Dün gece huzursuzdum ve canım çok sıkkındı, klasik şahsi problemler.
Bütün gece evde ayakta bir sürü işi yaptıktan sonra, canım sıkkın yatağa girdim.
Bir rüya gördüm sabah hala etkisindeydim. Paylaşmak istedim sizlerle, maksat içimden çıksın...
Evimizden eşim ile çıkıyoruz ve apartman kapısında bir tane çocuk, ama böyle tatlı bakışları olan bir çocuk daha olamaz (kendi evladım dışında - 2,5 yaşında oğlum var) içim eriyor resmen. Üstü başı pis, leş gibi belli ki günlerdir sokaklarda kalmış yavrucak. Nasıl bakıyor yavru kedi gibi, hala içimin cızlamasını hissedebiliyorum. Yaşı 1,5 civarında, tam konuşamıyor bile ama nerdeyse "anne-baba" diyecek bize, o kadar yardıma muhtaç. Ürkek ama belli ki başına birşey gelmemiş yabanilik yok.
Altında bez yok, heryeri leş. Mahvolmuş çocuk.
Tabiatım gereği de kıyamam ben, içim erir böyle durumlarda.
Aldık hemen kucağımıza doğru eve. Banyoya soktuk hemen yavrucağı.
Eşime de bir yandan söyleniyorum, nasıl geldi bu çocuk buralara, ya başına birşey gelseydi, ya tecavüz etselerdi? Ya öldürselerdi, el kadar yavrucak. Ailesi nasıl perişandır çok ta güzel çocuk... Yıkayalım hemen emniyete götürelim diyorum...
Tertemiz oldu yıkanınca, akça pakça, masmavi gözler, sarışın kıvırcık saçlar, bir içim su. İnsan bakmaya kıyamaz o kadar güzel bir bebek... Gözlerim doluyor bunları bile yazarken... Seviyorum, öpüyorum. Sonra da uyandım...
Allah hayırlara çıkartsın inşallah ama ya hamile olmamdan böyle çok etkilendim anlamadım.
Güzel bir rüyaydı bana göre, en azından kötü birşey olmadı yavrucağa...
Bütün gece evde ayakta bir sürü işi yaptıktan sonra, canım sıkkın yatağa girdim.
Bir rüya gördüm sabah hala etkisindeydim. Paylaşmak istedim sizlerle, maksat içimden çıksın...
Evimizden eşim ile çıkıyoruz ve apartman kapısında bir tane çocuk, ama böyle tatlı bakışları olan bir çocuk daha olamaz (kendi evladım dışında - 2,5 yaşında oğlum var) içim eriyor resmen. Üstü başı pis, leş gibi belli ki günlerdir sokaklarda kalmış yavrucak. Nasıl bakıyor yavru kedi gibi, hala içimin cızlamasını hissedebiliyorum. Yaşı 1,5 civarında, tam konuşamıyor bile ama nerdeyse "anne-baba" diyecek bize, o kadar yardıma muhtaç. Ürkek ama belli ki başına birşey gelmemiş yabanilik yok.
Altında bez yok, heryeri leş. Mahvolmuş çocuk.
Tabiatım gereği de kıyamam ben, içim erir böyle durumlarda.
Aldık hemen kucağımıza doğru eve. Banyoya soktuk hemen yavrucağı.
Eşime de bir yandan söyleniyorum, nasıl geldi bu çocuk buralara, ya başına birşey gelseydi, ya tecavüz etselerdi? Ya öldürselerdi, el kadar yavrucak. Ailesi nasıl perişandır çok ta güzel çocuk... Yıkayalım hemen emniyete götürelim diyorum...
Tertemiz oldu yıkanınca, akça pakça, masmavi gözler, sarışın kıvırcık saçlar, bir içim su. İnsan bakmaya kıyamaz o kadar güzel bir bebek... Gözlerim doluyor bunları bile yazarken... Seviyorum, öpüyorum. Sonra da uyandım...
Allah hayırlara çıkartsın inşallah ama ya hamile olmamdan böyle çok etkilendim anlamadım.
Güzel bir rüyaydı bana göre, en azından kötü birşey olmadı yavrucağa...