Gerektiğinde insanları tersleyebilmek. Hakkını aramak, hazırcevap olmak...

Latinachica

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
30 Mart 2011
405
958
228
36
İnsanlar beni çok yoruyor
kafaya takıyorum çünkü
'amaaaan boşvereyim' diyemiyorum
ben mükemmel miyim elbette hayır
özgüven problemim var
ama kibar bir insanım ben, insanlarla tartışmaya girmek, sürtüşmek tarzım değil. rahatsızlık duyuyorum bundan
dolmuşta, işte, avmde, hastanede gittiğimiz her yerde
yani insanın olduğu her yerde bir sorun cıkıyor
ben de düşünce gücümle çekiyorum sanırım, bana çok denk geliyor
gerektiğinde çıkışmak, terslemek lazım insanları yoksa hakkınız aramayan, silik biri olarak kalıyorsunuz.
ama ben o anda hem böyle bir duruma düşmek istemiyorum, hem de donuyorum zaten. o anda donuyorum tek kelime edemiyorum. Pasif kalıyorum. suratımda aslında cazgır da bi tip var ama içim naif napiym:)))
dün yaşadığım bir olayı örnek vereyim. bir dükkana gittim.
kadın bişey getirecekti bana.
ordaki görevli de oturun isterseniz dedi
oturuyorum, kadın gelmiş, görmedim cünkü o yöne dönük oturmuyordum.
aramızda tam 2 metre var. oraya çiviyle çakılmış gibi durmuş. yüksek bir sesle hanfendi buyrun dedi. robot gibi poşeti uzatır vaziyette duruyor.
ben de hemen kalktım aldım poseti ama o anda şimşekler çaktı. yahu aramızda 2 metre kalmış zaten yanıma gelip versen nolur yani. o duruşu görmeliydiniz ama, sanki benim olduğum yerde bomba var da sınırı geçemiyormuş gibi. güya aklınca ayağıma kadar getirmemiş oluyor.
ya da hastanede sekretere bişey soruyorum. cevap yok. sonra elime kağıdı sıkıştırıyor. ama tek kelime yok. bu ne anlamadım diyorum. neyi anlamadın diyor. bir de senli benli. Ne yapıcam açıklarmısınız diyorum. kağıtta ne yazılıysa o, anlamıycak bişey yok diyor. ve ben sinir küpü olmuş vaziyette çıkıyorum.
Yemin ediyorum artık insanlar beni yoruyor. içimde kaldığı için içim içimi yiyor. şuan hala dünkü kadının tavrını düşünüyorum.
Nasıl aşılır bu durum
suratıma anında yansıyor. ölçüsünde iğneleyici tepki veremiyorum ama.
yardım istiyorum
 
Aninda agzinin payini vermeyince anlamiyolar. Sicagi sicagina. Ufak ufak baslayabilirsin. Ben deneyerek ogrendim :) en cok unide kazaniliyo bu aliskanlik.
 
İlk konu sizin yorumunuz öyle olabilir diye düşünüyorum.
"Düşünse gücünüzle çekmek" diye bir şey olduğunu sanmıyorum, olaylara bakışınız etkiliyor biraz da bunları

En azından "biraz daha saygılı olun" diyebilirsin ikici vaka için ise.
Ama ben olsam uğraşmam da
O yaşa gelmiş öğrenmemişse, aman derim klasik işinden bıkmış orada oturuyor öyle
 
Valla bu istemeyle bi şekilde zorlamayala olacak bişey değil, buna çok ihtiyaç duydukça sonradan açışıyosun kendiliğinden gelişiyo bu özellik :)
 
İki konuda da yapacak bir şey cevap verecek durum yokki. Kişiden kişiye değişit bakın birisi buyrun oturun diyor diğeri ninayağınıza getirmek zoruna gidiyor. Ben böyle davranış görmemek için genelde çok havalı davranırım ve o şekil davranmazlar ama içlerinden ne geçirdiklerini Allah bilir.

İkinci durum ise gerçekten öyleler hele devletse ağızlarını açıp tek kelime söylemezler bende üstelemem çünkü bıkmışlar artık laf anlatmaktan
 
İnsanlar beni çok yoruyor

ama kibar bir insanım ben, insanlarla tartışmaya girmek, sürtüşmek tarzım değil. rahatsızlık duyuyorum bundan
konuyu takipteyim. aynı olay bende de var. sebebi gerçekten naif kibar bi insan olmamız. insanlar bu kibarlığı saflık olarak algılıyolar. ama öyle değil tabii ki. anladım ki bu hayatta fena olanlara bişey olmuyor
 
İki konuda da yapacak bir şey cevap verecek durum yokki. Kişiden kişiye değişit bakın birisi buyrun oturun diyor diğeri ninayağınıza getirmek zoruna gidiyor. Ben böyle davranış görmemek için genelde çok havalı davranırım ve o şekil davranmazlar ama içlerinden ne geçirdiklerini Allah bilir.

İkinci durum ise gerçekten öyleler hele devletse ağızlarını açıp tek kelime söylemezler bende üstelemem çünkü bıkmışlar artık laf anlatmaktan

Bunlar sadece verdiğim bikaç örnek. bir cafede, bir dolmuşta, hastanede orda burda her yerde bu tarz şeyler yaşıyorum. Eminim çoğu insan da yaşıyor ve tepki gösterenler gösteriyor. ilk olayla ilgili olarak gayet tabi ayağıma kadar getirmek zorunda değil. ama buraya bırakıyorum alırsınız da diyebilirdi madem istemiyor. Ama o içindeki pazarlığı bu şekilde davranarak bana göstermiş oldu. Sadece ben de oyle anlamadım yanımda arkadaşım çok sinirlendi mesela. duruşunu görmeniz lazımdı ya ne kadar anlatsam da tarif edemem heralde.
Bakın mesela demişssiniz ki havalı davranırım ve o şekilde davranmazlar. Bu sizin taktiğiniz mesela. Ben mesela hiç böyle taktikler geliştirmiyorum. cünkü iyi niyetle davranıyorum karşımdakinden de bunu bekliyorum. Çok şey bekliyorum sanırım

konuyu takipteyim. aynı olay bende de var. sebebi gerçekten naif kibar bi insan olmamız. insanlar bu kibarlığı saflık olarak algılıyolar. ama öyle değil tabii ki. anladım ki bu hayatta fena olanlara bişey olmuyor
Haklısın sanırım. yaşadığım şeyleri düşününce katıldım sana. naif olmayı saf olmakla karıştırıyorlar ve suistimale açık.
 
İnsanlar beni çok yoruyor
kafaya takıyorum çünkü
'amaaaan boşvereyim' diyemiyorum
ben mükemmel miyim elbette hayır
özgüven problemim var
ama kibar bir insanım ben, insanlarla tartışmaya girmek, sürtüşmek tarzım değil. rahatsızlık duyuyorum bundan
dolmuşta, işte, avmde, hastanede gittiğimiz her yerde
yani insanın olduğu her yerde bir sorun cıkıyor
ben de düşünce gücümle çekiyorum sanırım, bana çok denk geliyor
gerektiğinde çıkışmak, terslemek lazım insanları yoksa hakkınız aramayan, silik biri olarak kalıyorsunuz.
ama ben o anda hem böyle bir duruma düşmek istemiyorum, hem de donuyorum zaten. o anda donuyorum tek kelime edemiyorum. Pasif kalıyorum. suratımda aslında cazgır da bi tip var ama içim naif napiym:)))
dün yaşadığım bir olayı örnek vereyim. bir dükkana gittim.
kadın bişey getirecekti bana.
ordaki görevli de oturun isterseniz dedi
oturuyorum, kadın gelmiş, görmedim cünkü o yöne dönük oturmuyordum.
aramızda tam 2 metre var. oraya çiviyle çakılmış gibi durmuş. yüksek bir sesle hanfendi buyrun dedi. robot gibi poşeti uzatır vaziyette duruyor.
ben de hemen kalktım aldım poseti ama o anda şimşekler çaktı. yahu aramızda 2 metre kalmış zaten yanıma gelip versen nolur yani. o duruşu görmeliydiniz ama, sanki benim olduğum yerde bomba var da sınırı geçemiyormuş gibi. güya aklınca ayağıma kadar getirmemiş oluyor.
ya da hastanede sekretere bişey soruyorum. cevap yok. sonra elime kağıdı sıkıştırıyor. ama tek kelime yok. bu ne anlamadım diyorum. neyi anlamadın diyor. bir de senli benli. Ne yapıcam açıklarmısınız diyorum. kağıtta ne yazılıysa o, anlamıycak bişey yok diyor. ve ben sinir küpü olmuş vaziyette çıkıyorum.
Yemin ediyorum artık insanlar beni yoruyor. içimde kaldığı için içim içimi yiyor. şuan hala dünkü kadının tavrını düşünüyorum.
Nasıl aşılır bu durum
suratıma anında yansıyor. ölçüsünde iğneleyici tepki veremiyorum ama.
yardım istiyorum
Şu bir gerçek ki bizim insanımız çok kaba çok saygısız
Medenice ve nazik davranmayı bilmiyorlar..bence kim olursa olsun haddini bildirin hak edene..bunun için illa küfür edip bağırın demiyorum zaten sakın ve nazikçe hakkettiği cevabı verirseniz daha etkili olur..ama lütfen susmayın. .
 
Simdi siz kibar ben kabamiyim:KK53:
Karakter meselesi biraz ben ekstra kibar konusarak acaip laf sokabiliyorum mesela saygisizlikta olmuyo cevapta veremiyolar icim rahatliyo isim yapiliyo ben sag onlar naparsa yapsin :KK70:
 
Simdi siz kibar ben kabamiyim:KK53:
Karakter meselesi biraz ben ekstra kibar konusarak acaip laf sokabiliyorum mesela saygisizlikta olmuyo cevapta veremiyolar icim rahatliyo isim yapiliyo ben sag onlar naparsa yapsin :KK70:
ben terseleyenlere kaba demiyorum ki. olmak istediğim tip sizin gibi. ben ortada bir şey yokken bu şekilde davrananlardan bahsediyorum.
nasıl yapıyorsunuz mesela. ben donuyorum böyle anlarda.
 
Facede bi arkadaşım var ilkokul 4 5i birlikte okuduk sadece sonrada görüşmedik, ben evlendim resimlerime yorum yapıyo falan, sonra mesaj yazmış Ayy x senin evleneceğin hiç aklıma gelmezdi diye, yaa işte hayat falan dedim geçtim, bundan bir mesaj daha ama harbi hiç ihtimal vermiyodum...yahu ilkokul 4 5,10 11 yaşlarımız hani desem ki lise üniversite arkadaşı ve ben asla evlenmem falan demiş olsam neyse, yapıştırdım cevabı: bende senin evde kalacağına ihtimal vermezdim ama kalmışsın 6 yaş küçük kardeşin evlenmiş sen hala bekar dedim yolladım, gülücük yolladı sadece
 
eskiden ben de hazır cevaptım ama artık o kadar yoruldumki uğraşmıyorum, duymuyorum kimseyi
 
ben terseleyenlere kaba demiyorum ki. olmak istediğim tip sizin gibi. ben ortada bir şey yokken bu şekilde davrananlardan bahsediyorum.
nasıl yapıyorsunuz mesela. ben donuyorum böyle anlarda.
Mesela dukkanda bekledigim sey dunyada tek kalan birsey olsa bile kadinin elinden almadan goz ucuyla bakar begenmedim der cikardim yada begendigim birseyin paketlisini getirdiyse daha hizmet sektorune yakisir hareketlerde bulunursaniz musteri kacmaz derim cikarim :)
Ikinci olaydaysa elime kagit verdilermi is yuku fazladir derim once doldurmaya baslarim eksikte olsa sonra tek tek bakarmisiniz yanlis doldurmiyim der yardim isterim bastan anlamadim derseniz bende kizarim bi adini yazcak yer vardir heralde :)
Bende yolda sokakta markette sanki kendi evleriymis gibi kendini dagitanlara sinir olurum.Mesela market arabasi bir yonde kendi bir yonde cekebilirim aslinda elime yapismaz ama yuksek sesle musadenizle derim hem rezil ederim hem beni 5 metre ilerden gorup o arabasini cekmedigine pisman ederim.
 
İnsanlar beni çok yoruyor
kafaya takıyorum çünkü
'amaaaan boşvereyim' diyemiyorum
ben mükemmel miyim elbette hayır
özgüven problemim var
ama kibar bir insanım ben, insanlarla tartışmaya girmek, sürtüşmek tarzım değil. rahatsızlık duyuyorum bundan
dolmuşta, işte, avmde, hastanede gittiğimiz her yerde
yani insanın olduğu her yerde bir sorun cıkıyor
ben de düşünce gücümle çekiyorum sanırım, bana çok denk geliyor
gerektiğinde çıkışmak, terslemek lazım insanları yoksa hakkınız aramayan, silik biri olarak kalıyorsunuz.
ama ben o anda hem böyle bir duruma düşmek istemiyorum, hem de donuyorum zaten. o anda donuyorum tek kelime edemiyorum. Pasif kalıyorum. suratımda aslında cazgır da bi tip var ama içim naif napiym:)))
dün yaşadığım bir olayı örnek vereyim. bir dükkana gittim.
kadın bişey getirecekti bana.
ordaki görevli de oturun isterseniz dedi
oturuyorum, kadın gelmiş, görmedim cünkü o yöne dönük oturmuyordum.
aramızda tam 2 metre var. oraya çiviyle çakılmış gibi durmuş. yüksek bir sesle hanfendi buyrun dedi. robot gibi poşeti uzatır vaziyette duruyor.
ben de hemen kalktım aldım poseti ama o anda şimşekler çaktı. yahu aramızda 2 metre kalmış zaten yanıma gelip versen nolur yani. o duruşu görmeliydiniz ama, sanki benim olduğum yerde bomba var da sınırı geçemiyormuş gibi. güya aklınca ayağıma kadar getirmemiş oluyor.
ya da hastanede sekretere bişey soruyorum. cevap yok. sonra elime kağıdı sıkıştırıyor. ama tek kelime yok. bu ne anlamadım diyorum. neyi anlamadın diyor. bir de senli benli. Ne yapıcam açıklarmısınız diyorum. kağıtta ne yazılıysa o, anlamıycak bişey yok diyor. ve ben sinir küpü olmuş vaziyette çıkıyorum.
Yemin ediyorum artık insanlar beni yoruyor. içimde kaldığı için içim içimi yiyor. şuan hala dünkü kadının tavrını düşünüyorum.
Nasıl aşılır bu durum
suratıma anında yansıyor. ölçüsünde iğneleyici tepki veremiyorum ama.
yardım istiyorum
Dogru zaman dogru yerde lafi çakacaksin gideceksin:KK70::KK70:
 
Benim de vukuatlarım boldur maalesef.

Bir günde üç yere uğrasam en az birinde, çünkü işini iyi yapmayanlara, savsaklayanlara tahammülüm yok, ortalık işsiz kaynıyorken.

Tanımayanlar çok soğuk ve havalı bulurlar öteden beri hatta ailede bile konuşulur bu durum "tek kaşın havada dolaşıyorsun, yanlış anlaşılıyorsun" diye oysa bu tamamen yüz ve kaş yapımla alakalı olsa gerek yoksa prenses sendromu yaşıyor ya da küçük dağları yarattığımı iddia etmiyorum kesinlikle, belki siz de aynı durumdasınızdır.

Aslında içimde hiç zıtlaşma niyeti yokken bir şey sorduğum görevli hemen alınır, tersi yönde açıklama yapmaya çalışır, savunmaya geçer vs reality show tadında bir hayatım var, gizli kamerayla dolaşsam da görseniz sanki tehdit edilmiş ya da can güvenliği yokmuş gibi davranıyor çoğu, o tedirginlik de gerginliğe zemin hazırlıyor tabi.

Eskiden sakin kalıp karşımdakine yanlış anladığını nazikçe ifade ederdim tipimin kurbanı olmamak için ki bahsettiğim tip de orta boylu 40 küsur kilo bir kadın ama wanted yazılası bir yüz ifadem var sanırım.

Bir yerden sonra o kadar çok soğuk ve havalı olduğumu, tanındıktan sonra da tam tersini duymuşken ilk görüşte despot diye etiketleyenler için artık kendimi aksini ispatlamaya zorlamıyorum, karşımdaki ters giderse,"ordan gidilmez buradan gidilir" diye basıyorum gaza.

Tabi bu sadece ukala ya da iş bulana kadar milletin "topuğunu' öpmüş, bulduktan sonra da kendini mesleğinin zirvesinde hissedip burnu düşse yerden almayacak tipler geçerli, diğerlerine nazik davranmak insanlık görevi.

Karşınızdakinde art niyet yoksa terslenmek kabalıktır ama durup dururken zıtlaşana da haddini bildirmek gerek ki gitsin egosunu başka yerde zımparalasın.

Sizin derdiniz de bunun nasıl yapılacağı...

Ama inanın bunu yaparak daha huzurlu olmuyor, " oh be nasıl da koydum lafı " demiyorsunuz, tatsızlık sizin de enerjinizi emiyor, kalp kırmış, günaha girmiş oluyorsunuz.

Yani mesele o olayın hiç yaşanmaması ki bunun için de "yine bugün kimlerle sorun yaşayacağım, bu tipleri kendime çekiyorum" diye düşünmemekle işe başlayabilirsiniz.
 
Bende senin gibi sabirli olmak istiyorum ama yok anacim bana biri hosuma gitmeyecek hisyemi soyluyor aninda lafi yapistiriyorum bende bu huyumu sevmiyorum ama napican aliskanlik :D
 
Sokaktaki köpek ondan korktuğunuzu anlamazsa saldırmaz onun gibi bir şey bu da.Ne kadar, bu insan sakin ,yerim bunu diye düşünüyorlarsa o kadar saldırıyorlar.Genelde ben sağlam çemkiririm ama modumun düşük olduğu günlerde böyle olaylarla karşılaşırsam pasifleşebiliyorum.
 
yaşınız kaç bilmiyorum ama bu özelliğin sonradan kazanılması zor bence
hem genetik hem de yetiştirilme tarzı olarak sizin tarif ettiğiniz kalıba uyuyorum. haksızlığa uğradığımı düşündüğümde gözüm dönüyor resmen
anlık bir iç rahatlığı ve yüksek özgüven rahatlatıcı görünse de her zaman matah bişey değil.
çoğunlukla hakkınızı savunmuş oluyorsunuz ama nadiren de arada baltayı taşa vurup kalp kırdığınızda onun vicdan azabı çok kötü oluyor :(

babam bu konularda çok gözü kara, lafı oturtan bir adamdır, bizi de öyle yetiştirdi. çoğu zaman insanlara haksızlık ettiğini bile düşünürüm. geçenlerde iş yerinde başımdan geçen bir olayı anlattım şaşırarak "sen benden de sertsin" dedi. kendimi sorguladım açıkçası...
hakkımı savunacağım diye çok mu sivri oluyorum acaba?
sonuçta pek özenilesi bir durum değil. yumuşak huyluluk güzel bir erdem. eğer yaşadığınız olaylara gülüp geçecek olgunluktaysanız hiç değişmeyin bence hoşgörün gitsin ;)
 
Bir şey diyim mi ? Küfür edin arkadaşlar gerçekten rahatlatıyor ama tabii ki bunu o insanın yüzüne karşı değil şakayla karışık ya da böyle alttan ince mesajlar vererek deneyin bakın bakalım bir daha cevap verebiliyor mu. Erkek gibi olmak gerekiyor bazen.Çok kibar olmak ya da fazla naif davranmak karşınızdakini harekete geçiriyor size laf sokması için. :)
 
Hazır cevap olmak insanları zayıf noktalarından vurmak değildir, bazıları yanlış anlamış olayı..
 
Back
X