaz demissiniz.Siz de onun doğum gününü hatirlamayin mesela.Hediyesini alın bir köşeye saklayın ama çıkarıp vermeyin.Zaten sürekli hatırlayan ve hediye veren biriyseniz bu dikkatini çekecek ve size soracaktır.Siz de hatirlamadiginizi söylersiniz.Kendini kötü hissedecektir.İste sen de bana bunu yaptığında ben de kendimi kötü hissediyorum dersiniz.Evlilikte denge ancak bu şekilde kurulabilir.1 adım siz 1 adım eşiniz atarak.Yorumlarinizi okuduğumda asilamayacak bir sorununuz yokmuş gibi geldi.Yani ortak paylaşımlarınız var,ilgili bir baba,ev işlerinde yardımcı bir eş vs.Kimse dört dörtlük değil ve kimsenin evliliği de dört dörtlük değil.Aşiri derece de vesvese yapıp kendinizi bu kadar yormayın ve yıpratmayin.Önunuzde kocaman bir ömür ve yol var.Daha çok virajlar göreceksiniz.O yüzden biraz sabir biraz da geçinmeye gönül lazım.Bir de yavrunuz varmışAllah bağışlasın.Evladinizla,eşinizle mutlu ve huzurlu bir ömür diliyorum