- 18 Ekim 2018
- 8.183
- 33.923
- 548
- Konu Sahibi AbsolutPromise
-
- #1
Merhaba hanımlar bir akıl almam lazım zira benimkisi yorgunluktan durdu.
Ben 10 gün önce yeni bir şehire taşındım dolayısıyla sevgilimle uzak mesafe ilişkimiz başlamış oldu.
Kasım ayında onun için önemli olan bir etkinlik var. Birkaç ay öncesinden planını yapmıştık beraber gideriz diye.
Yanında olup desteklemek istiyorum çünkü onun için önemli bir şeyin sembolik başlangıcı olarak bir etkinlik.
Planlara daha sonradan kardeşi ve sevgilisi de dahil olunca arabayla gideriz, uzun yol anısı da olur diye ayrı bir heyecanlandım.
Her neyse bugün telefonda konuşurken arkadaşı ve eşinin de oraya geleceğini söyleyince ben bozuldum. Neden bozuldum çünkü bende etkinliğin cumartesi olduğunu sanırken pazar olduğunu ve pazartesi de midtermüm olacağını öğrendim.
Zaten daha yalnız kalma psikolojisine alışamadım. Sürekli buluşan da bir arkadaş grubuyduk. Sürekli böyle geride kalacağımı hissedince iyice moralim bozuldu. Sevgilim de pazartesi midterm olacağını duyunca gelme çok yorulursun, o halde nasıl okula gideceksin, bir aksilik olsa dönemezsen ne olacak, ileride yine gideriz, senin geleceğin daha önemli diyor.
Ama bende çocuk gibi herkes oradayken, onu desteklemek için en çok ben heyecanlanırken diğerlerinin oraya sırf gezmeye gitmesinden gıcık oldum. Yalnız kalacak olmaktan, artık hep böyle mi olacak diye düşünmekten, yeni düzenimden yoruldum. Mantıklı karar veremiyorum.
Gıcık olduğum kişiler değil bu arada. Kimseyle bir sorunum yok çok da severim. Ben orada olamayacak olmaktan kendime gıcık oldum.
Gidilecek mesafe arabayla 9-10 saat süren bir yer. Uçak biletine verecek param kalmadı daha yeni ev taşıdım.
Ne yapabilirim? Gitmek için düşünemediğim bir yol var mı?
Ben 10 gün önce yeni bir şehire taşındım dolayısıyla sevgilimle uzak mesafe ilişkimiz başlamış oldu.
Kasım ayında onun için önemli olan bir etkinlik var. Birkaç ay öncesinden planını yapmıştık beraber gideriz diye.
Yanında olup desteklemek istiyorum çünkü onun için önemli bir şeyin sembolik başlangıcı olarak bir etkinlik.
Planlara daha sonradan kardeşi ve sevgilisi de dahil olunca arabayla gideriz, uzun yol anısı da olur diye ayrı bir heyecanlandım.
Her neyse bugün telefonda konuşurken arkadaşı ve eşinin de oraya geleceğini söyleyince ben bozuldum. Neden bozuldum çünkü bende etkinliğin cumartesi olduğunu sanırken pazar olduğunu ve pazartesi de midtermüm olacağını öğrendim.
Zaten daha yalnız kalma psikolojisine alışamadım. Sürekli buluşan da bir arkadaş grubuyduk. Sürekli böyle geride kalacağımı hissedince iyice moralim bozuldu. Sevgilim de pazartesi midterm olacağını duyunca gelme çok yorulursun, o halde nasıl okula gideceksin, bir aksilik olsa dönemezsen ne olacak, ileride yine gideriz, senin geleceğin daha önemli diyor.
Ama bende çocuk gibi herkes oradayken, onu desteklemek için en çok ben heyecanlanırken diğerlerinin oraya sırf gezmeye gitmesinden gıcık oldum. Yalnız kalacak olmaktan, artık hep böyle mi olacak diye düşünmekten, yeni düzenimden yoruldum. Mantıklı karar veremiyorum.
Gıcık olduğum kişiler değil bu arada. Kimseyle bir sorunum yok çok da severim. Ben orada olamayacak olmaktan kendime gıcık oldum.
Gidilecek mesafe arabayla 9-10 saat süren bir yer. Uçak biletine verecek param kalmadı daha yeni ev taşıdım.
Ne yapabilirim? Gitmek için düşünemediğim bir yol var mı?