- 21 Eylül 2017
- 2.828
- 7.016
- 158
- Konu Sahibi SeviyomHee
- #1
Kızlar ben boşanıyorum, dini nikâhımızı fesh ettik, dilekçemizi verdik. Eşim istemiyordu ama ben çok istedim. Zor zamanımda yanımda olmaz oldu, en ufak tartışmada ulaşılmaz olurdu. Ne konuşabilirdim ne de anlasabilirdim. O istemediği vakit ben onun vicdana gelip de bana ulaşmasını beklerdim. Bugün yaşanan tartışmadan sonra madem mutlu olamayacağız bitirelim dedim. Çoluk çocuk olmadan daha fazla birbirimizi üzmeden..
Sen benim neşemdin evimin huzuruydun dedi. O kadar içime oturdu ki. Acısından nefes alamıyorum. Hiç ayrılmak istemiyordu. Ama değişmek için de caba göstermiyordu. Bu benim huyum yapamıyorum can çıkmadan huy çıkmaz diyordu. Ben de yapamadım kızlar. Affedemedim. Daha 22 yaşındayım. Hayatımın geri kalanını böyle onun peşinden koşarak ona ulaşmaya çalışarak geçirmek istemedim. En dar anımda tek başıma savaşmak istemedim. Dinlenecek bir baş, soluklanacak bir nefes arıyordum sadece. Bulamadım gidiyorum. Yalan yok, icimde biraz da tüm bu bekleyişlerin son bulacağını bilmenin sevinci var. Aradığım günler açmadığın telefonların değerini öğrenir de başka bir kızı üzmezsin belki.
Ama hiç kızgın değilim sana. Biraz mahcubum, daha fazla sabredemedim. Çok güzel günler yaşattın bana, en çok mutlu edenim de sen oldun, en çok canımı acıtan da.. Ama ah etmem sana. Hep mutlu ol çiçeğim..
Giden mi daha çok üzülür kalan mı? Kalan üzülürmüş derler. Giden savaşmayı değil kaçmayı seçermiş. Peki ya gidenin bunca zaman sabrettigini artık yorulduğunu görmezler mi? Giden mutlu huzurlu yuvasından gitmek ister miydi hiç, ayrılık acısını ve bütün suçluluk hissini yüklenmek ister miydi?
Canım çok yanıyor sadece sabır diliyorum. Sen utandırma Ya Rabbi. Bana dua edin kızlar. Duygularım karmakarışık.
Sen benim neşemdin evimin huzuruydun dedi. O kadar içime oturdu ki. Acısından nefes alamıyorum. Hiç ayrılmak istemiyordu. Ama değişmek için de caba göstermiyordu. Bu benim huyum yapamıyorum can çıkmadan huy çıkmaz diyordu. Ben de yapamadım kızlar. Affedemedim. Daha 22 yaşındayım. Hayatımın geri kalanını böyle onun peşinden koşarak ona ulaşmaya çalışarak geçirmek istemedim. En dar anımda tek başıma savaşmak istemedim. Dinlenecek bir baş, soluklanacak bir nefes arıyordum sadece. Bulamadım gidiyorum. Yalan yok, icimde biraz da tüm bu bekleyişlerin son bulacağını bilmenin sevinci var. Aradığım günler açmadığın telefonların değerini öğrenir de başka bir kızı üzmezsin belki.
Ama hiç kızgın değilim sana. Biraz mahcubum, daha fazla sabredemedim. Çok güzel günler yaşattın bana, en çok mutlu edenim de sen oldun, en çok canımı acıtan da.. Ama ah etmem sana. Hep mutlu ol çiçeğim..
Giden mi daha çok üzülür kalan mı? Kalan üzülürmüş derler. Giden savaşmayı değil kaçmayı seçermiş. Peki ya gidenin bunca zaman sabrettigini artık yorulduğunu görmezler mi? Giden mutlu huzurlu yuvasından gitmek ister miydi hiç, ayrılık acısını ve bütün suçluluk hissini yüklenmek ister miydi?
Canım çok yanıyor sadece sabır diliyorum. Sen utandırma Ya Rabbi. Bana dua edin kızlar. Duygularım karmakarışık.
