Merhabalar,aklımın ve kalbimin karmakarışık olduğu bir dönemden geçiyorum.
İki gün önce açtığım konu üzerinden devam etmek istiyorum.
Sevgilimin evine gitmek istemiyorum diye bir başlık açmıştım.
Çok yeniydi ve hazır değildim.Henüz Bir aylık bir ilişki çünkü.
Biraz küstük.Sonra aradı,çabası kısmen hoşuma gitti.
Buluşalım dedi.Benim yanıma gelmeyi teklif etse de hasta olduğu için ona yakın bir yer seçtim.İkiletmedi.
Sonra nasıl oldu bilmiyorum ama ben uyurken mesajlarına dönmemiştim,erken çıkmış,eve geçmiş vs.
Sonra benim tarafa gel.Şu kafede otururuz dedi.
Açıkçası şu gitme gelme olayının muhabbetini yapmaktan çok sıkıldığım için,tamam deyip ne olacaksa olsun artık dedim.
Gittik.Bilin bakalım ne oldu?


Hadi bana gidelim,bana güvenmeni istiyorum dedi.
Zayıf bir anım,yoğun ısrar,kendimi sorgulama süreci derken,iki dakika içinde ordaydık.
Aramızda cinsellik yaşanmadı.
Ama yaşanabilirdi.
İstemediğim için değil ,evet çok arzuladım ama kendi içimde ona sinirlendim.
Belki de tuzağa düştüm.Çünkü bunun için çaba gösterdi.Beni ikna etmeye çalıştı.
“Hiç mi erkekleri tanımıyorsun”diye sormak isteyebilirsiniz.Cevabım evet.Yaşıma yorum yapacak olanlar için söyleyeyim.Maalesef yaşla alakası yok bazı şeylerin.
Sonrasında içini döktü bana.Psikolojik anlamda kendini sorguladı.Hayattaki yanlışlarını ve eksiklerini anlattı.Çocukluğunu anlattı.Kendini affedenediği konuları anlattı.
Konuştum bayağı.Terapiye karar verdik.
Neyse çıktım,yolda yazdı.Ben de eve geçince yazdım.
Sabah günaydınlaştık.(Kendisi yazdı.)
Akşama kadar yazmadı.
Ben yazdım.
Bir saat sonra yazdı.Cevabı güzeldi ama tatmin olmadım.
Sanki ilgisi azaldı.
Yeğeni iç kanama geçirmiş.(nedense inanmadım.)Onunla ilgileniyormuş.
Süreç nasıl ilerler bilmiyorum.
Zaten önceki süreç canımı sıktı.Üzerine bu.
Nasıl bir yol izlemeliyim?