- 20 Şubat 2015
- 536
- 456
- 29
- Konu Sahibi ikigomlekbiceket
- #1
Kim dertlerinden tasalarından nasıl arındı,nasıl devam ediyor bilmiyorum.Tek bildiğim kendimi herkesten fazla incittiğim.Bilmediğim şeylerin başını da neden hala arkamdaki gölgelere bakarak yürüdüğüm.
Binlerce dert var,binlerce keder,binlerce hüzün..
Belki de kıymetini bilmediğimden mutsuzluğum..Koşup yorulmaktan şikayet eden birinin hiç yürüyemeyecek insanları anlamaması gibi..
Son günlerde farkediyorum ki ben ayrıldığım sevgilimi hala çok sevip,arıyormuşum.Değer mi,değmez.Zaten hiç önemsemedim bunu.Mutsuzluk mutluluğum olmuş adeta.Hiç sevilmediğinizi hissettiğiniz oldu mu bilmem ama inşallah bilmiyorsunuzdur.İnşallah beni anlayacak kadar incinmemişsinizdir.
Hala özlemek,özlediğine küfretmek yapılan onca can acıtı şeye rağmen hala sevmekten utanmak,aynalara bakamamak..
Sevilmemekten daha acı birşey varsa bunu çok geç farketmek..Üzülüyorum,elimde değil.Elimde olsa ellerimi keser yine mutsuz olurdum galiba.
İlk defa kötü bir insanmışım gibi düşünüp onun çok pişman oluşunu görmek istedim.Görebiliyor muyum hayır? Bazen sebepsizce de dolabiliyor gözlerim,umarım beni anlamazsınız anlayacak kadar yaşamamışsınızdır umarım.
Sanki hayatım ilüzyonist insanların cam kırıkları üzerinde tereddütsüzce yürümesini izlemek gibi.Elime bir cam parçası dahi batsa korkarım oysa.
Dilimin ucunda biriktirdiğim çok cümle var. Sahibi belli..Söyleyeni belli.Aynı dili konuşuruz oysa ama benim hiç bir kelimem yaramadı iyiliğimize.
Fridanın canını da yakmıştı onu anlamasına rağmen onu incitmesi.
Seni özlüyorum,sen sandığım insanı özlüyorum.Aramızdaki uçurumlar var ama bir zaman seni bana bağlayam köprülerden kalanları gördükçe, hatırladıkça anılarımı seni hatırlamaya devam edeceğim.Beni sevmedin biliyorum burnumu sızlatan da bu zaten.6 ay oldu ayrılalı ölmedim de sen yokken.Kimseyle de gorusmuyorum senden kalan enkazı kimsenin kaldırabileceğini de düşünmüyorum..Beni merak edersen hala kanıyor açtığın yaralar.Yanlız da değilim İlhan Şeşenle siz oralarda mutlu musunuz bunu düşünüyoruz.
Sen hiç okuyamayacak olsan da.
Binlerce dert var,binlerce keder,binlerce hüzün..
Belki de kıymetini bilmediğimden mutsuzluğum..Koşup yorulmaktan şikayet eden birinin hiç yürüyemeyecek insanları anlamaması gibi..
Son günlerde farkediyorum ki ben ayrıldığım sevgilimi hala çok sevip,arıyormuşum.Değer mi,değmez.Zaten hiç önemsemedim bunu.Mutsuzluk mutluluğum olmuş adeta.Hiç sevilmediğinizi hissettiğiniz oldu mu bilmem ama inşallah bilmiyorsunuzdur.İnşallah beni anlayacak kadar incinmemişsinizdir.
Hala özlemek,özlediğine küfretmek yapılan onca can acıtı şeye rağmen hala sevmekten utanmak,aynalara bakamamak..
Sevilmemekten daha acı birşey varsa bunu çok geç farketmek..Üzülüyorum,elimde değil.Elimde olsa ellerimi keser yine mutsuz olurdum galiba.
İlk defa kötü bir insanmışım gibi düşünüp onun çok pişman oluşunu görmek istedim.Görebiliyor muyum hayır? Bazen sebepsizce de dolabiliyor gözlerim,umarım beni anlamazsınız anlayacak kadar yaşamamışsınızdır umarım.
Sanki hayatım ilüzyonist insanların cam kırıkları üzerinde tereddütsüzce yürümesini izlemek gibi.Elime bir cam parçası dahi batsa korkarım oysa.
Dilimin ucunda biriktirdiğim çok cümle var. Sahibi belli..Söyleyeni belli.Aynı dili konuşuruz oysa ama benim hiç bir kelimem yaramadı iyiliğimize.
Fridanın canını da yakmıştı onu anlamasına rağmen onu incitmesi.
Seni özlüyorum,sen sandığım insanı özlüyorum.Aramızdaki uçurumlar var ama bir zaman seni bana bağlayam köprülerden kalanları gördükçe, hatırladıkça anılarımı seni hatırlamaya devam edeceğim.Beni sevmedin biliyorum burnumu sızlatan da bu zaten.6 ay oldu ayrılalı ölmedim de sen yokken.Kimseyle de gorusmuyorum senden kalan enkazı kimsenin kaldırabileceğini de düşünmüyorum..Beni merak edersen hala kanıyor açtığın yaralar.Yanlız da değilim İlhan Şeşenle siz oralarda mutlu musunuz bunu düşünüyoruz.
Sen hiç okuyamayacak olsan da.