Bir sene boyunca glutensiz beslenip inanılmaz sağlıklı bir duruma gelmiştim ve bu beslenme stiline de alışmıştım. Sonrasında bir gün amaan yeter artık ne gerek var yaşım çok genç zaten diyerek kendime gelen güvenimle de bir oturuşta bir sepet ekmek yiyerek diyeti bozmuştum bu sırada 27 yaşındaydım. Sonrasında yaklaşık 3 sene boyunca çılgınlar gibi canım ne istediyse yedim ama öyle böyle değil iki kişilik yiyordum tek oturuşta. Sonrasında ne oldu tabiki o yenilenen bağırsaklar gitti hatta belki o kadar abarttım ki eskisinden daha kötü oldu. Bu biraz duygusal bir açlık sanıyorum. Aslında ekmek hiç yemeden bile doyabiliyor insan. Mideye hep lastik gibi yedikçe genişliyor ne kadar yersen o kadarla doyuyor derim hep gerçekten öyle. Yaklaşık 4 aydır tekrar glutensiz hayata başladım, artık bunun bir diyet şekli değil de benim içim bir hayat tarzı olması gerektiğini ve böylesinin daha iyi olacağını kabullendim. Kahvaltıda 1 değil 4 yumurta yiyorum ya da bol salata yapıp yorulana kadar yiyorum en kötü ve sonunda ne oluyor? 2 yumurtayla da doyabildiğini anlıyorsun. Bence olay neye alıştığınla alakalı. Gluteni bırakıp normal beslenince bence bir şeyler bozulmuş olmadı bence ben biraz abarttım ve sonuçlara katlanıyorum. Hem glutensiz beslenmenin çok avantajı var, giydiğim her şey daha çok yakışıyor, cildim çok daha sağlıklı parıldıyor, enerjim daha iyi, şişkinlik ve gaz problemleri yok, sürekli acıkmıyorum, vs vs.