Gidenlerden...

Nadas

Guru
Kayıtlı Üye
31 Temmuz 2008
2.925
55
358
39
İstanbul
kızlar günaydın
burda hep okuyoruz ayrılıkları,biten evlilikleri,aşkları
onlarla üzülüyoruz seviniyoruz,dertlerine ortak oluyoruz
peki kızlar bu ayrılıklardan sonra kendini toparlayan yeniden daha çok
sevip mutlu olan var mı aranızda?
hani ilk aşk unutulmaz hiçbirşey eskisi gibi olmaz deniliyor ya
gerçekten öyle mi?ilk aşk unutulmaz,yerine sevilmez mi?
 
alakası yok
her ayrılıgın ardından bir daha bu kadar sevemem diye düşünüyor, ümidini yitiriyor insan ama Allah o kadar büyük ki :asigim:
şu sözü çok severim;
Allah, doğru kişi ile karşılaşmadan önce yanlış insanlarla karşılaşmamızı istemiştir ki doğru insanı buldugumuzda minnet duygusunu tadalım, şükretmeyi bilelim...
 
ben onlardan biriyim özlemim, yani unutup yeniden hiç aşık olmamış gibi olan :asigim:

çok üzülüp çok sevmiştim bundan sonra aşık olamam derken, yepyeni duyguların içine gömüp kendimi işte aslında gerçek aşk buymuş diyenlerden biriyim ben de...
unutulmuyor diye bişey yok ben buna inanmıyorum.
sadece iradeli ve kararlı olman gerekiyor böyel bi durumda



 

Bende yaşadım tabi.
ayrıldığım için bir saatte bir paket sigarayı bitirdiğim günleri bilirim.(sigara içiyormuyum hayır. Hepsini geride bıraktım.)
Ama şimdi yeni biriyle yeni umutlarla yeni sevinclerle birlikteyim:delphin:

Her ilişkim bittiğinde kendime şart koydum yeni ter temiz yazılmamış bir sayfa acmayı.
Üstünü istedigim zaman yazmaya başlıyorum.

Hayatta hiç kimse için kendini üzmeye gözyaşlarını agıtmaya degmezmiş...

Uğrunda akıttım gözyaşlarını al ruhun yıkansın lı bi söz vardı:delphin:
 
alakası yok
her ayrılıgın ardından bir daha bu kadar sevemem diye düşünüyor, ümidini yitiriyor insan ama Allah o kadar büyük ki :asigim:
şu sözü çok severim;
Allah, doğru kişi ile karşılaşmadan önce yanlış insanlarla karşılaşmamızı istemiştir ki doğru insanı buldugumuzda minnet duygusunu tadalım, şükretmeyi bilelim...

ben bu kızı boşuna sevmiyorum çünkü aynı mantıktayız aynı düşüncedeyizz:1hug:



bundan 6 sene önce birini sevdim deli gibi aşıktım o zamanlar gözüm kimseyi görmüyordu yani bende mantık kalmamıştı neden bilmiyorum ama sanırım onun bana ulaşma çabalarıydı beni etkileyen.. şöyle söylim benden 9 yaş büyüktü kendisi.. o günlerde ben işten eve dönerken servisle bir üst sokakta iniyordum yani onların dükkanlarının önünde ve hep alışveriş yaptığım market vardı onların dükkanın hemen yanında..işte o marketteki çocuğa hep beni sorarmış hakkımdan bilgiler alırmışş birgün marketteki çocuk bana bir paket verdi içinde hediye ve gül olan geri verdim kendisine,ertesi gün servisten indiğiM yerden evimin kapısının önüne kadar gül yaprakları vardı inan abartmıyorum.. sonra aradan 2 hafta geçti ve ben tekrar marketten alışveriş yaparken biranda yanıma geldi ve telefon numarasını verdi bana.. 2 gün boyunca ses soluk yoktu ondan ve benimde sanırım bu jestler hoşuma gitmiş olmalıki ben aradım telle konuştuk (ne akla hizmetse) sonra bu görüşmek istedi bende çalıştığım şirketin önüne gelmesi için saat verdim beni almaya geldi arabasıyla tekrar aynı jestler çıktı hoşgeldin dedi kapımı açtı sonra kendisi bindi ve arka koltuğa bakarmısın dedi baktım bir buket gül vardı tabiki yine hoşuma gitti daha sonra böylece ilişkimiz başladı..ablamla ve eniştemle tanıştırdım onlarda onayı verdi daha sonra bir yaz günü biz ailecek yazlığa şarköye gidicektik ve ben onunda gelmesini istedim tabiki oda geldi ve onada kalıcak otel ayarladık 2 hafta çok güzel tatil geçirdik tekrar geri döndük sonra ben ablamla beraber onun ailesinin evine gittik hem tanışma amaçlı hemde yaşadığı yeri görme amaçlı iş ciddiye binmişti çünkü, neyse tanıştık ailesiyle sevdiler beni, yemekler yedik tam mutfaktaydım bana buzluğu açarmısın dedi açtım yine jest en sevdiğim dondurmayı almışş böyle işte bir çok jestleri vardı hep.. sonra aradan 1 sene geçti biz yine yazlığa gittik ailecek ve telefonda sürekli konuşuyorduk bir gün ben plajdayken telefon geldi belinay biz ayrılmalıyız dedi ben şok oldum sen şakamı yapıyorsun dedim hemen toparlanıp istanbula dönücem dedim hayır dedi ve ben ne oluyo söylermisi dedikçe anlatamam dedi, telefonu ablana verirmisin dedi bende ablama verdim ablamla konuşmuş, abla belinayın hayatını karartmak istemiyorum o çok iyi şeylerre layık benim ne olucağım belli değil demiş kapatmışş.bende geri aradım açmadı ve mesaj attım sen bu ilişkiyi ablamlamı yaşadında ona söylerek bitiriyosun dedim cevap yok telleri kapattı.. benim psikolojimi düşün artık neyse ben eve gidip duş aldım biyandanda ablamla eniştemee diyorumki bana çok iyi bir mesaj hazırlayın diyorum iyice koymalı mesaj olsun diyorum eniştemde dediki sen hazırlan akşam bara gittiğimizde orda düşünürüz kafanı dağıtırsın biraz dedi neyse o sırada yemek hazırlanıyordu bende dedimki ben çıkim hem ekmek alim hemde birazs ahilde oturim gelirim bisikletle gidiyorum abla erken gelirirm dedim tamam dedi. tabi yolda giderken kafamda düşünceler ve aklım hep istanbulda nasıl yapar neden diye düşünüyorum hiç birşey umrumda değil bisikleti hızla sinirle sürüyorum , arkadan gelen arabanın korna sesini bile duymamışımm ve araba bana çarpıp takla atmışım kafamı kaldırıma çarpımışım beni hemen şarköy devlet hastanesine kaldırmışlar daha sonra tekirdağ hastanesine sevk etmişler iç kanama olabilir die ben bilinçsiz bir şekilde geçici hafıza kaybıyla 1 hafta ailemi tanımamışım sadece o geldimi diyip durmuşum onu sayıklamışım ,ablam onu aranmış belinay kaza geçirdi kimseyi tanımıyor sadece seni sayıklıyor demiş.. ama bizim vatandaş oyun yaptığımızı ona tekrar dönmememi istediğimi düşünmüş ben gelemem rusyadayım geçmiş olun demiş.. neyse aradan 1 hafta geçti benii istanbula getirdiler tabi alçılarlayım elim gözüm mosmor birgün ben hastaneye gitmek için sağlık ocağından sevk almak için annemle evden çıkarken bu vatandaş beni gördü ve yüzü kıpkırmızı oldu şok oldu beni öle görünce sonra çoook aradı çok sordu ama artık bende herşey bitmişti.. düşün bu vatandaş için 3 ay yatağa bağlı yaşadım ve köprücük kemiğimi kırıdm 2 haftada üzüntüden yemek yemedim kilo kayıpları yaşadım ..
diyordumkii artık kimseyle olmam kimseyi kolay kolay sevemem diyordum fakat büyük konuşmuşum öyle biri çıktıki karşıma beni benden daha çok düşünen hayatıma ortak olan benim için yüeği titreyen bana dokunmaya korkan aileme değer veren beni kendinden çok düşünen biri çıktı ve o kişi bu yaşadıklarımı bildiği için hep beni incitmekten korktu hala dahada öyle ona anlattım ben kolay kolay güvenenem dedim oda yeniden güvenmeyi öğretti bana ve diyorumki iyiki o vatandaşı tanıışım bana büyük ders oldu çünkü şimdiki ömrümün değerini kıymetini kolay kolay anlayamazdımmm.. seviyorum seviliyorum aşığım değer görüyrorum en uffak şeyde bile mutlu olmasını öğrendim eski belinay yok hem mantığı var hemde kalbi var artık bu ilişkide ve RABBİME ŞÜKREDİYORUMM KARŞIMA ÇIKARDIĞI BENİ YENİDEN HAYATA BAĞLADIĞI İÇİN..


Not: çok yazdım ama demem oki yerine sevilmez unutulmaz yapamam demiceksin büyük konuşmicaksın karşına öyle biri çıkarkii işte aynen sel'indee dediği gibi "çok üzülüp çok sevmiştim bundan sonra aşık olamam derken, yepyeni duyguların içine gömüp kendimi işte aslında gerçek aşk buymuş diyenlerden biriyim ben de..."
 
Son düzenleyen: Moderatör:
tam benlık bı konu olmus ozlem once saol
bende suan sevemıcelmısım gıbı dusunuyorum ama
herkezın dedıgı unutulur sevılır oluyo
oyuzden umutluyum
ısallah dedıgınız gıbı olur
 
2002 de aşık oldum sevdim sözlendim 2 sene süper bi ilişki yaşadımgeleceğe evliliğe dair herşey bizim içindi sanki ondan sonra 1 sene kangrenli olarak devam etti o bir senenin sonunda ayrıldık 3 senelik beraberlik bitti çok acı çektim üzüldüm ağladım v.s ben üstüne bi daha sevemeyenlerdenim karşıma çok kişi çıktı ama olmuyor kimseyi sevemiyorum onu hala seviyormuyum hayır ama başakasınıda sevemiyorum çok istiyorum birini sevmeyi sevipte birlikte bir hayat yürütmeyi ama olmuyor ben galiba bir kere sevenlerdenim
 
alakası yok
her ayrılıgın ardından bir daha bu kadar sevemem diye düşünüyor, ümidini yitiriyor insan ama Allah o kadar büyük ki :asigim:
şu sözü çok severim;
Allah, doğru kişi ile karşılaşmadan önce yanlış insanlarla karşılaşmamızı istemiştir ki doğru insanı buldugumuzda minnet duygusunu tadalım, şükretmeyi bilelim...

alnından öpeyim seni e mi? sositososito
 
ilk aşklar unutulur ve yeri dolar.. emin olun arkadaşlar unutmak biraz zaman alsa da elinde sonunda unutuluyor ve biriyle evlenmek için tekrar aşık olmayı beklemenizi tavsiye ederim. bende ilk aşkımı çok sevmiştim hemde herşeyden çok ama şimdi benim için bir mazi olarak kaldı sadece deneyim olarak düşüncelerimde kaldı :) ama eşime çooooooooooook aşığım Allaha şükür...
 
Bu ne kadar mümkün olabilir ki, hayat sürekli değişiyor...
Bizler değişiyoruz...
Sevgi duygumuz yara alsa da sevgisiz yaşamamız mümkün değil...
Alınan her darbe bizim adımlarımızı sağlamlaştırıyor o kadar...
Sevgi bizim içimizde...
Giden kişi yada gönderdiğimiz kişi o duyguyu alıp götürmüyor ki...
Seven biziz, biz sevdiğimiz için o değerliydi...
Yoksa ne anlamı vardı bir başkasından...
Hatalar bize yanlışımızı göstermek içindi...
Bitti gitti...
Sağlıklı bir yas sürecinin ardından tekrar kalkmak zorundayız ayağa...
Bağlanmak durumundayız hayata...
Aşkla...
İyi ki gitmiş hayatımdan yamalı sevdam...
İyi ki göndermişim onu...
Ben gidendim, daha zordu gitmek terkedilmekten, içim acıya acıya gittim...
Ağladım en güzel yıllarıma, en güzel yaşlarıma...
Neden dedim...Neden ben dedim...
Öfkem, hırsım dindi, affettim...
Yeniden sevdim...
Çok sevdim...
Sevginin sonu yokmuş öğrendim...
 
hayatın döngüsü budur,birileri gider,birileri ölür..
unutulmaz ama alışılır zamanla her acıya.
gider...ve yerini başka bir aşka devreder..
 
alakası yok
her ayrılıgın ardından bir daha bu kadar sevemem diye düşünüyor, ümidini yitiriyor insan ama Allah o kadar büyük ki :asigim:
şu sözü çok severim;
Allah, doğru kişi ile karşılaşmadan önce yanlış insanlarla karşılaşmamızı istemiştir ki doğru insanı buldugumuzda minnet duygusunu tadalım, şükretmeyi bilelim...
cok güzel,gercek ve dogru bir söz gurbikim:lepi:
Allah cok büyükkkkkkkk şükürler olsun:Saruboceq:
ben onlardan biriyim özlemim, yani unutup yeniden hiç aşık olmamış gibi olan :asigim:

çok üzülüp çok sevmiştim bundan sonra aşık olamam derken, yepyeni duyguların içine gömüp kendimi işte aslında gerçek aşk buymuş diyenlerden biriyim ben de...
unutulmuyor diye bişey yok ben buna inanmıyorum.
sadece iradeli ve kararlı olman gerekiyor böyle bi durumda




aynen katılıyorum sele de...a.s.
 
Öyle güzel unuttum kii ohhh çattır çattır unuttum hem de hihoyyythihoyyyt
Şimdi de çok seviyorum.Yine seneler sonra seviyorum.Ve en mükemmeli de; seviliyorum :nazar:
 
ya bana akılwerin ya ama ben unutamıom 5 ay gecti hala ilk günkü gibi sewiom bu gidişle unutamıcam hergün ağlıomm
 
ya bana akılwerin ya ama ben unutamıom 5 ay gecti hala ilk günkü gibi sewiom bu gidişle unutamıcam hergün ağlıomm

hayat devam ediyor canım..Allah başka dert vermesin..
unutacaksın,geçecek..birgün bir bakmışsın unutmuşsun yada alışmışsın yokluğuna.
 
......................................................
 
Son düzenleme:
bu soruya 3 yıl önce unutulmaz derdim sanırım.
unutamam sanıyodum, o kadar acı çektim ki
hep bekledim sevsin diye, dönsün diye..
ama dönmedi.. bi süre sonra insan bıkıyo beklemekten..
iyi ki onu unutmayı seçmişim, ve sevgilim'le tanışmışım
o olmasa asla toparlanamazdım ben.
sevilmeden sevmek sadece acı veriyor insana.
şuan çook seviyorum ve seviliyorum, aşkı doyasıya yaşıyorum.
artık onun ne yaptığı umrumda bile değil, canı cehenneme..
:34:
 
Back
X