Gitmem gerekirken ne yapacağımı bilemiyorum

Sevgi perisi

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
13 Temmuz 2018
301
359
33
Arkadaşlar,uzun süredir forumu misafir olarak takip ediyorum.Cesaret bulup bugün üyelik açıp yazmaya karar verdim.Nereden başlayacağımı ne kadarını anlatacağımı da bilemiyorum. Beni çok yadirgayan midesizlikle suçlayanlar olacak biliyorum ben de dışarıdan okusam öyle düşünürüm. Küçük bir yerde aşırı korumacı ve baskici bir ailede,babasiz, sürekli iş yaparak büyüdüm.Cok başarılı olduğum halde kendi ilçe dışında bir yerde üniversite okumama izin verilmedi. Bu şartlarda hiç sevgilim olmadı eş kişisiyle görücü usulü tanıştık bizim oralı, eğitimli,başka şehirde yaşayan biri. Görüşmeler zamanında da soguktu ama dindar bir çevresi var ondan yaklasmiyor diye düşündüm.Çok uzun görüşemedik de zaten.Evlendik yine soğuk,cimri,düzen takıntılı,cinsel yönü vasat bir eş. Evliliğin 5. ayında bilgisayarı karıştırırken eş cinsel sitelere falan girildiğini gördüm sordum bana biseksuel olduğunu itiraf etti ama meraktan girip sohbet ettigini,başka bir şey olmadıgini olamayacağını falan ağlamalar yalvarmalar.Nasil inandım neden orada bosanmadim her gun pisman oluyorum.bilmiyorum güvendim acıdım öz güvensizlik belki de. Yıllar böylece geçti 2 çocuğum var çok da sorgulamadım ara ara aklıma gelse de yok saydim.Şu an 8 yıllık gecenlerde google arama geçmişine baktım ayda 1 falan o tarz sohbet sitelerine girdiğini gördüm. Şimdi sorum bu adam bana hiç bir yönden iyi bir eş olmadı eskiye göre düzelme var ama ben bunu bile bile 2 çocuk yaptım.Sevdim gercekten de...Ama çocuklarına mükemmel baba onlarla oyun oynar her şeyin en iyisini almak ister.Ben şimdi kendimi sucluyorum "bile bile bu adamı çocuk yaptın şimdi boşanıp o baskıcı ailenle o küçük çevrede bu çocukları yetistireceksin" Başka türlüsüne ailem izin vermez bosaninca onların yanında kalmam gerekir. İnşallah anlaşılır yazabilmisimdir bana akıl verin arkadaşlar aklım tutuldu ne yapacağımı ne düşüneceğimi bilemiyorum.
 
Çok zor , her türlü kabullenmek zor, çocuklar için pişman olmayın onlar en güzel yanı belki de bu hayatın, sadece güçlü anne olmak zorundasınız boşansanız da boşanmasanız da
 
Bence madem zamanında esinize bir şans verdiniz ve de evlat sahibi oldunuz, Eğer baskaca mühim sebepleriniz de yoksa boşanmayı hemen düşünmeyin. Kendisiyle ciddi bir konuşma yapın psikolijik destek alsın, iliskinizi kurtarmak için çaba sarfetsin. Sonra durum değerlendirmesi yapın.

Yinede ayrilirim derseniz baba evine dönmek zorunda değilsin su an oturduğunuz evden ayrılmayın eşiniz gitsin gerekiyorsa. Çalışıyorsanız gül gibi geçinir gidersiniz
 
Koskoca kadınsınız ailenize resti çekebilirsiniz bence. Aileden izin alma yaşınız çoooktan geçmiş bence biraz cesaret e ihtiyacınız var sadece.

Aaaaancaaak kendi başınıza çocuklara bakabilecek misiniz? İş güç ne durumda? Bunları da düşünün
Şu an işimde yok en fazla askeri ücretli bir iş bulabilirim
 
Eşcinselliğini evlenip çocuk yapıp mutasıp bir görüntü çizerek gizlemek bu uğurda birini kulanmak
Düşünüyorum da ben bu ülkede dindar bir çevrede eşcinsel olarak doğsam farklımı olurdum heralde buna mecbur malabilirdim
Eşinz hatalı evet ama!
 
Esiniz bosaninca cocuklara destek olur mu? Calisip cocuklari buyutebilecek gucu kendinizde buluuorsaniz baba evine donmeden cocuklarinizi buyutun.
 
Eşcinselliğini evlenip çocuk yapıp mutasıp bir görüntü çizerek gizlemek bu uğurda birini kulanmak
Düşünüyorum da ben bu ülkede dindar bir çevrede eşcinsel olarak doğsam farklımı olurdum heralde buna mecbur malabilirdim
Eşinz hatalı evet ama
Evet eşime bu yönde kendime de bunu öğrendikten sonra evlilige devam ettigim için kızıyorum
 
Arkadaşlar bir de kendim babasız büyüdüğüm için bunun da etkisi var ben çok zorluk çektim onlar da çeker mi psikolojik belki.Bir de alışkanlık mıdır sevgi midir kalbim de çok soğumuyor bırakıp gitmek de istemiyor içim ben kendimi çözemedim
 
Destek olur ama ailem birakmaz
İyi de siz artık onların küçük kızı değilsiniz. Onlara ne? Kocaman kadınsınız. Kendi hayatınızın iplerini elinize alın lütfen. Boşansanız da boşanmasanız da artık size baskı yapamayacaklarını, reşit bir insan olduğunuzu bilmeliler. Ne alaka yani bırakmazlar? Anlamıyorum bu düşünceyi. Onlar bırakmasa da siz izin vermeyin sizin hayatınıza böyle müdahale etmelerine. Geçti artık o işler, zamanında yapacağınızı yaptınız, hayatımı mahvettiniz zaten, destek olacaksanız bana, arkamda durup kararlarıma saygı duyacaksanız amenna, yoksa gölge etmeyin hayatıma deyin!
 
Arkadaşlar bir de kendim babasız büyüdüğüm için bunun da etkisi var ben çok zorluk çektim onlar da çeker mi psikolojik belki.Bir de alışkanlık mıdır sevgi midir kalbim de çok soğumuyor bırakıp gitmek de istemiyor içim ben kendimi çözemedim
Babaları ölmüyor ki sadece boşanacaksınız. O kadar. O yine onların babası olacak. Bir de, eşinizle oturup açıkça konuşsanız. Eğer biseksüellik dışında bir sıkıntı yoksa evliliğinizde (şiddet, aldatma, kavga vb.), aynı yatağı paylaşmayın ama aynı evin içinde yaşayın, kâğıt üstünde evli kalın ve bu ikinizin arasında kalsın. Siz de çalışın, ev arkadaşı gibi olun bir nevi. Yani bu bir öneri tabii, uyar mı size bilmem. Yani size ve çocuklarına hayatı zehretmiyorsa ve ihtiyaçlarınızı karşılarsa çocuklarınız büyüyene kadar böyle yürütürsünüz belki. Ne kadar mantıklı bir öneri bu tabii, onu bilemiyorum. Bir çıkış yolu sunmak istedim size sadece.
 
Çıkış yolunuz yoksa mecburen çocuklarınıza adayacaksınız hayatınızı. Erkeklere de ilgi duyan bir adamla nasıl bir ömür geçer Allah bilir
 
Back
X