- 30 Nisan 2008
- 45.779
- 24.642
- 398
- Konu Sahibi nomunomuchua
- #61
İnsan kendi şansını kendi yaratır
Siz hiçbişey yapmıyorken sizi bulma ihtimali zaten düşük
Siz hiçbişey yapmıyorken sizi bulma ihtimali zaten düşük
Aşağıdaki videoyu izleyerek sitemizi ana ekranınıza web uygulaması olarak nasıl kuracağınızı öğrenebilirsiniz.
Not: Bu özellik bazı tarayıcılarda mevcut olmayabilir.
Benim başıma hıyar falan düşer.
Evet bendeki talihsizlik tam olarak bu derece.
Buna yaşadığım bir kaç olaydan sonra karar vermedim.
Yıllardır olan bu.
Herkesin istemediği şeyi isteyecek olsam bile kıymete biner.
Öyle engeller, uzun bekleyişler yaşarım ki sonunda yılarım.
Türlü zorluklar sonrası bir şeye olan isteğim son bulur ve o zaman gerçekleşse bile tat alamam.
Çünkü burnumdan gelmiştir.
Oysa çevreme bakıyorum istiyor ve kolaylıkla ulaşıyor pek çok arkadaşım.
Sen bilmezsin o da türlü zorluklar yaşıyordur diyeceksiniz ama hayır çok yakın arkadaşım olduğu
için, o tarz detaylar hakkında bilgim olur.
Artık üzerimde bir lanet olduğuna inanmaya başladım.
İyi bir insan olduğumu sanıyorum, değil miyim yoksa diye düşünür oldum.
Ve evet bu akşam bu konuda çok üzgün hissediyorum.
Artık iyi şeylerin olacağına olan inancımı kaybettim.
İstemeyi, en önemlisi dua etmeyi bile bıraktım
Böyle olsun istemiyorum.
Her şeye rağmen umutlarımı korumak, Allah'tan ümidimi kesmemek...
Mümkün müdür?
Neden benim için her şey bu kadar zor?
Bu hayat gerçekten çok yorucu.
Benden çok daha zor durumda olanlar var biliyorum Allah herkesin yardımcısı olsun.
Biz ondan ümidi kessek de o bizden kesmesin inşallah
Öyle bir fazla doldum yine işte![]()
Umursamadığın anda oluyor bazı güzel şeyler.
Uzun zamandır hayal kurmuyorum ve sadece "Hayırlısı amaan" deyip geçiyorum.
Olmayınca kırılacak bir hayalim olmuyor, olursa da "Şükür" dedirtiyor.
Yılların alışkanlığı, çünkü neyi çok istediysem ya olmadı, ya da oldu da moka sardı.
Akışına bırak...
Ne kadar bekledin ki bu derece bıktın dua da etmiyorsun?Benim başıma hıyar falan düşer.
Evet bendeki talihsizlik tam olarak bu derece.
Buna yaşadığım bir kaç olaydan sonra karar vermedim.
Yıllardır olan bu.
Herkesin istemediği şeyi isteyecek olsam bile kıymete biner.
Öyle engeller, uzun bekleyişler yaşarım ki sonunda yılarım.
Türlü zorluklar sonrası bir şeye olan isteğim son bulur ve o zaman gerçekleşse bile tat alamam.
Çünkü burnumdan gelmiştir.
Oysa çevreme bakıyorum istiyor ve kolaylıkla ulaşıyor pek çok arkadaşım.
Sen bilmezsin o da türlü zorluklar yaşıyordur diyeceksiniz ama hayır çok yakın arkadaşım olduğu
için, o tarz detaylar hakkında bilgim olur.
Artık üzerimde bir lanet olduğuna inanmaya başladım.
İyi bir insan olduğumu sanıyorum, değil miyim yoksa diye düşünür oldum.
Ve evet bu akşam bu konuda çok üzgün hissediyorum.
Artık iyi şeylerin olacağına olan inancımı kaybettim.
İstemeyi, en önemlisi dua etmeyi bile bıraktım
Böyle olsun istemiyorum.
Her şeye rağmen umutlarımı korumak, Allah'tan ümidimi kesmemek...
Mümkün müdür?
Neden benim için her şey bu kadar zor?
Bu hayat gerçekten çok yorucu.
Benden çok daha zor durumda olanlar var biliyorum Allah herkesin yardımcısı olsun.
Biz ondan ümidi kessek de o bizden kesmesin inşallah
Öyle bir fazla doldum yine işte![]()
Gece olmuş kalktım krep yaptım koca popom az daha büyüsün diye.
Moralsizlikten şişko, mutsuz ve çirkin biri oldum çıktım işte![]()
Ya işte siz de illa bir şekilde denklem kuruyorsunuz, bence bu yanlış. Sizin tok gözlü olmanızla eşinizin ailesinin size davranışı alakasız ki. Aynı şekilde istedikçe isteyen arkadaşlarınızın iyi insanlarla karşılaşması alakasız. Bunun açılımı "iyi olursan kötülük görürsün, kötü olursan kıymet görürsün" değil kesinlikle bence. O öylelerine denk gelmiş, siz böylelerine. Tokgözlü olmasaydınız da aynı muameleyi görürdünüz. Bu kadar dramatize etmeyin bunu bence, yani bu şekilde açıklayarak. Bie de şöyle bir şey var ki, bu aileye gelin olmayı siz seçtiniz, kaderiniz değildi, istemeseydiniz şu an hiç alakanız olmazdı onlarla. Eğer ki bilerek ailelerine girdiyseniz bazı şeyleri görmemeyi, uzak durmayı vs kendinize öğreteceksiniz. Ha yok olmuyorsa, hayat kalitenizi çok düşürüyorsa bu şekilde yaşamak, hiç başka yolunuz yoksa, ailelerinden çıkacaksınız ayrılarak. İşte size çözümler. Ömür boyu çekmek zorunda değilsiniz sonuçta. Talihsiz başım, kötü kaderim vs'ye bağlamaya da gerek yok . Siz yargılamıyorum, sadece başka bakış açısı vermeye çalışıyorum.
Canım seni o kadar iyi anlıyorum ki. Hayatım boyunca basit basit seyler için bile tırmandım durdum. Milletin önüne serilen seyler bile benim icin mücadele gerektirdi hep. Çocukken dahi durumumuz mükemmele yakın olmasına rağmen kâh bisiklet icin kâh bir ayakkabı icin ağladım durdum. Kac para ulan bir ayakkabı, onca varlığın icinde yokluğu reva gördü bana ailem.
Sonra büyüdüm, derslerim hep mükemmele yakındı, banko istediğim okula girecektim. Kız o bile olmadı, istediğim bölümü hukuku okudum ama kotu bir vakıf üniversitesinde.
Ben 10 puan istediysem zorla 1 puan oldu hep. Bazen o bile olmadı. Hiç iki seçenek arasında kalmadım. Hiç önüme bir sey sunulmadı. Hayatta hep yalnız oldugumu bildim, kimseden ne maddi ne manevi destek gordum.
Yahu bana da gökten insin bi seyler, şaşırayım yok yani olmuyor. Ben istediğim seyler icin mücadele ederken istediğimin cok cok altı gerçekleşiyor.
Bir doktora ameliyat olmak isterim, emekli olur. Bir yere gitmek isterim, mekan kapanır. Bir sehire gitmek isterim(Moskova'ya bilet almıştım Rusya krizi patladı:) o da olmaz. Ugursuzum yani.
Hayat baskalarına cok adil, aynı hayatı ben istediğimde binbir engebe zorluk... Ben de Gül bahçesinden gecmek istiyorum artık yokuş tırmanmaktan yoruldum diye bağırasım geliyor.
Ve benim hayatımı özetleyen bir sözü sana armağan ediyorum: hayat sana bir hediye sunmaz. Bir yasam istiyorsan, cal onu! Ben de hediye beklemeyi bıraktım, hayatımı tırnaklarımla kazıya kazıya alıyorum. Ama tırnaklarım kırılıyor ya cok yoruldum yoruldum
Daha önce de buna benzer bir konu açmıştınız yanılmıyorsam. Yine yakın arkadaşınızdan, onun güzel evinden , eşyalarından falan bahsetmiştiniz.
Ben eşinize halen kızgın olduğunuzu, yapamadıklarınız için içten içe onu suçladığınızı ve bunun da sizi mutsuz ettiğini düşünüyorum.
Benim de otuz beş senelik hayatım boyunda çok şanssız hissettiğim zamanlar oldu. Sizi anlamıyor değilim ama bu duygular sadece sizi daha da aşağıya çekiyor.
Profesyonel destek almayı düşündünüz mü hiç ?
ya ben şanslı biriydim vakti zamanında, sizin gibi şanssız bir kişi ile evlilik yaptım.
adam tüm şansımı sömürdü resmen, amorti bile çıkmıyor yahu artık.
hayır bir insanın seçtiği tüm kasalarda sorun çıkar mı, çıkıyor ve sıra bizdeyken kasa kapanıyor.
adam bir yere gidiyor, sıra ona geliyor, bilgisayar bozuluyor, sistem gidiyor,...
var böyle kişiler, ama yapacak bir şey yok.
bari evlenip başka hayatları karartmayın
ha ha konu sahibi sakın beni ciddiye almayasın![]()
Aha sanki beni anlatmışsın:)
Aynen ondan işte..
Herkesten çok kendimi suçluyorum aslında.
İstemeyen, imkanı olup da fedakarlığı seçen bendim.
Beni mutlu edecek şey bir başkasını zora sokacak bir şeyse istemem o mutluluğu ben.
Sonra da o yaptığım fedakarlıkların anlamsız olduğunu farkettiğimde enayiliğimden ötürü kendime kızarım.
Aslında herkesten çok kendime kızgınlığım.
Evet düşündüm ama açıkçası sabit fikirli biriyim.
Hani insan hatasını bilir de yapısı gereği devam eder, atamaz üzerinden bazı konulardaki
aptallığını biraz öyle işte.
Bu sebeple faydasını göremeyeceğimi düşünüyorum.
Bencillikten nefret etmeme rağmen bencilliğin kazandırdığına defalarca şahit oldum.
Bencil insan= Mutlu insan bana göre.
Ben de bencil olmak isterdim cidden.
Ciddiye almıştım doğrusu :)
Yazdıklarınızın hepsi doğru..hepimiz kendi seçimlerimizin sonuçlarını yaşıyoruz..kurban psikolojisine girip hayatı,kaderi vs suçlamaya kalkanlar ölene kadar öyle gidiyorlar gerçekten çünkü seçimlerinin sorumluluklarını üstlerine almıyorlar.Onlar hayatı yaşamıyormuşta, hayat başlarına gelmiş gibi davranıyorlar
sana borç çıkardı demekYorumları okumadım ama bende başlığı okuyunca bana taş düşer demiştim.Sorma canım ya bırak beni tüm aişem okadar şanssız ki artık gülüp dalga geçiyoruz o derece sıfır şans ya o derece.En son kuzenimin hiç olmadık şekilde şanslıdır en son memurluk yolu açıldı babamda sen olsaydın sana borç çıkardı dedi güldük bir işimiz rast gitmezvarsa şans duası filan alırım bir dal bırak şanslı olmayı normal olsa yeter vala
![]()
Öyle ama gerçekten ,bize de acınacak hale gülmek kalıyorsana borç çıkardı demek![]()
2010'da kopyanın dibine vurulan Kpss'sine denk gelmeyi bile isteye ben seçmedim.
Bana denk geldi. Çok çalıştığım halde bir sürü hırpalandığım bir sene oldu.
Herkesin atanmak için deli olduğu ama tıka basa dolu olduğu için atanamadığı bu şehre gelmeyi de
ben istemedim. Ama istemedim ya hani inadına hiç olmayacak şey oldu seçim ayağına hooopp herkesi kura ile
istedikleri şehre atadılar. Böyle bir ilki de bir hüsranla ben yaşamış oldum.
Kimsenin istemediği doğu iline gitmek istedim.
Seçtim oldu derken.
Herkesi gönderirler hani, bana sen eşine tabisin o sana değil diyerek engel çıktı.
İstediğim nasip olmadı. Kaldım bu uyuz yerde yine.
Hepsinde bir hayır vardır elbet diyerek yaşayan biriyim normalde zaten.
Çok biriktiğinde pembe bakmak zorlaşıyor sadece.
Ama insanın seçim yaparken hiç hesapta olmayan durumlarla sonradan yüzleşip
aaa ama ben seçtim, hakettim demesi kolay değil.
Seçtim ama böyle seçmedim.
Seçtim ama bunları haketmedim diyorsunuz yani.
Bilmem öylesi var mıdır ama. Her hareketinin, seçiminin sorumluluğunu sorgulamadan alıp ah off demeden yaşayabilenlere helal olsun. Ben onlardan olamıyorum maalesef..
Ben seçimlerinizin sorumluluğunu almayı kastederken zaten ben seçtim hakettim bana iyi oldu demeyi kastetmiyorum.Hayatı,kaderi,şansı vs suçlamadan ya seçiminin sonucuna katlanmayı ya da başka bir seçim yapmayı..mesela tekrar kpss, o eşi seçsende mutsuzsan ayrılmak vs gibi bir sürü çözümler mevcut.siz öyle yapın anlamında söylemiyorum ancak bunları yapan insanlar var.Hayatımızı seçimlerimiz ile sürdürüyoruz.ama kara bahtım kör talihim şansızım diyerek zaten sürekli hayatınıza negatif enerji çekiyorsunuz.Kendinizi dığrulamış oluyorsunuz.Nitekim quantum fiziği diyede bir gerçek var,bu forumda kabul edilsin edilmesin,bilim kabul ediyor..
Ayrıca dert yarıştırılmaz herkesin derdi kendine büyüktür ama demek ki benim başıma gelenler sizinkine gelse intihar falan edicektiniz(dertlerinizi küçümsemiyorum ama çok büyüttüğünüzü anlamanız için yazdım)