- 26 Nisan 2017
- 574
- 578
- 35
- Konu Sahibi akrepistan
- #1
İyi geceler herkese.
Biz yaklaşık 10 aydır Kıbrıs’da yaşıyoruz. Eşim şef aşçı ve çalıştığı otelin Kıbrıs’daki şubesine bir üst mevki ve iki katı maaş ile gönderildi. Normalde eş ve çocuk bu anlaşmada yok ama biz şartları zorladık ki 4 aylık bir bebeğim vardı ayrı kalamazdım eşimle. Bize o zaman otelden bir oda veririz misafir gibi orda yaşarsınız dediler (ev tutma olayı çok çok masraflı kiralar 2,500 elektrik, su zaten ateş pahası, gıda da Türkiye’nin iki katı) biz de kabul ettik Mart ayında gittik sezon yeni açılıyordu kızım daha emeklemiyordu bile bir odanın içinde bu kadar ay yaşadık. Denize giriyorduk, miniclup falan filan bir şekilde atlattık. Çok zor oldu çünkü bir odanız var düşünün odada sadece yatak ve iki sandalye masa komidin ve tv. Eşim tüm gün çalışıyor akşam 8 9 gibi odaya geliyor ve o geldiğinde çocuk uyuyor olduğundan telefon ışığıyla üzerini değiştirip direkt yatıyor yani adam işten eve geldiğini anlayamıyor bile. En yakın merkeze 45 dakika mesafemiz var araçla o yüzden öyle her zaman gideyim de olmuyor zaten Kıbrıs’da yaşanacak en güzel yer otel yani alışveriş dışında merkeze gitmenin bi anlamı yok, avm bile yok. Sağlık sektörü berbat, sigorta hiç bir şeyi kapsamıyor bir hastaneye gitmemiz ilaç falan en az 300 lira. Burda olan ilaçların bazıları orada yok, çocuğun demir damlalarını hep Türkiye’den getirtiyoruz. Çocuğu alıp götüreceğim bir tane park bahçe yeşillik yok çalışma ve oturma iznimiz olmadığı için (eşim hariç) 3 ayda bir giriş çıkış yapmak zorundayız yani 3 ayda topladığımızı Türkiye’ye gel git yiyoruz zaten. Buradaki arabamızı sattık giderken 11 e ordan 8 e bir araba aldık (arabalar ucuz) geri kalanı da bi şekilde gitti. Türkiye’de büyük bir şehirde yaşıyoruz (tatil şehri) evimiz var kredisi devam ediyor. Şimdi 3 ayımız dolduğu için bu defa eşimle beraber geldik (yıllık izine ayrıldı) haftaya dönücez ama ben hiç dönmek istemiyorum. Kızım 14 aylık artık yürüyor burda o kadar mutlu ki sürekli aktif her gün parka gidiyoruz, çarşıya gidiyoruz bir markete gidip gelmek ona aktivite oluyor zaman geçiyor eğleniyor buranın iklimi gereği de pek kış olmuyor sadece yağmur fırtına iki ay klima çalışır sadece. Komşularımın kızımla yaşıt çocukları var onlara gidiyoruz, aşağıda köpeğimiz var onu sevip oynuyoruz kedileri besliyoruz beraber ev işi yapıyoruz falan filan. Şimdi bu durumdan gidip bir odanın içine tıkılmak kızım için çok kötü olacak sezon bitti artık deniz de yok miniclup de kapandı sürekli hava kapalı ve yağmurlu olacak. Sadece 3 öğün yemek başka bir aktivite yok park bahçe orman market komşu hiç bişey yok dağ başındayız. Bize başta avantaj gibi gözüken şeyler hep dezavantaj olarak döndü mesela buraya dönüş yapsak oradaki arabayı satıp 8 bine buradan araba alamayız gitmeden önce arabamız vardı dönünce arabasız olucaz büyük şehirde çocukla arabasız çok zor gerçekten. Eşim sizi orda telef etmek istemiyorum isterseniz siz burda kalın diyor ama ben bunu da istemiyorum kocasız burda çocukla tek başıma ne anlamı kalır ki? Başka bir iş arkadaşı çocuğu ve karısını bırakıp gelmişti ama yapamadılar ve kadın bana sakın kocasız dönme çok çok zor hele bebeğin var. 7/24 sadece sen tek başına herşeyle ilgilenmek zorundasın dedi. Gitsek kış vakti ne yapıcaz çocuk olmasa hiç sorun yok ama kızım artık çok aktif hiç durmuyor sürekli yürümek istiyor kapıya gidiyor giyinip çıkıyoruz bir bahçeye insek yetiyor ona. Annem kayınvalide gelsin gibi durumlarda söz konusu değil maalesef. Haftaya geri dönmemiz lazım ne yapıcam ben hiç uyku uyuyamıyorum. Uzun oldu kusura bakmayın tüm detayları yazmak istedim daha iyi analiz edin diye.
Biz yaklaşık 10 aydır Kıbrıs’da yaşıyoruz. Eşim şef aşçı ve çalıştığı otelin Kıbrıs’daki şubesine bir üst mevki ve iki katı maaş ile gönderildi. Normalde eş ve çocuk bu anlaşmada yok ama biz şartları zorladık ki 4 aylık bir bebeğim vardı ayrı kalamazdım eşimle. Bize o zaman otelden bir oda veririz misafir gibi orda yaşarsınız dediler (ev tutma olayı çok çok masraflı kiralar 2,500 elektrik, su zaten ateş pahası, gıda da Türkiye’nin iki katı) biz de kabul ettik Mart ayında gittik sezon yeni açılıyordu kızım daha emeklemiyordu bile bir odanın içinde bu kadar ay yaşadık. Denize giriyorduk, miniclup falan filan bir şekilde atlattık. Çok zor oldu çünkü bir odanız var düşünün odada sadece yatak ve iki sandalye masa komidin ve tv. Eşim tüm gün çalışıyor akşam 8 9 gibi odaya geliyor ve o geldiğinde çocuk uyuyor olduğundan telefon ışığıyla üzerini değiştirip direkt yatıyor yani adam işten eve geldiğini anlayamıyor bile. En yakın merkeze 45 dakika mesafemiz var araçla o yüzden öyle her zaman gideyim de olmuyor zaten Kıbrıs’da yaşanacak en güzel yer otel yani alışveriş dışında merkeze gitmenin bi anlamı yok, avm bile yok. Sağlık sektörü berbat, sigorta hiç bir şeyi kapsamıyor bir hastaneye gitmemiz ilaç falan en az 300 lira. Burda olan ilaçların bazıları orada yok, çocuğun demir damlalarını hep Türkiye’den getirtiyoruz. Çocuğu alıp götüreceğim bir tane park bahçe yeşillik yok çalışma ve oturma iznimiz olmadığı için (eşim hariç) 3 ayda bir giriş çıkış yapmak zorundayız yani 3 ayda topladığımızı Türkiye’ye gel git yiyoruz zaten. Buradaki arabamızı sattık giderken 11 e ordan 8 e bir araba aldık (arabalar ucuz) geri kalanı da bi şekilde gitti. Türkiye’de büyük bir şehirde yaşıyoruz (tatil şehri) evimiz var kredisi devam ediyor. Şimdi 3 ayımız dolduğu için bu defa eşimle beraber geldik (yıllık izine ayrıldı) haftaya dönücez ama ben hiç dönmek istemiyorum. Kızım 14 aylık artık yürüyor burda o kadar mutlu ki sürekli aktif her gün parka gidiyoruz, çarşıya gidiyoruz bir markete gidip gelmek ona aktivite oluyor zaman geçiyor eğleniyor buranın iklimi gereği de pek kış olmuyor sadece yağmur fırtına iki ay klima çalışır sadece. Komşularımın kızımla yaşıt çocukları var onlara gidiyoruz, aşağıda köpeğimiz var onu sevip oynuyoruz kedileri besliyoruz beraber ev işi yapıyoruz falan filan. Şimdi bu durumdan gidip bir odanın içine tıkılmak kızım için çok kötü olacak sezon bitti artık deniz de yok miniclup de kapandı sürekli hava kapalı ve yağmurlu olacak. Sadece 3 öğün yemek başka bir aktivite yok park bahçe orman market komşu hiç bişey yok dağ başındayız. Bize başta avantaj gibi gözüken şeyler hep dezavantaj olarak döndü mesela buraya dönüş yapsak oradaki arabayı satıp 8 bine buradan araba alamayız gitmeden önce arabamız vardı dönünce arabasız olucaz büyük şehirde çocukla arabasız çok zor gerçekten. Eşim sizi orda telef etmek istemiyorum isterseniz siz burda kalın diyor ama ben bunu da istemiyorum kocasız burda çocukla tek başıma ne anlamı kalır ki? Başka bir iş arkadaşı çocuğu ve karısını bırakıp gelmişti ama yapamadılar ve kadın bana sakın kocasız dönme çok çok zor hele bebeğin var. 7/24 sadece sen tek başına herşeyle ilgilenmek zorundasın dedi. Gitsek kış vakti ne yapıcaz çocuk olmasa hiç sorun yok ama kızım artık çok aktif hiç durmuyor sürekli yürümek istiyor kapıya gidiyor giyinip çıkıyoruz bir bahçeye insek yetiyor ona. Annem kayınvalide gelsin gibi durumlarda söz konusu değil maalesef. Haftaya geri dönmemiz lazım ne yapıcam ben hiç uyku uyuyamıyorum. Uzun oldu kusura bakmayın tüm detayları yazmak istedim daha iyi analiz edin diye.
