Öfff en sevmediğim annelik tipi .
Hesapta çocuklar icin, çocuğun gününü kutlamak için bir etkinlik / davet organize ederler. Gözleri çocuk görmedikleri gibi stresten,evdeki gerginlikten etkilenen yine çocuklar olur.
Yani o çocuk, kendisiyle ilgilenilmemis, ona özel bir şey yapılmamış, anne sinir küpü, akrabalar gerilmiş... Ne kadar keyif almıştır ki bir mum üfledi diye. Keşke kimseyi davet etmeseydiniz , akşam çocuğa bisküvili pasta ufletip güle eğlene kutlasaydiniz.
Benim annem de çok stres olurdu misafir gelmeden önce, koltukları çeker,arkasını temizler,camları siler, bin çeşit yemek yapar...heder ederdi kendini. Arada o stresle bize de bagirirdi , dağınıklığimiza falan. Mesela bir priz yuvasından çıkmış, 'biiin kere dedim takmadiiiinnn!!' diye babama da carlardi.
Kismeye carlamasa bile o stresi yeterdi. Beni mesela misafirden soğutan annem olmuştur (şükür artık öyle değil,ben cocukken öyleydi) .
Bir de yemek çıkarmışsin, gelenin karnını doyurmussun, daha ne demeye özür telefonu açıyorsun.
Bir de kadın sana "sarma yapmışsın ya kizim" demiş, güzellikle geçiştirmis. Bunu bile laf soktu diye algilamissin. Madem kadınin en ufak hareketi zaten size batıyo,yanlış anlamaya meyillisiniz o zaman ne demeye bir de özür için ariyosunuz ki?
Resmen hayati kendinize zehir etmek için yaşıyorsunuz. Böyle giderse erkenden yaşlanır, çokersiniz, demedi demeyin.
Ve son olarak kaç yıllık evhanimisiniz, 5 yaşında çocuğunuz var. Bilmiyor musunuz ki en pratik lezzetli ne hazırlanır. Tutup da geniş vakitte yapılınca bile insanı yoran, zor yapılıp iki lokmada biten ve insanı doyurmayan bir şey seçtiniz . Lahmacun almaya bütçeniz yoksa 2 firin poşeti içine patates,arpacık soğan, sarımsak,biber, havuç, tavuk koyun, baharatları sosunu hazırlayın poşetleri fırına atın.
Oldu bitti,kaç dakikanızı alır ki?
